UNUDULMAĞA ÜZ TUTAN JANRLAR VƏ UNUDULMAZ ŞAİR HÜSEYN KÜRDOĞLU

(əvvəli ötən sayımızda)

Çağdaş ədəbiyyatımızda tez-tez rast gəlinən, çap və təqdir edilən satirik şeirlər də vardır. Bu şeirlərdə cəmiyyətdə kök salan rüşvətxorluq, eybəcərlik və s. tənqid atəşinə tutulur. Burada araqatanların, çuğulların, mərdimazarların, haqqı olmadığı halda xalq adından danışanların, insanlara ləkə vurmağa çalışanların, böhtanla məşğul olanların ümumi obrazı yaradılır. Hüseyn Kürdoğlunun da bu sayaq satirik şeirləri çoxdur. Onlar şairin "Bu dünya bir karvan yolu" (Yazıçı, 1989) kitabında toplanmışdır. "Sən hara, mən hara", "Düdük Səlo", "Həmzəbala və Qəmzəxatın", "Qurama", "Gizlənir", "Altdan-altdan", "El adından", "Yamaqlar", "Bu dağda gədələr köhlən oynadır" və s. maraqla oxunur. Şeirlər mətbuatda çap olunduğundan nümunələr verməklə kifayətlənirik:

Başını əyə-əyə,

"Başüstə" deyə-deyə.

Yağlı yerə, rütbəyə,

Çatırsan altdan-altdan...

Kürdoğlunu rişxənd ilə süzənlər,

Sinəsinə dəmir-dümür düzənlər.

Eldən ayrı süd gölündə üzənlər,

Kürsülərdə el adından danışır.

Özləri də bilir sönmüş oddular,

Zərrəcən iş görüb dağcan uddular.

Bunlar da bir cürə antipoddular,

Antipod deyəndə mırıldaşırlar.

Çoxdur quyu qazıb qurğu quranlar,

Böhtan qılıncıyla qəsdə duranlar.

Dədələr adına ləkə vuranlar,

Qabardıb döşünü dədələnməsin.

Nümunə kimi göstərdiyimiz şeirlərindən də göründüyü kimi Hüseyn Kürdoğlu həcv, satira, yumor motivli şeirlərini qoşma, gəraylı, təcnis, qəzəl, dördlük janrlarında yazmışdır. Yuxarıda dediyimiz kimi, şairin bu qəbildən olan şeirləri indiyə kimi nə çap olunub, nə də tədqiq edilib. Odur ki, bəzi təhqiramiz həcv və satirik şeirlərini çıxmaqla, bəzisini burada verməyi münasib bildik. İnanırıq ki, çoxu yumorla yazılan, həqiqətdən xəbər verən bu şeirlər oxucuların diqqətini cəlb edəcək, yaddaşları təzələyəcək, şairin həyat və yaradıcılığındakı bəzi örtülü məqamları açacaq.

HAMI FALA BAXDIRIR

Aman Allah, gör nə günə qalmışıq,

Alim, şair gedir fala baxdırır.

Filosoflar falçılıqdan söz açır,

Eləsi var, kora, lala baxdırır.

Neyləsən də nur zülmətə qarışmır,

Yaxşı, yaman bir-birinə sarışmır.

Taleyini aşiqindən soruşmur,

Nişanlı qız ay camala baxdırır.

Tələ qurub ayaq altı eşənlər,

El malını yeyib-yeyib şişənlər.

Baxtı dönüb uca taxtdan düşənlər

Fal açdırır, istiqbala baxdırır.

Baxıcıya bəxşiş verir naşılar,

Yapalaqlar öz tayına qoşular,

Bir-birindən şübhələnən qonşular,

Vay-həşirlə itmiş mala baxdırır.

Yol uzundur dünyanın düz vaxtına,

Yalan çıxır hökmranlıq taxtına.

Ana var ki, itkin oğul baxtına,

Ana var ki, cah-calala baxdırır.

Zəkasıyla bu zülməti yaran yox,

Şeytanların tilsimini qıran yox,

Bu dünyada bir fərqinə varan yox,

Kim harama, kim halala baxdırır.

Köçmək gərək daha yer üzündən,

Nur tükənib ağlın qoca gözündən.

Bir gözəl də Kürdoğlunun sözündən,

Ürəyinə düşən xala baxdırır.

Fəlakətdir, hamı fala baxdırır.

MƏŞƏDİXUMAR DOSTLARA

Düşgünlərə kar eyləməz nəsihət,

Əriş-arğac söyəndə də içillər.

Sözün odlu qırmancına dolayıb,

Təpə-dırnaq döyəndə də içillər.

Bu qıtlıqda yağlı tikə tapılmır,

Soğan-çörək yeyəndə də içillər.

Ədalət.-2015.-7 fevral.-S.14.