Qərib MEHDİ
Elçin İsgəndərzadəyə
Niyə seçdin dağ olmağı?
Niyə seçdin ucalmağı?..
Təpə kimi əyilsəydin,
Gülün olardı.
Dərə kimi ovulsaydın,
Yolun olardı.
Düzən kimi yayılsaydın,
Selin olardı.
Niyə seçdin dağ olmağı?
Günəşə ilkin salam vermək
sənəmi qalmışdı?
Zülmətə ilkin sinə gərmək
Sənəmi qalmışdı?
Gərək, Yerin dərdini
Göyə deyəydin?
Gərək, Göyün sözünü
Yerə endirəydin?
Allaha hamıdan yaxın olmaq
cəzasız qalmaz.
Dünyanın hər yerindən
baxılmaq
cəzasız qalmaz.
Bilmədin,
şimşək şallağa
tutacaq?
Bilmədin,
şaxta ürəyində
donajaq?
Bilmədin,
dolu başını
döyəcək?
Bilmədin,
bulud qaranı geyəcək?
Niyə seçdin dağ olmağı?
Niyə
seçdin ucalmağı?..
Təpə ol - gülün olsun.
Dərə ol - selin olsun.
Ay dəli, ağlın olsun,
Üzmə axına qarşı:
"Bəli!" de - balın olsun.
Niyə seçdin dağ olmağı?
Niyə
seçdin ujalmağı?..
OQTAY RZA,
Əməkdar müəllim
SƏN "ÖMRÜN
MÜDRİKLİK
ZİRVƏSİ"NDƏSƏN!
Görkəmli şair-alim-pedaqoq
Elçin İsgəndərzadənin 50 yaşına
Fəsillər, arxada, fəsillər
öndə,
Dönüb xatirəyə dəyərli
çağlar;
Ucasan zamanın hər pilləsində,
Şöhrət ağacında artıb budaqlar.
Xəyal
yel qanadlı köhlən atındır,
Onu ulduzda da sürürsən
sanki;
"Vektor" təmənnasız
nəşriyyatındır,
Vətənə sovqatın-nəğmə çələngi.
"Yaxşılıq..." - tükənməz
varın, dövlətin,
Verirsən haraya hay, professor!
Elin süfrəsində-halal nemətin,
Mən də qonağınam, ay
professor!
İstəyin, məramın-müqəddəs əməl!
Enib elmlərin dərin qatına -
Layiq görülübsən neçə
il əvvəl
Yusif Məmmədəli mükafatına!
Kimi unutmuşuq,
harda - nə qalıb?
"Adil Mirseyidin..." dostuna əhsən!
Çılğın cavanlığın
geridə qalıb,
Sən
"Ömrün müdriklik
zirvəsi"ndəsən!
Duman içindədir yurd yerin Şuşa,
Haqqı
var taledən incimək üçün;
Bir gün hüzuruna gedərik qoşa -
İsa bulağından
su içmək üçün.
Ölkələr, bölgələr seyr
edə-edə,
"Sülhə səsləyirik
dünyanı biz" de!
Dünyanın altıncı qitəsinə
də,
Elçin! Elçimiz ol,
səmimi söz de!
Turan çiçəkləri dər
qucaq-qucaq,
Üzündə-sabaha inam ziyası!
Elçinin özütək çox
yaşayacaq
Elçinin nikbinlik poeziyası!
Vaqif NƏSİB
Elçin İsgəndərzadəyə
Heyf bu gün
Şuşa buludlarına
Dəyə bilməyir başın,
Və Cıdır Düzünə
bir avtobus küncündə
Çata bilməyir əlli yaşın.
Heyf bu gün
Şuşa yetimlərindən biri
kimi
Özün boyda buluda dönürsən,
Qarabağ şikəstəsi ötməyə
Tara, kamana, uda dönürsən.
Avropa gözünü yumub qoymur,
Canımız, gözümüz o yeri alaq.
Əziz
xələflərinə bağışladığımız
Qarabağ atlarını bəlkə
geri alaq.
Heyif əlli yaşında
Torpağımız yara-yara,
Sevincimiz
yarı-yarı,
Ötməyə də yarı bülbülük.
Gəlinimiz Sarı, Sarı,
İş-peşəmiz yara sarı,
Üzümüz Şuşaya sarı,
-
Hamımız Xarıbülbülük...
Amma qardaşım səni,
Cıdır Düzündəki,
Ümüdü gözündəki
Yeniyetmənin yanında görürəm,
Və Qarabağa qayıdan dəstədə
Bir Qarabağ atının
Yalmanında görürəm.
ADİL MİRSEYİD
Elçin İsgəndərzadəyə
Hardan nişan alsalar
güllə mütləq
ürəyindən keçir
şairin
həmişə hər yerdə
hər yerdə həmişə
bir qəfil gülləyə hədəfdi
şair ürəyi
və hər kəsin öz şairi var dünyada
və qanadlı doğular şair ürəyi
uçur sürünmür
bəzən şair
diri ikən gözə görünmür
bəzən zindan zülməti
tənhalıq səfaləti
bəzən şöhrət
öldürür şairləri
ölümə can atdığını
bilmədən
şöhrətə can atır
zavallı şair
bir də ayılıb görür
ilk şeirini qoşduğu o aylı gecədəki
o aylı ürək deyil artıq sinəsində döyünən
və yolu kəsib ölüm
gülümsəyir qırmızı
gözləriylə
və yazdıqları
yazacağı şeirlərin
qaralamasıymış yalnız
və yaşadığı
ömür
qaralamasıymış yaşayacağı
ömrün
zamanın qum saatları
axır barmaqlarımız
arasından
axır gözlərimizin
qarasından
axır ürəyimizin
ən dərin yarasından
və yarımçıq
şerlər
yarımçıq ömür
qalır
bizdən sonra dünyada
BARAT VÜSAL
KƏMALƏDDİN QƏDİM
Hələ Vətən deyil
Vətən deyilən
Elçin İsgəndərzadəyə
Zəng
etdin, dedin bir gecə, görünüm,
Sağ ol ki, tapmısan
sən vaxtı, qardaş.
Çoxdan görünmürəm...
Necə
görünüm,
Vaxt məni
öldürür, mən
vaxtı, qardaş.
Şığıyır üstümə
dərd qoşun-qoşun,
Yorğunu olmuşam eniş-yoxuşun.
Ömrüm ömrü kimi
böcəyin, quşun,
Vaxt da ruzi vaxtı, dən vaxtı, qardaş.
Gör hikmət deyilən nə var məqamda,
Kişi uduzar da, udar
məqamda.
Əldən nə gəlir ki, bu dar
məqamda,
Neylədik dünyanın gen vaxtı,
qardaş?
Hər gün yan-yörəmdə
çəpər kimidi,
Hər an-gələsi
bəd xəbər kimidi.
Nə təpər əvvəlki
təpər kimidi,
Nə papaq əvvəlki papaqdı, qardaş.
Hər şeydən öndədi
gödən deyilən,
Gödənin quludur bədən deyilən.
Hələ Vətən deyil
Vətən deyilən,
Şuşasız adi bir torpaqdı,
qardaş.
Afaq ŞIXLI
DOSTLUQ KƏLMƏSİ
Qürurla, vüqarla söylə
bu sözü -
Adi bir söz deyil "dostluq" kəlməsi.
Dostu ər olanın hey gülər üzü,
Tükənməz qüvvəti, kəsilməz
səsi!
Sınama
dostunu, inan ki, zaman
Özü öz vaxtında sınayar onu.
İnsanla doğular yaxşı
və yaman,
Seçimə bağlanar hər
şeyin sonu!
Bu gündən sabaha yaxşılıq qalar,
Yamanlıq yaşayar bir anı ancaq;
Qırx
illik yoldaşlıq vəd edən olar,
Qırx
günə bəs etməz vicdanı ancaq!
Dürüstlük - gələcək zamana
bir yol,
Dostluqsa - bu yolun işığı,
nuru.
Həyatda kim olsan, təki dürüst ol,
Qoru bu hikməti inamla, qoru!
Ara, tap dünyada öz adamını,
Ağlının əmrini yerinə
yetir!
Sözünə ortaq et söz adamını,
Onun amalı da əməliylə
bir!
Dostluğa bağlıdır yaxşı
nə varsa:
Namusdan,
vicdandan gözəlliyədək!
Dostun dostluğuna əmin olarsan -
Arxan yerə dəyməz, qırılmaz urək!
KƏRİM KƏRİMLİ
YOLUNU GÖZLƏYİR
ŞUŞA DA, QARDAŞ!
...Bütün dünyada tanınan və sevilən, saysız-hesabsız
mükafat sahibi, əziz dostum və qardaşım alim və şair
Elçin İsgəndərzadənin
50 illik yubileyinə təbrik!
...Əsil mükafatın zirvədə qalıb,
Yolunu gözləyir Şuşada,
qardaş!
Bizə
mat-məəttəl zirvə
də qalıb,
Yolunu gözləyir Şuşa
da, qardaş!
Yolunu gözləyir YOL mənasında,
Yolunu gözləyir SEL mənasında,
Yolunu gözləyir EL mənasında,
ELÇİNi oturtsun başa da, qardaş!
Şuşasız bir ömrün əvəzi nədir?!
Bu zillət, de, nəyin
əvəzinədir?!
Şuşasız yaşadın! Əvəzin nədir?! -
Partlayar
danışsam daşa
da, qardaş!
Zərrin
bağı, Ərimgəldi
"Gəl!" - deyir,
Güllü bağda min cür
güldü: "Gəl!"
- deyir!
Bağrıqanda "Qan Könül"dü,
"Gəl!" - deyir!
Nəyi gözləyirsən? Get! Yaşa da, qardaş!
Kərim
dərd daşıyan
bir QARA DEVDİ,
Qəlbi
bu dərd ilə süslənmiş
EVDİ...
SƏNİ
BÜTÜN DÜNYA TANIDI, SEVDİ!!! -
Qayıt!
Qoy tanısın
ŞUŞA DA, qardaş!
YOLUNU
GÖZLƏYİR ŞUŞA DA, QARDAŞ!
YOLUNU
GÖZLƏYİR ŞUŞA DA, QARDAŞ!
MİNA RƏŞİD
Elçin İsgəndərzadəyə
Boğazdan yuxarı kəm
- şirin sözləri
heç sevmədim
bəs bu nə şirinlikdi belə
ürəyimi qovuşduran,
könlümü danışdıran?
doğma ocağın
istiliyini,
Qarqar çayının sərinliyini,
bağ üzümünün,
həyət almasının
qəribə şirin
tamını xatırladır.
Qardaşımın təzə həyətindəki
körpə şaftalı
çiçəklərinə bənzəyir
bir cüt işıqlı gözləri,
üzü bağçamızda
bir vaxt dərməyə
əlim gəlməyən
bənövşə topaları
qədər
məsum bir adam
və onun doğma ləhcədə
şipşirin söylədikləri
çox şey,
çox şey
xatırladır mənə.
Ədalət.-2014.-21 oktyabr.-S..7.