"SƏNGƏR UVERTÜRASI"

Akif Cabbarlıya kiçik bir məktub

Mən Akif Cabbarlını mətbuatdan tanımışam. Sonra həyat elə gətirdi ki, "Ədalət" qəzetində görüşdük, necə deyərlər, yollarımız kəsişdi. Sonra "Azərbaycan" qəzetində... Və bu kəsişmə nöqtələri bizi bir-birinə yaxınlaşdırdı, doğmalaşdırdı. Necə deyərlər, bizi bir-birimizə SÖZ bağladı. O SÖZ ki, göydən gəlib və SÖZə könül verən, ona canla, başla xidmət edən də SÖZ elə o ucalıqda saxlayır. Bax, mənim dəyərli qələm dostum Akif Cabbarlı da SÖZü ucalıqda saxlayan yazıçı-publisistdi.

Adətən SÖZ adamları arxa planda qalırlar. Onların SÖZü görünür, özləri yox. Adətən yerini, SÖZünün sanbalını bilən söz adamları özlərinə çəkilirlər, sözləri öndə olur, sözləri onları nişan verir. Bax, bu dediyim iki xüsusiyyətin ikisi də Akif Cabbarlıda mükəmməl bir şəkildə özünü təsdiq edir. Şəxsən mən Akif Cabbarılının hardasa, hansı məclisdəsə özünü təqdim etdiyini, öz yazılarını gündəmə gətirdiyinin şahidi olmamışam. Sadəcə, onu tanımayanlara tanışlıq mənasında adını, soyadını deyibdi. Elə həmin məqamdan da həmsöhbətləri Akif müəllimin özüylə öz dilində, öz sözünün, yazısının üslubunda danışıblar. Məncə, yazar üçün, SÖZlə nəfəs alan insan üçün bundan yaxşı, bundan dəyərli heç nə yoxdu. Axı, söz sahibini tanıdır, sahibini təqdim edir. Deməli, həmin o SÖZ yaşayan SÖZdü, qəbul olunan SÖZdü. Bugünlərdə Akif müəllimin avtoqrafı ilə bir kitab aldım. "Şuşa" nəşriyyatında işıq üzü görmüş kitabın adı "Səngər uvertürası"dı. Kitabın üz qabığındakı döyüş səhnəsi kitabın adının böyük anlamını öz-özlüyündə ifadə edir. Adətən uvertüra SÖZü müsiqiyə, musiqiçiyə şamil edilsə də, həmin o döyüş səhnəsini yadına salan diqqətli oxucu güllələrin səsini, əsgərlərin hayqırtısını da duya bilər. Bu səslərin necə bir uvertüra yaratdığını da anlamış olar.

Bəli, mən 216 səhifəlik bu kitabı gözdən keçirdikcə müəyyən məqamları təkrar yaşadım. Özü də bunu tam səmimi deyirəm. O məqamları təkrar yaşadım ki, onlar təkcə mənim yaşımla, arxada qalan illərimlə bağlı deyil. Bu həm də mənim bir mətbuat işçisi kimi yaşadıqlarım və yazdıqlarım deməkdi. Deməli, kitabdakı publisist yazıların şah damarı faktdı, səmimiyyətdi. Yəni quru ağac parçası, buz kimi qara bir daş yox, hərəkətdə olan, nəfəs alıb nəfəs verən fakt! Bu faktları adi bir yazı materialı kimi yox, həyat həqiqəti kimi qəbul edəndə, onda görürsən ki, müəllifin, yəni Akif Cabbarlının nəzər nöqtəsi nə qədər sərrastdı, nə qədər dəqiqdi. Bax, elə onun ötən ilin aprel döyüşləriylə bağlı qələmə aldığı publisist qeydlərə baxanda adama elə gəlir ki, müəllif səninlə səngərin kənarında dayanıb söhbət edir. Və yaxud o səngərdəki uşaqlardan birinin valideyni kimi ortalıqda söz gəzdirən, mənasız fikirləriylə insanları çaşdıranlara sərt mesaj verir. Çünki bəzilərinin "ana uşağı" adlandırdığı həmin o səngər cəngavərləri aprel dərsləriylə düşmənə kimliklərini sübut ediblər, bu cür oğullara "ana uşağı" demək ən azından haqsızlıqdı. Və burda, yəni etiraz mesajının içərisində böyük Məmməd Arazın misraları, yəni "Ayağa dur, Azərbaycan, səninləyəm!" deməsi və bu hayqırtını:

Qoca millət, hər andımız,

amanımız,

Əgər varsa

Zərrə qədər imanımız,

İnamımız - Vətən! - desin

Hər yaxşımız, yamanımız

Vətən! - desin!

Mən Akif Cabbarlının öz işini yaxşı bilən televiziyaçı kimi də tanıyıram və elə onu ekranla, efirdə yayımlanan verilişlərindən də xəbərdaram.

Qələm dostumun bu kitabda televiziya ilə bağlı yazdığı publisist yazılar da onun efirdən, ekrandan keçən yolunun naxışlarıdı. Ümumiyyətlə, bu kitabda Akif Cabbarlı müəyyən özəl məqamları - rus dili sevdasından tutmuş, işbilməzin iş başında əyləşməsinə qədər, Üzeyir bəyi tanımayanın televiziyada veriliş müəllifi olmasına qədər çox mətləblərə öz prizmasından baxıbdı.

Onun baxışından tutub həmin mövzuların alt qatına enəndə kitabın ön sözünün müəllifi hörmətli Flora Xəlilzadənin dediyi kimi, çox sirlər faş olur. Üstəlik, o da bilinir ki, Akif Cabbarlı Azərbaycan ədəbiyyatında, xüsusilə satira dünyasında böyük məktəb olan Mirzə Cəlil ruhu ilə həmişə təmasdadı.

Bir oxucu olaraq düşünürəm ki, qələm dostum bu kitabı ilə SÖZü sevənləri sevindirib. Üstəlik, o həm də özünün sadiq oxucularına mükəmməl bir hədiyyə bağışlayıbdı - həmişə baş-başa qalıb həmsöhbət olmaq hədiyyəsi. Elə bir oxucu kimi də mən Akif müəllimi təbrik edir, ona böyük SÖZün qulluğunda həmişə sağlam canla dayanmasını arzu edirəm.

Ədalət $g 2017.- 18 avqust.- S.3.