YETMİŞ NƏ YAŞDI Kİ...

Professor Qəzənfər Paşayevin 70 illiyinə

Kərkük bayatısı şirin dilində

Halal zəhmətiylə ucalan kişi.

Sağ ikən pir olan Oğuz elində

Tovuz torpağından güc alan kişi.

Sevgiylə döyündü sinəndə ürək,

Ozan təbiətli əhli-hal oldun.

Tələbə vaxtından tədbirli, zirək,

Gənclik çağlarından ağsaqqal oldun.

Necə bağlandınsa, torpağa, yurda

Axmadın qürbətin yad sellərində.

Vətəni ömür tək yaşadın orda -

"Altı il Dəclə-Fərat sahillərində".

Bu yanğı ürəkdən, bu sevgi haqdan,

Üzdün, nə dərindir sənət ümmanı!

Xəzinə toplayıb gəldin İraqdan

Heyrətə gətirdin Rəsul Rzanı!

Odunu bir az da artırdı günəş,

Yük tutdun bir elin dərdi-sərindən.

Axdı qəlbimizə bu yanğı, atəş,

Vətənin qıraqda qalan yerindən.

Sən birinci saydın ədəbi, elmi,

Kitab tək üst-üstə qalandı ömrün.

Böyük insanlığa yönəltdin elmi,

Böyük ömürlərə calandı ömrün.

Məhəbbət özü də din olarmış, din,

Bu duyğu, bu istək necə dərindi!

Arəstə xanıma ən böyük sevgin

Abidəyə dönən əsərlərindi.

Vətənçün qoymuşdu ömrünü girov,

Necə bu millətə içdən yanırdı.

Səndən söz düşəndə Abbas Zamanov

Müəllim yox, ata tək qürurlanırdı.

Bəzən qəfil qopur ürəkdə sancı,

İnsan quş tək uçur, bir anlıq olur.

Böyük alimlərin əsil qazancı

Tarixə iz salan insanlıq olur.

Ürək var, bir ömür şam kimi yanır,

Duyğu var, köçürmək çətindir dilə.

Elmi titullar da hörmət qazanır

Əsil alimlərin imzası ilə!

Sən alim, sən insan, əsil vətəndaş,

El görür ziyanı necə saçırsan.

Neçə ürəklərə olursan sirdaş,

Neçə könüllərə qapı açırsan.

Həmişə qayğıkeş, mehriban, həlim,

İncilər səpilir şirin dilindən.

Səksən nə yaşdır ki, Qəzənfər müəllim,

Doxsana çat, yüzün yapış əlindən!

28.12.2009

Ələkbərli, Musa.

Ədalət 2017.- 24 iyun.- S.11.