ŞEİR PAYI DA VAR
RİYAZİYYATIN!
Oqtay RZA
Üç
Bir – iki – üç
Tək – cəm
– güc.
Neçə gözəl məsəl
var...
«Üçdən deyib
atalar».
Sağda
– sağdış, solda
– soldış,
Ortada – bəy, ay sağolmuş!
Sovet zamanında ağactək bitib
Birinci, ikinci, üçüncü katib.
İki müavinli başçı
ilə mən
Doğma yurd havası uduram hərdən.
Nağıllardan boy göstərir qorxulu
söz:
Yarımvəhşi adamların
Alnındaymış üçüncü göz.
Üçqovaq+ kəndinin akademiki++
Ata ocağında uşaqdı
sanki.
Çoxdan göstərilmir
«Üç gombul»
filmi.
Bu sənət aləmində
Unutqanlıq deyilmi?
Bakının «Üç meyvə»
dükanından al:
Alma, armud, portağal!
Müəllim, insafın varsa,
Bir «üç – kafi» yaz ki, keçim
Mən də axırıncı kursa!
Yaman təsirlidtr «İctimai»nin
«Üç dost – üç
tale» verilişi,
Alqışlansın onun xeyirxahlıq işi.
+ Ağdaşda
++ Bəkir Nəbi
Koordinat
mərkəzindən çıxır
üç şüa:
Biri – iks, biri – iqrek,
biri – zet-dir ha!
Taplımasa oxlar üzrə
üç nöqtə,
Ya əyri, ya da
ki, düz
Deyə bilmərik xəttə.
«Üçüncü ayaq»
adlandırıb çəliyi
kim?
Unudulmaz
şairimiz Vaqif İbrahim!
Üç yoldaşıq – trio,
Biri – Sənsən,
biri – Mənəm, bir – O.
Tar, kamança, qaval –
Üçlük, bir «Qoçəli»
çal!
Ay dost, soruşursan «Bəs ardı hanı?»
Gərək tamamlayam «Trilogiya»nı.
Qonşunun gəlini üçəm
doğubdur.
Məclisdə ağsaqqal nə
dedi o gün?
«Bütün subayların
toyu mübarək!
Millətin sayını artırmaq
üçün
Həzərat, hər evdə,
hər ailədə
Ən azı üç uşaq doğulsun gərək».
Yerdə
gürzəyə bax,
göydə qırğıya!
Mənim
şikayətim var təbiətə:
Verib üç əsrlik ömrü qarğaya,
Əlvan kəpənəyə qıymayıb
həftə.
Dünya
savaşının gün
idi anı,
Volqadan Elbaya gedən yol hanı?
Ya «üçkünc»lü məktub,
ya «qara kağız»
Döyərdi Vətənin qapılarını…
Hamı
möhkəm öyrəşib
İclasdakı adətə:
«Gizli səs» tapşırılsın
Üç nəfərlik heyətə.
«Dəcəl meymun, çolaq ayı, çəp keçi…»
Bu təmsili əzbərləyib
«beş» almışam.
Müəllimim «sağ ol» deyib,
Dağlar kimi ucalmışam.
Yada sal keçmişdə gördüklərini,
Çobanın Vurğuna dediklərini:
«Muğan – Muğan olsa, biri üç
eylər,
Muğan qəzəblənib üçü
– heç eylər».
Yadıma
Xurşudu+ görməyim
düşür,
Üçatlı araba sürməyim düşür.
Bütün dünya tanıyır
Aleksandr
Dümanı;
Əbədi abidədir
«Üç müşketyor»
romanı.
Xoşum
gəlir Xoşqədəmin
«Üç nöqtə» qəzetindən,
«Səni axtarıram»dakı
Şirin
vüsal anlarının
Dadından, ləzzətindən.
«Üç quyu» qanad açıb
Xəzərin o tayında:
Səslənib kinomuzun
Nizami sarayında…
Bu oğlanı tanıyın
–
Olsa da adı Qoçaq,
Həndəsədən yenə də
«Üç» qiymət aldı ancaq
Delim: «Payız gələndə
Sən göyə diqqətlə
bax –
Durnalar da havada
Qura bilir üçbucaq».
Payızda köç edən
«Üçtelli… durna»,
Yazda qəriblərə təsəlli
durna!
Qulağıma səda gəlir:
«Üç gündən bir, beş gündən
bir…»
«Bu gün ayın üçüdür,
Dilin badam içidir».
Rəşid Behbud oxuyardı,
Cazibəli səsi vardı.
+Salyanda qəsəbə
Üçlük – göydə Günəş,
Ay, Yer!
Üç hissəli təbəqədir
litosfer:
Üst
– çöküntü
Qranit – orta qat,
Alt – bazalt.
Nağıllarla dopdolu
Uşaqlıq tez ötüşdü;
Nənəm, dayım deyərdi:
«Göydən üç alma düşdü».
Əhsən ailənin ilk övladına:
Bəyi
– ata edir, gəlini – ana!
Əgər bilmək istəsən,
Gedib boş vaxtında sor:
«Cənab polis, nə üçün
Üçrənglidir işıqfor?»
Şəmkirli Hüseyn məclis
qurardı,
Bülbülə qoşulub cəh-cəh
vurardı:
«Ağ gül, qırmızı gül, bir də sarı
gül»,
Saza güvənərdi
nəğməli könül.
Bir vaxt ümidlərin qayçısı olub –
Tifaqı dağılmış İttifaq
boyda.
Kütləvi cəzanın carçısı
olub –
Casusluq eyləyən
«üçlük– troyka».
Biri – işsiz,
Biri – rəis.
O – məchul bir
ad-sanlıdır,
Yas düşəndə – üçüncü
gün
Hamı
üçün ehsanlıdır…
Ay müğənni dost,
Ya de, ya da yoz:
Kimin payıdır,
«Üç badam,
bir qoz»?
Qayğı yükü qalaq-qalaq,
Birləşəcək bölünmüş xalq.
Göy,
qırmızı, yaşıl
zolaq –
Bayraqlaşan amalımız!
Ədalət.-2019.-13
iyun.-S.7.