TOPONİMİK
RƏVAYƏTLƏR
Layihənin istiqaməti: Azərbaycanın
dövlətçilik tarixinin,
milli adət-ənənələrinin,
elm və mədəniyyətinin
təbliği
AzƏrbaycan
Respublikasının Prezidenti yanında
kütlƏvi informasiya vasitƏlƏrinin
inkişafına dövlƏt dƏstƏyi fondunun
maliyyƏ yardımı ilƏ
(əvvəli
ötən saylarımızda)
Oyuq təpəsi
Çapand kəndində qeydiyyata alınmış bu oronim barədə iki versiya mövsuddur. Birinci versiyanın daşıyıcıları olan yerli sakinlər belə hesab edirlər ki, bu təpə dəlmə-deşik, oyuq-oyuq olduğuna görə oronim belə adlanır.
Araşdırıcılar isə fərqli fikirdədirlər. Tanınmış qazax yaıçısı Oljas Süleymenov yazır: "Oyuq tayfasının damğası dairədir. Bu həndəsi fiqur qazax dilində "oykı" adlanır. Deməli, damğanın adı sonralar tayfa adına çevrilmişdir.
T. Baxşəliyevin fikrincə oronimlərin tərkibindəki oyuq/uyuq leksik vahidi əraziləri biri-birindən ayırmaq, istiqamət bildirmək üçün qoyulan nişanlarla bağlıdır.
T.Əhmədov isə belə hesab edir ki, oronimlərin tərkibindəki oyuq sözü qədim türk dillərində "xəyal, qorxu, vahimə, kabus, kölgə, müqəvva" mənalarında işlənmiş "iyuq/uyuq" sözü ilə bağlıdır.
Qacar ocağı
Soltanlı kəndinin yaxınlığında yer adıdır. Qacar sözü yerli ləhcədə Qəcər, qəjər kimi tələffüz edilir. 1795-ci ildə Ağaməhəmməd xan Qacar Şuşaya hücum edərkən qoşunu ilə burda məskən salır, ordusunu sonuncu dəfə təlimatlandırır və ikinci dəfə Şuşaya hücum edir. O vaxtdan da Qacarın buradakı son düşərgəsi Qacar ocağı adlanır.
Belə də deyirlər ki, 1795-ci ildə Qacar Şuşaya hücum edərkən Soltanlıdan keçməli olur. Onun qoşunu burada güclü yağışa düşür. Əsgərlərin paltarlarının qurudulması üçün burada böyük tonqal-ocaq qalanır. Əsgərlər islanmış paltarlarını qurutduqdan sonra yollarına davam edirlər. Kəndin ərazisində olan həmin yer o zamandan Qacar (Qəjər) ocağı adlanmışdır.
Divanə Maqsud ziyarətgahı
Ziyarətgah Şükürbəyli kəndinin yaxınlığındakı kiçik təpədə qərarlaşır. Ocağın ətrafı o qədər də hündür olmayan hasara alınıb. Hasarın içərisində eni 40 sm, uzunluğu 60 sm, hündürlüyü isə 75-80 sm olan divək daşı vardı. Kənd camaatının müqəddəs yer kimi səcdə etdikləri osaqlardan biri idi. Ocaq Maqsud adlı ürfan sahibinin məqam yeri sayılır.
Xalq arasında Divanə Maqsud haqqında müxtəlif rəvayətlər dolaşmaqdadır. Maqsud öz eşqi yolunda divanəyə dönüb, əfsanəyə çevrilib, əsatir tülünə, xatirə örtüyünə bürünüb.
Əsasən cin toxunmuşlar, sədəməyə ürcah olanlar, övlad əhdində olanlar buraya ziyarətə gəlirlər. Ziyarətçilər hasarın qarşısındakı yastı daş üstündə şam yandırır, arzu-diləklərini dilə gətirir, daşın üstünə nəzir-niyaz qoyurlar. Ulu və uca tanrıdan şəfa istəyirlər.
Şıx çinar
Əski çağlarda insanlar daşa, ağaca, bəzi heyvanlara inanır, onlara sitayiş edirdilər. Şükürbəyli kənd qəbiristanlığının günbatanında "Şıx çinar" dərəsinin ayağında eyni adlı ağaca da böyük inam var idi. . "Şıx, şeyx" çinarın koğuşunun çevirməsi 6 metrə çatırdı. Hələ körpə ikən bu çinara adı deyilməyən imamlarımızdan birinin at bağladığı söylənilir.
Dini bayramlarda insanlar dünyadan cəmi köçənlərin ruhu şad olsun-deyə burada süfrə açar, ac qarınları doyurardılar. Buraya qonşu kəndlərin camaatı da inam gətirərdilər. Ziyarətçilər çinarın koğuşuna girərək diləklərini bəyan edir, Allahdan kömək istəyirdilər.
Şırşır bulaq
Şükürbəyli kəndində dağların sinəsindən çağlayıb gələn, şırıltıyla axan bu bulağın suyu insanlara rahatlıq, dinclik gətirərdi. Bircə qurtum suyu isti havada yorulub əldən düşən və susuzluqdan lələbüryan olan adamlara sanki ikinci həyat verirdi. Səsli-küylü, çırıltı ilə axdığına görə belə adlandırılmışdır. Şirinliyinə görə borular vasitəsi ilə kəndə gətirilmişdi. Suyu sərin və xıltsız idi.
Bu da bir ağız qoşqu:
Şırşır bulaq, xoş bulaq,
Bulaqlardan baş bulaq.
Səndən bir qurtum içən
Olardı dilxoş, bulaq.
Əmiraslan tapı
Qarabağda tap "su çıxmayan düz yer", "düzən yerdə təpə", "dağ döşündə düzənlik", "dağ düzənliyi" mənalarında işlədilir. Şükürbəyli kəndinin tanınmış yerlərindən biri idi Əmiraslamn tapı. Əmiraslan bu kəndin varlı-karlı kişilərindən biri olmuşdur.
Əmiraslan tapında Şükürbəyli kəndinin üzümçülük və bostan sahələri var idi. Bol məhsul yetişdirən bu ərazi yaz-yay aylarında al-yaşıla bürünürdü.
Tap tapmaca,
Gül yapmaca
Məməli xatın,
Bu boydaca
Torağay dağı
Şükürbəyli kəndi bu dağın ətəyində yerləşir. Dağların lala, kəkliyin bala vədəsində bu yerlərə iki göz gərək idi ki, tamaşa eləsin, bu mənzərənin minbir gözəlliyini gözünə-könlünə yığsın. Dağda torağay adlı quş çox olduğuna görə oronim belə adlandırılmışdır. Çəmən-çiçəklikdə hoppana-hoppana belədən-belə ötüb keçən torağyın nəğməsi:
Torağayam, tor qurram
Torumu gendə
qurram.
Əsilə kömək ollam,
Bədəsilin boynun vurram
Dalaq daşı
Şükürbəyli kəndinin ərazisində, Quycaq dağı deyilən yamacda, hündürlüyü
bir metr, uzunluğu 1,4 metr prizma şəkilli
qalın daşdır.
Daşın bir üzündə yaraqlı
atlı və vəhşi heyvan şəklinin cizgiləri var. Dalağı,
qara ciyəri ağrıyan və ya şişən xəstələr niyyət
edib daşın dibinə duz basdırırlar. Sonra isə
qarın boşluğunda
ağrıyan nahiyələrini
həmin daşa sürtürlər.
Göbək daşı
Minbaşılı (Sədi) kəndinin ərazisində, Hovusluya gedən yolun sol qənşərindədir. İnanc yeridir.
Qarnında ağrı olan
xəstələr qarınlarını
bu daşa sürtsələr, ağrısı
kəsərmiş.
Gav dağı
Qaracallı kəndi ərazisindədki
oronimlərdən biri
də Gav dağıdır.
Gav-fars dilinə
"gövdən" sözünün
təhrif olunmuş forması olub, "yabı, arıq düşmüş atlar saxlanılan yer" və yaxud "yabılar üçün
ayrılmış otlaq,
örüş sahəsi"
mənasında işlənir. "Gav"ın
bir mənası da fars dilində "dağ keçidi, aşırım"
mənasındadır.
Gav-"öküz,
mal-qara saxlanılan yer, maldarların yeri" mənasında da işlənir.
Gavdan kotanın
əl ilə tutulan hissəsinə deyirlər. El arasında
"öküzüm öldü,
gavdanım qırıldı"-ifadəsi də işlənməkdədir. Burada oronim "dağ keçidi, aşırım"
mənasındadır.
Yeri gəlmişkən: Mahir bir ovçunun son zamanlar əli gətirmir. O, sübh tezdən şər qarışana dağda-dərədə
xeyli gəzib dolanırsa da, qarşısına hec nə cıxmır ki, cıxmır. O, tüfəgini ziyninə salıb kor-peşiman üz tutur evinə
sarı
. Hər şeydən əli
üzülən ovcu tənəyə cıxarkən
bir dovşanla üzbəüz gəlir.
Kişi
ha eləyib özünü
düzəldənə qədər
dovşan gözdən
itir. O vaxtdanda dovşan gava sən gava məsəli
işlədilir.
Bu məsəldən təsadüfü,
gözlənilməz görüşlərdə
istifadə olunur.
Quzey bağı
Qaracallı kəndinin qənşərində
Böyük kəhrizin
qabağında iri bir dağ var. Ona "Quzey bağı" deyirlər. Ora gün
düşmürdü. Güntutmaz yer olduğuna görə Quzey adlandıırılmışdır. Quzeyin ətəkləri əkin
yeri idi, bağ-bağat idi. Bir də gördün
ki, ya əkin-biçinçi,
ya da çoban-çoluq
bir ağız bayatı ilə dağı-dərəni başına
götürdü:
Aşıq Qara quzeydə,
Xalın qara quzeydə.
Öküz getməz, xış
batmaz,
Qaldım
Qara quzeydə
Naxırkeçən yol
Bu ərazidən çoxlu
sayda mal-qoyun sürüsü keçdiyinə
görə oronim belə adlanır. Mal-heyvan sürüsünə
naxır deyirlər.
Bu da onu
göstərir ki, kənd sakinlərinin bineyi-qədimdən qoyun sürüləri ilə yanaşı, həm də böyük mal naxırı olmuşdur.
(ardı gələn
sayımızda)
Faiq ŞÜKÜRBƏYLİ,
Tədqiqatçı-etnoqraf
Ədalət 2018.- 28 avqust.- S. 4.