Ən qədim türk soylarından -
KOLANILAR...
Naxçıvan bölgəsindən olan araşdırmaçı – tarixçi Şahin Bərəmoğlunun ifadəsi ilə desək, “Azərbaycanın tarixi diyarlarından biri olan Naxçıvan ərazisində tarixən kəngərli, kolanı, sədli, qarabağ, xələc, bəydili, dəmirçi, qazançı, yaycı, qarxun, yurdçu, muğanlı, əfşar, bayat, quşçu və digər türk tayfaları toplu olaraq yaşamışdır və yaşamaqdadır. Bu tayfaların sayca və yayıldığı əraziyə görə ən böyüklərindən biri olan Kolanı tayfalarının” Naxçıvana gəlişi, tarixi və tarixdəki rolu ayrıca araşdırılmalıdır. Sadəcə, əldə olan bilgilərə əsasən deyə bilərik ki, kolanı türklərinin Naxçıvana yerləşməsinin – az öncə qeyd etdiyimiz kimi - ən azı 3 min il yaşı var.
Xatırladaq ki, 20-ci yüzilliyin əvvəllərində Xaraba Gilan ərazisində arxeoloji qazıntı işləri aparılıb. Lakin bu axtarışlar azərbaycanlılar tərəfindən deyil, Lalayan, Ter-Avetisyan kimi ermənilər tərəfindən aparılıb. Lalayanları azdan-çoxdan tanıdığımız üçün ehtimal edə bilərik ki, bu qazıntılar zamanı bizim üçün çox faydalı ola biləcək maddi mədəniyyət nümunələrinin bir qismi məhv edilmiş ola bilər. Yaxud da Ş. Bəhrəmoğlunun qeyd etdiyi kimi “erməni arxeoloqların tarixi abidədə aşkar edilən maddi mədəniyyət abidələrini özləri ilə aparmaları böyük ehtimaldır”.
Naxçıvanda kolanılarla bağlı dəqiq nəticə əldə etmək üçün 3 min il yaşı olan Xaraba Gilan nekropolu və miladdan min illər öncə Naxçıvan yaxınlığında mövcud olmuş Gilan (Golan) şəhəri araşdırılmalıdır. Bu isə bir araşdırmaçının deyil, bütöv bir ekspedisiyanın və ya institutun işidir.
Qarabağ kolanıları
Qarabağ kolanıların min illərdi məskunlaşdığı ərazilərdən biridir. Erkən orta əsrlərdə Qarabağ torpağında (böyük ehtimalla Ağdərə ərazisində) Kolanqat kəndinin olması çox şeydən xəbər verir. Tanınmış alban tarixçisi Musa Kolanqatlı da bu kənddən idi (bu tarixi şəxsiyyətin adı yanlış olaraq Musa və ya Moisey Kalankatiski yazılır). Orta yüzillik ərəb müəllifləri Əl-İstəxri (X yüzillik), İbn İdris (XII yüzillik) və digərləri öz əsərlərində Qarabağda Kolanqat adlı yaşayış yerinin olduğunu qeyd edirlər. Bəzi araşdırmaçılar Kolanqat kəndinin Tərtər çayının sahilində olduğu qənaətindədirlər. 19-cu yüzillik müəlliflərindən olan Mir Mehdi Xəzani “Kitabi-tarixe Qarabağ” adlı əsərində yazır: “Tərtər çayı sahilindəki Uşacıq künbəzindən yuxarı Göyçə gölünün sərhədinə qədər Kolanı məskənidir...”
Qarabağda 20-ci yüzilliyə qədər böyük bir ərazi “Kolanı mahalı” adlanırdı. 19-cu yüzilliyə aid qaynaqlar və dövrün müəllifləri Kolanı mahalının Tərtərdən Göyçəyə qədər uzandığını qeyd edir. “Qarabağnamə”lərin müəlliflərindən olan Mirzə Adıgözəl bəy təxminən 200 il əvvəl – 19-cu yüzilliyin 1-ci yarısında – yazırdı: “Pənahəli xan Mehri, Güney mahallarnı Bərgüşada qədər Qaradağ hakiminin əlindən alıb özünə tabe etdi. Tatef və Sisyan mahallarını Naxçıvan hakimindən, Zəngəzur və Qapan mahallarını Təbriz bəylərbəyindən, Kolanıların məskəni olub Uşacıq kəndindən Göyçə sərhədinə qədər uzanan Tərtər çayı sahilindəki yerləri İrəvan hakimindən aldı”.
Zemfira Hacıyeva “Qarabağ xanlığı: sosial-iqtisadi münasibətlər və dövlət quruluşu” (Bakı – 2007) adlı monoqrafiyasında Kolanı mahalından bəhs edərək yazır: “Kolanılar mahalında 9 oymaqda cəmi 462 (203 vergi ödəyən, 259 ödəməyən) ailə vardı. Onun sakinləri müsəlman-azərbaycanlılar idi, əhalinin başlıca məşğuliyyəti isə maldarlıq və taxılçılıq idi. Mahalda hər bir oymağın öz hakimi vardı. Ən böyük oymaqlar 61 ailədən ibarət Qaravənd, 67 ailədən ibarət Qızılhacılı, 120 ailədən ibarət Dinnibayəhmədli oymaqlarıydı. Əhalisi yalnız azərbaycanlılardan ibarət idi”.
18-ci yüzillikdə Qarabağ
xanlığı 21 mahaldan ibarət idi. Mahalları naiblər idarə edirdi. Həmin mahallar
bunlar idi:
1. Sisyan 12. Çibbyurd
2. Dəmirçihəsənli 13. Xırdapara
Dizaq
3. Küpara 14. Püsyan
4. Bərgüşad 15. Dizaq
Cavanşir
5. Baqabyurd
16. Otuziki
6. Kəbirli 17. İyirmidörd
7. Tativ 18. Qaraçorlu
8. Cavanşir 19. Vərəndə
9. Talış 20. Dizaq
10. Xaçın 21. Acnan Türk
11. Kolanılar
Kolanı mahalı bu mahallar içərisində
ən böyüklərindən
biri idi.
İstər XIX-XX yüzillik müəllifləri,
istərsə də daha əvvələ aid qaynaqları yazıya alanlar Qarabağ kolanılarını bu bölgədə yaşayan
ən mərd, ədalətli və namuslu tayfalardan biri kimi xarakterizə
etmişdir. Sovet hakimiyyəti
qurulandan sonra bolşeviklərin ən həssas yanaşdığı
türk soylarından biri məhz kolanılar idi. Sovet hakimiyyətinin qurulduğu ilk illərdə
Qarabağda kolanılarla
Sarov kəndində yaşayan ermənilər arasında münaqişə
meydana gəlmişdi.
Həmin
ərəfədə Mir Cəfər
Bağırovun da tərkibində olduğu qrup Qarabağa ezam olunur. Mövzu kolanılar olduğu üçün respublika rəhbərliyi məsələyə
xüsusi həssaslıq
və həyacanla yanaşır. Komissiya geri
qayıtdıqdan sonra
Mir Cəfər Bağırov
rəhbərliyə yazılı
hesabat verir. Hesabatda bəzi cümlələr durumu açılamaqla bərabər
kolanıların xarakter
cizgilərini əks etdirirdi: “Bizim işçilərin işə cinayətkar münasibəti nəticəsində
sarovlular öz yerlərinə qayıtmaq
əvəzinə onların
bir hissəsi kolanıların torpaqlarında
qaldı, bir hissəsi isə Sarova qayıtdı. Beləliklə, 5 min kolanılı yerləri müəyyən
olunmadan qalmaqdadır.
Kolanılar Qarabağın ən
narahat tayfalarından biridir və əgər onlar indiyə qədər susublarsa, bu ancaq ona görədir
ki, məsələnin
hakimiyyət tərəfindən
ədalətli həllini
gözləyirlər”.
Əslində cəsurluqları və “narahat tayfa” olmaları hər zaman kolanıların qurbanlar verməsi ilə nəticələnmiş,
zaman-zaman incidilmiş
və sürgünlərə
məruz qalmışlar. Kolanılar istər
çar hökumətini,
istərsə də Sovet rejimini işğalçı qüvvələr
kimi tanımış,
tabe olmaqdan israrla boyun qaçırmışlar. Kolanıların
“narahat tayfa” olması hətta çar hakimiyyətinin başında duranları onlarla ehtiyatlı və həssas davranmağa vadar edirdi. Tarixçi professor Tofiq Vəliyev yazır: “I Nikolayın yerli əhalinin Rusiyaya münasibəti necədir?
-sorğusuna cavab
olaraq çar polkovninki öz məlumatlarında bildirib
ki, bizim qanunlara yalnız kolanılar tabe olmaq isdəmirlər.
Onlar keçmiş Naxçıvan,
İrəvan, Qarabağ
və Şirvan xanlıqları ərazilərində
yaşayırlar. Çox
cəsurdular, verdikləri
sözün ağasıdırlar...”
1920-30-cu illərdə də Qarabağ ərazisində sovetləşməyə
və kolxozlaşmaya qarşı ən çox dirəniş göstərən kolanılar
idi.
1918-ci ildə erməni-bolşevik
birləşmələrinin Azərbaycan türklərinə
qarşı törətdiyi
soyqırım cəhdində
də ən çox zülmə məruz qalan kolanılar olmuşdu. Bunu Azərbaycan
Xalq Cümhuriyyəti
dönəmində yaradılmış
Fövqəladə Təhqiqat
Komissiyasının üzvü
N. Mixaylovun məruzəsində
aydın şəkildə
görmək mümkündür.
Həmin məruzədə
deyilir: “Beləliklə
bütünlükdə Cavanşir
qəzasının yalnız
Kolanı İcmasının
kəndləri talan edilmişdi. 1917-ci ilin dekabr ayından başlayaraq, erməni silahlı quldur dəstələri yuxarıda
adı çəkilən
müsəlman cəmiyyətinin
kəndlərinə soxularaq,
kənd sakinlərinin
evlərinə silahlı
keşikçi dəstələri
qoyur, kolanılılardan
Ermənistan Respublikasına
tabe olmağı tələb edir, onları vergilərlə yükləyərək, öz
xeyirləri naminə müsəlmanlardan öz dövlətləri üçün
vergi adı altında böyük pul məbləğləri
qopardırdılar”. (AR Dövlət
Arxivi, fond 970, siyahı
10, iş 161)
Qarabağ döyüşləri zamanı
Kolanılar xüsusi qəhrəmanlıq göstərmişdilər. Erməni hücumlarının
və vəhşiliklərinin
qarşısını almaq
üçün 1990-cı illərin əvvəllərində
“Kolanı” təşkilatı
yaradılmışdı. Həmin illərdə respublika mətbuatı tərkibində
döyüşçü oğulları birləşdirən
bu təşkilat haqqında qürur dolu yazılar yayımlayırdı. “Azad Azərbaycan”
qəzeti yazırdı:
“Vəziyyətdən çıxmaq
üçün dörd
kəndin qeyrətli oğullarını birləşdirmək
üçün təşkilat
yaratmaq lazım idi. Belə bir təşkilat
yarandı. (16 dekabr
1992-ci il)”. “Müxalifət” qəzeti yazırdı: “Bu vaxta qədər qeyri-formal “Kolanı” təşkilatı
dəfələrlə düşmən
arxasına keçir,
erməni faşistlərinə
dinclik vermirdilər”.
Qərbi
Azərbaycan (Ermənistan)
kolanıları
Araşdırmalar göstərir ki, kolanı türkləri əski türk yurdu olan Qərbi
Azərbaycanda – Ermənistanda
miladdan yüz illər öncə də yaşamışlar. Bu bölgənin tarixini araşdıran bəzi alimlərimiz hələ bizim eradan yüz
illər əvvəl burada Kol (Kul)
tayfalarının yaşadığını
qeyd edir.
Orta yüzilliklərə
aid sənədlərdə qərbi Azərbaycanda Kolanı adlı yurd yerlərinin və kolanı el böyüklərinin (Şahverdi
bəy Kolanlı, Emin bəy Kolanlı
və sair) adları çəkilir.
Son dövrlərə qədər
Ermənistan ərazisində bir neçə
Kolanı adlı yer və
yaşayış məntəqəsi olub.
Onlardan bəzilərini xatırlayaq:
Hacıheydərli, Namiq.
Ədalət 2017.- 29 noyabr.- S.3.