Bağışlasan, şeirlərimi
alqışla ürəyində
Bir neçə gün öncə - yanvarın 6-da qəfil
ürəktutmasından 62 yaşında vəfat edən Azərbaycanın
sabiq baş prokuroru Murad babayev hüquq sahəsində
peşəkar olmasına baxmayaraq, həm
də şeirə, sözə qiymət verən şəxsiyyət
idi.
Murad
müəllim təqaüdə çıxandan sonra pedaqoq
kimi fəaliyyət göstərməklə yanaşı,
şeirlər də yazırdı. Sağlığında
Modern.az-a müsahibələrinin birində M.Babayev
"uşaqlıqdan çox mütaliə edən olmuşam,
indi də yüzlərlə şeiri əzbərdən deyə
bilərəm. Bəxtiyar Vahabzadə, Xəlil Rza, Paşa Qəlbinur,
Məmməd Araz, Vahid Əziz və başqa şairlərin
çoxlu sayda şeirlərini əzbər bilirəm"
demişdi.
Şeir
vurğunu olan mərhum generalın özünün
yazdığı şeirlərdən bəzilərini oxuculara
təqdim edirik...
***
Bir gün yuxudan ayılanda
narahat olacaqsan,
Hiss edəcəksən mənim
yoxluğumu,
Sorağım qəfləti olmayacaq,
Hər yerdən xəbər verəcəklər sənə,
Bilərsən onda mənim coxluğumu.
Bir az kədərlənib
ağlayacaqsan,
Axırda
barışıb anlayacaqsan,
Birdəfəlik yoxluğumu.
Onda sən üzülmə,
Heç
ağlama da,
Mənim
üçün heç
qəm-kədər,
yas saxlama da.
O gün üçün mən sərasər
60 il yol gəldim.
Hətta
o günün gələcəyilə
bağlı,
Danışıb, güldüm də.
Gələn bir gün gedəcək,
Belədi
qayda,
Sənin
qəm-qüssəndən
heç kimə
yox fayda.
Bağışla ki, sənə arxa,
kömək olammadım,
Səninçün bir neçə il
də,
Bu dünyada qalammadım.
Bunu ancaq çox istərdim,
Bu fikri xəyalımda
daim bəslərdim.
Məndən sənə qalan
bir neçə şeir olacaq,
Onlar da hardasa vərəqlər
arasında,
Solub qalacaq.
Bağışla!
Bağışlasan, şeirlərimi
alqışla ürəyində.
O dünyada qulağıma nəsə gəlsə,
Biləcəm ki, sənin səsindir,
Elə o da, mənim bəsimdir.
***
Daha səndən umacağım
yox mənim,
Dərgahına, sevdiyimə min şükür,
Nə istədim sən yerinə yetirdin,
Şükür, şükür, verdiyinə
min şükür.
60 ildə nə istədim yetirdin,
Dərd-bəlanı bizdən kənar ötürdün,
Bu dünyaya gül balalar gətirdin,
Fidan ücün,
Aydan ücün min şükür.
Ömrə gəldi Məryam
bala, gül bala,
Humay kimi yanaqları al bala,
Emil kimi başdan-başa bal bala,
Ləzzət verdin həyatıma, min şukür.
Bağ-bağatda bitdi gözəl
naz gülü,
Çiçəkləndi Nərgiz kimi yaz gülü,
Qızıl gülün üstə
gördüm bülbülü,
Humay kimi bir nənəyə min şükür.
Kamran oldu dünya qədər sevindim,
Dağlar
cəkdi, çalın-çarpaz,
deyindim,
Heç
olmasa qızlar ilə öyündüm,
Ailəsinin üstündədir, min şükür.
Bir az da döz, imkandırsa darıxma,
Seir söylə, oxuyanda karıxma,
Hər nə varsa, birbaşa de, duruxma,
Nəğmə deyən ürəyimə,
min şükür.
Nə etmisən, şukr edirəm bəsimdi,
Məryam,
Humay, Emil mənim səsimdi,
Kövrək qəlbim sanki bir sarı simdi,
Sevgi dolu ürəyimə min şükür.
***
İstərəm ləçəyindən,
Aşılan çiçəyindən,
Ətir
verən gülündən,
Gül üstündə dayanıb,
Oxuyan bülbülündən,
İlham
alıb ucalam,
Yapışaraq əlindən,
Xoşbəxtlik tapmaq üçün,
Səmalara qaldırıb,
Ondan sonra qocalam.
Ömür vəfa eləsə,
Əgər qalsam beləsə,
Nəğmələr vəsf edəcəm,
Yerdə
qalan ömrümü,
Mən sənə
həsr edəcəm.
***
Məndən seir istəyirsən?
Sənə cox seir yazaram,
Gözəl, şirin bir qız üçün,
Havalanıb, gecə-gündüz,
Dağda-bağda mən gəzərəm.
Hayf, bir az qocalsam da,
Zirvələrə ucalsam da,
Məni
atıb getmiş olan,
Bivəfadan öc alsam da,
Çox
qızları eşq oduna,
Yandırmağı bacarsam da,
Mən sevgidən doymamışam,
Bir gözəli görən kimi,
Dil boğaza
qoymamışam.
Ancaq sənə qızım kimi,
Gözəl seir göndərəcəm,
Bağımdakı çiçəkləri,
Ləçəkləri toplayaraq,
Saçlarına əndərəcəm.
***
Sən istəsən gecə-gündüz,
Gözəl nəğmələr qoşaram,
Bulaq kimi qaynayaram,
Çaylar kimi coşaram.
Sən istəsən göydən
ulduz gətirrəm,
Ətrafına çiçək əkib,
Gözəl güllər bitirrəm.
Sən istəsən...
Sən istəsən yollarına su səpərəm,
Toz olmasın,
Elə gəlib saçlarına gül düzərəm,
Söz olmasın.
***
Sabahın xeyir!
Necə yatdın, nələr gördün yuxuda?
Əsən mehdən saçlarının
ətri gəldi,
Ləzzət verdi qoxu da.
Mən indicə ayılmışam
yuxudan da,
sizdən də.
Gənc
vaxtımdı...
Ətrafıma toplaşmışdı,
gözəllərin çoxu
da.
Hərə bir cür dayanmışdı yanımda,
Təkcə səndin qəlbə
girib,
qaynayırdın qanımda.
Çox
xoşbəxtdim, danışırdım,
gülürdüm,
Ayılanda anladım ki,
Sevinc verir insanlara,
xəyallar da, yuxu da.
***
Bu dunyada onu bil
ki,
Hamı
səndən üz döndərib gedə bilər,
Ayağının büdrədiyin görüb
sənə,
Dostlar pislik edə bilər.
Bircə
ana balasından,
Ciyərinin parasından,
Gözlərinin qarasından,
Üz döndərməz, səni
atmaz,
Elədiyin səhvin üçün,
Bağışlanmaz günah üçün,
Düşmənlərin sırasına.
Səni qatmaz.
Lap ən böyük cinayətkar əməlini,
Dağıtsan da həyatının
təməlini,
O yenə də bağışlayar,
Bütün gözəl əməlini,
Gurultuyla alqışlayar.
Ona gorə sənin işin asandır,
Fırtına ilə başlasa
da,
Anan sənin üzərində,
Xəzri kimi əsəndir.
***
Gözəl bala,
Nəvələrim Məryəm bala,
Humay bala,
Oğul
payım Emil bala!
Neyləyim ki, qocalmışam?
Zirvələrə ucalmışam.
Neyləyim
ki, ürək zəif döyunsə də,
Bircə
gözəl görən kimi öyünsə də,
İpək
saçlı qız görəndə çağlasa da,
Titrək,
incə söz duyanda, ağlasa da,
Sirin sözə aldanaraq,
Gözələ bel bağlasa da,
Sevgi ilə mən yaşamaq istəyirəm,
Sizin kimi gözəllərin naz-qəmzəsin,
Ürəkdə də, ciynimdə
də,
Mən daşımaq
istəyirəm.
Ədalət.-2013.-15
yanvar.-S.7.