Ötkür Rəhmət, Özbək şairi

 

AYB-nin katibi, "525-ci qəzet"in baş redaktoru Rəşad Məcidin ön sözü ilə özbək şairi Ötkür Rəhmətin şeirlər kitabı bu günlərdə oxuculara təqdim olunacaq. Şeirləri dilimizə Dayandur Sevgin çevirib.

 

 

İZTİRAB

 

 

Sevgi verdim sənə həddən ziyada

Dözdüm həsrətinə, ağrılarına.

Adı beş gün, özü köhnə dünyada,

İnanmışdım sənin etibarına.

 

Qaş qabaq eledin üzün gülmədi,

Qəlbimi mən sənə açdığım zaman.

Bir şəfqət vermədin, gözün gülmədi

Al-yaşıl bağçamı eylədin xəzan.

 

Ürəyi daş olub, könül əzənlər.

Görürmü göylərə yüksələn ahı?

Sevənin qəlbiylə məzələnrlər,

Tanrı bağışlamaz belə günahı.

 

İnsaf ilə həyat çiyin-çiyinə,

İnan, səbr eyləsən işıq saçarsan.

Gəlsə də üstünə dərd, ələm belə,

Fərəhdən, sevicdən qanad açarsan.

 

Özünə qayıtmaq istərsən, bəzən,

Daş ərimir bil ki, donan ürəkdən.

Həmişə ən yaxşı axtarıb, gəzən,

İstəyini dilər əsən küləkdən.

 

Bir gün xatirlasan, yadına düşsəm,

Pıçılda xəyalda mənim adımı.

Qoru bu sevgini o qara gündən,

Birdə ki, yada sal öz inadını.

 

ÇƏRXİ FƏLƏK

 

Bir gündə beş fəsil gəzir ürəyim,

Düşüb arxasınca xəyallarımın.

Gəmi tək dəryada üzür ürəyim,

Cavabı gəlməyir ahu-zarımın

Nədir bilmirəm...

 

Səmada davası yaz ilə qışın,

Rahat olarmı buludlu göylər.

Sirri açılmayır adi bir daşın,

Tanrı pıçıltıyla bizə nə söylər?

Nədir bilmirəm...

 

Qəlbimi bir anda sıxır həyacan,

Tale qaçır məndən xam dayça kimi.

Qırxıncı otaqdı mənimçün imkan,

Bir qorxu dolanır içimdə gizli.

Nədir bilmirəm...

Düşüncə içində çox yorulmuşam,

Bu gün narahatam gələn sabahdan.

Titrəyə-titrəyə donub qalmışam,

Dünya qurtulacaq amandan, ahdan,

Nə vaxt bilmirəm...

Halım Allahıma bəllidir, bəlli,

Adı ürəyimdə sirridir eşqin.

Ay fani dünyaya inanan dəli,

Mən sənə baxıram inan ki, çaşqın.

Nədir bilmirəm...

 

Qyğılar yağış tək yağır, hey yağır,

Köməyə uzanan əli görürəm.

Elə bil üstümə ildırım çaxır,

Önümdə işıqlı yolu görürəm.

Nədir bilmirəm...

Mənə yetişəndə naz edər fürsət,

Ömrün bir fəslini alar əlimdən.

Guya həyatımı yaz edər fürsət,

Bir şüşə qab kimi salar əlimdən.

Nədir bilmirəm...

***

Kövrələrək baxır, çatılıb qaşlar,

Div səbri əridir içində daşı.

Qamət əyilsədə, dikdi baxışlar,

Dəyən zərbələrdən əyilmir başı.

 

Dəyişməz ömür-gün, dəyişməz həyat,

Günəş də üfiqə necə köz saçıb.

Zamana bağlanıb zəncirsiz, ipsiz,

Tale yazısından axı kim qaçıb?

 

Vicdandır insafın sığınacağı,

Silər ürəyindən sisi, dumanı.

Nələri görməyən bu dünyaya bax,

İzləyir səssizcə yaxşı-yamanı.

 

***

Fidanlar böyüyür günəşə doğru,

Körpə yarpaqlara külək təhlükə.

Diksinir bədənim, canımda qorxu,

Səfərin bitdiyi ehtimal bəlkə.

 

Qəlbimi mən kimə açım qorxmadan,

Ürək dostu varmı İlahi, sirrin?

Bir gün köçəcəyəm mən bu dünyadan,

Məni yaşadacaq sənətim, şeirim.

 

***

Vaxtın iti qılıncı,

Kəsib, doğrayar günü.

Qoy görüşlər ovuncu,

Tapsın bağrı bütünü.

 

Bu meydan genliyinə,

Get-gedə könül qoyub.

Güvənib bir-birinə,

Yaşasın gənclər doyub.

 

Göydə isə yox qübar,

Rahatlıq var fələkdən.

Yeri hərdən yağış-qar,

Keçirməkdə ələkdən.

 

Dəyirman daşı tək ağır,

Qayğı səbrimi sınar.

Murada yetsən axır,

Qəlbində günəş yanar.

 

ƏKSİLİK

 

Yerişi qazı, qazı

Bu gün işi tarazdır.

Onu bağrına basıb,

Nə qədər öpsən azdır.

 

Göz yaşının içində,

Bu gün qəmdən pəjmürdə.

Ah donur nəşəsində,

Ayaqlandığı yerdə.

***

Dərdimi gizlicə içimə uddum,

Unutmaq qəsdində sənin əhdini.

Yenədə intizar yola üz tutdum,

Gözləyib könülün itən bəxtini.

 

Çiçəkli günlərdə doğulan dilək,

Həyatın bağrına hopub getmişdir.

Hələ də köksümə sığmayan ürək,

Bilmirəm nə anır, nə unutmuşdur.

 

Şükür, hər gecənin sonunda dan var,

Qəm-qüssə ardınca yüksələr ünlər.

İllər ötdükcə hey səslənən bəm var,

Qoy sevinc gətirsin bəxtəvər günlər.

 

***

Gücü çatar yarpağında,

Verər günə üzünü.

Sevincdənmi ya qəmdənmi,

Heç bildirməz izini.

 

Əlindən dad eləsəndə,

Çarəsi yox bir dərddi.

Əvvəl axır neynəsəndə,

Yaxar bir himə bənddi.

Zəhər-zəqqumdu varlığı,

Məhvə doğru aparır.

Gizlin-gizlin hər qılığı,

Rəngin-ruhun saraldır.

 

Döz deyirsən dözüm, amma,

Səni düşünürəm mən.

Fəqanım ucaldıqca,

Ömrüm üyünür qəmdən.

 

***

Dan başını itirib,

Mehdən yoxdu bir xəbər.

Quqqu özün yetirib,

Nədən verməkdə xəbər.

 

Qulaq deşən avazı,

Nə istəyir görəsən?

Oynar pişiyin gözü,

Ayıqlıq sarar birdən.

 

Qayğıları dağınıq,

Tələsməkdə adamlar.

Qismət ardınca ayıq,

Getməkdə nəhs qədəmlər.

 

***

Sözlər - güldür,

Sözlər - yumruq,

Yenər zərbələr,

Qəlb mülkünün çəməni viranə qoyar.

Ömrümün vərəqini parça-parça edərək,

Canımı aldıqca ağladan zər-zər.

 

Hərarət paylayıb laqeyd günəş də,

Kainatda asta şirlənən bu dəm.

Dava-dalaşlardan yığılan zərbə,

Gözlərdə həsədə çevrilər mübhəm.

 

Çat almış aylardan salamat çıxıb,

Qəvvastək baş vurdum söz ümmanına.

Gah sevinclə şadlıq, gah qüssə axıb,

Yağmurun gurlatdı dörd bir yanıma.

 

Tarlaya çıxıram ovunmaq üçün,

Gözümdə ömürüm keçir xəlbirdən.

Nisgilim gələndə arzumdan üstün,

İşlərim düyünə düşür qəfildən.

 

Bu qədər qəlizdir, xəsisdir həyat,

Özü fəhmi ilə işin görər göz.

Bir kəlmədən yana yüksələr fəryad,

Qəlbi zülüm-zülüm ağladar bir söz.

 

HƏSRƏT XƏYALI

 

Babur harda deyə yola düşər əhd,

Parlaq yaşantılar qanad çıxarar.

Aramsız könüldə alovlanar cəhd,

Kimsə varmı, görən, ondan bəxtiyar!

 

Örpəyini açmış həsrət çöhrəsi,

Baxışlar önündən əyilə bilmir.

Bunca uzaqdımı bəndi-bərəsi,

Kamlar öz əhdinə sarıla bilmir.

 

Hindistana tərəf aparar xəyal,

İllərin bəxtində, bir şey var imiş.

Zərif təbəssümlə canlanar nağıl,

Canlanar sehrindən vəcdə gəlməmiş.

 

Vəfanın bağında gül açıb həyat,

Öz fürsətin gözlər bəzən cəfa da.

Vətən və sevgini vəsf edəndə şad,

Ümid ilham ilə gələr haraya.

 

Mavərzunnəlinin əşsiz şahəsi,

Səmərqənd yuxudan oyanan axşam.

Yağmurda oxuyan otlar təhəri,

Qəzəldə əks etmiş hər müdrik kəlam.

 

Fərəh bəxş etməkdə vüqar və qürur,

Nisgil haraylayır şahı hər izdən.

Tapmaq çətin deyil, gəlin qəlbdə nur,

Baburu axtaraq ürəyimizdən!

 

BİRCƏ O...

 

Mənə belə əzab verirsən nədən,

Könlümü qurşayıb qüssə ilə qəm.

Başımda nələr var, sən ki bilmirsən,

Mehrimi tapdayıb, gəzirsən xürrəm.

Mənə o töhvədir ərşi-əladən,

Qəlbimdə gül kimi onu böyütdüm.

Salamat saxladım hər cür bəladan,

Həsəddən, böhtandan aralı tutdum..

 

Dostlar ayağına bir kilim kimi,

Sərərəm lap başım yerə dəysə də.

Xeyirxahlıq onun əzəl niyyəti,

Sonda da əl verib dolaşar birgə.

 

Nə vaxt baxıramsa, yenə o haldı,

Zər-zər ağlatmaqdı zəlil bəndəsin.

Zavallı mehrim də pəjmürdə haldı,

Yanında gülümsər dost kinayəsi.

 

Avaragor çarə axtararaq o,

Ah çəkər, sızlayar qan-tər içində.

Ruhumda hey fəryad qopararaq o,

Yenə də qıvrılar kədər içində.

 

KÖNÜL

BAĞLARI

 

Könül bağlarından gəzirsən xəbər,

Baxışın dibində sonsuz qəm-kədər.

Sən, axı, dünyada olmasan əgər,

Mənim sevincimdən kim verər xəbər?!

 

Uzaq ünvanlarda əzab sezmədən,

Danlar və qürublar qoşa yaşayar.

Cücərən ümidin əhdin pozmadan,

O birlik bizə də kaş olaydı yar...

 

Ətrafa ayıq bax, hələ də bizə,

Heç kim can yandırmaz, hamı biganə.

Qulaq as təbiət verdiyi dərsə,

Canım, sənə yanan mənəm yeganə!

 

Baxışların sanki bir tutiyədir,

Onlarla açılar gözüm və könlüm.

Amma heç nə yoxdur nisgildən ağır,

Vəslinə çatmamış yormaqda yolum.

 

Dünya heyrətlərlə doludur, amma,

Mənim tək heyrətim sənsən, yeganəm!

Ürəyimdə daim coşar bir dalğa,

Sevgilim, bu qədər olma biganə...

 

Əğyarlar böhtandan heç vaxt əl çəkməz,

Həsrətim qəlbimə vurmaqda yara.

Yolumu tərk etməz bir qəmli həvəs,

Xəstəyəm, dərdimə eylə bir çarə...

 

Bu həzin misralar, yalqızım, bil ki,

Sünbül saçlarına həsrətdən qalıb.

Ümidsiz günlərdə bu təskin, bəlkə,

Gəncliyimə sirdaş, niyyətdən qalıb..

 

Ey parlaq günəşim, canım, cahanım,

Qanın qaralmasın - istəyim budur.

Sənsən mehribanım, qurtuluş anım,

Mehrin nuru ilə məni ovundur!

 

Eşqin alovunda arayıb səni,

Soruşdum izini Məşəl tək yanıb.

Sonsuz əzab içrə qoyanda məni,

Dözdüm hicranına mətin dayanıb.

 

Əslində halımda bir yazıqlıq var,

Çünki şeir eşqi çıxmır qanımdan.

Sən mənim günəşim olandan, ey yar,

Ötkür tək kükrədim həyəcanımdan.

 

***

Qılıqları tez-tez dəyişər,

Gah xürrəmdir, gah qaş-qabaqlı.

Bu dünyanı görüb sərasər,

Gah piyada, gah da yaraqlı.

 

Məngənədən qurtulan kimi,

Gah səksənər, gah gülər bir az.

Gah nədənsə açılmaz eyni,

Gah nədənsə çöhrəsində yaz.

 

Odla suyun arasında lal,

Gecə-gündüz yeyər içini.

Gah qəlbinə sığmaz bir sual,

Ala bilməz bir an dincini.

 

Ədalət  2018.- 26 sentyabr.- S.13.