ODLAR DİYARI

Əyyub Paşa

Hüsnünə baxmaqdan doymayır ürək,

Həmişə qoynunda müjdə bitirək,

Oğullar böyüdək, qızlar yetirək,

Budur millətimin arzusu, varı -

Ey əziz vətənim - Odlar diyarı!

Bakımın səhəri necə də aldır,

Bayrağı salamla, başını qaldır,

Çaldığım zəfərlər xalqı ucaldır,

Zəhmətdi, hünərdi günün meyarı -

Ey əziz vətənim - Odlar diyarı!

Zümrüd binaların işığı rəng-rəng,

Xəzər ləpələnir, dəyişir ahəng,

Koroğlu düşmənlə eyləyərsə cəng,

Nəbinin, Kərəmin sınmaz vüqarı -

Ey əziz vətənim - Odlar diyarı!

Gül-çiçək içində bağça-bağım var,

Qara qızıl axan min yatağım var,

Gəzməli, görməli çox yaylağım var,

Çağırım qoynuna sevimli yarı -

Ey əziz vətənim - Odlar diyarı!

Vətənim heç zaman düşməsin dara,

Ona toxunammaz hər qəlbi qara,

Baxıb sevinirəm gələn bahara,

Çiçəkli bağların alması, narı -

Ey əziz vətənim - Odlar diyarı!

ÜRƏK AĞRIYANDA

Korşalır ağılım, özümdə olmur,

Ürək ağrıyanda, qəlb ağrıyanda,

Dodağım səyriyir, gözlərim dolur,

Ürək ağrıyanda, qəlb ağrıyanda.

Sakitlik gəzirəm - bir bulaq başı,

Könlümü oxşayan ürək sirdaşı,

Dərdə məlhəm olmaz dilbilməz, naşı,

Ürək ağrıyanda, qəlb ağrıyanda.

Atlanam, dağların döşünə varam,

Bax onda sağalar qövr edən yaram,

Soram çiçəklərdən nərgizi, soram,

Ürək ağrıyanda, qəlb ağrıyanda.

Tənhalıq qəlbimi sıxır aramsız,

Yetimə dönmüşəm dağsız, aransız,

Keçməyir bir anım qovğa, boransız,

Ürək ağrıyanda, qəlb ağrıyanda.

Dağlar ovundurur məni anatək,

Sevirəm, sevəcəm onu sonadək,

Dağların havası dərmandı gerçək,

Ürək ağrıyanda, qəlb ağrıyanda.

Bənövşənin ətri əvəzsiz dərman,

Ürək yorulanda zirvəyə dırman,

Qocalan ömrümə kim yazdı fərman,

Ürək ağrıyanda, qəlb ağrıyanda.

Qalmışam xoş günə, xoş ana möhtac,

Umuram dağlardan dərdimə əlac,

Elin sevgisinə oluram möhtac,

Ürək ağrıyanda, qəlb ağrıyanda.

Payız sazağından saralar yarpaq,

Dincələr məhsulu yığılan torpaq,

Adamı qmayar ağıldan qıvraq,

Ürək ağrıyanda, qəlb ağrıyanda.

Məni öldürəcək elin qınağı,

Töhmətdən sönəcək tale çırağı,

Tökülür ömrümün payız yarpağı,

Ürək ağrıyanda, qəlb ağrıyanda.

Dağlar anam kimi dərdimi aldı,

Sevdalı gəncliyim dağlarda qaldı,

Deyir dostlarım da Paşa qocaldı -

Ürək ağrıyanda, qəlb ağrıyanda.

QOCALAR, ay qocalar

Bal olur dağlaın bulağı, çayı,

Qaynayır sinəmdə misranın sayı,

Sevincmi, kədərmi qocanın payı,

Qocalar, ay qocalar!

Minər Dilboz atı, çapar elinə,

At belində nəğmə qonar dilinə,

Titrəyən əlini çəkər telinə,

Qocalar, ay qocalar!

Xəyalı bulaqlar başına varar,

Dostlarla oturar, dostlarla durar,

Övlada, nəvəyə məclislər qurar,

Qocalar, ay qocalar!

Görər naqislərin alçaqlığını,

İgidin, ərənin qoçaqlığını,

Gizləyər xəstəlik, naçarlığını,

Qocalar, ay qocalar!

İşini qanunlar əlindən alar,

Təqaüd puluna möhtac da qalar,

Bu dərddən həm sınar, həm də qocalar,

Qocalar, ay qocalar!

***

Dörd divar içində keçirər qışı,

Sozalar gözləri, ağrıyar başı,

Əzizlər keçmişi, cavanlıq yaşı,

Qocalar, ay qocalar!

Küsəyən qəlbini ovundurar saz,

Sızlayar bədəni düşəndə ayaz,

Üşüyən vücudun məlhəmidi yaz,

Qocalar, ay qocalar!

Könül qəhərlənər, gözdən yaş axar,

Sakit, oğrun-oğrun sabaha baxar,

Bu anlar Paşanm qəlbini sıxar,

Qocalar, ay qocalar!

DAĞLAR

Görən yerindəmi "Quzu bulağı",

"Dəlidağ", "Naltökən", "Maralca dağı",

Yanmır, binələrin sönüb çırağı,

Sinəmə çəkiblər bu dağı, dağlar.

"Kərəm bazarı"nın üst yanı meşə,

Dünyada tapılmaz belə bir guşə,

Bu hicran sinəmi az qalır deşə,

Qanıma hopubdu dərd, ağı, dağlar.

"Dilcan dərəsi"ni görəydim bir də,

Dilbozu "Şinkar"a sürəydim bir də,

Canımı tapşırıb öləydim burda,

Ana qucağında sübh çağı, dağlar.

Qəlbimi dondurub bu şaxta, ayaz,

Neçə illər keçdi bizsiz bahar, yaz,

Sızlayan ürəyim belə yaşamaz,

Sizsiz pozulubdu növrağı, dağlar.

Dövlət bir kəhərdi - yüyəni tut sən,

Siyasət sonsuzdu, anla, unut sən,

Dərdimi Qazana, Qorquda desəm,

Qaytara bilərmi torpağı, dağlar.

Yaşadar dostluğu kəsdiyin çörək,

Düşməndən qorxarmı təpərli ürək?

Unutma heç zaman Əyyub Paşatək,

Təbiət vurğunu, qonağı, dağlar.

ELİM QAZAXDI

İlhamım çay kimi axdı, duruldu,

Gəncliyin o şahlıq taxtı quruldu,

Alagöz pəriyə könül vuruldu,

Ucaldı ömrümün amalı, baxtı -

Mənə ilham verən elim Qazaxdı.

Tanrınnı hikməti sinəmə doldu,

Məhəbbət yolunda könül qul oldu,

Kamillik həyatdı, sınaqdı, yoldu,

Quruldu qəlbimdə Göytürkün taxtı -

Sufıyəm, Oğuzam - elim Qazaxdı.

Yandı yurd yerinin odu, ocağı,

Pir imiş anamın cənnət qucağı,

Böyüdü, boy atdı ana uşağı,

Gözümdən sinəmə "Damcılı"m axdı,

Obam Daşsalahlı - elim Qazaxdı.

Qəriblik kök salıb sinəmdə bir az,

İllərim, aylarım ləkəsiz, bəyaz,

Laylamı sən çaldm, ay sədəfli saz,

Ömür yarı oldu, şimşəkmi çaxdı -

Mənə arxa olan elim Qazaxdı.

Tanrımın verdiyi qismət donarmış,

Anasız körpələr qəmdən yanarmış,

Tənhalıq Tanrıdan ölüm umarmış,

Sızıltı sinəmi yandırıb-yaxdı -

Məni ovunduran elim Qazaxdı.

Düşüncəm, niyyətim, arzumla qoşa,

Kədərli günləri tək vurdum başa,

Namusum, vicdanım dedi: - tək yaşa,

El-obam üzümə hörmətlə baxdı -

İsmətim, qeyrətim, elim Qazaxdı.

Sevinir ürəyim Qazax deyəndə,

Alın yazısını pozammaz bəndə,

Torpağı Paşanı çağırır kəndə,

İstəyi, arzusu, diləyi Haqdı -

Onun son mənzili elim Qazaxdı.

Ədalət 2017.- 19 dekabr.- S.8.