DEYİMLƏR
Məhərrəm
Şəmkirli İçilmədi lazım olanların
sağlığına
Bir məclisdə badə qaldırıb dedi biri: - içək əhli halların sağığına, damağı
çağların sağlığına,
mey qədrini bilib mey içənlərin
sağlığına. Bu məclisdə çox- çox sağlıqlara içildi, bircə içilmədi mərdlərin
sağlığına, yer-
yurd qədri bilənlərin sağlığına,
sağlığları lazım
olanların sağlığına.
Kardı
gecənin qulağı
Gecədən keçmiş qəfil qapım döyüldü. Sordum: kimdi bu gecə
vaxtı? Dedi: qonşuyam, dərdləşməyə
gəlmişəm. Nəfsinin
kəskin və iti olduğunu bildiyimdən dedim: Kardı gecənin qulağı, dərdini eşidən olmayacaq. Get, gündüz gəl.
Başdaşı
Öldü. Ağlayan da
oldu, yanan da. Ər idi ağlandı,
ata idi ağlandı.
Ölümündən günlər keçdi.
Doğmalar, qohumlar yığışdılar,
dedilər başdaşı
qoyaq. Sifariş verdilər daş
yonana. İşə başladı daşyonan.
Nə qədər çalışdı,
tər tökdü daşyonan daşdan baş daşı olmadı. Oturub alnının tərini sildi, fikirə getdi: niyə yonulmasın bu daş? Sual verdi öz-
özünə. Cavab
gəldi daşdan: Vətənə vətəndaş
olmayana, mən niyə başdaşı olmalıyam?!
Fərqində olun
Mən ölmüşəm,
siz də məni dəfin etməyə hazırlaşırsınız. Halal edin
zəhmətinizi.Qəbrimi necə qazırsınız
qazın özünüz
bilərsiniz. Lap dar qazın, dayaz qazın, daşlıqda. tikanlıqda qazın,
fərq etməz. Amma yalvarıram sizə, məni kimin yanında basdırmağınızın
fərqində olun.
Heç
zaman
Sən onun kölgəsində yaşayırsan
nə zamandır.Görənlər
deyir heç böyüməmisən, artmamısan,
yaxşı yeyib- içsən də.
Nə olar bir kərə də günəşin altına çıx, boy-
buxunun artsın. Unutma, daima
kölgədə olanlar
böyüməz, artmaz
heç zaman.
Yaman uzanır
Bir balaca ağlayanda qol açıb bağrına basardın məni ana! Oxşayıb, ovudub kiridərdin,
silərdin axan göz yaşımı.
Xeyli vaxtdır
məzarın üstündə
ağlayıb çatlayıram...
eşitmirsən. duymursan
səsimi...Durub bir hovur oxşayıb
kiritmirsən məni.
axı sən
belə etməzdin. bəlkə incimisən, küsmüsən
məndən. Səni doğma
torpaqda dəfn etmədim deyə. Küsmə,
incimə balandan ana, bəlkə məni də burda dəfn etdilər. Axı dönüşün yolu yaman uzanır,
yaman ana.
Üzümə bağlı
Bu dünyada döymədiyim
qapı qalmadı. Hamsı üzümə
bağlı. daha döyüləcək
qapı yox, qapı döyməyə də üz yox. Mən qapılar önündə
qalmalıyam?! Yox atam,
qapı önündə
boynu bükük durmaq mənlik deyil. Atam məni onun
üçün əkməyib,
anam onun üçün doğmayıb.
Mən mübarizə, vuruş üçün gəldim
bu dünyaya. gərək açılmayan qapıları
sındıram, haqsızlara
haqqımı, gücümü
qandıram.
İlk duam
Bir ixtiyardan soruşdum: Allaha ən tez çatan dua hansıdır? De, birinci o duadan
başlayım dualarımı
hər gün.
Çox
düşünmədi ixtiyar,
dedi:Oğlum, denən Allahım, məni Vətənsiz və Anasız eləmə. Vətənsiz ana, Anasız
Vətən yoxdur bu dünyada.
Qapımızın açarı
Qapımızı bağlamazdıq heç zaman. Amma o vaxt bağladıq
və çıxdıq.
İllərdir gedib aça
bilmirik. Tanrım,
kim qarğadı
bizə: "Qapın
bağlı qalsın"
deyə.
Bağladığımız qapının açarı
özümüzdədir. Özümüz açmalıyıq öz
qapımızı. BMT, ATƏT,
AŞ bizə qapı
açan deyil, biz müsəlmanların qapı
açarları olmur onlarda.
Satılmış qəbir yeri
Azərbaycan adlı dünyadan çox şairlər köç etdilər o dünyaya. Biri dedi, məni doğulduğum torpaqda, o biri dedi "Çahargah"ın mayəsində
dəfin edin məni. Çoxu çox şey dedi, amma bir
nəfər demədi
ki, satılmış
qəbir yerində dəfn etməyin məni.
Torpaq ətri
Həmişə əllərindən torpaq
iyi gələrdi atamın... Tanrısı torpaq idi onun. Torpağı haqq bilib and içərdi: "Torpaq haqqı".
Bilirdi, torpaq uşaq kimi qayğı götürəndi,
sığal sevəndi. Sığal
çəkərdi, qayğı
göstərərdi... Ata- ana övladına sığal çəkən,
qayğı göstərən
kimi.
Xeyli zamandır
əlinin ətirini əlindən alıblar, daha torpaq ətri
gəlmir əlindən.Torpaq
ətri qaytaran sorağındadır atam.
Vətənsizlik dərdi
Bu ilin payızı
yaman yağışlı
gəldi. Dayanmadı heç, başımız
üstündən çətirlər
əskik olmadı.
"Təbiətin sərtliyi" dedik buna. Bu il
insan ömrünün
payızı yaman pis gəldi. Hüzr məclislərində keçdi
gündüzümüz, gecəmiz...Bu
məclisdən çıxıb
o məclisə getdik.
Gözlərimizdən yaş əskik
olmadı. Buna da "Vətənsizliyin dərdi" dedik.
İşsiz və pulsuz
Bir gün çağırıb bir
yerə yığacam
dostları. Hamsının bir-bir tutub yaxasından
deyəcəm":Sizləri unutmamışam,
sizlərə böyükdür
sevgim, hörmətim.
Sizləri görmək, qonaq
etmək üçün
yoxdur gürətim.
Çünki işsiz və
pulsuzam".
Kimsəsiz
Bir kimsəsiz
qadın ölüb neft ölkəsində. Basdırılacaq yeri yox, basdıranı
yox. Nə olar, məzar
yeri satanlar, kimsəsiz, ölmüş
qadına yer verin- pulsuz- parasız. Necə avtobusda, metroda,
məclisdə yer verdiyiniz kimi- minnətsiz.
Həqiqəti görsün
Mən öləndə məni ağ kəfənə
bükməyin. Mənim
ömürümdə ağ rəng olmayıb. Mən qara günlü
olmuşam. Yarım, yoldaşım
da qara rəng
olub. Qara dərdə büküb,
qara torpağa qoyun məni. Sinə daşımı, baş daşımı da qara çay daşından qoyun. Birdən ziyarətimə gələn
olsa, həqiqəti görsün.
Nəğmə oxudum
Mən heç
nəğmə oxumazdım. Doğrusu oxumağa
səsim də yoxdu. Amma oxumağa səsi
olmayan mən birdən- birə nəğmə oxudum.
Yanıqlı, kövrək bir
nəğmə. İndi bildim
ki, mən də vurulmuşam.
Vaxtında
Qəlbimin qapısını sənin
üçün açmışdım. Açmışdım ki, döyməyib içəri girəsən.
Amma sən açıq qapının
önündə durub
dərin-dərin fikirə
daldın, sağa baxdın, sola baxdın, sonra da əlini
yelləyib "eh"deyib
getdin.Mən yanıldığımı
bildim, nə yaxşı ki, hər şeyi vaxtında bildim, vaxtında.Yoxsa sevən bir qəlblə, laqeyid bir qəlb
necə bir yerdə ola bilərdi?
Eşitmədin məni
Sevdim səni dəli kimi. Dedim dəli sevgimə ağıllı özül qoyaram. Görüşmədik, danışmadıq. Görüşsəydik ürəyi sözlü, əli güllü gələcəkdim görüşünə. Sözüm də, gülüm də sənin olardı. Heyhat nə sözümü eşitdin, nə gülümü qoxladın.
...Qəbrin üstəyəm. Görüşünə gəlmişəm, dilimdə sənə deyiləsi sözüm. əlimdə sənə veriləsi gülüm. Fəqət nə nə deyəcəyim sözümü eşidəcəksən, nə əlimdəki gülümü alacaqsan. Dilim tutulub sözümü deyə bilmirəm, amma əlimdəki gülləri qəbrinin üstünə qoyuram.
Torpaqla danışmağa gedirəm
Bu şəhərdə təkəm, tək, lap tənha qəbir kimiyəm. Nə kimsəyə salam verirəm, nə kimsədən salam alıram. Nə kimsənin qapısını açıram, nə kimsə qapımı açır. Ətrafım adamla dolu, amma mən insan axtarıram, fikirlərimi, düşüncələrimi bölüşməyə. Tapa bilmirəm yalqız qalıram.
Çıxıb gedəcəm bu şəhərdən, gedəcəm kəndimə torpaqla danışmağa, qardaşlaşmağa. Yoxsa bu dünyada kiminləsə danışmayıb, dərdləşməyib, qardaşlaşmayıb getmək günahdır vallah!
Göyə göz dikmişik
Yeri, göyü
Allah yaratdı. Yeri biz insanlara verib göyə köçdü. Yuxardan bizə göz qoymaq üçün. Qorxmadıq, çəkinmədik başımızın
üstündəkindən. Yerini yüzlərlə yerə
bölüb, hasara aldıq.
Qan tökə,
can verə verə-verə. Qalalar ucaldıb,
hasarlar çəkdik,
Allahın əlindən
aldığımız torpaqlarına.
Allah torpaqsız qadı. İndi göyə göz
dikmişik. Razılaşsa, Allahla şərikik.Razılaşmasa
onu göydən də məhrum edəcəyik.
Əyilmiş başımız
Nə zamandır
oturmuşam miz arxasında, əlimdə qələm.Yazmaq istəyirəm
Babəkimdən, Şah
oğlu şah babam Xətaidən, qoç Koroğlumdan.
Önümdə qədim Azərbaycan xəritəsi baxıram, baxıram. Nə qədər itirilmiş
torpaqlar, Dərbəndim,
Borçalım, İrəvanım,
Göyçəm, Zəngəzurum,
Təbrizim, Ərdəbilim...qalıb yad əllərdə. Erməni araq
içib, kabab yeyib şellənir. Başım miz üstə əyilir, ağır-ağır
nəfəs alıram.
Oğlum,
qızım təlaşlanır.
Başımı qaldırmaq istəyirlər
miz üstündən.
Bütün bunlardan sonra əyilmiş başımız yerdən
qalxarmı,Allahım?
Yağış kimi, bərəkət
kimi
Bir topa qara bulud göydən
asılı qalıb neçə gündür.
Sonda qolunda gücü qalmayacaq. Kömək üçün
də qolundan tutanı olmayacaq. Qolu keyləşib, əli yorulub yerə gələcək. Gələcək yağış kimi, bərəkət kimi.
Həqiqət və göz yaşı
O, öldü dedilər. Yer, göy ağladı.Qurumadı
insanların göz yaşları. Düşündüm, bir gün yaranan,
bir gen ölməliymişsə,
həqiqətə bu qədər göz yaşı tökmək nə lazım?
Məni
ağlamağa
göz yaşı qalmayıb
Qəbrimi özüm qazacam, əziyyət olmasın kimsəyə. Tabutdan özüm durub
gedəcəm qəbrimə.
Məni çiyinlərində aparmağa
heylərimi qalıb qonum- qonşunun.
Bel götürüb,
öz üstümü
özüm torpaqlayacam
göz yaşlarımı
tökə-tökə. Mənim qəbrimə
tökməyə göz
yaşımı qalıb
oğul dağı görmüş analarda, ər dağı görmüş gəlinlərdə?!
Ədalət.-2015.-23 oktyabr.-S.7.