QURBAN BAYRAMI
Gün
bu gün qan üstə təhvil olacaq,
Torpaq sinirəcək axan qanları!
Azan sədasında açılan bıçaq
Qırğına çağırar müsəlmanları!
Baxışlar açılıb, dodaqlar gülər,
Təbəssüm qarışar ölüm səsinə!
Uşaqlar fərəhi səyirib gələr
Baş kəsən atanın xal müjdəsinə!
Sürülər gövşəyir ömür suçunu,
Yıxıb, can almağa iştah tələsir.
"Özəl" gədaların "qada" qoçunu
Dubaydan qayıdan "məhəbbət" kəsir!
Fələk şər evində min xəta saxlar,
Ölçü-ülgüsü var ötən anın da.
Günah yatağından qalxan adamlar
Səadət axtarır heyvan qanında!
Hökmü nişansızdı Allah yazanın,
Qarışqa belində o fərman verir.
Kəbə örtüyünə günah yazanın
Kələyi altında qoyun can verir.
Nəfsin tərəzisi daşını atdı,
Yağlandı qabarı açılan əlin.
O gün yeddi evdə "savab" qaynatdı,
Səkkiz ər dəyişən dəyişməz gəlin!
Dönüb, baxanmı var öz keçmişinə?
Min baxış dolanır hər
çıxan cana.
Üç erkək
göndərdi
balta dişinə,
Bətnində övladı doğradan
ana!
Halalda
kin olmaz, haramda qüssə,
Hər haram tikəsi
min qapı bağlar.
Kişi
qurbanını kişilik
kəssə,
Nə davar inciyər, nə
qazan "ağlar"!
Bir sızı qəlbimi fikrimlə gəzdi;
Görən, nə
düşünür bu
el, bu oba?
Vallah, İsmayılı qurban deməzdi,
Bu günü görsəydi İbrahim baba!
***
Fikirsən, dünya, fikirsən,
Fikirsən yol adamına!
Milyonları qırıb-çatdın,
Demədin qal, adamına!
Gündə bir xanan sökülür,
Hökmünə canlar bükülür,
Dəymişlərin tez tökülür,
Möhtacsan kal adamına!
Sirr ocağın çatma-çatma,
Necə deyim yasa batma.
Bazarında ləl
oynatma,
Ləyaqət al adamına!
Yerin-göyün paxır-paxır,
Şimşəyində sonluq çaxır.
Yaradanın hara baxır?! -
Bir nəzər sal adamına!
Hər böhtanda min ah batıb,
Ölməyinmi vaxtı çatıb?!
Köpəklərin bağda yatıb,
Hürümür yal adamına!
BAKI
TIXACLARI
Elə bil bu şəhərin
fil xortumu var,
təzə, pulgir körpülərdən asılıb yollar.
Yuxusuz, höcət
leytenant təki
işıqfor gözlərini qırpır.
Əsəb köynəyi
nəmli
sürücülər
şeytanın atasına
od vurub,
dilindən qopanı sükana çırpır!
Günboyu küçələrdə maşınların
əyləci
infarkt resepti yazır.
Yetən - gerçəkdən ölür,
coşan - yalandan
qızır.
Hamının başına təpir cin atı,
tüpürcəklə açılır
nifrətin
yeddi qatı.
Siqnal-siqnal dalınca,
burda yol verənmi
var?
Hamı
məhkumdu
sanki,
haqqını görənmi var?!
Həyatın
maşın-maşın
iflic olduğu şəhər,
yaşıl işıqlardan
qaçır hər səhər.
Ünvanlı, ünvansız söyüşlərdən
çılpaqlıq yağır.
Əqrəbləri sınmış yollarda
işə gecikən, dərsə yubanan
saata baxır, nəfəs dərib,
ağır-ağır.
Burda öndə
dayanan da geridi,
arxada dayanan da.
Yolların şahmat xanasında
ağılsız da matdı ağıllı da.
Bu şəhərdə,
maşınları böv balasıtək
kürəyinə döşəyən yollarda
göz yolundan savayı
bütün yollar irəliyə tərəf
bağlıdır.
Bu yollarda arzuya qovuşmaq
hünərdən deyil,
evinin qapısını
tabutla
açmayan ağıllıdır!
Bu şəhərdə
əli sükana,
dodağı dərmana
söykənən hər kəs,
təcili yardıma möhtac.
Bakı
meri inciməsin,
sanki dəlixananın
səyyar görüntüləridir tıxac!
XƏBƏR VERİN DURNALARA
Eyvay, heyranlığım çökür,
Can yuvamı sökən-sökür,
Payız
fəslim
yarpaq tökür, -
Xəbər verin durnalara.
Bu nə
çiskin, nə buluddu?
Axşam-sabahım umuddu.
Sözünmü qarğışı tutdu?! -
Xəbər verin durnalara.
İşığımnan işıq gəlmir,
Könlümə yaraşıq gəlmir,
Saz köklənib,
aşıq gəlmir, -
Xəbər verin durnalara.
Açılmazdı ata qalam,
Anammı
var dərdin alam,
Yerimə gül əkib balam! -
Xəbər verin durnalara.
Göyçənin yolları qardı,
Görükən dərdi
dağlardı!
Nənə çeşmələr ağlardı, -
Xəbər verin durnalara.
Mən öləndə keçin başa,
Son sözümü yazın
daşa.
Bəlkə göylər
qaqqıldaşa!
Xəbər verin durnalara.
MƏN DƏ BU DÜNYADA
ÖMÜR
YAŞADIM
Musa Yaquba
Bir sonsuz zəmiyəm dəni
döyülmüş,
Daha biçilməyim, sovrulmağım yox.
Ünvansız bir dağam, beli bükülmüş,
Bir də
havalanıb, bac
almağım yox.
Zaman dərələrdən
axıb gəlmişəm,
Ölümün dadına baxıb gəlmişəm.
Lilparlı bulağam, xəzan qonaqlı,
Günəş pıçıltılı, ulduz
çıraqlı.
Kuzəli günlərim
axıb da getdi,
Hardan iz almışdı, gör harda bitdi.
Çökdü ədalətə dırmanan yolum,
Zalım barmağıyla axdıqca
qanım.
Zülmün qandalında birləşdi qolum!
Nə yazıq, qandaldan
qaça bilmədim,
Ümid qapısını aça
bilmədim.
II
Göməşdim
həyatın
nəf
tərəfində,
Günnənə bilmədim
kef tərəfində.
Könül binə
qurdu dərədə, dağda,
Heyf, bulaq əmən o dodaqlara.
Ayrılıq tez gəldi, ölüm gecikdi,
Heyf, buz olmadım şux yaylaqlara.
Babamın səsinə alaçıq quran
Heyf obalara, ovalıqlara.
Hanı
bal dünyanın bal kişiləri?!
Hardandı vicdanı kefinə çəkən,
Arvad kişiləri, yal kişiləri?!
III
Gölməçə saxlamır bulaq
suyunug
Bu çovğun dağların
ölüm səsidi.
Bitdi gözlərimin
"naz-naz" oyunu,
Ürəyim ömrümün qış
kəlməsidi.
Görən hardan keçir söz karvanlarım?
Ömrümün güdazı-pəhləvanlarım.
Hansı
çeşmələrdə damladı,
görən,
Hansı toxumdadı, şumdadı,
görən?
Çoxdandı fikrimin üstündən keçir
Qələmin belindən gələn söz balam.
Susqunam hissimin ögeyliyində.
Vallah, dünya itib haqqın gözündən,
Adamı
ayırıb, atıb
özündən!
Nimdaş
yatağımla sağollaşmışam,
Təzə balışa da deyəcəyim var.
Heç
nəyi
yarımçıq saxlamamışam,
Yalnız söz yaşadan öləcəyim var.
Bir də
ötənlərə kəmənd atmıram,
Fikir payızımda
yaz oyatmıram.
Arzu tamaşadı ümid tüsmtümə,
Burulğan kəlmələr oyadar məni.
Qartalmış ağrılar, durub
qəsdimə,
Tütün qoxusuyla uyudar məni!
Olub-olmuşlarla təklənmişəmsə,
Bir fəsil
üstündə
köklənmişəmsə,
Bu günün əlindən nə dərman içim?!
Yollar xəyanətkar, yolçu amansız,
Bilmirəm, heç kimin üzündən
keçim!
Hanı kişiliyin cinah topları?!
Bayraq ucaldacaq
arvad gopları?!
Fərəhin qarası, dərdin ağıyam,
Nöqtədən incikdi həyat
vergülüm.
Qərib obaların yurd çırağıyam,
Hələ başdaşımı axtarır ölüm!
Yarıb
gecələrin ulduz qatını,
Haqqa nəql
edirəm
insanatını!
Hanı kainatın Allah tərəfi?
Böhtan xanasının günah tərəfi?
IV
Dilimin altında sıxılır
sözüm,
Hələ ürəyimin
can davası var. -
Hələ bu dünyanı göstərir
gözüm.
Daha yarpaqlardan asılıb istək,
Qarışqa yuvası qaldırır məni.
Payızın qovduğu erkək arıtək
Gülün oxşarları çaşdırır
məni.
Sanki meşəlikdi
bu ev,
bu həyət,
Həyatın kompası azdırır məni.
"Hanı cəmiyyətin
cəm
tərəfləri,
Yaşayış tapmağa çəm tərəfləri?"
YAŞAMAĞA
Ümidgahda qapı döyür,
Ürək ömür yaşamağa.
Allahdan qabağa keçib,
Kələk ömür
yaşamağa.
Fitnə-fəsad dilbir olub,
Qaya çöküb, selbir olub,
Xəlbir ilə
əlbir olub
Ələk ömür yaşamağa.
Səbrin astarı yuxalıb,
Yuxu verənlər çoxalıb,
Şeytannan ömür-gün alıb,
Mələk ömür yaşamağa.
Səfalətin yeri başdı,
Mərhəmətin bağrı daşdı.
İblis felinnən çaşbaşdı,
Fələk ömür yaşamağa.
Göydən yeri alıb günah!
Xalq düzəlməz ömürbillah.
Ən gözəl töhfədir vallah,
Ölmək ömür yaşamağa!
MƏCNUN
GÖYÇƏLİ
Ədalət.-2013.-13
noyabr.-S.6.