Nurəngiz Gün işığı

Cənnət anaların ayağı altındadır

Nədənsə biz insanlar bəxtəvər çağlarımızın dəyərini bilmir, bəzən də onun necə gəlib-getdiyindən də xəbər tutmuruq. Lakin qapımız qəfil döyüləndə təəssüflə geriyə boylanırıq, xüsusilə də ağır itkilərlə qarşılaşanda...

Onda da ömrün-günün bəxtəvər çağları idi. Dərd gözlərimə kölgə salmamışdı hələ. Dünya gözlərimdə gözəl və gözəlliklərdən ibarətdi, sanırdım. Belə gözəl günlərin birində adəti üzrə auditoriyaya daxil olarkən qeyri-adi düşüncəli baxışları olan qəşəng bir qız diqqətimi özünə çəkdi, o isə jurnalı qarşıma qoyub yerinə əyləşdi. Dərhal xatırladım ki, tanıyıram bu gözəl qızı, onu görmüşəm. Bu qız mənim də, ömür-gün yoldaşım Çərkəzin də çox sevdiyimiz, ailəmizdən biri bildiyimiz əzizimiz İfrat xanımın tək qardaşının tək balasıdır. Onu da deyim ki, anası Nurəngiz xanımı da televiziya ekranlarından yaxşı tanıyırdım və təkrarolunmaz diksiyasına, məlahətli səsinə, bənzərsiz gözlərinə çoxları kimi mən də vurulmuşdum. Məlahətli çöhrəsi ilə qəlblərə tez yol tapan bu xanımın elə Jalə kimi gözəl qızının olması da bir qanunauyğunluq idi. Hər gün daha çox sevirdim övladımla yaşıd olan bu ədəb-ərkanlı, diqqətcil və mehriban tələbəmi. Jalə nümunə olmaq üçün gəlib bu dünyaya hər mənada, məncə.

İllər bir-birini əvəz etdi və günlərin bir günü Jalənin toyuna çağırıldım. Nurəngiz xanımın bütün analar kimi bu toyda da həyəcanı gözlərindən oxunurdu. Bircə balasının üstündə zağ-zağ əsən bu fədakar ananı başa düşmək çətin deyildi...g Nurəngiz xanım narahat ana, qayğıkeş nənə, dostcanlı və qohumcanlı insan idi. Sevirdim onun şeirlərini və anlayırdım ki, sözün qədrini bilən bu xanımın şeirlərini qarşısındakına heç kəs onun özü kimi çatdıra bilməz. Şeir oxuyarkən elə bil sözlərinə göyərçin əllərinin hərəkəti ilə musiqi qatırdı bu ecazkar xanım, hər kəlməsi, hər cümləsi insanın ürəyini fərəhlə doldurur, riqqətə gətirir və düşündürürdü. Nurəngiz xanım öz kövrək misralarındakı fikirləriylə dünyanı, insanları, yeri, göyu, günəşi, ayı sevməyə səsləyirdi hamımızı. Şairlik həqiqətin səsidir, yaşantıların göstəricisidir və insan yazırsa, özünün iç dünyasını yazır, düşündüklərindən çıxış edə bilir... Şair missiyası - Peyğəmbər missiyasıdır, deyirlər. Nurəngiz xanımın özünün də dediyi kimi vəhmdəm gələn səs idi onun qələmə aldıqları və elə onun ipəyə bürünmüş səsi də göylərdən gəlirdi. Onun gözəlliyi ilə düşüncələri üst-üstə düşərək qəlblərdə silinməz iz buraxırdı, şeirlərindəki axıcılıq, düşüncələrinin barı, zəkasının məhsulu olduğundan insanın daxilində təlatüm yaradırdı və düşündürürdi. Əzizim Jalənin - mələyim-adlandırdığı anası həqiqətən göylərdən yerə enən, günəşi nigaran qoyan və yer üzündəki hər bir yarpağın, budağın, gülün, çiçəyin solmasının fikrini çəkən bənzərsiz xanım idi. Belə insanlara görə gözəldir bu dünya. Ağlar qalan torpaqlarımızın fəryadına biganə qala bilməyən şairə Xocalı dərdinə də səs verdi. O öz əsərləri ilə əbədi olaraq Azərbaycan ədəbiyyatında var olacaqdır. O bu haqqı özü qazanıb.

Nurəngiz xanım kimi insanlar torpağa deyil, qəlblərə köç edir və onu sevənlərə daha yaxın olur... O, çox səmimi qadın idi, müqəddəslik idi amalı, təpərli idi, təvazökar idi, xeyirxahlıqla yoğrulmuşdu xəmiri. Günəşi çox sevən Nurəngiz xanıma günəş də öz istisini və işığını bol-bol vermişdi. İstiqanlı, söhbətcil, təəssübkeş şairənin üzündəki nur, gözlərindəki işıq buna sübut idi. Ölüm sevinməsin qoy, Nurəngiz xanım özündən sonra sevənlərinə ən böyük şah əsəri olan Jaləsini və göz bəbəyi hesab elədiyi Müjganını yadigar qoyubdur.

Jalə xanım ciyərparasının xeyir işindəki çıxışında anası haqqında dediklərini mən ömrümboyu unuda bilməyəcəm. Mənə elə gəldi ki, heç yerə sığmayan, sonsuz məhəbbətin ifadəsi olan bu sözlər ülvi sevginin musiqisi idi və ümumilikdə bir ana himni idi.

Jalə xanım, əzizim, mənim bu yazdıqlarım təsəlli deyil, mən özüm də öz acılarımda təsəlli qəbul etmirəm, təsəllini Allah verə bilər. Lakin hisslərimi də içimdə saxlaya bilmədim. Bir övladın öz valideynini bu ucalıqda, bu mərtəbədə qoruyub saxlaması, əzizləməsi qeyrətdir və örnəkdir. Bu hörməti, bu fədakarlığı kaş ki hər kəs bacaraydı...

Siz bunu bacardınız! Ananızın südü min halalınız olsun. Siz öz qürurunuz, sədaqətiniz və əməllərinizlə nəsil-nəcabətinizə şərəf gətirən övladsınız, toxtaq olun! Gözlərinizdən üzünüzə sel kimi süzülən yaşlara qıymazdı Nurəngiz xanım.

Ədalət.-2014.-25 dekabr.-S.6.