Nurəngiz
GÜN
MƏNƏ SOYUQDUR GÜNƏŞ
Günəş!.. Mənə soyuqdur,
Axı mən qütbə gedən tək gəminin
məzlum mənzərəsinə
dözümsüz oluram.
Axı üşüyürəm mən
hərdən
azad qanad yoluna atəş açan
zalım ovçu
üzündən.
gGünəşim! Tez-tez röyalarımdasan!
Bir dəfə də xəyalımda
səninlə öpüşəndə,
qucaqlaşıb demişdim:
Məhvəşim! Atəşim! Sahib dur!..
Məşum toxunur hər şey.
Çək məni, apar məni.
Apar, apar!gg
Yerdə
mənə yaman soyuqdur, Günəş!
Niyə
gəldim
Nilufərlər solan çağı
Mən bu gölə niyə gəldim?
Niyə axı bura gəldim?
Gəlmişdimsə niyə gəlib,
Niyə getdim?
Ah, bilən yoxdur
bağrım başı
nədən belə
bölük-bölük?
Nədən axı qəmgin
olur
Könül belə o göl sarı?
Bəs nə üçün çıxdım getdim
Nilufərlər solan çağı?
Yol gedirəm
Dodaqlarımda təbəssüm,
Bəbəklərimdə ümid və qürur,
İçimdə ağlamaq ehtiyacı...
Yol gedirəm,
yorulanadək.
Ovcumda sirr,
Barmaqlarımda qabar,
Ürəyimdir... varım-yoxum
Yol gedirəm,
saplağından qırılanadək.
Saçlarımda rüzgarım,
Ruhumda ana laylası,
Başımda məğlub eşqim
Yol gedirəm,
sinəm qaralanadək.
Önümdə silsilə dağlar,
Sərt
qayalar, soyuq dəniz
Qərib
canla, bu tək cana,
qürub çağı
Yol gedirəm,
öləziyib saralanadək.
Arxamda sarp enişlər,
Çiynimdə Günəş tayası,
Ağuşumda Jaləm və titrəyişim...
Yol gedirəm, yol olanadək.
Döydüm qapını
Şəngülümsüz, Şüngülümsüz
bir Məngülüm
var, bir bəmbəyaz gülüm
var.
Qürbətdən gəlirdim.
Döydüm qapını, utana-utana.
Oxudum mahnımı, mən yana-yana:
- Məngülüm! Aç qapını,
mən gəlim.
Döşümdə ağrı gətirmişəm,
başımda təzyiq...
Buynuzlarım ki, yoxdur?
Olsaydı, ot yox,
At gətirdim, həyat gətirərdim,
At ucalıqdır, həyat -
qanadlı bir nağıl!..
At gətirərdim, həyat
gətirərdim.
Boşluq
Bomboş
bir səssizlik,
bomboş...
Boşluqda nə sevgi, nə nifrət, nə səadət,
nə hiss, nə səs!
Atlıydım. Bəs hanı?
Qamçım vardı, bəs
hanı?
Atım sizə qalsın. Qaytarın
qamçımı!
Qamçılamaq istəyirəm
bu boşluğu!
Ədalət 2018.- 8 mart.- S.6.