Ağsu dolaylarında düz xətt

(Şair Raqif Nazimoğlu haqqında)

Ağsu rayonu mənim üçün həmişə xəyallarımın çatmadığı yer olub. Uzaq yaşıl bir ada kimi əlim çatmayan, ünüm yetməyən yerlər həmişə dostlarımın köməyi ilə mənə çox doğma və əziz bir ünvan olub. Necə ki, Gədəbəy Sahib Camalla, Borçalı Səməd Qaraçöplə, Şamağı Zahid Sarıtorpaqla, Bərdə Xasay Mehdizadə və İsa Sevərlə, Gəncə Qərib Mehdi və Bahadur Fərmanla mənə əzizdir, uzaq xəyal hesab elədiyim Ağsu rayonu da Raqif Nazimoğlu ilə mənə doğmalaşdı. Azərbaycan hər qarışı mənə doğmadır, əzizdir. Bu öz yerində. Amma ana vətən həm də insanları ilə əzizdir.

Raqif Nazimoğlunu uzun illərdir tanıyıram. Maraqlı bir şair kimi, gözəl bir dost kimi həmişə ədəbi əlaqələrimiz, şirin, duzlu söhbətlərimiz olurdu. Ilk dəfə onu xalq şairi Məmməd Arazın təqdimatında görəndə çox sevindim. Məmməd nAraz onun haqqında "Uğurlu yol" yazmışdı. Daha böyük uğurlara imza atan Raqif Nazimoğlu get-gedə Ağsunu da daha ucalara qaldırdı. Rasim Balayevi, Səməndər Rzayevi, Mikayıl Mirzəni yetirən bu ulu torpaq şair kimi də Raqif Nazimoğlunu arya-ərsəyə gətirdi.

Dünyada ən böyük həqiqətlər ruhla bağlıdır. Demək, Ağsu rayonunun daşında, torpağında, insanların ruhunda rasimlər, səməndərlər, mikayıllar, raqiflər varmış ki, onlar bu torpaqdan boy atdılar, bütün Azərbaycanın sevimli övladlarına çevirildilər.

Raqif Nazimoğlu 1 may 1957-ci ildə Ağsu rayonunun Xasıdərə kəndində anadan olub. 1974-cü ildə Bakı şəhəri Nizami rayonunun 109 saylı orta məktəbində təhsil alıb. 1975-1977-ci illərdə Arxangeliski vilayətində hərbi xidmətdə olub. 1978-1984-cü illərdə Voronej Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsində oxuyub. 1984-1986-cı illərdə Jurnalist Sənətkarlığı institutunda, 2003-cü ildə Təfəkkür Universitetinin Hüquq fakültəsinin bakalavır, 2005-ci ildə makestr dərəcəsini fərqlənmə diplomu ilə bitirib. Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər birliyinin üzvüdür. Hüquq elmləri üzrə fəlsəfə doktoru, "İti Qələm" respublika ədəbi Birliyinin sədri, 42 şeir kitabının və bir dərs vəsaitinin müəllifi, "Qızıl Qələm", "Məmməd Araz", "Həsənbəy Zərdabı" diplomlarının mükafatçısıdır.

Əlbəttə, bu, şair dostumun fiziki tərcümüyi-halıdır. Onun əsl tərcümüyi halı şeirləri, dostları, milli- mənəvi əxlaqi dəyərlərə bağlılığıdır. Poeziyaya vurğunluq onun həyat kompasıdır. Bir müsahibəsində özü dediyi kimi:

"Rəhmətlik Şahnabat nənəm mənə oxşamalar, bayatılar və laylalar deyəndə poeziyanı dərk edərdim. Mənim o bayatılara, laylalara qarşı uşaqlıqdan istəyim, məhəbbətim artırdı. Çünki nənəmin yanıqlı və həlim avazında ilahi bir qüvvə var idi. O qüvvə məni həmişə özünə çəkərək başqa bir aləmə aparırdı. Yaradıcılığımda dünya mövzusu daha çox üstünlük təşkil edir. Çünki dünyanı dərk edən hər bir şəxs onu özünə ikinci ana sayır. Biz hamımız dünyanın ağuşundayıqsa, deməli, dünya bizim ikinci anamızdır. Bu gördüyümüz nə varsa, dünyanın içindədir. Canlı-cansız, eləcə də biz özümüz və nə varsa, dünyanın içindədir. Amma hər bir kəsin də öz dünyası var, sözü-söhbəti və əməlləri ilə. Biz ona "gəlimli-gedimli", "acılı-şirinli" dünya deyirik. Bəzən də çarəsiz qalıb bu dünyadan asi düşürük. Bədbəxtlik onda olur ki, insan öz dünyasından asi düşür. İnsan öz dünyasını yaşayış tərzinə, ona olan münasibətlərə görə, cəmiyyətdə özünə layiq olan yeri tutmamasına görə dünyanı lənətləyir. Əslində, dünyanın heç bir günahı yoxdur, dünya hər bir şəxsin içindədir. Dünyanın sirri, sehri də elə bundadır. Nə qədər çalışsaq da, oxusaq da, elmi axtarışlar aparsaq da, dünyanın sirlərini açmaq qeyri-mümkündür. Elə bu səbəbdən də dünya mövzusu yaradıcılığımda geniş yer alıb"

Indi Mayın 1-də, yağışlı bir gündə Ağsuya gedirik, Raqif Nazimoğlunun ad gününə. Xayallarımın həmişə quş kimi qonduğu bir elə-obaya gedirik-Ağsuya... Maışnda Musa Yaqub Elxan Elatlı və bir də mən. Musa Yaqub mənim üçün İsmayıllıdır, Elxan Elatlı isə Şamaxı. Mən də İmişli, Muğan çölü.. Raqif Ağsudur. Gedirik bir maşında. Musanı təbiət yaxşı tanıyır. Yağış qırmancları az qala şüşəni deşib içəri girsin. Musa Yaqub yol kənarındakı qoca ağacları adı ilə çağırır Diksinirəm insanla təbiətin bu qədər eyniliyinə. Ağsu dolaylarında günəş şüası kimi bir düz xətt açılır gözlərim önündə. Bu işıq seli gənclik illərində Raqifin Bakıya gəldiyi yoldur. O yolu ilə qayıdırıq. Raqifi, Rasimi, Səməndəri, Mikayılı sevən insanların yanına.

Raqif Nazimoğlu Ağsunu çox sevir. Ondan güc, enerji alır. Onun şeirləri Ağsudan qanadlanıb. Ağsunun gözəlliklərini, təbiətini bütün dünyaya danışıb. Hələ də danışacaqdı. Raqif Ağsunu hələ də qanadlandıracaq, onun gözəlluyinə, insanların zəhmət sevərliyinə, alicənablığına nə qədər şeirlər qoşacaqdır.

Ağsu dolaylarında bir xətt var, Raqif Nazimoğlu yolu. Ağsunu daim ucalara qaldıracaq bir düz yol, haqqın yolu. Ağsu yolu, işıq yolu, nur yolu...

Ədalət.-2015.-18 iyun.-S.7.