BAĞLI QAPILAR

De görüm o odum, alovum hanı?

Üşüyən əllərim yumağa dönüb.

Gəzir saçlarımda payız dumanı

Kirpiyim sırsıra, baxışım donub.

Üzümə bağlıdır açıq qapılar

Köhnə qapıların cəftəsi paslı.

Kim bilir, bəlkə də itib açarı

Qıfılı qapıda qalıb asılı.

Getdiyim yollardır, gəldiyim yollar

Bu tanış yollarda azıb qalmışam.

Kölgəmə qoşulub gedirik qoşa,

Səsim girov düşüb, yazıq qalmışam.

Ağaclar söykənib göyün üzünə

Mənim pəncərəmə kölgəsi düşmür.

İşığın kölgəsi məndən asılıb

Neyləyim, boynuma ilgəsi düşmür.

SƏNİ GÖZLƏMƏKDƏN

Sözüm gözlərimə,

Gözlərim üzümə,

Üzüm bədənimə,

Kölgəm də torpağa

Ağır bir yük olub

Səni gözləməkdəng

Özüm özümə yükəm

Gücüm çatmır özümə.

Səsim nəfəsimə,

Nəfəsim ürəyimə,

Ürəyim dözümə

tablaya bilmir.

Ürəyimdən daş asılıb

Tale belə yazılıb.

Ha qovur arzum məni

haqlaya bilmir.

Səni gözləməkdəng

Dünya özü boyda yükdü

Çək, ki,

çəkəsən, könlüm.

Göylər yıxılıb üstümə

Gəlib qaldırsana, gülüm.

GECƏLƏR

Gecələr tuneldi,

qara küçədig

Qara torpaqdı.

Mən də əkinçi

misra-misra

dən səpirəm.

Saç ağardı,

bir gecədə.

Kimsə bilməz

mənim halım

necədi?

Günlərin birində

qərib gecələr

qınaqlara dözməyib,

ürəyi də, gözləri də

partladacaq.

Gecələr şəhid olacaq

üfüqdə qızıl qan.

Gecələr də bizsiz qalacaq,

biz də gecələrsiz

ƏLLİ YAŞIMA

Yığıb gözlərinə buz bulaqları,

Dağlardan, daşlardan keçib gəlirsən.

Qaralır ömrümün ağ vərəqləri,

Sən lap uzaqlardan köçüb gəlirsən.

Gözlərindən yağan işığı, nuru,

Gəldiyin yollara səpib gəlirsən.

Üzünü söykəyib torpağa, daşa

Vətən torpağını öpüb gəlirsən.

Bir ovuc torpaqsan, bir əlçim bulud

Günəşsən, başına dolanım sənin.

Dəniz gözlərində göylər yuyunar,

Coşğun dağ çayıdı pıçıltın, səsin.

Qoşul sevincimə, böl kədərimi

Bağlı qapıların açarın gətir.

Dil açsın, qol açsın arzu yağışım

Savalan dağının qarını gətir.

Bilirəm yolların qardı, sazaqdı

Bəyaz saçlarımın sığalın gətir.

Bezmişdim dünyanın nağıllarından

Mənə öz dünyamın nağılın gətir.

Balın dərd kimidi, dərdin bal kimi

Güzgüdə görünən 50 yaşımda.

Ömür ağacında 50 bar kimi

Həmişə baharsan, demə qışımdı.

Uzat əllərini, aç gözlərini

İllər ayrıcında qol-boyun olaq.

Qoy səndən başlasın ömrün nağılı

Dünyanın içində bir dünya quraq.

İŞIQLI ADAM

Dostum Abdulla müəllim üçün

Günəşdən də qabaq ana torpağa

Düşər damcı-damcı sənin işığın.

Günəş haray çəkib yanar göylərdə

Sən Günəş sevdalı, Günəş - aşiqin.

Sənin baxışından, sənin səsindən

Sabahlar açılar, axşamlar düşər.

Sənin işğında, sənin üzündə

Gecələr, gündüzlər səssiz görüşər.

Qaldırıb dünyanı çiyinlərinə

Dünyaya nur kimi yağıb gedirsən.

Böyük ürəyinə, nurlu gözünə

Kimin kədərini yığıb gedirsən?

İşıqlı sabahlar, nurlu səhərlər

Sənin baxışında yuva salıbdı.

Xoşbəxt sabahları qorumaq üçün

Ürəyin sinəndə oyaq qalıbdı.

Diksinər zülmətlər addım səsindən,

Dənizlər dərdini sənə danışar.

Dağlar da sirrini sənə pıçıldar,

Göylər tək qalan da sənə yanaşar.

O dağlar veribdi xeyir-duanı,

Özün də bir dağa bənzərsən, qardaş.

İşıqlı adamsan, Tanrı payısan

Dünyamı dünyanla bəzərsən, qardaş.

Sabir Abdinov

Ədalət.- 2012.- 17 yanvar.- S.7.