Gecə qatarı

İsmayıl İmanzadə

Bu qatar üstünə qaçar yolların,

Bir topa işıqla daranar gecə.

Harayı güclənən dəmir çarxların

Polad yumağına sarınar gecə.

Cingildər sükutun kar qulağında

Aynaq vaqonların hava axını.

Vağzallar gözünün yaşıl nuruyla

Sehirlər yolların şıltaqlığını.

Teleqraf xətləri qaçar xəbərə,

Ləhcəsi bal dadan uşaq yerinə.

Mürgülü gecənin titrək əlləri

Şeh çilər qatarın bəbəklərinə.

Yayılar hər yana dəmir haraylar,

Relslər çarxları öpər doyunca.

Gecə qatarları fit səsləriylə

Soraqlar səhəri yollar boyunca.

Suya söylədiyim yuxu

Ha gözlədim gün çıxmadı,

Bu zülmətdən cin çıxmadı.

Çiçək açan vədəsiydi,

Neyləyim ki, çin çıxmadı,-

Suya söylədiyim yuxu.

Ötüb gedən qışım idi,

Bir damla göz yaşım idi.

Deyəsən gecə yarası

Bəxtinən savaşım idi,-

Suya söylədiyim yuxu.

Bulud kimi dolub getdi,

Qönçə idi, solub getdi.

Göyərib üzə çıxmadı,

Sulara qərq olub getdi,-

Suya söylədiyim yuxu.

Sehrindən çıxa bilmədim,

Yamanca aldatdı məni.

Heç yana çatmadı əlim,

Gör necə yubatdı məni,-

Suya söylədiyim yuxu.

Nə əzəl, nə axır idi

Dərd kimi çox ağır idi.

Sonunu görə bilmədim,

Bir yarımçıq nağıl idi,-

Suya söylədiyim yuxu.

Gedir

Əzəldən yox ayrı dadı,

Dünya həminki dünyadı.

Nisgili, qəmi, fəryadı -

Qəlbimizi yaxıb gedir.

Zülmət bir dibsiz dərədir,

Vaxt dişənmiş kirkirədir.

Dünya açıq pəncərədir,-

Hərə bir yol baxıb gedir.

Bəxtin əlində əsirik,

Ömürdən-gündən küsürük.

Harayasa tələsirik,-

Vaxt su kimi axıb gedir.

Hər doğulan bir səs-səmir,

Ürək dərd yeyir, qəm əmir.

Şimşəyə bənzəyir ömür,-

Bircə dəfə çaxıb gedir.

Yaxşıdır

Savaşanda azla çox,

Acı söz zəhərli ox.

Zənn etmə ağladan yox,-

Üzə gülən yaxşıdır.

Dərd hopubsa qanına,

Od düşəcək canına.

Sızlayanda yanına,-

Qaçıb gələn yaxşıdır.

Yadlar kəssə qapını,

Bir savaş bil ta bunu.

Əvvəl haqqa tapınıb -

Sonra ölən yaxşıdır.

Qanı yumazlar qanla,

Dönük bəxti az danla.

Anla, ey qafil, anla,-

Allah bilən yaxşıdır...

O vaxtlar...

Düşüb dalınca arzumun,

Səmtini tapdım ruzumun.

O günlər bəxt ulduzumun,-

Parlayan vaxtları idi.

Ayağımı üzüb yerdən,

Söz əkirdim göylərdə mən.

Şairlik təbimin hərdən,-

Qaynayan vaxtları idi.

Üz-üzə gələndə yadla,

Cəngə çıxırdım inadla.

Onda hələ mənim odla,-

Oynayan vaxtlarım idi.

Yaş ağrısı

Böyüdüm, söz ilə başımı qatdım,

Həyatda sevinc də, qüssə də daddım.

Bəzən düz yolda da atdığım addım

Çevrildi kiminsə baş ağrısına.

Yenilməz inadım sal qaya çapan,

Dartdı ayağımdan hər məni tapan.

Dözdüm dar ayaqda canıma hopan

Güllə hədəsinə, daş ağrısına.

Gah çəkingən oldum, gah da ki, mətin,

Verdi həyat mənə əsl qiymətin.

Vaxt ötdü... hər yaşın gördüm xislətin,

Tuş gəldim payızda qış ağrısına...

Ürək gücdən düşsə durulmaz ta qan,

Gözə zülmət çökər hər saat, hər an.

Əsəblər gərilib səzlayanda can,

Bildim əlac yoxdur yaş ağrısına...

Şəklinə

İzin ver bircə yol təbəssümünü

Gizli baxışımla yaxım şəklinə.

Gözlərin ləkəsiz ayna kimidir,

Qoy ordan boylanıb baxım şəklinə.

Adını çəkəndə sızlayır dilim,

Şirin arzularım puç oldu, gülüm.

Sənə çatmasa da hardasa əlim,

Səslə, keşik çəksin yuxum şəklinə.

Təbiətin töhfəsi

Sevgi də, nifrət də yerli-yerində,

Hər acı kəlmənin kökü dərində.

Yaxşı adamların əməllərində,-

Əzəldən saflığın var işartısı.

Dünyadan köç edir əyri də, düz də

Bir ömrün sorağı naxışda, izdə.

Adətdir,- nədənsə olmur hər üzdə,-

Həya közərtisi, ar işartısı.

Əsən meh çəmənin nəfəsidirmi,

Şəlalə dağların həvəsidirmi?

Ana təbiətin töhfəsidirmi,-

Çeşmə duruluğu, qar işartısı?..

Niyə

Cavanlığım qaya çapan, daş qıran

Alın yazım haray çəkib qışqıran.

Bir zamanlar damarımdan fışqıran

Həyat eşqim mürgüləyir indi ta.

Yuxu deyil,- xeyirliyə yozam mən,

Ölməyib ki məzarını qazam mən.

Gücüm çatmır sükutunu pozam mən,

Bu da belə bir ömürdü, gündü ta.

Üzə düşüb öyrənəndə dilini,

Şaxta vurdu çiçəyini, gülünü.

Eşələyib xışmaladım külünü,

Bir də gördüm közərtisi söndü ta.

Dönük bəxtə nə yalvarış, nə hədə

Daşa döndü lal həsrətim sinədə.

Çatmayıbsa hələ sona vaxt-vədə,

Niyə bəxtin məndən üzü döndü ta?..

Hara qaçım ...

Ürəyimi əldən salıb, yorubdu

Yenə gəlib yolum üstə durubdu.

Əzəl gündən amanımı qırıbdı,-