Antik dövrdən gələn Qarabağ
həqiqətləri
Ermənilər özlərinin
Bibliya patriarxı Nuhun neçənci nəvəsisə
olmuş Haykın törəməsi olduqlarını iddia etməyi
sevirlər. Nuhun gəmisinin Ararat dağına yan ataraq istirahət
etdiyi güman olunduğu üçün ermənilər belə
bir nəticə çıxarırlar ki, şərqi Anadolu
ermənilərin əsl qədim vətəni olmalıdır.
Bu vəhşi iddia yalanlardan başqa heç nəyə əsaslanmır,
ortada nə elmi, nə də arxeoloji dəlil-sübut var.
Tarixçi Avqustin Kərrier bu iddianı qətiyyətlə
rədd edir.
Əsl həqiqət isə
burasındadır ki, hətta 1800-cü ildə də
bütün Qafqaz regionunda çox az erməni var idi. Erməniləri
1800-cü illərdən başlayaraq ruslar tərəfindən
Qafqaza gətirilmiş və onlara torpaq verilmişdir - həmin
torpaqları ruslar silah gücünə ərazidən dərbədər
saldıqları müsəlmanlardan almışdılar.
Rusiya 1825-ci ildən Qafqazı
işğal etməyə başladı. Bu dövrə aid olan
rus sənədlərinə əsasən, Qarabağda doxsan min
adam yaşayırdı. Orada 1 böyük şəhər və
600 kənd var idi, onlardan yalnız 150-si erməni kəndi idi.
On doqquzuncu əsrin sonları üçün və müsəlmanların
zorla köçürülməsindən sonra ermənilər
əhalinin çoxluğuna çevrildi. Rusların 1828-1830-cu
illər arasında 130.000 ermənini bura gətirərək
onlara müsəlman torpaqlarını və evlərini
peşkəş etməsinin səbəbi bu idi ki, müsəlmanlardan
fərqli olaraq, ermənilər rus xristian kilsəsini müdafiə
edəcəkdi.
1907-1912-ci illər arasında ruslar
daha 500.000-dən çox erməninin İrandan və
Osmanlı İmperiyasının torpaqlarından əhalisinin əksəri
azərbaycanlı müsəlman olan Qars, İrəvan və
Yelizavetpol (Gəncə - Z.A.) əyalətlərinə
köçməsinə yardımçı oldular. Ərazidə
etnik gərginlik yaradan bu hərəkatın planı ruslar tərəfindən
cızılmışdı, onlar bu yolla regionda öz
hegemonluğunu gücləndirmək istəyirdilər.
Başqa sözlə, Rusiya öz geosiyasi maraqlarından
çıxış edərək zor gücünə ərazinin
demoqrafiyasını dəyişirdi. Bu prosesdə azərbaycanlılar
və digər müsəlmanlar qurban verilir, bu qurbanların
torpaqlarına və əmlaklarına sahib çıxan ermənilər
isə xoşbəxt harınlara çevrilirdi.
1890-cı ildə ermənilər
Daşnaksütyun siyasi təşkilatını yaratdılar.
İran və Türkiyədən gələn erməni
miqrantların ərazilərini birləşdirmək məqsədilə
bu təşkilat terrorizm və silahlı qiyamlardan istifadə
edirdi.
28 may 1918-ci ildə müsəlman
dünyasında ilk demokratik dövlət olan Azərbaycan
Demokratik Respublikası yarandı. Gənc Respublikanın
atdığı ilk addımlardan biri öz qonşuları ilə
normal münasibətlər yaratmaq cəhdi idi.
Mövcudluğunun ikinci günü Azərbaycan İrəvan
şəhərini Ermənistan Respublikasına verdi, axı,
müstəqilliyini elan etsə də, Ermənistanın siyasi
mərkəzi yox idi. Yeni ölkə olan Ermənistan cəmi
400.000 nəfər sakini ilə yalnız İrəvan və
Eçmiadzin rayonlarından ibarət idi. Azərbaycan əməkdaşlıq
və sülh istiqamətində iş aparanda Ermənistan
öz cırtdan ölkəsi üçün terror yolu ilə
daha çox torpaq qamarlamaq istiqamətində vurnuxurdu.
Ermənilər Gürcüstana
müharibəni uduzandan sonra ikinci hücum üçün Azərbaycanı
seçdilər. Bu müharibə ərzində xristian ermənilər
115 Azərbaycan kəndini xaraba qoydular. 7000 nəfərdən
çox adamı öldürdülər və 50000-dən
çox müsəlmanı ev-eşiyini ataraq qaçmağa
məcbur etdilər. Lakin azərbaycanlılar döyüşə
atılan kimi ermənilər qaçıb getdilər. Hətta
Azərbaycandan kənar basdırıldıqdan sonra da - 1920-ci
ildə erməni liderləri Qarabağ, Naxçıvan və
Zəngəzurda partizan-cəza hücumları vasitəsi ilə
Azərbaycandan torpaq qamarlamaq cəhdlərini davam etdirirdilər.
Məhz həmin il rus bolşevikləri Azərbaycanı
işğal etdi, bir qədər sonra isə bircə atəş
də açmadan Ermənistanı götürdü.
Hətta rus kommunistləri
razılaşırdı ki, Qarabağ Azərbaycanın hissəsidir.
Ruslar çox ağlabatan qərar qəbul etmişdilər.
Qarabağa gedən yeganə yol Azərbaycanın paytaxtı
Bakıdan keçirdi. Qarabağdan Ermənistana heç bir
yol yox idi.
1980-ci illərin axırlarında -
Sovet İttifaqı çatlar verəndə ermənilər
müsəlman Azərbaycanının Qarabağdakı
xristianlara ayrı-seçkilik etməsi iddiasını
qaldırmağa başladılar. Bu, sadəcə olaraq
doğru deyil. Əsl səbəb o idi ki, ermənilər
öz cırtdan ölkələrini böyütmək istəyirdilər.
Qarabağda yaşayan ermənilər
Ermənistandan olan dostlarının vasitəsilə müsəlmanları
ev-eşiklərindən bir daha qovdular və heç kim tərəfindən
tanınmamış de-fakto Dağlıq Qarabağ
Respublikası yaratdılar. Erməni liderlər bu regionun
daxilində baş vermiş qiyamın onlara qətiyyən dəxli
olmadığını bəyan etdilər. Öz etnik təmizləmə
hərəkətlərinə münasibətdə dünya
ictimaiyyətini aldatmaq istəyən ermənilərin daha bir
uydurma nağılı!
Bu zavallı ermənilərin
inandığı kədərli fakt belədir ki, guya
müdafiəsiz müsəlman azərbaycanlılarını
ev-eşiklərindən qovmaqla onlar türklərin əleyhinə
apardıqları müharibəni udduqlarına inanırlar. Bu
çaşmış erməni düşüncəsinə
görə müsəlman azərbaycanlılarla müsəlman
türklər eynidir. Ermənilər deyir ki, "biz allaha
inanan millətik və həmişə türklərlə
döyüşmüşük". Bu da həqiqət deyil,
çünki ermənilər həmişə türklərlə
döyüşməmişdir. 1890-cı illərdə
diktatorların balaca quldur dəstəsi müsəlman
torpaqlarını qamarlamaq həvəsinə düşənədək
ermənilər müsəlman türkləri ilə beş
yüz il əmin-amanlıq şəraitində
yaşamışdır. Hətta ondan sonra da ermənilər
heç vaxt türklərlə təkbətək
döyüşməmişdir - ruslar həmişə ermənilərə
kömək etmişdilər.
Ermənilər iddia edirlər ki,
onlar Qafqazda sonuncu əsl xristian ölkəsidir və
düşmənlərlə əhatə olunmuşdur. Onlar Gürcüstanın
da xristian ölkəsi olduğunu və Ermənistanın bu
qonşu xristian ölkəsi ilə də müharibəyə
başladığını yada salmırlar.
Keçən illər ərzində
Qarabağa olan vəhşi iddialarını heç kəsin
müdafiə etməməsinə başlıca səbəbi
bu ərazilər arasında yolun olmaması erməniləri
yeni yola istiqamətləndirmişdir. Bu gün Ermənistanın
ən yaxşı yolu erməni paytaxtı İrəvandan
de-fakto Dağlıq Qarabağ Respublikasına olan yoldur. Əgər
Ermənistan Qarabağın yeni ölkə olmasına kömək
etməmişdirsə, onda nə üçün onlara gözəl
yol çəkmişdir?
Həmin təzə yol ilə
Qarabağa gedərkən çoxlu atılmış və
xaraba qalmış müsəlman kəndi göstərmək
olar. Bu torpaq bir-birinin ardınca müsəlman kəndlərindən
"təmizlənir". Müşahidəsçilərdən
biri kədər içində demişdir: "Təmizlənmiş
kəndlərin parçalanmış divarlarına baxarkən
məni ürək bulanması tutmuşdu".
Erməni liderlər iddia edirlər
ki, Qarabağın "təsdiq edilmiş" qonaqları hər
yerə gedə və hər şeyin şəklini çəkə
bilərlər. Həqiqət isə bəllidir ki, "təsdiq
edilmiş" qonaqlar daim müşayiət olunur və onlara
nə hərəkət azadlığı, nə də şəkil
çəkmək azadlığı verilir.
Ermənilərin total
dağıdıcılığına çoxlu nümunələrdən
biri Azərbaycanın Ağdam şəhəridir. On il qabaq
orada çoxsaylı Azərbaycan müsəlmanı
yaşayırdı. İndi isə ora tamamilə
dağıdılmışdır və kimsəzdir. Yalnız
talançılığın xarabalıqları
qalmışdır. Bu, Qarabağdakı hər bir müsəlman
azərbaycanlı şəhəri və kəndi
üçün tipik mənzərədir.
I Dünya Müharibəsi başa
çatandan sonra Ermənistanın müttəfiqləri
Sülh konfransından tələb edirdi ki, Osmanlı
İmperiyası onlara dəyən ziyanın əvəzində
təzminat ödəməlidir. Müttəfiqlər erməniləri
dinləmiş və onlara heç nə verməmişdir. Ermənilərin
bugünkü nəsilləri də indi tələb edir ki, I
Dünya Müharibəsindəki ziyana görə Türkiyə
onlara təzminat versin. Ermənilər belə bir təklif irəli
sürmüşlər ki, üzvləri türklərdən və
ermənilərdən ibarət olan barışıq
komissiyası yaradılmalıdır.
Ermənilər on doqquzuncu əsrdə
rusların sınaqdan çıxmış aradıqları
taktikanı həyata keçirməyə cəhd göstərirlər
- müsəlmanları evlərindən və torpaqlarından
zorla köçürmək, onlara heç nə ödəməmək,
sonra isə həmin torpaqlarda erməniləri yerləşdirmək.
Türk-erməni
komissiyasının yaradılması Ermənistanın
"heç nə vermədən nəsə qazanmaq"
üçün danışıqlar vasitəsilə yol
axtarmasına daha bir nümunədir. Cırtdan Ermənistanın
Azərbaycanın başına açdığı
oyunları Türkiyənin də başına açmaq
üçün heç bir şansı yoxdur.
1970-1980-ci illərdə erməni
qatilləri bütün dünyanı dolaşaraq çoxlu
türk diplomatını qətlə yetirmişdir, qətllərin
bir neçəsi burada, Birləşmiş Ştatlarda baş
vermişdir.
70 il ərzində Sovet
İttifaqının bir parçası olmuş Ermənistan
yenidən müstəqillik qazanaraq 1992-ci ildə ruslardan bir
milyard dollarlıqdan artıq silah-sursat və avadanlıq
peşkəş alaraq qonşu Azərbaycan üzərinə
daha bir əsassız hücuma keçdi. Bu erməni
quldurları silah gücünə bir milyondan çox
zavallı azərbaycanlını ev-eşiyindən qovaraq
qonşu torpaqlarının 20 faizini işğal etdi. Keçən
bu 20 il ərzində həmin ermənilər Amerika hökumətinə
fırıldaq gələrək 1.4 milyard dollarlıq
"xarici yardım" almışlar, bu, güman ki,
bütün dünyanın hər hansı ölkəsində
adambaşına düşən illik gəlirdən daha
çoxdur! Hələ din pərdəsi altında bu
terrorçu ölkəyə axıdılan Amerika xristian
qruplarının topladığı milyonlarla dollar pul bura
daxil deyil.
Bu gün ermənilər öz
xainliklərinin Osmanlılarla müzakirəsi
üçün Türkiyə ilə
"barışıq" adlandırdıqları komissiyada
işləmək istəyirlər. Əsl erməni ənənəsindən
xəbərdar olan türklər isə nə
danışıqlara gedəcək, nə də ermənilərin
bəd əməllərinə imkan verəcəkdir. Türklər
belə bir faktı qəbul etməli və inanmalıdır
ki, dünyada dolaşan bütün saxta nağıllar
yalnız və yalnız erməni faktlarını
xatırladır (heç vaxt həqiqətə əsaslanmayan)
və onları müzakirə etməyə dəyməz.
"Barışıq
komissiyası" haqqında əsas xəbər "Turkish
Times" qəzetinin 8 avqust 2001-ci il tarixli sayında dərc
edilmişdir. Komissiya üzvləri adından birgə bəyanatda
onlar elan etmişdi ki, "Biz hamımız belə bir fikirlə
razılaşırıq ki, genosidin olub-olmamasına münasibət
haqqında bu komissiya iş aparmır. Beynəlxalq birlik və
biz artıq o məsələyə müzakirə obyekti
olmayan fakt kimi baxırıq və bu fakt bizim müzakirələrin
əsasıdır". Bu, qeyri-adi mövqedir.
Barışıq
komissiyasının nəzərə alması
üçün ermənilərin təklif etdiyi gündəlik
belədir: bu üzdəniraq komissiya heç kim tərəfindən
rəsmi təsdiq edilməmiş özünütəyin
qrupudur.
1.Ermənistanın Türkiyəni
100 faiz günahkar hesab etdiyi 1916-ci il soyqırımının
Birləşmiş Ştatlar hökuməti tərəfindən
tanınmasına nail olmaqla istinad nöqtəsi birbaşa
ziddiyyətdir. Komissiya türk qəzetində bu yaxınlarda
müsahibə vermişdir ki, soyqırım müzakirə
obyekti olmayan faktdır, yaxşı, əgər belədirsə,
onda Ermənistan nə üçün Amerikanı bu məsələyə
qoşmaqda davam edir? Üstəlik, ermənilər türk qəzetindəki
müsahibədə yenicə demişlər ki, genosid
dünyanın bütün beynəlmiləl birliyi tərəfindən
qəbul edilmiş faktdır. Əgər bu, həqiqi bəyanatdırsa,
onda ermənilər Birləşmiş Ştatların təsdiqini
nə üçün istəyir? Belə çıxır
ki, son on ildə Amerikadan 1,4 milyard dollar pul yardımı dilənib
alan Ermənistan Birləşmiş Ştatları beynəlxalq
birliyin xalqı hesab etmir.
2. Türkiyədən ermənilərin
köçürülməsinə görə Ermənistanın
iddialarını müdafiə istiqamətində Birləşmiş
Ştatların Dövlət Departamenti ilə iş aparmaq.
Ümumiyyətlə, nə üçün Birləşmiş
Ştatlar bu məsələyə müdaxilə etməli
idi?
3. Türkiyənin mülki cəmiyyətinin
liderlərini ermənilərin iddia etdiyi soyqırımın
baş verməsinə inanmağa vadar etmək.
4. Soyqırımın qəbul
edilməsinin türklərin marağına cavab verdiyinə
Türkiyə elitasını inandırmaq.
5. Türkiyədə geniş xalq
kütlələrini ermənilərin iddia etdiyi
soyqırımın baş veməsi fikrini
alışdırmaq.
6. Türk məktəblilərini
ümumi əsaslarla yoxlamadan keçirərək
babalarının 1915-ci ildə iyirminci əsrin ilk
soyqırım törətməsinə uşaqları
inandırmaq.
7. Əgər türklər
komissiyanın yuxarıda diktə etdiyi direktivlərin hər
hansı birini yerinə yetirməzsə, türk hökumətinin
və xalqının "müasir sivil millətlərin
normalarına əsasən davranmaq üçün hazır
olmadığı" təsəvvürünü yaratmaq.
Komissiyanın türk
üzvü Özdəm Sanberk bəyan etmişdir ki, "bu
istək həqiqətin tapılması üçün deyil,
gələcəyin yeni üfüqlərini açmaq və
qarşılıqlı anlaşmanı inkişaf etdirmək
üçündür". Komissiyanın digər türk
üzvü İltər Türkmən deyir ki, "tarixi ədalətin
açılması komissiyanın vəzifəsi deyil".
(ardı var)
Sövdəyar Muradov
Ədalət.- 2012.- 11 oktyabr.- S.6.