Əsrin fenomeni
Əvəz
Mahmud
Lələdağ
Ulu Öndərimiz, Ümumilli
liderimiz Heydər Əliyev haqqında düşünərkən fikrimin
fonunda çox əzəmətli, məğrur,
sınmayan, əyilməyən
bir sima, incə, həssas həm də son dərəcə bir istedad canlanırdı. Ulu öndər bu zirvəyə çatana qədər mürəkkəb
həyat yolu keçmiş, ağır
və böhranlı bir təkamül dövrü yaşamışdır.
Mən Ümummilli liderimizə başqa bir prizmadan baxmaq istəyirəm.
Bu gün respublikamızdakı
siyasi sabitliyi görməyən, iqtisadiyyatdakı
dinamik və sürətli artımı
hiss etməyən, əldə
edilmiş atəşkəsi
alqışlamayan, iqtisadi
islahatları qəbul
etməyən, dövlətçiliyimizin
möhkəmlənməsini duymayan, ordu quruculuğumuzun ordu kimi formalaşmasından xəbərsiz olan ilk demokratik konstitusiyamızı,
əsas qanunumuzu, parlamentimizi təsdiqləməyən,
hər yeni uğura, şad xəbərə ağız
büzən adamın
ürəyi sönük,
gözü kor, qulağı kar, mənəviyyatı dayazdır.
Böyük düha, nurlu zəka, müdrik ağsaqqal, dünya siyasətçisi Heydər
Əliyevi nədir belə əlçatmaz edən? Bütün gizli
təlimlərdə deyilir
ki, insanın ali vəzifəsi
kamilləşməkdir. Hər
şeyi kamil bilən adam
maqdır, yoqadır daha dəqiq desək, filosofdur. İnsan kosmoqoniyası ilə məşğul olanlar, filosoflar, dahi şəxsiyyətlər üçün
xüsusi kriteriyalar əsas götürülür.
İndi görək bu kriteriyalar Ulu Öndərimiz Heydər Əliyevdə necə gerçəkləşmişdir.
Çalışqanlıq, dözümlülük, əməksevərlik
onun xarakterik xüsusiyyətləri idi. Möhkəm intizamı sevirdi. O, əmin idi ki,
intizamsızlıq həmişə
anarxiyaya gətirib çıxarır.
Belə halları biz də 1990,
1991 və 1992-ci illərdə
görmüşük və
onların canlı şahidi olmuşuq. Bir az da dəqiq desək, dəstəbazları, qanun
pozanları, qanunsuz silah saxlayanları, başımıza bəla
gətirənləri çox
görmüşük. Özbaşınalıq həm orduda, həm küçədə,
həm məhəllələrdə
baş alıb gedirdi. İndiki siyasi sabitlik,
intizamın möhkəmlənməsi
bizi anarxiyadan xilas etdi.
Ən çətin
məqamlarda, qorxulu anlarda qətiyyət göstərib. Atdığı hər addım
təcrübə və
məntiqə əsaslanırdı.
Ulu öndərdə güclü
müşahidə qabiliyyəti
vardı. Bəzən başqaları
üçün xırda,
əhəmiyyətsiz sayılan
məqamlar onun gözündən yayınmırdı.
İntiusiya və fəhm. Bu da müdriklərə xas olan ən
gözəl xüsusiyyətdir.
Daxili inam və fəhm
ən böyük siyasətçiləri heyran
qoyan addımı atmağa ona kömək edirdi.
Çox gözəl təhlil etmə qabiliyyəti var idi. Xalq şairi
B. Vahabzadənin "Hara gedir
bu dünya?" əsərinin tamaşasına
baxdıqdan sonra əsəri bir ədəbiyyatşünas, teatrşünas
kimi təhlil etməsi şəxsən
heyran etdi. Siyasi tərəfdən çıxardığı
nəticələr baş
verəcək bəlaların
qarşısını almaqda,
hadisəni düzgün
istiqamətləndirməkdə ona böyük imkan verirdi.
Adaptasiya. Hansı mühitə
düşərsə ətrafındakılarla
xoş münasibət
yaratmağı bacarırdı.
Necə deyərlər dil tapırdı. Müdriklərlə müdrik, kiçiklərlə
kiçik rəftar edir, hamının yerin bilirdi.
Diplomatiya. Bircə onu
demək kifayətdir ki, dünya diplomatları XX əsrin ən böyük şəxsiyyətləri, siyasi
xadimləri H. Əliyev
diplomatiyasına heyran
olurdular. Bax, ele Türkiyə Respublikasının bütün
dünyada məşhur
olan "Nərgiz tv" kanalının keçirdiyi rəy sorğusu nəticəsində
toplanan 59413 səslə
ilin ən görkəmli siyasətçisi,
diplomatı adına
bizim möhtərəm
prezidentimiz cənab H.
Əliyev cənabları
layiq görülmüşdü.
Daxili mədəniyyət. Yüksək mədəniyyəti, əsil
azərbaycanlı kişisinə
xas olan ağayanalığı, beynəlxalq
etik qaydaların incəliklərini bilməsi
onu başqalarından
fərqləndirdi. Maneraları da
olduqca təbii idi.
Özünənəzarət. Ən çətin
anlarda özünü
itirmir, hiss və həyəcanlarını daxildə
boğmağı bacarır,
arzusuna, məqsədinə
nail olmaq üçün
dünyanın bütün
sirlərinə vaqif olan dörd şeyə arxalanırdı.
Hikmət, ağıl, təmkin
və ədalət.
Son illərdə amnistiya
haqqındakı verdiyi
yadda qalan ədalətli fərmanlar
humanist bir insanın dərin zəkasının
bəhrəsidir. Güclü yaddaşı var
idi. Biz bu
gözəl keyfiyyətin
hər gün şahidi və iştirakçısı olurduq.
Demək
olar ki, gördüyünü, oxuduğunu,
hadisələri yadında
saxlaya bilirdi. Baxışları və nitqi maqnetizmi ilə hamını özünə
cəlb edə bilirdi. Onun gözlərinə baxan yalan danışa
bilməzdi. Qədim tarixə
malik olan gözəl adət-ənənələrimizi
dərindən bilməsi
də təqdirəlayiqdir.
Heydər
Əliyevin bir vətəni var - Azərbaycan! Onun dediklərini poeziya sığalına gətirsəm
Hara getsəm,
harda olsam,
Əl çatmayan, ün yetməyən
bir qalada,
darda olsam
Sənsən canım,
Mənim
Azərbaycanım - deyirdi.
Müdrik el ağsaqqalı idi. O, Vətənini,
torpağını sağlam
ehtirasla sevdiyi kimi millətini də, dilini də, dinini də ürəkdən sevirdi.
"Ölsəm xalqımla
birlikdə öləcəm,
yaşasam xalqımla birlikdə yaşayacam"
deyirdi.
Qaçıb yad ölkələrdə
baş girləyənlərə
nifrət edirdi. O, insanları
müdrik bir ağsaqqal təmkini ilə birləşdirmək,
doğma etmək arzusu ilə yaşayırdı.
H. Əliyev bəşəriyyətin
mənəvi fikir həyatı, real və
ideal yaşayış arzuları
ilə bağlı olan bir müdrik
rəhbər, bəşəriyyətə
nicat yolu göstərməyə qadir
olar sərkərdə
idi. O, qəlbində yaşatdığı
arzularla canlandırdığı
gözəl, xoşbəxt
gələcəyə inamla
nəfəs alırdı.
Böyük zəka, düha, kamal sahibi olan
H. Əliyev mövcud aləmdəki ziddiyyətləri,
haqsızlığı və
zülmü aradan qaldırmağa can atırdı,
nahaq qanların tökülməsini, yurd-yuva
dağılmasını istəmirdi. O, milləti
düşdüyü bəladan
qurtarmağa qadir olan XX əsrin yeganə şəxsiyyəti
idi. Bu gün
Ulu Öndər Ümumilli lider Heydər Əliyevin məzarı ümumxalq ziyarətgahına çevrilib.
Ədalət 2018.- 9 may.- S.5.