Qədir harayı

 

  (poemadan bir parça)

 

  Qadan alım belə olmaz  

  Birdə belə oxuma sən  

  Bəsdi haray, nalə etdin,  

   Qəmdən çələng toxuma sən.  

   Səsindəki duyğuların  

   Məni məndən alıb gedir,  

   Yara düşən ürəyimə  

   Bir qəm odu salıb gedir.  

   Bəsdi daha nalə çəkdin  

   Gözlərimin yaşı göynər  

   Vətən, torpaq həsrətindən  

   Ürəyimin başı göynər  

   Ruha dönmüş Ağdamımın  

   Ruhu yaman narahatdır  

   Damla-damla kədər damar  

   Ahı yaman narahatdır

  

   Belə oxuma Qədir  

   Buludlardan nəm çəkən  

   Dalğaların haray eylər  

   Bəhrəsi aşıb-daşan  

   Bağların haray eylər  

   Belə oxuma Qədir.

  

   Bənövşə kol dibində  

   Tər qönçəli gülündə  

   Su sonası, gəlində  

   Yaş tökər, haray eylər  

   Belə oxuma Qədir.

  

   Əsrlərin yaddaşı  

   Muncuqlanan göz yaşı  

   Babaların başdaşı  

   Dağ çəkər, haray eylər  

   Belə oxuma Qədir.

  

   Ah çəkər bülbüllərin,  

   Boynun bükər güllərin.  

   Qaçqın düşən ellərin,  

   Hayqırar haray eylər,  

   Belə oxuma Qədir.

  

   "Evləri" köndələndi,  

   Gedən geri dönəndi.  

   Vətən həmin Vətəndi,

   Vaxt gələr üsyan eylər,  

   Belə oxuma Qədir. 

  

   Qapılaraq özünə  

   Ağladı için-için  

   Həsrətdən pörşələndi  

   Gəlmədi yarı neyçin.

 

    "Əziziyəm oyan gül  

    Oyan bülbül, oyan gül  

    Könlüm fəqan eyləyir  

    yatmısan, oyan gül".  

  

    Haray saldı, ah çəkdi  

    Qəm çələngi toxudu  

   "Neyçin gəlməz" söyləyib  

    Qədir yaman oxudu.  

    Bülbül fəqan eyləyib,  

    Öz gülüyçün ağladı  

    Məhəbbət ormanından  

    Gül çələngi bağladı.  

    Həmişə ah-zar etmişəm  

    Neyçin gəlməz söylədi.  

    Qoxusunu duyduğu  

    Bənövşədi, lalədi.  

    Xəyalında dolandı  

    Qədir bulaq başını  

    Neyçin gəlməz oxuyub  

    Axıtdı göz yaşını.  

    Axıtdı aram-aram  

    Oxutduğu nəğməyə  

    Bir qəm odu payladı.  

    Söylədiyi kəlməyə  

    Bulaq başı yetimdi  

    Damla-damla yaş süzür  

    Bu tənhalıq içində  

    Bu tənhalıqdan bezir  

    Məhəbbətin şəfəqi  

    Niyə şölə saçmayır  

    Niyə tale yolların  

    Tanrı niyə açmayır  

    "Evləri köndələn yar"

  

    Yol üstündə dayanıb  

    Sənə gül göndərən yar  

    Kədərinə boyanıb  

    Boynu bükük, kimsəsiz  

    Soluxan çöhrəsiylə  

    Oxuduğun mahnının  

    Ahıyla, naləsiylə  

    Ümid dolu gözlərin  

    Yollarına dikibdi  

    Bir kimsəyə deməyib  

    Dərdin özü çəkibdi.  

    Gəl səsinlə məlhəm ol  

    Qoyma onu dərd çəksin  

    Qoyma nəmli gözlərin  

    Qoyma yollara diksin  

    Qıyma Qədir, yandırma  

    O gözəlin bağrını  

    Cilovla, kədərini  

    Müsibəti, ağrını

  

 

   Hardasan, Qədir...?  

   

   Bülbül göz yaşı tökər  

   Qızılgül həsrət çəkər  

   Su atdığın o yarın  

   Gözün yollara dikər  

   Hardasan Qədir?

  

   Çayda bitən cır narın  

   Dənlənər narın-narın  

   Sənki, torpaq oğluydun  

   Puç oldu arzuların  

   Hardasan Qədir?  

  

   "İmarətin" talandı  

   Atəşlərə qalandı  

   Bulud həmən buluddu  

   Boşalandı, dolandı  

   Hardasan Qədir?  

    

   Yetim qalıb "Segah"ım  

   Kədərin, qəmin, ahın  

   Sən itdin xəyallarda  

   Açılmayır sabahım  

   Hardasan Qədir?  

  

   Dözmədin bu ağrıya  

   Bu acıya, ağrıya  

   Səsin, ünün yetməyir  

   Çətin qəlbim ağrıya  

   Hardasan Qədir?

  

   Yol uzanır Ağdama  

   Arzuya, əhdə, kama  

   Niyə köçdün dünyadan  

   Həsrət qaldın Ağdama  

   Hardasan Qədir?

 

 

   Vidadi Tağızadə

 

   Ədalət.- 2012.- 11 yanvar.- S.7.