ŞAHNİGAR XANIMIN YAŞAMAQ
ÜMİDİ, YAXUD YAŞANMAMIŞ MƏHƏBBƏT
(əvvəli ötən saylarımızda)
Məhəbbətdə (hələlik bu ifadəni işlətmirəm),
daha doğrusu, onun qovuşdurduğu iki cinsdə mənəvi mədəniyyət,
etik davranış yalnız Şərqə,
Hindistana və sair ölkələrin abidələrinə məxsus
xətdir. Məsələn, hindlilərin məşhur
"Kamasutra"sını məhəbbət haqqında
elm adlandırırlar. Şərqin
dahisi N.Tusi (1201-1274)
"Əxlaqi-Nasiri" traktatında
erotika anlamasının
tam bir sistemini yaratmışdır. Belə ki,
"Kamasutra"da insan
varlığını şərtləndirən
həyat fəaliyyətinin
4 prinsipi verilmişdir.
Bunların sırasında etiklik
məsələsidir. Cinsiyyət sahəsində davranış
nigaha bağlılıqda,
kamillikdə, aşiqanə
münasibətlərdə özünü göstərir.
N.Tusidə intim (seksual) həyatın enişi və yoxuşu dini inamla əks
olunmuşdur, tam əxlaqın
saflaşdırılmasına istiqamətləndirilmişdir. Platornun "Şəhvət
və ehtiras nə yaman sırtılıbdır"
fikrini N.Tusi insanın nəfsi kontekstində şəhvəti
insanın görəcəyi
işilə müvazi
götürür. Əgər
yaxşı nəsə
iş görmək istəyirsə və ona şəhvani (seksual) qüvvə maneçilik törədirsə,
mütləq bu hissi (qüvvəni) zəiflədən "qəzəb"
qüvvəsini köməyinə
çağırsın. Yox, buna
baxmayaraq şəhvani
(seksual) hiss üstün
gəlirsə, sahibi bu qüvvəni yerinə yetirdikdə peşimançılıq çəkirsə,
deməli, islah olunmağa ümid bəsləməyə dəyər.
Romana qayıdaq, maariflənərik: Cahandar
ağa Mələkdən
qulluq, nəvaziş görür və məst olur, arvadına baxır: "Mələk aşağı
əyildikcə kürəyinin
ortasındakı hörükləri
sağa-sola qıvrılır,
gah ilan kimi belinə dolanır, gah da çiynindən sürüşüb, döşüaşağı
sallanırdı. Mələk saçını
çiyninin üstündən
geri atır, yenə də işinə davam edirdi. Bunlara göz qoyan
Cahandar ağa Mələyin hörüyü
bir də sürüşüb ləyənə
sallananda əlini uzadıb, saçı geri elədi". Bu vəziyyəti hər ikisi müxtəlif baxışdan,
zövqdən qiymətləndirir.
Cahandar ağa davranış - əxlaqilik
baxımından qəbul
etmir, Mələk isə bu hərəkətiylə
ərinin intim zövqünü oyatmaq istəyir: "Arvad onun barmaqlarının qəsdənmi, yoxsa təsadüfənmi boynunun
dalında gəzdiyini
duydu və gözlərini süzdürüb,
altdan-yuxarı kişinin
üzünə baxdı.
Cahandar ağa nəzərini arvadının
sürüşüb çiyninə
düşmüş şalı
altında görünən
ağ boynundan
və qızıl sırğalarının yanında
qıvrılan telindən
çəkmədən, hərəkətinə
bəraət verirmiş
kimi qaşqabaqlı dilləndi:
- Bu nədi, başını niyə örtmürsən?
Ərinin
halını gözəl
başa düşən
Mələk dodağını
dişləyib gülümsündü:
- Burada başqa adam yoxdur,
özümüzük".
Və Mələk
sakitcə şalını
irəli çəkir.
Bir də, Tusiyə görə, belə bir arzu - şəhvanilik iradənin ixtiyarına keçməlidir, əks halda kişi (və ya qadın) həzzalmanın tam hakimiyyətinə düşüb, ona təslim olar. Beləliklə də şəhvətin təkcə intim həyatın aparıcı rolu meydana çıxmır, eyni zamanda fəziləti, yaxud fitnə-fəsadı görünür. Cahandar ağa Mələyə fiziki toxunduqda iradəsinə uduzur və arvadının belindən qucaqlayıb özünə çəkir: "Qəribə nəvaziş və namərbut hərəkətlərlə sinəsinə sıxıb, öpməyə başladı. Belə bir hadisəni gözləməyən Mələk əvvəlcə ona heç nə demədi. Ani olaraq "bu kişiyə nə oldu?" - deyə düşündü. Onun iradəsinin əleyhinə getməmək üçün ərinin sinəsinə qısılıb dayandı. Cahandar ağanın onu ağuşundan buraxıncaya qədər gözləməyi qərara aldı. Əslinə baxsan onun bu oxşamadan xoşu gəlir, dağ kimi zəhmli bir kişini yerindən oynamaq qüdrətinə malik olmasına ürəyində sevinirdi…" Mələk görünür, "intim oyuna" ya hazır deyildi, ya da ərinin zabitəsi qarşısında imtina etməli oldu. Hər ikisi intim nəfsə qalib gəlməklə, əxlaqın saflaşdırılmasına üstünlük verirlər. Ərəb sufisti İbn-əl Cövzi yazmışdır ki, sufizmin ilkin mərhələsi nəfsi təmizləmə rəzil əxlaqı cəmil (gözəl) əxlaqa cəhdində idi. Çin filosofu Li-Şan-İn (812-853) isə göstərirdi ki, əgər şüurda şəhvət oyanmışsa, onu pozğunluq iblisləri ələ keçirəcəkdir. Deməli, elə olur ki, çox zaman insan şəhvətin ən coşğun çağında, hissiyyatın ən yüksək anında elə şövqə, ehtirasa gəlir ki, özünü cilovlamağı bacarmır. Və peşimançılıq da baş verə bilir…
Cahandar ağa, Zərnigar, Şahnigar, hətta İmran, Nərgiz də erotik ovqatlarını tənzimləyirlər, şübhəsiz, burada yaşın da rolu danılmazdır. İ.Şıxlı müdrik olmaqla, erotikliyə də ali hiss qədərində yanaşır. İmkan vermir ki, erotik (intim) ovqat mikro-mühitdə seksual yaxınlığın tam hakimiyyətinə düşsün, bütün situasiyalarda özlərini "ələ almağı" bacarırlar. Şamxal Güləsəri qaçırır, hər ikisi cavan və təcrübəsiz olmalarına baxmayaraq, erotik davranışlarını idarə edirlər. İmranla Nərgiz bir otaqda, axşam qaranlığında ikilikdə hisslərinin oyanmasına imkan yaratmırlar. İmranla Nərgiz müəllimə intimliyin - şəhvətin doğurduğu ilğım, ehtiraslı ləzzətalma - həyat - şəxsiyyətin intellektinə, fəaliyyətin potensialına tabe olur. Hər ikisi bu ovqatda ağılları və davranışları ilə erotikliyə qalib gəlirlər və ruhi tələbat üçün ağrı keçirmirlər, olsa da büruzə vermirlər. İ.Şıxlının qəhrəmanları güclü kişi və həssas qadındılar - tərəfmüqabillər arasındakı yaxınlıq erotik atmosferin özünə "tabu" qoyur. Şübhəsiz, bura da islam dininin əxlaq qanunları, o cümlədən tabusu (qadağanı) qrifi əsas amillərdən biridir.
Şahnigar həyatda nakam qadınlardan biridir və onun ölümü oxucunu pessimizmə aparmır. Ona görə ki, mənim aləmimdə o, ölümünə addım-addım yaxınlaşdıqca onda həyat eşqi güclənir, dünyanı bütöv şəkildə görür. İ.Şıxlı bu obrazın timsalında bir qadının mövcudluğunda həndəsi fantomun acizliyini göstərir, fiziki varlığa çevriləcəyini yəqinləşdirir. Lakin Şahnigarda fiziki cəhd yoxdur, cəsarət onun qardaş məhəbbətinin ümidindədir; yoxsa qaçmaq, canını qurtarmaq cəhdində olardı. Ona daxilən ümidlidir ki, yaşamağın fiziki-maddi ölçüsü bütövə - tama çevrilməlidir və o, buna layiqdir. İ.Şıxlı onun ölümünü suyun dibində, qatı yerində təsvir etmir, nakam məhəbbətinin işığını söndürmür.
Cahandar ağa onu necə qəzəblə güllələmişdisə, elə dərəcədə də təəssüfləndi və dərin peşimançılıq keçirdi. Şahnigarın isti cəsədi təmiz havaya, diri ağaclara, nəğməli quşlara səs verir, elə bil bir anlığa gözlərini açacaq, qulaqları eşidəcəkdir. İ.Şıxlı bununla həyatın fərdlərdə, tək-tək insanlarda qurtarmadığını təlqin edir: Quşlar oxuyur, bayaqkı bülbül cikkildəyir, ağacların yarpaqları arasından səhər günəşi süzülür, sular sakit-sakit axıb gedir.
Allahverdi Eminov
Ədalət 2019.- 19 aprel.- S.7.