DADINI TAPAMMIRAM

Sənə şeir yazmışam,

Adını tapammıram.

Heç bir güldən, çiçəkdən,

Dadını tapammıram.

Sənə şeir yazmışam,

Adını qoyammıram.

Camalına baxıram,

Baxıram, doyammıram.

Gecələri sübhədək,

Doyunca yatammıram.

Sənin kimi qadını,

Çıraqla tapammıram.

XALDA DA GÖZÜM VAR...

QARDA... NARDA DA...

Sinəndə gizlənən bir xalın vardı,

O xalın altında ağaran qardı.

Qarın üzərində yetişən nardı,

Xalda da gözüm var, qarda, narda da.

Gəlmisən, ömrümü yaxıb gedirsən,

Ruhuma, qəlbimə çaxıb gedirsən,

Bilmirəm, nə əfsun, bəs necə sirsən,

Yadıma düşürsən sevinc darda da.

Gen gəzmə arada söz olan kimi,

Dolanma ögeylər dolanan kimi.

Alış ocağımdan köz alan kimi,

Dərdimi duyarsan kaman, tarda da!

DAHA AZ YAZIRAM

Daha az yazıram, daha yazmıram,

Daha günəş mənim, ay mənim deyil.

Yolumdan, fikrimdən çıxıb azmıram,

Daha bulaq mənim, çay mənim deyil.

Gəzsəm də dağları, sonsuz düzləri,

Qəlbim sevincindən çağlaya bilmir.

Görəndə kədəri, qəmli üzləri,

Ürəyim kövrəlir, ağlaya bilmir.

Həyatda bu qədər biganəliyin

Hörümçək torundan çıxa bilmirəm.

Könlümün həmdəmi olan təkliyin,

Çəkilmiş həddini yıxa bilmirəm.

Heç nə qalmayıbdı kövrəkliyimdən,

Qaynayıb qurudu gileylərim də.

Bir xeyir görmədim söz əkməyimdən,

Yellərə sovruldu ay, illərim də!

Yaman uzaq düşdüm dostdan, tanışdan,

İmkanım olmadı, əl uzatmadım.

Dondu arzularım vədəsiz qışdan,

Bircə istəyimə barı çatmadım.

Daha az yazıram, daha yazmıram,

Daha bahar mənim, yay mənim deyil.

Mən hələ özümü şair saymıram,

Müqəddəs, ülvi ad, pay mənim deyil.

BİR QƏDƏR TƏK QALMAQ İSTƏYİRƏM MƏN

Qovuşsaq dünyanın səssizliyinə,

Qəribə bir istək keçir qəlbimdən.

Qərq olub həyatın çiçək iyinə,

Bir qədər tək qalmaq istəyirəm mən.

Bir qədər tək qalmaq istəyirəm mən,

Nəvəm yuxusundan durana kimi.

Oğlum dərslərini qurtaranacan,

Qızım saçlarını burana kimi.g

Məni tək görəndə şıltaq dənizdə,

Alar ağuşuna tənha bir gəmi.

Bəyaz gecələrdə, bəyaz bənizdə,

Ulduzlar qəlbimin olar həmdəmi.

Gözəl gözləri tək dolan buluddan,

Yağan yağışlarla dərdləşməyim var.

Haqq üçün keçərəm alovdan-oddan,

Özümü-özümlə şərtləşməyim var.

Təklikdə görürəm şiş qayalarda

Xınalı kəkliklər, gözəl səkirlər.

Arılar daraşır bal dodaqlara

Güllərin ətrini gözəl çəkirlər.

Görcək tək qalmışam dupduru gözlər,

Nur kimi qəlbimə axıb dolurlar.

Tək anın dostları, şipşirin sözlər

Misraya çevrilib şeir olurlar.

Beləcə, tək qalmaq istəyirəm mən,

Nəvəm yuxusundan durana kimi.

Oğlum dərslərini qurtaranacan,

Qızım saçlarını burana kimi.

YAŞADIĞIN YAŞA DƏYƏR

Bu həyatda naşı olsan,

Bir sapandın daşı olsan.

Yanaqların yaşı olsan

Bəxtin gedib daşa dəyər.

Könlün seçdi igid, mərdin,

Çox bəlaya sinə gərdin.

Qurtarmadı sevgi dərdin

Yatağında yaşa dəyər.

İlk eşqini saxlasan da,

Yada salıb ağlasan da.

"Ah"larınla oxlasan da

Gözdən ötüb qaşa dəyər.

Günah sənlə gəzirdisə,

Ürəyini əzirdisə,

O günaha nəzirdisə

Payladığın aşa dəyər.

Hər günü tay ilə bilsən,

Dərdi qəlbdən silə bilsən,

Ömrü ömür bilə bilsən -

Yaşadığın yaşa dəyər.

SƏN DEMƏ, BU DÜNYA MƏNLİK DEYİLMİŞ

Bir payız günündə gəldim dünyaya,

Təbiət əyninə çəni geyibmiş.

Çoxu sevinsə də Tanrı payına,

Sən demə, bu dünya mənlik deyilmiş.

Anam nə söylədi sözünə baxdım,

Qayğıya bələnən gözünə baxdım.

Dönüb bu dünyanın özünə baxdım -

Gördüm ki, hər büsat şənlik deyilmiş,

Sən demə, bu dünya mənlik deyilmiş.

İllərlə gədəkdən köynək geyindim,

Həyatda çalışqan, bir az yeyindim.

Verdiyi payına küsdüm, deyindim -

Cavabı düz çıxan tənlik deyilmiş,

Sən demə, bu dünya mənlik deyilmiş.

Özümə xəyaldan dünya yaratdım,

Hara addım atdım, düz addım atdım.

Gəlib xırmandakı xırdağa çatdım -

Bu pay da toxumluq, dənlik deyilmiş,

Sən demə, bu dünya mənlik deyilmiş.

Gözüm qalmasa da sərvət, varında,

Saçlarım üşüdü qırov, qarında,

Sarsıldım ehtiyac dalğalarında -

Yanağı al boya ənlik deyilmiş,

Sən demə, bu dünya mənlik deyilmiş.

Qorxdu adlanaram, söz yayıb keçdi,

Neçə yol addımı adlayıb keçdi,

Ömür kitabımı qatlayıb keçdi -

Heysiyyə, şərəfi-mənlik deyilmiş,

Sən demə, bu dünya mənlik deyilmiş.

Məni öz doğması bilmədi, niyə,

Saldığı düyünlü ilmədi, niyə,

Doğrusu bilmədim, bən nədi, niyə -

- Dünya, Yusifoğlu, sənlik deyilmiş,

Sən demə, bu dünya mənlik deyilmiş.

ÇIXIB GEDƏCƏYƏM SƏNİN ƏLİNDƏN

Çıxıb gedəcəyəm sənin əlindən,

Dünya, fərq qoymadın ölüyəm, sağam.

Ruhuna qəm hopmuş nəğmələrimlə,

Özgə bir dünyada yaşayacağam.

O özgə dünyada görməyəcəyəm,

Vətənin sinəsi yara-yaradı.

Baxanda boyuna göynəməyəcəm,

Bütöv Azərbaycan para-paradı.

O özgə dünyadan taxt-tacdan yana,

Torpağı yadlara satmayacaqlar.

İblislər girərək mələk donuna,

Qardaşı-qardaşa qatmayacaqlar.

O özgə dünyada igid ərlərə,

Adlar verəcəkdi Qorqud dədələr.

Yalan vədləriylə girib qəlblərə,

Evlər yıxmayacaq yaltaq gədələr.

O özgə dünyada ömrün hər anı,

Kimi al, kimi şal geyinməyəcək.

Kimi qamarlayıb elin varını,

Kimi çörək üçün deyinməyəcək.

O özgə dünyada sevgi də, eşq də,

Meh olub qəlblərə doluşacaqdı.

Vallah, olmaycaq kədər də, qəm də,

Məcnun Leylisinə qovuşacaqdı.

Çıxıb gedəcəyəm, dünya, əlindən,

Balan olammadım, məni bağışla.

Canını tez qurtar, dəli əlindən,

Yola sal dəlini dəli yağışla.

SÖZÜM ÇİÇƏKLƏYİB

Şair Asim Yadigarın

ad gününə yazılan şeir

Şərur mahalında gəldin dünyaya

Həyatda ilk izin bu yerlərdədi.

Sığmadın günlərə, sığmadın aya,

Ömrünün hər anı şeirlərdədi.

Döndü xatirəyə məktəb illəri,

Qovuşdun sevimli tələbəliklə.

Dindi ürəyinin kövrək telləri,

Ötüşdü günlərin qələbəliklə.

Sən sözlə oynadın bəşəri sözlə,

Sözə ürək dostu, sirdaş söylədin.

Közlü sözlərində, sözlü gözünlə,

Köksünü nəfsindən uzaq eylədin.

Talenin aramsız zərbələrindən,

Qapın döyəcləndi yağış, doluyla.

Qorxmayıb zamanın hərbələrindən,

Yol etdin zirvəyə "Zirvə yolu"yla.

Yay kimi gərildin körün alışdın,

Sözə, söz deməyə dəyişdi yönün.

Yeni kitabında sözlə barışdın,

"Unut bu sevdanı" başına dönüm.

Qanınla yazdığın "Torpaq davası",

Səngərdə döyüşdü acgöz yağıyla.

Şəhid atasının şəhid balası,

Qayıtdı evinə "Oğul dayı"yla.

"Hər şeyin sonu var" son qoydu qəmə,

Arazdan adlayıb, Təbrizə yetdin.

Gözlərin sevincdən bələndi qəmə,

Ulu Şəhriyarı ziyarət etdin.

Çiçək kimi kövrək, zərif şeirlər,

Sənin sərvətindi, sənin varındı.

Bunu mən demirəm, bunu deyirlər,

Əldən-ələ gəzən kitablarındı.

Sözüm çiçəkləyib bu qış günündə,

Hələ ətir saçan arzularım var.

Bəndəsi olduğun sözün önündə,

Həmişə uca ol, Asim Yadigar.

SƏN ÖZÜN İSTƏDİN ÖZÜNƏ MƏNİ

Ömrümün payıza dönən çağında,

Verdin ürəyinin közünü mənə.

Yarpağı saralmış könül bağında,

Gözlərin söylədi sözünü mənə -

Sən özün istədin özünü mənə.

Sən özün bilmədin necə baxırsan,

Necə yandırırsan, necə yaxırsan.

Dönüb damarımda qana axırsan,

Elə tutmuşdun ki, üzü mənə -

Sən özün istədin özünü mənə.

Mən səni bu halda duya bilərdim,

Şıltaq hisslərinə uya bilərdim,

Kədəri sevinclə yuya bilərdim,

Çatdırdın sevginin özünü mənə-

Sən özün istədin özünü mənə.

Ədalət.-2014.-25 iyun.-S.6 .