Yalan ayaq tutsa da...
Ermənipərəst
qüvvələr erməni lobbisinin "şivənini"
həqiqət hesab edib Azərbaycan həqiqətlərini
qulaqardına vururlar. Burda deyiblər,e! Oğru elə dindi
doğru bucağa qısıldı. Ermənilərin
vəhşiliyi barədə İngilis siyasi xadimi Vilsonun dediyi
tutarlı faktı nəzərinizə
çatdırmağı özümə borc bildim.
"Ermənilər acgöz,
tamahkar və araqarışdırandırlar. Heç kəsi
bəyənmirlər. Onlar xırda bir işi şişirdib,
hay-küy salmaqda istedad sahibidirlər. Və intiriqanı
sevirlər". Bu fikri Azərbaycan ziyalısı desəydi,
deyərdiniz şər deyir . Ermənilər barədə bu
klassik fikri İngilis ziyalısı söyləyib.
Ermənilər barədə bundan artıq nə demək olar?
Cənab Vilsonun dediyi kimi onlar xırda bir şeyi
şişirdib hay-küy salmaqda pərgardırlar. Gəlin
baxaq. Ermənilər şivən qoparıb dünyaya
çatdırdılar ki, guya Naxçıvanda
ermənilərə məxsus tarixi və mədəni
abidələri azərbaycanlılar dağıdırlar.
Ermənilərin belə dezinformasiyalarına inanıb
Azərbaycan hökumətinə irad tutan
ermənipərəst cənablar, gəlin bizimlə tarixə
səyahət edək. Bilirəm, faktları görəndən
sonra dediklərinizə görə xəcalət
çəkəcəksiniz.
Nə olsun, onsuz da siz havadarı
olduğunuz işğalçı dövlətin
təəssübünü çəkdiyinizi gizlətmirsiniz
ki! XX əsrin əvvəlindən XXI əsrin
əvvəlinə qədər və bu gün də erməni
daşnakları əzəli və əbədi tarixi yurdlarımızı,
torpaqlarımızı işğal edə-edə, tarixi
saxtalaşdıra-saxtalaşdıra tariximizi siliblər,
abidələrimizi yerlə-yeksan edib izimizi itirib, 560-dan
çox tarixi memarlıq abidələrimizi, 103 arxeoloji abidə, eksponatının
sayı-hesabı olmayan 22 muzey, 4,6 milyon kitab, 927 kitabxana,808
klub, 10 mədəniyyət və istirahət parkı, 85 musiqi
və incəsənət məktəbi, 20
mədəniyyət sarayı, 4 dövlət teatrı
erməni terrorçuları, vəhşiləri tərəfindən yandırılıb,
dağıdılıb çoxlarının izi-tozu da
qalmayıb.
Musiqi mədəniyyətimizin anası sayılan, xarici
qəsbkarlara bac verməyən Şuşa
şəhərində Hacıağa Məscidini, Mir
Mövsüm Nəvvabın xatirə muzeyini, zəngin
eksponatlara malik olan Şuşa muzeyini, Gövhər
Ağanın məscidini yandırıb yerlə yeksan edən,
Üzeyir bəyin, Bülbülün, Natəvan xanımın büstlərini
güllələyən erməni quldurları deyilmi?
Milli mədəniyyətimizə
dəyən bu yaralara məlhəm qoymaq
mümkündürmü? Fikirləşdikcə xəyal
biləyimdən yapışıb məni qeyrət
ucalığımdan baxmağa məcbur edir. İşğal
altında olan torpaqlarımızı səyahət etmək,
bəxtəvər çağlarımda gördüklərimi
bir də görmək istəyirəm. Füzuli rayonunda Şərq
üslubunda inşa edilmiş Baba türbəsi, Hacı
Ələkbər Məscidi gözlərimin önündə
dayanır. Doğma kəndimə gedəndə yolumun
üstündə, Laçın rayonunun ərazisində olan
XVI əsrdə inşa edilmiş Malik Əjdər
türbəsi (el arasında ona "Qoşa Kümbəz"
deyirlər),Sarı Aşığın, Seyid Əmirin
müqəddəs qəbirləri, Soltan Baba türbəsi,
Şeyx Əhməd türbəsi, Həmzə Soltan, Soltan Əhməd
sarayları, Ağoğlan çayının
üstündə tikilmiş müqəddəs məbəd
düşmən əli ilə dağıdılıb məhv
olanda
E hey !! ay cavanlar hay
verin mənə,
Yadlar el yoluna qaya
salıblar.
Seyid Mirağanın türbə daşını
Xaçolar aparıb çaya salıblar…
Görən yerindəmi o Sandıq qaya
Deyirlər Qoçdaşı salıblar çaya...
Qəbirüstü
daşları, qəbirləri dağıdıb izini
itirəndə, hardaydınız demokratiyadan dəm vuran
ermanipərəstlər?
Görün sizin Fransanın səyyahı Qraf de
Şöle ermənilər barədə nə yazır:
"Ermənilərin
yoxsulluğu və əzabkeşliyi məndə onlara
qarşı böyük rəhm hissi yaratsa da, onların
haramzadalığı, kələkbazlığı o
dərəcədə iyrənc, alçaqlıqları o
dərəcədə rüsvayçı, o qədər
hiddətləndirici idi ki, mən heç vaxt onlara bağlana
bilmədim".
Fransanın istedadlı jurnalisti Can-İv Yunet yazır :
"Biz Xocalı
faciəsinin şahidi olduq, yüzlərlə
öldürülmüş günahsız insan meyidləri
gördük -bunlar qadınlar, uşaqlar, qocalar və
Xocalının keşikçiləri idi. Bizə alçaqdan uçan vertolyot
verdilər. Xocalıda
nə baş verdiyinin şahidi olduq. Bizi ermənilər sonra atəşə
tutdular. Biz çəkilişi
axıra çatdıra bilmədik. Bu dəhşətli faciə idi. Mən müharibədə çox
şeylər olduğunu, alman əsgərini,
qəddarlığını eşitmişəm, amma
ermənilər onları ötüb keçiblər. Onlar 5-6 yaşlı uşaqları, dinc
halini vəhşicəsinə öldürürlər".
Qarabağın ürəyi olan Ağdamın
Xaçın türbəsi (1314), Cəbrayıl qəzası
kimi tanınmış Cəbrayılın iki Tağlı
Xudafərin körpüsü (XI- XII) , böyük
Füzulinin adı ilə fəxr edən Füzulinin 14 km
qərbində yerləşmiş Azıx mağarası bizim
eradan əvvəl yaradılmışdır. Bu qeyri adi mağara dünyanın ən
qədim yaşayış məskəni sayılırdı. Aparılan araşdırmalar
nəticəsində məlumdur ki, Azıx
mağarasının sakinləri əcdadlarımız olub. Təəssüf ki, dünya
əhəmiyyətli bu tarixi abidədən indi
ermənilər silah anbarı kimi istifadə edirlər. Kəlbəcər rayonundakı
Gəncəsər (1238) dünya əhəmiyyətli tarix
və mədəniyyət abidəsi idi. Azərbaycanın
mədəniyyət mərkəzi, dağların qoynunda
yerləşən, gözəlliyi ilə dünyanı,
səyyahları valeh edən Şuşada 1992-ci ilin may
ayının 8-nə kimi 15 məscid, 2 mədrəsə, 6
karvansaray, 2 qəsr, 4 türbə, 18 bulaq, 8 hamam, 300-dən
çox su quyusu, 15 qalabürcü, 3 zindan, 22 tarixi abidə,
171 memarlıq abidəsi, 160 incəsənət abidəsi, 967
kv daş döşənmiş küçə, 190 hektar
muhafizə zonası, 870 kv qala divarı, qəbristanlıqlar,
ocaqlar, pirlər və s məhv olunmuşdur.
Bütövlükdə Ağdamda 44, Qubadlıda 31,
Zəngilanda 12, Kəlbəcərdə 39, Laçında 54,
Fizulidə 52, Xocalıda 16, Xocavənddə 53, Cəbrayılda
16, Şuşada 228 (bir dünya, 110 respublika, 117 yerli
əhəmiyyətli), Xankəndində bir tarix və
mədəniyyət abidəsi yer üzündən silinibdir.
Zəbd olunmuş rayonların ərazilərində 10
mədəniyyət evi, 55 klub, 33 şəhər, 11 uşaq
691 kənd kitabxanaları, 18 muzey, 4 mədəniyyət və
istirahət parkı, 48 uşaq musiqi incənət və
rəssamlıq məktəbi, 3 teatr, 3 rəsm qaleriyası
ermənilər tərəfindən məhv edilmişdir.
Mayor Leonid Kravites adlı ziyalının Xocalı
barədə dediklərindən:
-"26 fevralda mən
yaralıları daşıyırdım. Mən özüm 200-ə qədər
öldürülmüş və səpələnmiş
adamları gördüm. Sonra
uçduq, ölüləri götürmək istədik. Bizim ilə bir yerli kapitan da var idi, adı
yadımdan çıxıb. O ölülər
arasınca özünün 4 yaşlı oğlunu
tapdı. Onun
kəllə beyni dağılmışdı. Kapitan ağlını itirdi.
Götürə
bilmədiyimiz başqa uşağın başı
kəsilmişdi. Biz hər
yerdə vəhşicəsinə təhqir olunmuş qadın,
uşaq, qoca meyidləri gördük".
Əhməd bəy Ağayev 1906-cı ildə
yazırdı:
-" Yer
üzərində Allahın yaratdığı nə
qədər vəhşi və yırtıcı varsa, onlar başqa
heyvanları parçalayırlar, amma öz
həmcinslərinə toxunmurlar. Nə acıdır ki, vəhşi
heyvanların etmədiklərini ermənilər etdilər. Tarixdə buna bənzər heç bir
hadisəyə rast gəlməmişək".
Hörmətli
konqresmenlər, bu barədə düşünmək olar,
olmaz?
Gəlin tarixə
səyahət edək. Şahidlərin
dediklərinə qulaq asaq.
Həsən Həsənovun dediklərindən:
- "1912-ci ildə
İrəvan şəhərində Yusif
küçəsindəki 24¹-li evdə dünyaya
gəlmişəm. Uşaqlıq
və gənclik illərim orada keçib. İrəvan və onun ətrafı
xalqımızın qədim yaşayış məskənlərindən
biri idi. Hələ
uşaqlıq illərindən eşitdiklərim və sonralar
canlı şahidi olduğum hadisələr göstərir ki,
İrandan, Turandan torpaqlarımıza köçürülmüş
ermənilər üzdə üzümüzə gülüb,
daldada da qaramızı yamanlayır, ayağımızın
altını eşirdilər. Öz əlimizlə öz
başımıza oyunlar açırdılar. "Böyük Ermənistan" yaratmaq
xülyasına düşürdülər. Saxtakar erməni tarixçiləri öz
uydurmaları ilə başları dumanlandırır,
erməni xalqının qədimliyi barədə yalanları
həqiqət kimi gözə soxmağa çalışırdilar. Yalanları bizim də beynimizə
yeritmək istəyirdilər.
İrəvan
adının yaranması da, İrəvan
xanlığının Azərbaycanın 9
xanlığından biri olması və əhalisinin
azəri-türklərindən olması da hamıya
bəllidir".
Bizə məlum olan
budur ki, 1390-cı ildən 1828-ci ilə qədər, 500
ilə yaxın bir dövrdə Xanlığı azəri
türkləri idarə edib. 1828-ci illərdə İrandan, Turandan
gələn ermənilər "Özümə yer eləyim,
gör sənə neyləyim" əməli ilə
işə girişiblər. Onlar yerlərini
möhkəmlətdikcə torpaq iddiaları da artırdı. Həsən
müəllim sözünə davam elədi:
- " Bununla belə
hələ əsrin əvvəlində şahidi olduğum
bəzi məsələlərdən söhbət
açmağı lazım bilirəm.
1920-ci ildə
İrəvan şəhər adlansa da böyük olmayan
qəsəbəni xatırladırdı. Zəngibasar tərəfdən
şəhərin girəcəyində dəmir yol
vağzalı vardı. Şəhərlə
vağzal arasında 3-4 km məsafədə bütün
günü sərnişin daşıyan faytonçuların
səsi eşidilirdi. O vaxt şəhər şərq
libasını saxlayırdı. Şəhərdən Dəlmə və Sərdar
bağlarına gedən yol Zəngi çayının
üstündəki Şah Abbas körpüsündən
keçirdi. Şəhərin
məhəllələri belə adlanırdı: -
Təpəbaşı, Hacı Novruzali,
Körpüqulağı, Dəmirli bulaq, Şirəçi,
Müsəlman çarşısı. Yadımdadır belə mahnı da
oxuyurdular.
İrəvan çarşı bazar,
İçində
qızlar gəzər.
O ərazidə 2 kavansara, 2 hamam, 10
məscid-Şah Abbas Məscidi, Göy Məscid,
Körpüqulağı Məscidi, Kümbəzli Məscid,
Zilxan Məscidi, Şəhər Məscidi, Hüseynəli
Məscidi, Novruzalı Məscidi, Günlüklü Məscid,
Təpəbası Məscidi əhaliyə xidmət edirdi.
(ardı növbəti sayımızda)
Əvəz Mahmud Lələdağ
Ədalət 2019.- 20 aprel.- S.5.