TARİXİN LƏKƏLƏRİ SİLİNMƏLİDİR!

Layihənin istiqaməti: Azərbaycanın dövlətçilik tarixinin, milli adət-ənənələrinin, elm və mədəniyyətinin təbliği

(əvvəli ötən sayımızda)

Sovet vaxtında millətçilikdən danışmaq, yer-yurd təbliğatı aparmaq qorxulu idi. Amma ermənilər bunu qorxmadan. çəkinmədən edirdilər. Elə evimizin içində-Bakıda deyirdilər ki,siz bizə qarşı soyqırım eləmisiniz. Buna görə də onların nahaq, şər, böhtan deyən dilini kəsən yox idi.

2008-ci ildə qədim Azərbaycan şəhəri İrəvanın 600 illik yubileyi tamam oldu. Çox təəssüf ki, bu yubileyi keçirmək bir nəfər sadə azərbaycanlının yox, alimin, ziyalının, Milli Məclis üzvünün yadına düşdümü? Yox, düşmədi.

1918-ci ildə Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin Milli Şurasının İrəvanın ermənilərə verilməsi qərarının qəbulunda 28 üzvdən 16 nəfəri iştirak edib. 85 faizi azərbaycanlı olan əhalinin rəyi soruşulmayıb. İrəvandan olan 3 deputatın qərardan protestinə baxılmayıb. Niyə bu faktları sübutlarla, dəlillərlə toplayıb bir tarixi sənəd kimi beynəlxalq təşkilatların qabağına qoymuruq, lap elə gözünə soxmuruq?! Nə vaxta kimi alimlər, təyinatlı deputatlar dövlətdən havayı maaş alacaqlar?

Qardaşlar, bu tutarlı faktlar qarşısında boynubükük durmaq, gözünü döymək, susmaq bizə yaraşmaz. Erməninin əlində belə faktlar olsaydı, daşımızı daş üstə qoymazdı, dünyanı başımıza dar eləmişdi.

Aylar günlərdən, illər aylardan yaranır. Müəyyən gündə baş vermiş yaxşı- pis hadisəylə ay da, il də yadda qalır, tarix olur. 26 fevral 1992-ci il Azərbaycan xalqının yaddaşından heç vaxt silinməyəcək, unudulmayacaq bir ay, bir il - bir tarixdir.

Bu ay, bu il yalnız Xocalının yox, Azərbaycanın, yalnız Azərbaycanın yox, Türk dünyasının, yalnız Türk dünyasının yox, bütün insanlığın tarixinə vəhşi ermənilər tərəfindən yazılmış qara səhifədir. Nə qədər ki, yer üzərində ermənilər var, bu qara səhifə insanlığa. tarixə bir ləkədir. Nə qədər ki, dünya dövlətləri bu qara səhifəni soyqırım kimi tanımayacaq, oğullar analarının üzünə şax baxa bilməyəcəklər, ağrı çəkəcəklər. Bu ağrıya bütün Azərbaycan sızlayacaq. Nə qədər ki, içimizdə bu ağrı var, oturanda da, duranda da, çay içib-çörək yeyəndə də tapdanmış namusumuzu, alçaldılmış qürurumuzu fikirləşəcəyik. Fikirləşəcəyik ki, İlahi, biz kimin toyuğuna "kiş" demişdik, biz kimin yerinə-yurduna göz dikmişdik, kimin çörəyinə bais olmuşduq ki, bu iş gəldi başımıza? Kim düzəltdi, kim qurdu. kim düşündü bu faciəni?

Ən böyük günahkar kimdir? Allahmı, onun inandığımız bəndəsimi?

Dünyanın ən üzü qara günü 26 fevralda erməni hərbi birləşmələri və Sovet Ordusunun Xankəndində yerləşən 368-ci motoatıcı alayının zirehli texnikası və hərbçilərinin köməyi ilə qədim yaşayış məskəni olan Xocalı vəhşicəsinə dağıdıldı, yandırıldı, dinc sakinlərinə insan ağlına gəlməyən divan tutuldu. 613 nəfər (106 qadın, 63 uşaq, 70 qoca ) qanına qəltan edildi. 1275 nəfər əsir alındı, 150 nəfər isə qarda, çovğunda itkin düşdü, 8 ailə bütünlüklə öldürüldü, 59 nəfər isə görünməmiş qəddarlıqla qətil olundu. Xocalı soyqırımında min nəfər əlil olub ki,onların da 75 nəfəri uşaqlardır.

Xocalı qırğınında əhaliyə və dövlətə 250 milyard dollar ziyan dəyib. Baş verən erməni vəhşiliyi haqqında dünya mətbuatında danılmaz, gizlədilməz faktlar var. Məsələn, o vaxt Fransanın "Krual Evenemon" jurnalı yazırdı - "Bütün dünya eybəcər hala salınmış meyitlərin şahidi oldu". İngiltərənin "Sondi Tayms" qəzeti isə yazırdı: "Erməni əsgərləri minlərlə ailəni məhv etdi". Rusiyanın "İzvestiya" qəzetində isə belə bir məlumat yer almışdı: "Orada uşaqların qulaqları kəsilmiş, kişilərin skalpları götürülmüşdü".

Erməniyə qalib gəlmək, onu diz çökdürmək, dünyaya soyqırım edən bir millət kimi çatdırmaq üçün ağıl və güc lazımdır. Oturub-durub deyirik ki, biz ağıllı və güclü dövlətik. Qafqazda söz sahibiyik, böyük dövlətlər bizi sayır, haqq işimizi müdafiə edir. Ona görəmi uzun illərdir bir ovuc erməniylə, ağıllılardan ağıllı, güclülərdən güclü olan biz azərbaycanlılar bacarmırıq?

Biz tezliklə ağlımızı və gücümüzü bir yerə toplayıb erməniləri dədə-baba torpaqlarımızdan iti qovan kimi qovmalıyıq. Azərbaycanda bir nəfər də erməni deyilən, Allah bəndəsi olmayan varlıq qalmamalıdır. Birdəfəlik bilmək, qulaqda sırğa etmək lazımdır ki, ağıl və güc olmayan yerdə erməniyə heç vaxt, heç zaman qalib gəlmək mümkün deyil.

Bizim ermənilər tərəfindən başımıza gətirilənlərin bir günahkarları da elə özümüzük. xx əsrin əvvəllərində əgər Qərbi Azərbaycandan soydaşlarımız çıxarılmasaydılar, duruş gətirsəydilər, Azərbaycan hökuməti dəstək versəydi, başabəla rəhbərlər Moskvaya inad göstərsəydilər, bu gün nə Azərbaycan torpaqları işğal olunardı, nə də bu qədər qaçqın, köçkün olardı, nə də Xocalı kimi tarixdə görünməmiş soyqrım olardı.

Azərbaycan torpaqlarının azad edilməsi haqqında kəsərsiz 4 qətnamə qəbul edən BMT-nin qərargahına girəcəkdə böyük Sədinin dünya xalqlarının yüzünün dilində belə bir kəlamı yazılıb: "Bəşəriyyət vahid bir bədəndir. Elə ki, həyat bu bədənin əzəlarından birinə xətər yetirdi, başqa əzalar da ağrıyır". Yazıqlar olsun ki, dünya birliyi bu kəlamı başa düşdüyü halda, işğalçıyla işğal olunanı fərqləndirmir.

Xocalı soyqrımını dünyanın tanıması üçün ciddi addımlar atılmalı, soyqrım bütün detalları ilə dünya ölkələrinin parlamentlərinə çatdırılmalı, BMT, ATƏT, AŞ və başqa beynəlxalq qurumlara müraciət edilməli, aktın tanınması üçün cəhdlər olunmalıdır. Şəhidlər Xiyabanında soyqırım abidəsi və muzeyi yaradılsın. Rəsmi qonaqların abidəni ziyarət etməsi rəsmi Dövlət protokuluna salınsın.

Xocalı və 1918-ci il soyqırımlarından illər keçir. Heç nə dəyişməyib. Dəyişən təkcə illərdir. Amma namusumuza, qeyrətimizə, kişiliyimizə, mənliyimizə, şərəfimizə... vurulmuş ləkə hələ də durur.

Bu gün Roma Papası yüz il bundan qabaq olmamış erməni "soyqırım"ını tanıyırsa, onu xx əsrin ilk "soqırımı" adlandırırsa, bu korluq və tərəfkeşlikdir. Deməli, bu dünyada haqq deyilən şey yoxdur. Dünyanın tarazlığını, nizamını pozan dinlər, onun başında duranlar və haqqı danan, kor, kar olan siyasətçilərdir. Əgər bu doğurdan da belə olmasaydı, dünənki Xocalı soyqrımı dünya dövlətləri tərəfindən birmənalı olaraq çoxdan tanınmışdı.

Tanrım, sən bizə imkan ver, dünyanı saymayan, BMT-in, ATƏT-in, AŞ-ın dediklərini qulaqardına vuran, qaniçən, amansız yağını və işğalçını özümüz öz əlimizlə cəzalandıraq. Namusumuzu təmizləyək. Bu, insanlıqda ən şərəfli vəzifədir. Bu şərəfli işi görməkdən bizi məhrum eləmə.

Məhərrəm Şəmkirli

AYB və AJB-nin üzvü

AzƏrbaycan Respublikasının Prezidenti yanında kütlƏvi informasiya vasitƏlƏrinin inkişafına dövlƏt dƏstƏyi fondunun

maliyyƏ yardımı ilƏ

Ədalət 2018.- 3 aprel.- S.7.