Nüsrət Kəsəmənli

 

GETMƏK İSTƏYİRSƏN BƏHANƏSİZ GET

 

Gətmək istəyirsən, bəhanəsiz get,

 

Oyatma mürgülü xatirələri.

 

Səsin həmin səsdir, baxışın ögey,

 

Gedirsən, səsin də yad olsun barı...

 

Sən dəniz qoynuna tullanmış çiçək,

 

Üstünə dalğalar atılacaqdır.

 

Saxta məhəbbətin saxta sənəd tək

 

Nə vaxtsa üstündə tutulacaqdır.

 

Döşənib yollar tək ayaqlarına

 

Sənə yalvarımmı?.. Bü mümkün deyil!

 

Qoymaram qəlbimtək vüqarım sına

 

Alçalıb yaşamaq ömür-gün deyil.

 

Demirəm sən uca bir dağsan, əyil,

 

Demirəm qalıbdır əlacım sənə.

 

Nə səndə məhəbbət qara pul deyil,

 

Nə mən dilənçiyəm, əl açım sənə...

 

Getmək istəyirsən... O yol, o da sən...

 

Bir cüt göz baxacaq arxanca sənin.

 

Getdinmi... Nə vaxtsa dönmək istəsən

 

Tikanlı yastığa dönəcək yerin.

 

Getmək istəyirsən... Nə danış, nə din!

 

Yox ol uzaqlar tək dumanda, çəndə...

 

Nəyimi sevmişdin?Deyə bilmədin,

 

Indisə yüz eyib görürsən məndə.

 

Getmək istəyirsən, bəhanəsiz get,

 

Oyatma mürgülü xatirələri.

 

Səsin həmin səsdir, baxışın ögey,

 

Gedirsən, səsin də yad olsun barı...

 

 

 

ETİRAF

 

Ömür-gün yoldaşıma

 

Fikirli gəlirəm, dalğın gəlirəm,

 

Qayğılı gözlərin çəkir şəklimi.

 

Bəzən gec gəlirəm, yorğun gəlirəm

 

Bitirsən qapıda bənövşə kimi...

 

Bəlkə min suçumu bilmisən mənim,

 

Birini üzümə vurmamısan heç.

 

Eyhamla üzümə gülmüsən mənim,

 

Bircə yol üzümə durmamısan heç.

 

Hər kəs taleyile gəlir həyata,

 

Demirəm, ürəyi yumşaq olmuşam.

 

Dəcəl uşaqlara mülayim ata,

 

Səninçün ən dəcəl uşaq olmuşam.

 

Sənsən dağlar kimi səbrlə dözən

 

Bəlkə tərəddüdlə çox döyüşmüsen.

 

İsti bir sevgiden yazmişam bəzən,

 

Soyumuş çayımı sən dəyişmisən...

 

Üzümdə kədərdən bir iz görəndə,

 

Şirinim olmusan, acım olmusan.

 

Qohumdan, tanışdan pis üz görəndə

 

Sən anam olmusan, bacim olmusan.

 

Bir kövrək şeirimdən gözlərin dolub,

 

Nə deyim, özgədən çox yazıb qə

 

ləm.

 

Nə qədər düyünlü günümüz olub,

 

Düyünlü qaşını görməmişəm mən...

 

Bir əlin mətbəxdə qabda-qaşıqda,

 

Bir gözün istide, tüstüdə olub.

 

Bir əlin beşikdə oğul-uşaqda,

 

Bir gözün həmişə üstümdə olub.

 

Yollar çarpaz-çarpaz, yollar qarışıq...

 

Gecə yol gedirəm qulağı səsdə.

 

Bizim pəncərədən süzülən ışıq-

 

Gözümün nurudur yolumun üstə.

 

Fikirli gəlirəm, dalğın gəlirəm,

 

Qayğılı gözlərin çəkir şəklimi.

 

Bəzən gec gəlirəm, yorğun gəlirəm

 

Bitirsən qapıda bənövşə kimi...

 

 

SƏN DEMƏ TƏZƏDƏN SEVMƏK OLARMIŞ

 

Sən demə təzədən sevmək olarmış,

 

Tale də təzədən gülə bilərmiş,

 

Küsüb gözüyaşlı gedən məhəbbət

 

Peşiman-peşiman dönə bilərmiş.

 

Ürək bulud kimi boşalırsa da

 

Demək bulud kimi təzədən dolur.

 

Sonuncu şöləsi titrəyən şamdan

 

Ayrı bir şamı da yandırmaq olur.

 

Sən demə təzədən sevmək olarmış,

 

Köhnə yaraları vaxt, zaman silir,

 

Kəsilən budaqla ölən ağaclar

 

Təzə pöhrələrlə dirilə bilir.

 

Ağlaya-ağlaya dünyaya gəlib

 

Biz ana südüylə gülməmişikmi?!

 

Hər axşam sapsarı batan günəşi

 

Hər səhər təzə-tər görməmişikmi?

 

Sən demə təzədən sevmək olarmış,

 

Sevgi fürsət deyil quş kimi uça.

 

Nə də kölgədir ki,

 

Qaçasan qova,

 

Ya da sən qovasan

 

O səndən qaça...

 

Çıxarsan qəlbindən ötən sevgini,

 

Bir gün də tənhalıq sıxacaq səni.

 

Kiməsə etdiyin yaxşılıq kimi

 

Məhəbbət qarşına çıxacaq sənin.

 

İlk sevgi yuvadan düşən quşcuğaz,

 

Körpə qanadları pöhrələnməyib.

 

Məcnunun ahıyla uçan məhəbbət

 

Min hiylə əliylə yerə enməyib...

 

Mən ki görməmişəm sevgini susan,

 

Məhəbbət zirvədə bəslənən qarmış.

 

Kim deyir bir dəfə sevilir insan,

 

Sən demə hər zaman sevmək olarmış...

 

 

BİRİ VARDI BİRİ YOX

 

Olan olub, keçən keçib bəlkə də,

 

İndi daha kövrəlməyin yeri yox.

 

Ömrüm boyu belə gəlib mənimki

 

Əvvəlindən biri vardı, biri yox.

 

Uzaqdaydı mən istəyən ocaqlar,

 

Urəyimdən gəlib keçdi sazaqlar.

 

Atalıydı, analıydı uşaqlar,

 

Bizim evdə biri vardı, biri yox.

 

Gözlərimə doldurmuşam yağışı,

 

Bir köynəkdə çıxarmışam mən qışı.

 

Şalvar-pencək geyinirdi tay-tuşum,

 

Məndə isə biri vardı, biri yox.

 

Üzüm güldü, tələbəyəm deyəndə,

 

Sıxılırdım dost pencəyi geyəndə.

 

Müəllimlə dil tapa bilməyəndə

 

Qiymətimin biri vardı, biri yox.

 

Qəlbim yandı ilk sevgimdən, eşqimdən,

 

Dara düşdüm, əl ummadım heç kimdən

 

Məclislərdə can deyib can eşidən

 

Dostlarımdan biri vardı, biri yox.

 

Mən orduya nələr görüb getmidim,

 

Ürək alıb, ürək qırıb getmişdim.

 

İki qıza könül verib getmişdim,

 

Qayıdanda biri vardı, biri yox...

 

Uzaq gəzdi əmi, dayı, bibilər,

 

Sözarası mənə "evlən" dedilər.

 

Nişan üçün iki şey istədilər,

 

Məndə isə biri vardı, biri yox.

 

Vaxt gələcək bu günü görəcəksən,

 

Çox suala gözünü döyəcəksən.

 

Vaxt gələcək sən özün deyəcəksən,

 

Deyəcəksən: "biri vardı, biri yox!"

 

 

 

DÜNƏN TOYUN İDİ

 

 

Sağlıqlar deyildi çığır-bağırla,

 

Üşüyən qəlbinə girən oldumu?

 

Gözündən qəlbinə düşən cığırla,

 

Axan göz yaşını görən oldumu?

 

 

Sağlıqlar uzandı... səhərə kimi,

 

Çalıb-oynadılar, kef eylədilər

 

Çırpıb pillələrə son ümidimi

 

"Vağzalı" üstündə dəfn eylədilər

 

 

Son ümid! O mənim gərəyim idi...

 

Yoluna şam tutdu necə qız-gəlin,

 

Şam deyil! O mənim ürəyim idi:

 

Son dəfə yanırdi yolunda sənin.

 

 

Getdin... O köhnə yol nur yolu idi.

 

Izin düşən yerdə gül acmadı ki?

 

Özgəylə kecirdin o yolu indi,

 

Ayağın altından yer qaçmadı ki?

 

 

Bu yollar nə yaman vəfasız imiş,

 

Niyə çiliklənib tökülmədilər

 

Düşüb qədəminə hər eniş, yoxuş,

 

Niyə ürəyimə cəkilmədilər...

 

 

Başına gül-çicək səpdilər o gün,

 

Alışan qəlbinə su səpmədilər.

 

"Get" deyib alnından öpdülər o gün,

 

Sınıq taleyini düzəltmədilər....

 

 

Güldün... Gülüşünün ömrü cox qısa

 

Bir həsrət axırdı qanında sənin.

 

Orda bütün yerlər tutulmuşdusa

 

Yerim görünürdü yanında sənin

 

 

Dünən toyun idi... Xoşbəxt olasan!

 

Görünür bu bizə qismət deyilmiş

 

Unut! Elə bil ki sevdiyin oğlan

 

Getdiyin oğlanmış. Nüsrət deyilmiş...

 

 

 

GECİKDİ BU YAĞIŞ

 

 

Daha bu yağışa otlar göyərməz,

 

Daha bu yağışda lalələr sönməz.

 

Bu yağış buludun yükü deyil ki,

 

Bu yağış bir simurq tükü deyil ki,

 

Yandırsan ömür-gün qayıda geri,

 

İndi ürəyimiz köhnə yurd yeri,

 

Torpağı nəmlidir,

 

daşı nəmlidir.

 

Bir sevgi uçurub son ümid kimi

 

Torpağı qəmlidir,

 

daşı qəmlidir...

 

Sırsıra asılıb gül budağından,

 

Baharı itirdin,

 

Yayı ötürdün;

 

Qış gəldi,

 

yatmısan fil qulağında...

 

Beləcə gün keçdi,

 

Zaman gecikdi,

 

Gecikdi bu yağış, yaman gecikdi.

 

Gecikmiş istəyi nədi göylərin,

 

İndicə buludlar töküləcəkdir.

 

Ürəyi doludur xatirələrin

 

Dindirsən

 

təəssüf hönkürəcəkdir.

 

Qıvrılıb yatıbdır dolama yollar,-

 

Boynuna dolanır bir ilan kimi.

 

Dəymə, qoy uyusun qəmli arzular

 

Yaxandan tutacaq ayılan kimi...

 

Bu göz yaşlarıyla,

 

Bu yalvarışla

 

Yolların tozunu yatırmaq olmaz.

 

Küsülü illərin istəklərini

 

Daha mənzilinə çatdırmaq olmaz.

 

Yumaz ki, dünəni selləmə yağış,

 

Bayılmış dünənə çiləmə yağış...

 

Gecikdi bir arzu,

 

güman gecikdi,

 

Gecikdi bu yağış,

 

yaman gecikdi.

 

Yaşadıq nigaran, qulağı səsdə,

 

Ömürdən ötəri cığırlar keçdi.

 

Bizim ümidimiz axır nəfəsdə

 

Nə qədər çırpınsa

 

yenə də heçdir...

 

Daha oyanışa güman ki, yoxdur,

 

De, nəyə gərəjdir bu son bəraət,

 

Səndən ki, məhəbbət uman ki, yoxdur.

 

O güvəncli dağlar marala qaldı,

 

O məxmər çəmənlər sarala qaldı...

 

Vaxtında yağmadı,

 

nur çiləmədi.

 

Buludlar qarala-qarala qaldı...

 

Məni bu günündə soraqlama sən,

 

Məni dünənində taparsan indi.

 

Bu günə qədərki kədər mənimki.

 

Bu gündən sonraki kədər sənindir.

 

Qovmadın başından,

 

duman gecikdi.

 

Gecikdi bu yağış,

 

Yaman gecikdi...

 

 

 

ƏLLƏRİN NƏ YAMAN SOYUQDUR GÜLÜM

 

 

Əllərin nə yaman soyuqdur, gülüm,

 

Əllərin elə bil qar çiçəyidir.

 

Ay aman, əlində dondu ki əlim,

 

Əllərin əlimin buz əlcəyidir.

 

Biz ki cənubluyuq,

 

bu soyuq hardan?

 

Gərək külümüz də soyuq olmasın.

 

Gözümüz dünyada ən qaynar bulaq,

 

Gərək əlimiz də soyuq olmasın.

 

 

Oddan yoğrulmuşuq, atəşik axı,

 

Qəlbimiz duyğular tonqalı kimi.

 

Yanağın elə bil alov dilmi,

 

İllərin bir taxta yonqarı kimi...

 

Əllərin nə yaman soyuqdur, gülüm,

 

Niyə bu soyuğu indi duymuşam?

 

Bir ömrün məhəbbət taleyini mən

 

O soyuq əllərə necə qıymışam?!

 

 

Ay üzübaharlı,

 

əli qış sonam,

 

Gileyim gülməli gəlməsin mənim.

 

Qorxuram

 

sevgidə soyumağın da

 

Əlindən başlaya,

 

əlindən sənin;

 

Əllərin nə yaman soyuqdur, gülüm...

 

Ədalət  2019.- 20 aprel.- S.14.