AY QARAGİLƏ

Sona VƏLİYEVA

Mahnı (Novruz Aslan bəstələyib)

Bu sevgi özündən əvvəl doğulan,

Səni taleyimə yazdı Yaradan.

Bir ömür yol gəldim, dolanbadolan

Dilim susan oldu, ay Qaragilə.

Gəldim qəlb evinə sevgi olmağa,

Gəldim üsyan edəm ayrılıqlara,

Gəldim ki, qaçıram lap uzaqlara,

Yolum kəsən oldu, ay Qaragilə.

Bu əzab ruhuma doğma, müqəddəs,

Ayrılıq günahsa, necə yuyaq bəs.

Tökmə göz yaşını sel kimi əbəs,

Günah səndə oldu, ay Qaragilə.

GƏL, SƏNƏ BİR HƏZİN ŞEİR OXUYUM

Bu da bir fürsətdir, ələ düşməyən,

Sözlərin mələklər göydən gətirən.

Min ildir heç kimə söylənilməyən,

Gəl, sənə bir həzin şeir oxuyum.

Səhra istisində kölgə gəzəntək,

Xəstənin umduğu quzey qarıtək,

Üzüm giləsitək, nar giləsitək,

Gəl, sənə bir gözəl şeir oxuyum.

Tanrı göndəribdi dərman, dad kimi,

Gəl məni qınama belə yad kimi,

"Min bir gecə"dəki Şəhrizad kimi,

Gəl, sənə sübhədək şeir oxuyum.

Sözdən uca, sözdən qoca nə vardı?

Həm dostumdur, həm düşməndi, həm yaddı.

Tanrı ruhumuzu sözlə oyatdı,

Gəl sənə məlhəm tək şeir oxuyum.

İçim çiçəkləyən badam ağacı,

Tanrı möcüzəsi, ruh ehtiyacı.

Dövlətim, sərvətim, şeir qazancı,

Gəl bölək səninlə, şeir oxuyum.

YAMAN UZANDI BU YAZ YAĞIŞI

Yaman uzandı bu yaz yağışı,

Döydü, elə hey, fağır,

kövrək alma çiçəyini,

nar çiçəyini.

Kimsəsiz bir tifili

Bir insafsız döyən kimi,

Taqətmi qalar bu çiçəkdə

Alma olmağa, nar olmağa?

Qurbanın olum, İlahi,

Kəs bu yağışı.

Öyrətmə bu kövrək çiçəyi

başı dəyənəkli olmağa!

Bir az günəş göndər

Üzünə gün doğmağa!

ŞİRİN ÇİÇƏK

(Qızıma)

Ömrümə gəlişi bahar vaxtıdır,

Çiçəklər içində öz çiçəyimdir.

Taleyə yazılan tanrı baxtıdır,

Lalə çiçəyimdir, qız çiçəyimdir.

Bu da bir qismətdir, bal dadındadır,

İlıq arzuları içində min-min.

Balalar onsuz da bal dadındadır,

Çiçək şirinliyin mən indi gördüm.

Ay ürkək baxışlı körpə çiçəyim,

Sən hansı nağıldan çıxıb gəlmisən?

Sən mənim ömrümə gələnə qədər,

Necə yaşamışam, hardan biləsən?

Dünyanın sərvəti, varı, dövləti,

Bu çiçək balanın telinə dəyməz.

Dünya gözlərində gülüşdü hələ,

Qayğılar hələ ki, eyninə gəlməz.

Ay şirin çiçəyim, ay qız çiçəyim,

Gəlişin evimə gətirib bahar.

Hər ağac bir çiçək bitirməyibsə,

Dünya məhvərindən qopar, dağılar.g

DÜŞÜBDÜ

Haqq nuruyam, haqdan gəldim,

Dönüb tanrıma yüksəldim,

Nadana "ənəl həqq" dedim,

Gördüm səhv başa düşübdü.

Nur dedim, nurumuz hanı?

İnsan oğlu yer sultanı,

Bu xalqın tale, kotanı,

Daşa düşübdü, düşübdü.

Dərdin ağlayaq bu dərdin,

Haqdan gələn haqdı dedim.

Bəxtinə bəxtsiz millətin,

Savaş düşübdü-düşübdü.

Bu dünya nağıl, əfsanə,

Tövbəsiz könül viranə,

Yollarıma xanə-xanə

Yağış düşübdü-düşübdü.

Vətən deyib yola varan,

Zülmdə də haqq axtaran,

Şuşaya ilk bayraq asan,

Könlümə qardaş düşübdü.

PƏNCƏRƏ İŞIĞI, QADIN BAXIŞI

Pəncərə işığı, qadın baxışı,

Yollardan yığılmaz, nigaran qalar.

Hardasa bir kişi yol gələr evə,

Hardasa bir qadın qəlbi intizar.

Ürəyin işığı yollara mayak,

Gözün mükafatı tez gəliş olar.

Sədaqət, məhəbbət ən böyük sərvət,

Ehtiyac ən kiçik umacaq olar.

Hələ yozulmayan çox sirlər yaşar,

Bu qədər doğmalıq özü də sirdir.

Qız ikən dünyaya sığmayan gözəl,

Qadınkən evinin pərvanəsidir.

Pəncərə işığı, qadın baxışı,

Hardasa bir kişi qazanc dalınca.

Bəzən də xəyanət ocaq söndürür,

Bir qadın ağlayır yol ayrıcında.

Gözləri yollarda, qulağı səsdə,

Əzizlər sevgisin körpəsi kimi.

Min suçun üstündən bircə an keçib,

Udar sirlərini öz səsi kimi.

Qadınlar, qoruyun kişiləri siz,

Bir evə dirəkdi, işıqdı onlar.

Kişilər, ucaldın sevginizi siz,

Sonuncu qadınla dünya qurtarar.

YARPAQ-YARPAQ

İçimdə göy üzü tutulub,

Boğuluram yarpaq-yarpaq.

Ağacam yerdən göyədək,

Doğuluram yarpaq-yarpaq.

Dərdim yurd yerinin dərdi,

Hansı günaha görədi,

Nə səpmişdim, nə göyərdi

Yığılıram yarpaq-yarpaq.

Bəxt yiyəsi, qəlb yiyəsi,

Bu eşq Tanrının töhfəsi,

İçimdə torpaq naləsi,

Sovruluram yarpaq-yarpaq.

Oba köçmüş, ocaq diri,

İçim xal-xal yanıq yeri,

Ölən Tanrı bəxtəvəri,

Doğranıram yarpaq-yarpaq.

Bu cənnət, bu da cəhənnəm,

O əzrayıl, bu da ki, mən.

Qələmimnən, qələmiynən

Yazılıram yarpaq-yarpaq.

Yol hanı çıxıb getməyə?

Qaçıb ölümü ötməyə,

Külümdən od böyütməyə

Bağlanıram yarpaq-yarpaq.

Can dediyim qorxum imiş,

Uçub gedən ruhum imiş,

Ölüm solğun yuxum imiş,

Oyanıram yarpaq-yarpaq.

AĞLAYA BİLMƏYƏNDƏ

Dolmuşamsa,

ağlaya bilmirəmsə,

nəsə, nəsə yazılacaq.

Sözlər gilə-gilə

töküləcək vərəqə

göz yaşı əvəzinə.

Elə hönkürəcək ki,

qəlbim,

sətirlər sellənəcək

gözümdən, qəlbimdən.

Ürəyim odlandıqca,

Başım-beynim rahatlanacaq.

Vulkan hisslərim

odasına çəkiləcək,

sakitləşəcək,

dincələcək,

yuxuya dalacaq,

ruhumun canı boğazıma

yığılana kimi.

Ədalət.-2014.-8 mart.-S.20.