"HƏR ADDIM UĞRUNDA"

Vahid Məhərrəmovun kitabı barəsində düşüncələrim

 

Bir dalınca getmişdim. Redaksiyaya qayıdanda yoldaşlarım xəbər verdi ki, sizi bir hərbçi axtarırdı. Bir xeyli gözlədi gedəndə bu kitabı sizə çatdırmağı rica etdi. Mən kitabı görən kimi imzasından dostumu tanıdım. Bu, Vahid Məhərrəmov idi...

Öncədən xatırladım ki, Vahid Məhərrəmov "Azərbaycan ordusu" qəzetində çalışır. Hərbiçi juranlist kimi o, ordumuzun uğurlarını, burada aparılan quruculuğu, eləcə yurd nisgilimizin ağrı-acısını peşəkar qələmi ilə təkcə qəzet səhifələrinə deyil, həm yaddaşlara köçürür. Dəfələrlə onun müxtəlif mətbu orqanlarda, eləcə "Ədalət"in səhifələrində publisist yazılarını, hekayələrini oxumuşam. İndi mənə hədiyyə olunan "Hər addım uğrunda" kitabında da həmin hekayələrin bir neçəsi ilə qarşılaşdım köhnə tanışlar kimi bu bədii sözlərin əhatə dairəsinə daxil oldum.

"Qanun" nəşriyyatında işıq üzü görmüş nəfis şəkildə araya-ərsəyə gətirilmiş hər addım uğrunda kitabı ön sözdən üç hissədən ibarətdir. Təbii ki, kitabın daha çox hissəsini Vahidin hekayələri təşkil edir. İkinci bölümdə isə qələm dostum öz publisist yazılarının bir qismini, sonuncu bölümdə isə oxuculara özünün "Ölüm vaxtı" povestini, həmçinin xatirə oçerkini, yəni "Soyuq dekabr günəşinin ilıq nəfəsi"ni təqdim edib.

Böyük maraqla oxuduğum bu kitabın demək olar ki, hər bir bölümü haqqında oxucu fikirlərini müəllifə çatdırmaq istəyi ilə bilgisayara yaxınlaşdım. Lakin elə ilk cümlənin diktəsindən vaxtdı yadımdan çıxmayan "Təslim olmayan tut ağacı" publisist yazısı yaxamdan tutub məni dayandırdı. Daha doğrusu, bütün fikirlərimi onun üzərində qurmağa məni köklədi. Görünür bu da heç təsadüfi deyil. Çünki Vahidin qələmə aldığı həmin o məqamların hamısını mən yaşamışam, mənə düşmən tapdağı altında qalan, gözümün qabağında yandırılmış evimin, kəndimin bugünkü görüntülərini internetdə seyr etmək acı da olsa nəsib olub. Yəni, mənə dostlar, qohumlar internet vasitəsi ilə işğal olunmuş ərazilərimizi "gəzib-görməyin" mümkünlüyünü söyləyəndən sonra müəyyən çətinliklərlə olsa da, mən kəndimizə "getmişəm".

Vahid Məhərrəmov özünün bütün hekayələrində, publisist yazılarında, xüsusilə qeyd etdiyim "Təslim olmayan tut ağacıg" yazısında məni bir oxucu kimi, bir yurd nisgilli vətəndaş kimi möhkəm silkələyib, xatirələrə baş vurmağa, keçmişə üz tutmağa vadar edibdi. Təbii ki, bu da onun peşəkar jurnalist, maraqlı yazıçı və söz adamı kimi oxucuya həqiqətən oxuyub düşünəcəyi əsəri təqdim etmək imkanından irəli gəlir. Yəni müəllif öz sözünü oxucuya bir növü təqdim edir. Oxucu da bu təqdimatın həm özündən, həm onun nəfəsindən hiss edir ki, bu əsər, bu kitab oxunmağa layiqdir, yoxsa yox. Bax, Vahid Məhərrəmovun mənə görə bu kitabını uğurlu edən məqamlardan bəlkə də birincisi onun oxunaqlı olmasıdı. Özübu kitabdakı mövzuların demək olar ki, böyük əksəriyyətinin ana xətti torpaqdı, vətəndi, müharibədi, qaçqınlıqdı... Bu da bizim böyük yaramız, böyük dərdimizdi. Vahid Məhərrəmov da bu dərdin içində çıxan, yəni doğulduğu Zəngilan rayonunun Babaylı kəndinin həsrətini yaşayan bir müəllif kimi təkcə özünün yox, həm də bir milyon insanın ağrısını, faciəsini bədiiləşdirir.onun yurd nisgilli insanların həyat faciəsini oxuculara sevdirə bilməsinin kökündə dayanan bir məqamda səmimiyyət, inandırmaq bacarığı, həmçinin reallıqdır.

Birmənalı şəkildə demək olar ki, Vahid Məhərrəmov heç nəyi uydurmur, heç bir fantaziyanın məhsulunu ortaya qoymur. O sadəcə özünü, özününküləri, gördüklərini, yaşadıqlarını və nəhayət arzuladıqlarını, düşündüklərini qələmə alır. Bu da sonda Vahid Məhərrəmova gerçək ədəbiyyatın məhsulunu loru dildə desək, istehsal edib, yəni yaradıb ədəbi camiyəyə təqdim etmək imkanı verir.

Son olaraq qələm dostum Vahid Məhərrəmovun bu ilin ilk aylarında işıq üzü görmüş kitabı münasibəti ilə təbrik edir, ona daha böyük yaradıcılıq uğurları arzulamaqla bildirirəm ki, hər addım uğrunda döyüşüb kəndimizə, eləcə də Vahidin doğulduğu ünvana və bütövlükdə işğal olunmuş yurd yerlərimizə qayıdacağıq. Nəyin bahasına olursa olsun, bu məqsədimiz, bu amalımız gerçəkləşəcək.

 

Əbülfət MƏDƏTOĞLU

Ədalət.-2014.-3 iyul.-S.4.