“HƏR
ŞEYİ OLDUĞU KİMİ...” DEMƏK... BU, VİCDAN
İŞİDİR
Jurnalistikada
hər zaman aktual olan, müasir səslənən bir mövzu
var: Anadilli mətbuatımızın yaranması və
inkişafı prosesləri. Bu mövzunun özü də
çoxistiqamətlidir. Bu istiqamətlərin
hər biri ayrıca tədqiqat predmetidir. Milli oyanış dövrü,
xalqın qəflət yuxusundan
ayılması, savadsızlığa qarşı mübarizə,
yeni üsullu, dünyəvi
məktəblərin açılması, xeyriyyə cəmiyyətlərinin
yaranması və fəaliyyət istiqamətləri, maarifçiliyin ictimai şüura təsiri, mədəniyyət və
incəsənətin təşəkkülü... Cümhuriyyətdən əvvəl və Cümhuriyyət
dövründə, Sovetlər hakimiyyətində maarifpərvər
qadınların təhsilimizin tərəqqisi yolunnda
fədakar çalışmaları, eləcə də
onlarının cəmiyyət həyatındakı yeri və rolu, mənəvi
dəyərlərin qazanılması, gender
bərabərliyi... bu sıradan bir çox məsələlərin
tədqiqi və inkişafında milli mətbuatımızın
rolu misilsizdir.
Bu mövzuların tədqiqatçılar tərəfindən mərhələlər üzrə işlənməsi Azərbaycan mətbuatının inkişafında böyük əhəmiyyət kəsb edir. Eləcə də araşdırmalar nəticəsində meydana gələn mükəmməl monoqrafiyalar, publisistik əsərlər milli mətbuatımızın tarixini başqa bir aspektdən tədqiq edən yeni nəsil tədqiqatçılardan ötrü səhih mənbə, özlərindən əvvəlki fikrə istinad etmək üçün istiqamətverici məxəzlərdir.
Bir tədqiqatçının
isə adıçəkilən mövzunu qeyd etdiyimiz istiqamətlərin
hər birində tarixi ardıcıllıqla, sistemli şəkildə
əhatə etməsi böyük, çox böyük zəhmətdir.
Görülən işlərin zaman-zaman, ardıcıl olaraq
monoqrafiyalar, ensiklopedik
toplular, publisistik kitablar kimi işıq
üzünə çıxarılması da
tədqiqatçının malik olduğu elmi təfəkkürünün,
peşəkarlığının,
prinsipiallığının, milli təəssüb
hissinin bariz göstəricisidir.
Həmçinin, Azərbaycançılıq məfkurəsini
ruhunda, əməli fəaliyyətində
vicdanla, böyük sevgi ilə yaşaması və çoxlu sayda əsərlərində
yaşatması da tədqiqatçının
heç bir maddi sərvətlə müqayisəyə gəlməyən
mənəvi qazancıdır.
Bütün
bunları xatırlatmağım əlbəttə, səbəbsiz
deyil və mən bu fikirləri nəzərə
çatdırmaqla həm də uzun illər elmi-ədəbi fəaliyyətini
müşahidə etdiyim bir şəxsiyyəti, tarix elmləri
doktoru, tədqiqatçı jurnalist, ləyaqətli ziyalı
Sabir Gəncəlinin fəaliyyətini, elmi-ədəbi məhsullarını
göz önünə gətirirəm.
Sabir
Gəncəli (Məmmədov) 60 ilə yaxındır ki, bir qədər
əvvəldə qeyd etdiyimiz sahələrdə bütün əziyyətlərə
qatlaşaraq, səylə, səbr və təmkinlə,
inadkarlıqla, eyni zamanda böyük həvəslə tədqiqatlar
aparır, tarixin qaranlıq səhifələrinə
işıq salır. Ən əsası da iki yüz
ildən də çox tarixi
bir dövrü
araşdıran, milli oyanış dövrünün təbəddülatlarına,
xalqın ictimai həyatında baş verən bütün
hadisələrə özünün elmi araşdırmaları ilə
cığır açan Sabir
Gəncəli elmi-ədəbi
yaradıcılığını özünəməxsus
orijinallıqla inkişaf etdirmiş
və bu gün də
eyni həvəslə tədqiqatlarını
davam etdirir. Bütün bunlar Sabir müəllimin yaradıcı
axtarışlarının məhsulu olan
30-dan çox kitabında – monoqrafiyalar, ensiklopediyalar,
tədqiqat xarakterli publisistik
əsərlərində cəmləşib. Mən bu kitabların əksəriyyəti ilə
tanışam. Hər biri də
ideyası, elmi-bədii xüsusiyyətləri ilə mükəmməl
olan bu kitabların
sırasında müəllifin səmimimiyyət, inam, etibar ifadə edən
avtoqrafı ilə bəndənizə
bağışladığı "Qadın, gözəllik
və ülviyyət”
(2001),
"Nəsillər, ailələr, talelər” (2006), "Azərbaycan
qadınlarının həyat və mübarizə salnaməsi”
(2017), "İşıqlı ömürlər, kövrək
talelər”, "Tarixlə üz-üzə, hər şeyi
olduğu kimi” (2018) kitabları xeyli vaxtdır ki, masamın
üstündədir. Artıq onları oxumuş, haqqında xeyli
təəssürata malik olmuşam.
Əzəl başdan onu
deyim ki,
yaradıcılığı boyu tədqiqat
işinin ağır əziyyətlərinə
qatlaşaraq araşdırmalar aparan düşüncə, təfəkkür
sahibinin gördüyü
işlərdən heyrətlənməmək olmur.
Mübaliğəsiz
və tam səmimiyyətlə deyirəm ki, Sabir Gəncəlinin
bütün kitabları Azərbaycançılıq
ideyalarının təşəkkülü və
formalaşması, ictimai fikir tarixini, xalqın inkişafı
prosesini izləyən tədqiqatçıların, ailə dəyərlərinə
önəm verən, milli mənsubiyyətimizi, kimliyimizi
öyrənməyə maraqlı olan hər bir
ziyalının, tədqiqatçının masaüstü
kitabı olmağa layiqdir. Ən ümdəsi
o səbəbdən ki,
Sabir müəllimdən əvvəl bu məsələlərlə
bağlı arxivlərdə, kitabxana, muzey, şəxsi fondlarda
qərinələrin, əsrlərin yadigarı olan qovluqları, sənədləri əhatəli
şəkildə və geniş prizmadan tədqiq edən olmamışdır. Odur ki, S.Gəncəlidən
sonra bu sahələrdə
araşdırma aparanlar ilk
mənbə kimi məhz onun
tədqiqatlarına söykənir, onlardan
bəhrələnir və iqtibaslar edirlər.
Adətən, böyük həcmli, əhatəli
bir işi görüb-başa çatdıran tədqiqatçı
üçün deyirlər ki, bu adam
bir İnstitutun
görə bilmədiyi işin öhdəsindən
ləyaqətlə gəlib. Sabir Gəncəlinin fundamental əsərlərini
göz önünə gətirir və
düşünürəm: məgər, bu
qədər ictimai, milli-mənəvi-əxlaqi,
dünyəvi mahiyyətə malik əhatəli
işlərin öhdəsindən təkbaşına gələrək
xeyli sayda sanballı əsərlərin
ortada olması bir
İnstitutun uzun illər
gördüyü işlərin nəticəsində
ərsəyə gətirdiyi bir əsərdən
azmı əhəmiyyət kəsb edir?
Əsla yox! Sabir Gəncəli
o alimlərdəndir ki,
kimsədən quruca bir
"sağ ol” belə
gözləmədən qəlbən bağlandığı,
sevdiyi sahənin işini
bu gün də eyni həvəs və inadkarlıqla davam etdirir.
Onilliklər
boyunca bu istiqamətlərdə araşdırmalar aparan tədqiqatçı
alim üçün salnamə xarakterli zəngin tərcümeyi-hala
malik olması, həyatını xalqın təhsili, elmi, mədəniyyəti,
ailə dəyərlərinin təbliğinə həsr etməsi,
əslində onun ictimai fikir tariximizdə mükəmməl
bir səhifə açması deməkdir.
Məni bir həmkar, ədəbiyyatşünas, publisist kimi ən çox razı salan budur ki, Sabir Gəncəli əzəl gündən elmi-ədəbi yaradıcılığında bir istiqamət seçib, bir ideyaya, məsləkə xidmət edib. Bir sahənin problemlərinin həlli yollarını çözməyə çalışıb. Bu sahənin müxtəlif qolları isə bütövlükdə bir ideologiyaya - Azərbaycançılıq məfkurəsinə gətirib çıxarıb. Müəllifin bütün əsərləri bütöv bir amal uğrunda mübarizə aparan, hədəfləri sərrast nişan alan ideoloji silah kimidir. Buna görə də onun ictimai həyatımıza, mənəvi aləmimizə təsiri böyükdür. Elə götürək "Qadın, gözəllik və ülviyyət” ensiklopedik toplusunu. Müəllif ilk səhifədə məqsədini açıqlayaraq bildirir ki, "bu kitabda qadınlıq aləmində olan ən maraqlı, ibrətli hadisələr, qadın məsələsi, qadın azadlığı ilə bağlı fikirlər, dünyanın ən görkəmli qadınları haqqında bəhs edir, qadın və qızları dşündürən, maraqlandıran suallara savablar və məlumatlar” verilir. Müəllif qədim dövrlərdən başlamış, dünya cəmiyyətində qadına münasibət, anaya ehtiram, ülviyyət hissinin bütün zamanlardan keçdikcə formalaşması və inkişafını tədqiq etmiş, məhz bu prosesləri izləyərək, müqəddəs kitabımız olan "Qurani-Kərim”ə söykənib, xalqımızın tarixi keçmişinin aynası olan "Kitabi-Dədə Qorqud”da, sonrakı dövrlərdə, müasir zamanda qadının ailədə, ictimai həyatda rolunu işıqlandırıb. Və deyim ki, həyatımızın elə bir sahəsi yoxdur ki, orda mədəni inqilab edən cəfakeş, çalışqan, yeni düşüncəli qadınlarımızın həyat yolu, yaradıcı, elmi fəaliyyəti kitabda öz əksini tapmasın.
Burda
bir vacib məqamı xatırlatmaq istəyirəm. Ötən əsrin əvvəllərindən üzü bəri maarifpərvər
qadınlarımızın cəmiyyət həyatında
apardıqları maarifçilik hərəkatında
iştirakı, savadsızlığın ləğv edilməsi,
qızlarımızın təhsil alması, dünyəvi məktəblərin açılması,
xeyriyyə cəmiyyətlərinin yaradılmasında fədakar
çalışmalarını tədqiq edərkən, ixtiyar çağlarında ya
ya onların özləri, ya
övladları, nəvələri, qohumları ilə birbaşa ünsiyyətdə olmuş,
nəticədə yeni, orijinal
formada yazılar hazırlayıb dövri mətbuatda dərc etdirmişdir.
Və müəllifin monumental əsərləri
də bundan sonra meydana gəlmişdir.
Qadın ailə dəyərlərinin əsasını qoyan ali bir varlıqdır, nəslin yaradıcısıdır. Bu əzəməti məhz Azərbaycan ailəsində üzə çıxarmaq, gələcək nəslə örnək kimi yadigar qoymaq Sabir müəllimi həyatı boyu düşündürmüş, yeni axtarışlara sövq etmişdir. Nəticədə "Nəsillər, ailələr, talelər” kimi möhtəşəm bir ensiklopedik toplunu ərsəyə gətirmişdir. Ailə dəyərlərini yeni ənənələrlə formalaşdıran, yaşadan qoşa qanadlar – ata-ana nümunəvi ailənin təməl daşlarıdır. Bəllidir ki, bünövrə möhkəm olarsa, o ailənin birliyinə zaval yoxdur. Xalq üçün, vətən naminə, onun inkişafı yolunda, ən başlıcası da vətəndaş cəmiyyətinin yaradılmasında rolu və yeri olan vətəndaşların yetişdirilməsində belə ailələrin dəyəri misilsizdir. Sabir Gəncəlinin "Nəsillər, ailələr, talelər” kitabı da bu dəyərləri arayıb-axtarıb bir yerdə cəmləyərək, onların xarakterini, həyat təcrübəsini tədqiq, təbliğ edərək yenidən Azərbaycan ailələrinin özünə bəxş etmişdir. Burda da müəllif eramızdan əvvəlki dövrlərə ekskurs edərək, yenə də böyük zəhmət tələb edən tədqiqat axtarışlarına üz tutmuş, qədim Azərbaycan ailələrini təqdim etmiş, ağıllı, müdrik, tədbirli qadınlarımızın, analarımızın şücaətini, nəsil, şəcərə adını ləyaqətlə hifz etməsini tarixi faktların işığında üzə çıxarmışdır. Müasir dövrdə isə ulu öndər Heydər Əliyevin ailəsindən başlamış, Azərbaycanımızın bütün guşələrində özlərinin ailə dəyərlərini yaradaraq qoruyan, ürəkaçan nəticəsilə nümunə olan neçə-neçə ailələri fotolarının müşayəti, sözünün aydın, cazibədar ifadəsi ilə təqdim edir.
"Azərbaycan
qadınlarının həyat və mübarizə salnaməsi”,
"İşıqlı ömürlər, kövrək talelər”
kitablarında da bu ideyalar çoxşaxəli şəkildə,
həm də maraqlı bir forma və məzmunda davam etdirilir. Bu "kiçik ensiklopedik toplu’da və "sənədli hekayələr,
publisistik məqalələr, tarixi oçerklər və sənədli
povest”də müəllif əvvəlki əsərlərindən
fərqli olaraq çağdaş
dövrümüzdə baş verən
hadisələrin içərisindədir. Özünün
müşahidələri,
araşdırmaları, tanınmış şəxsiyyətlərlə
söhbətləri, həyatının demək olar ki, bütün
məqamlarının xalqın yetişməsi, böyüməsi,
inkişafı prosesləri ilə bağlılığı bu kitabların əsas mahiyyətini təşkil
edir.
Sabir
Gəncəlinin hələ ki, sonuncu - axarıncı
kitabı olan "Tarixlə üz-üzə, hər şeyi
olduğu kimi...” məqalələr toplusu, eyni ideyanın
davamı olaraq, həm də ictimai-ədəbi həyatımızın
müxtəlif sahələrinin, məqamlarının əks-sədasıdır.
Azərbaycan Demokratik Cümhuriyyətinin
yaranmasının 100 illiyinə töhfə olan
bu kitab elə
cümhuriyyətə gedən yolda
xalqın vətənpərvər oğlunun
mübarizəsindən, şanlı döyüş
yolundan bəhs edir. Müəllifin "Gəncədə türk ordusunun
qarşılanması”, "Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyəti qadınlarımızın taleyinə
işıq saçdı”, "O zaman
qadınlar cəmiyyətin ön
sıralarında idilər”, "Cümhuriyyətə qədərki
dövrdə Azərbaycan qadınlarının fəaliyyəti”...
məqalələri çox qiymətli
faktları, hadisələrlə zəngin materialları müəllif
fəxarət və məhəbbət hissilə təsvir edir. Kitabda ictimai həyatımızda baş verən mühüm
hadisələr, tarixi şəxsiyyətlər,
XIX əsrin sonları, XX əsrin əvəllərində
xalqın milli oyanışına təkan
verən dərgilərin rolu, onların
aşıladığı ideya, hər birinin məktəb statusunda
olması, tarixi şəxsiyyətlərin
həyat və yaradıcılıq yolu ilə bağlı tədqiqat xarakterli publisistik
yazılar ("Füyuzaf’ın 100-cü sayı,
"Əkinçi” qəzetinin ənənələri” "Uşaq mətbuatımızın şəfəqləri”,
"Hər sətirdə bir tarix”, "Nərimanov "necə varsa, eləcə”, "Elm
və mədəniyyət xadimlərimiz Mələk kimi” "Ustad”... ) öz əksini
tapmışdır. Eləcə də müxtəlif vaxtlarda Sabir müəllimin
kitabları, mətbuat tariximizin
araşdırılması ilə bağlı əsərləri
haqqında sanballı məqalələr yer
almışdır. Bu məqalələrin
müəllifləri də Azərbaycanın elm
və mədəniyyət tarixində tanınmış şəxsiyyətlərdir.
Prof. Teymur Əhmədov,
prof. Zemfira Verdiyeva, prof. Ofelya
Bayramlı, fəlsəfə doktoru Zemfira Məhərrəmli və
başqalarının Sabir Gəncəlinin
ədəbi axtarışlarına verdikləri dəyərli
fikirlər gözümüzün
qarşısında Sabir müəllimin zəhmətkeş,
istedadlı tədqiqatçı-jurnalist obrazını
canlandırır. Bu kitabın,
ümumən digər əsərlərinin məzmun və
mündəricəsi, aşıladığı dəyər o qədər güclü,
genişəhatəlidir ki, onların hər
birinin üzərində dayanmaq
bir məqalənin həcminə
sığan deyil. Belə olduqda
müəllifin həmin kitablarını əldə edib oxumaq, ondan
bəhrələnmək olduqca vacibdir. Həm də o səbəbdən ki, Sabir Gəncəlinin adını çəkdiyimiz
və tədqiqat işlərinə başladığı
ötən əsrin 50-ci illərindən qələmə
aldığı əsərləri, monoqrafiyaları mövzu ilə bağlı araşdırmalar aparan tədqiqatçıların yolunun üstündə bir
mayakdır.
Sabir
Gəncəlinin "Tarixlə üz-üzə, hər
şeyi olduğu kimi...” məqalələr toplusununun son səhifəlrində
yer almış "Bir-birinə oxşayan, qəribə səslənən
mövzular” məqaləsi isə məni düşüncələrə
qərq etdi. Bir qədər əvvəldə qeyd
etdiyimiz kimi, qocaman tədqiqatçı taleyindən
keçən illərini, qısaca panoramını verdiyimiz mövzularının geniş,
əhatəli şəkildə tədqiqinə həsr edib. Özü də vicdanla, vətəndaşlıq məsuliyyəti
ilə işləyib, atalar demiş, iynə ilə gor
qazıb. Nə edibsə, bu millət
üçün onun
mətbuat, mədəniyyət tarixi üçün edib. Gələcək
tədqiqatçıların üzərində işləməsi
üçün bol material verib. Səd heyif, son zamanlar
müəllif təəssüf hissilə yazır ki, bir çox
müəlliflər mənim əsərlərimdən istifadə
edərkən mənbəni göstərmirlər... Müəllifin
sözünə qüvvət, burda mən
də bir hadisəni xatırlayıram.
Ötən
il Azərbaycan Demokratik Cümhuriyyətinin 100 illiyi münasibətilə
Milli İrsi Mədəni tarixi Araşdırmalar Fondunun
(MİMTA) təşəbbüsü ilə "Cümhuriyyətə
işıq saçan qadınlar” yazı müsabiqəsi
keçirildi. Münsiflər heyətinin üzvü
kimi mən də müsabiqəyə təqdim
olunmuş 98 adda
yazıları diqqətlə oxudum. Nəticədən
heyrətə gəldim! 60-70 faiz
yazılardakı faktlar, tarixi
hadisələr tarixçi alim, tədqiqatçı-jurnalist Sabir Gəncəlinin əsərlərindən
köçürülmüşdür. Yaxud da Sabir
müəllimdən köçürən ilk
"tədqiqatçının” adı mənbə müəllifi
kimi qeyd edilmişdir. Bu fakt məni çox
ağrıtdı...
Sizcə,
yaşam boyu həyatda rahatlığın nə olduğunu
bilməyən, bütün ömrünü arxivlərdə,
kitabxanalarda keçirən, dəmir rəflərdəki
qovluqlarda qurumuş, saralıb-solmuş kağızların
tozunu uda-uda tarixin dərin qatlarında elmi araşdırmalar
aparan və çəkdiyi zəhmətdən təsəvvürə
gəlməyəcək fərəh hissi ilə zövq alan tədqiqatçılarımız
çoxdurmu? Əlbəttə yox! Bu gün belə tədqiqatçılar
barmaq sayına gələ biləcək qədər
azdır. Amma tədqiqat işinin əziyyətlərinə
tab gətirməyən, bununla
belə "müvəffəqiyyətlərinə” asan yolla nail
olanlar bu gün yağışdan sonra
çoxalan göbələklər kimidir. Əlbəttə, onları həqiqi mənada
tədqiqatçı hesab etmək düzgün deyil. Nə
yaxşı ki, tarix bütün zamanlarda hər
şeyi öz nizam-tərəzisində
tarazlayır. Necə deyərlər, "Çalxalandıqca,
bulandıqca zaman nehrə kimi,
Yağı yağ üstə
çıxır, ayranı ayranlıq olur!”
(M.Ə.Sabir)...
Bunları yazdıqca onu da düşünürəm ki, bizim yaradıcı dahilərimiz, Nizamidən başlamış... Mirzə Şəfi Vazehə... Səməd Vurğuna... və digər söz-sənət xiridarlarına qədər, yaxşı bağban olublar, amma bağlarının yaxşı qarovulçusu ola bilməyiblər. Çünki, onların məqsədi yalnız gözəl, dəyərli əsərlərlə ədəbiyyat, mətbuat tariximizi yaratmaq, zənginləşdirmək, yeni nəsli tərbiyələndirmək olub. Səməd Vurğun da əsərlərindən riyakarcasına oğurlayanlara hədə-hücumlardan uzaq olan usta bir etik davranışla, humanistcəsinə deyirdi ki: Qucaq-qucaq oğurlasın sözümü dostlar, Barı sənət qüdrətimi onlar danmasın... İndi nəinki oğurlamaq, hətta buna qanuni don geyindirmək istəyənlər də sanki bir-birinin bəhsinə durmadan artırlar...
P.S.
Ömrünün 60 ilə yaxın dövrünü mətbuat
tariximizin araşdırılmasına, maarifpərvər
qadınlarımızın həyat yolunun
işıqlandırılmasına, ailə dəyərlərimizin
qorunması və təbliğinə həsr edən qocaman mətbuat
işçisinin – Sabir Gəncəli Məmmədovun hələ
də dövlətimiz tərəfindən fəxri adla
mükafatlandırılmaması məni çox təəssüfləndirir...
Şəfəq NASİR,
Filologiya üzrə fəlsəfə
doktoru.
Ədalət.- 2019.- 9 iyul.- S.7-8.