Valeh Kərimov: "Yolda mənə "Moşu müəllim", "Moşu qağa", "Şair" deyə yaxınlaşırlar"

Xalq artisti Valeh Kərimovun Milli.Az-a müsahibəsi.

- Valeh müəllim, teatra ilk gəlişinizdən elə Sumqayıt Musiqili Dram Teatrındasınız... Paytaxt teatrına gəlmək istəyiniz heç olmadı?

- Mən 1969-cu ildə İncəsənət Universitetini bitirib, Sumqayıt Musiqili Dram Teatrına gəlmişəm. Həmin ildən bu günə kimi elə o teatrın aktyoruyam. Arada paytaxt teatrına gəlmək istəyim olub, amma nəsə baş tutmayıb. Ona görə də elə öz teatrımda qalıb işləmişəm.

- Siz "Bəxt üzüyü" filmindəki Moşu obrazı ilə tanındınız... Bu filmdən əvvəl hansısa filmə çəkilmişdiniz?

- Bu film 1991-ci ildə çəkilib, məni tamaşaçılar bu film ilə tanıyırlar. Həmin ildə Ənvər Əblucun çəkdiyi "Pəncərə" filmində də çəkildim. Sonra isə Vaqif Mustafayevin "Yerlə göy arasında" filmində çəkilmişəm. Bax belə, mənim film həyatım bundan ibarətdir. Məni filmlərə dəvət etməyiblər.

- Həyatda da filmdəki kimi ləhcə ilə danışırsınız?

- Mən təmiz səhnə danışığı dilində danışıram. Hər filmdə də ləhcə ilə danışmaq düzgün deyil. Biz belə qərara gəldik ki, mən bu filmdə ləhcə ilə danışım. Yaxşı da oldu. Mənim danışığımda ləhcə hiss edə bilməzsiniz, çünki bu aktyora yaraşan şey deyil. Mən cavanlığımda poeziya ilə məşğul olub, bədii gecələrdə şeirlər ilə çıxış etmişəm. Heç kimin ağlına gəlməzdi ki, bir gün Moşu olacaq və mən bu adla tanınacağam (gülür).

- Afaq xanımla istərdinizmi yenidən bir filmdə tərəf müqabili olasınız?

- Təkcə Afaq xanımla yox, bütün aktyor, aktrisalarla tərəf müqabili olmaq istərdim. Mənim bütün sənətçilərə hörmətim var. Təbii ki, məni Afaq xanımla görüb tanıyıblar.

- Yolda "Moşu" kimi sizə yaxınlaşanlar olub?

- Yolda mənə "Moşu müəllim", "Moşu qağa", "Şair" deyə yaxınlaşırlar. Filmdən elə sözlər deyirlər ki, fikrə gedirəm, sonra yadıma düşür ki, bu sözü mən demişəm (gülür).

- Teatrda daha çox faciə aktyoru kimi tanınırsınız, yoxsa komediya?

- Mən teatrda xarakterik rollar aktyoru kimi tanınıram. Teatrda ilk vaxtlar "Müsibəti Fəxrəddin" (Fəxrəddin), "Sevil" (Balaş), "Komsomol" (Gəray bəy), "Müfəttiş" (Xlestakov), "Danabaş kəndinin əhvalatları" (Xudayar bəy), "Varlı qadın" (Sarı), "Ağa Məhəmməd şah Qacar" (Ağa Məhəmməd şah Qacar) və s. rolları oynamışam.

- Neçə ildir İncəsənət Universitetində dərs deyirsiniz?

- Artıq 8 ildir ki, universitetdə dərs deyirəm. İstedadlı tələbələrim də var, amma təəssüf ki, sənətə gələnlər çox az olur. Açığı bizim sənətdə dolanmaq bir az çətindir. Ona görə də gənclər bu sənətdən qaçırlar.

- Hal-hazırda çəkildiyiniz film, serial var?

- Hazırda Tahir İmanovun serialında çəkilirəm. Artıq serialın 13 seriyası hazırdır. Serial İsmayıllı rayonunda çəkilir. Mən Bələdiyyə rəisi Mirəlini oynayıram. Çətin vaxtlarda Mirəlinin yanına gəlib, kənd camaatı ondan məsləhət alır. Serial kənd həyatından, kənd camaatının güzəranından bəhs edir.

- Ailə həyatınız haqqında nə danışa bilərsiniz?

- İki oğlum, bir qızım, dörd nəvəm var. Ailədə mənim sənətimi davam etdirən yoxdur. Heç mən də istəməzdim ki, övladlarım bu sənətə gəlsinlər. Çünki bu sənətin çətinliyini görürəm. Mən Prezident təqaüdçüsüyəm, xalq artistiyəm, teatrda işləyib, universitetdə dərs deyirəm. Hamı axı bunları edə bilmir. Arzu edərdim ki, bundan sonra həm teatrda, həm də kinoda yaşıma uyğun rollar oynayım.

- Sonda istərdim ki, gənclərə, bu sənətə gələnlərə tövsiyənizi bildirəsiniz...

- Gənclərə tövsiyəm odur ki, tutduqları işdən möhkəm yapışsınlar. Bizim sənətdə elə insanlar var ki, yaşlaşıblar, sənətdə heç nəyə nail ola bilməyiblər. Buna görə onların özləri günahkardır.

Cavanlıqlarında o teatrdan bu teatra qaçıblar, kinonu üstün tutublar, teatr qalıb qıraqda və s. Bizim sənət onu sevmir. Gərək çoxlu şey qurban verəsən ki, sənətdə nəsə əldə edə biləsən.

Ədalət.- 2012.- 9 oktyabr.- S.8.