İlkin Həsəni:
"Niyə düşündürücü komediya çəkməliyəm?"
Daha çox "Bozbash Pictures” və Şəmi obrazı ilə insanların sevgisini qazanan aktyor İlkin Həsəni ilə komediya janrından, kinomuzun bu günü və digər mövzulardan danışdıq.
Adalet.az həmin müsahibəni sizə təqdim
edir.
Etiraf edirəm ki, müsahibənin bəzi ciddi yerlərində İlkin bəyə baxanda gözümün önünə Şəmi və digər obrazlar gəlirdi deyə gülməmək üçün özümü birtəhər saxlayırdım.
İnsanlara pozitiv enerji ötürən
İlkin Həsəni və komandasının fəaliyyəti
mənim çox xoşuma gəlir. Keçək müsahibəyə.
-
Kanallarımızın izlənmə sayının
aşağı düşməsindən gileylənmişdiniz.
Sizcə bunun səbəbi nədir? Niyə
kanallarımızın reytinqi aşağı
düşür?
- Səbəbi odur ki, TV-də müəyyən mövzulara "olmaz”lar var və artıq efir üçün iki mövzu qalıb. Bunlardan biri məişət və ailə problemlərini neçə milyonluq xalq qarşısına çıxarıb müzakirə etmək, digəri isə şou-biznesdir. Mövzu yoxdur, mövzu qıtlığıdır buna görə də televiziyaya maraq azalıb. İnsanlar internetə qaçır, çünki internetdə "o olmaz, bu olmaz” kimi qadağalar yoxdur.
İnsanlar internetdə istədiyini tapır və
daha rahat fikirlərini bildirə bilirlər. Deputatların, məmurların
çıxışlarına tənqidi fikirlərini bildirə
bilirlər. Yəni internet azaddır və bu
azadlığı kanallarımıza da gətirmək
lazımdır. İnsanlar işini görə bilməyən
məmurları rahat tənqid edə bilməlidirlər,
canlı yayım zamanı zəng edib fikirlərini şəxsən
onun özünə bildirməlidirlər. Hal-hazırda
kanallarımızda çatışmayan budur.
- Son illərdə
Türkiyə seriallarına bənzəyən seriallar çəkilməyə
başlayıb. Bu serialları izləyirsinizmi? Nə
düşünürsünüz bu seriallar barədə?
- Təbii ki çatışmazlıqlar
çoxdur. Bizim ərsəyə gətirdiyimiz
filmləri Türkiyə və yaxud Rusiya filmləri ilə
müqayisə etmək məntiqsiz olar. Çünki biz xarici
serialların büdcəsini, neçə milyonluq ölkə
üçün nəzərdə tutulduğunu yaxşı
bilirik, yəni həm imkanları, həm
tamaşaçıları çoxdur, amma bizdə belə
seriallara maraq çox azdır və heç kim belə
filmlərə, seriallara milyonlar ayırmaz. Çünki o vəsait
geri dönməyəcək. Bu bir biznesdir və hamı pul
qazanmaq istəyir, ehç kim ziyana getmək istəmir və
buna görə belə seriallar keyfiyyətsiz olur.
- Amma mən bunun aktyorların zəifliyi ilə əlaqələndirirəm. Niyəsə süni görünürlər, süni oynayırlar...
- Yox, kifayət qədər yaxşı
aktyorlarımız var. Müasir aktyorluq məktəbimizin
çox yaxşı xanım və bəy aktyorları var.
Onlara yaxşı şərait yaradılsa, rejissorlar
onların bacarıqlarından düzgün istifadə etsə,
gözəl işlər görmək olar. Hansı aktyora
hansı rolun uyğun olduğunu doğru seçmək
lazımdır. Çox təəsüf ki, indi filmlərdə
heç bir aktyorluq təhsili olmayan modellərə,
idmançılara daha çox yer verirlər. Bir serialıq
hansısa məşhuru "qonaq aktyor kimi dəvət etmək
olar, amma bunu daimi olaraq etsən, artıq tamaşaçı
da bəyənməyəcək.
- "Bozbaş pictures” dublaj
ilə başlamışdı. Biz
sizi görmürdük, eşidirdik. Sözün
əsl mənasında özünüzü bizə göstərmək
qərarına necə gəldiniz?
- Söhbət
2002, 2003-ci illərdən gedir. Birinci
başladıq əcnəbi kliplərlə Azərbaycan
mahnılarının sintezini etməyə. O vaxt daha
böyük kütlənin fikrini öyrənmək
üçün sosial şəbəkələr yox idi, amma
televiziyaya gələn zənglər var idi, hamı fikrini
bildirirdi. Bizə maraq yaranmışdı, sonra
keçdik dublaja və gördük ki, belə daha
yaxşıdır. O vaxtlar bizdən küsən
müğənnilər də, ya da onla məzələnməyimizi,
tənqid etməyimizi istəyən müğənnilər də
olurdu. Biz də edirdik (gülür).
- "Bozbash pictures”in
ötürmək istədiyi mesaj var?
- Təbii
ki var. Bizim ötürdüyümüz mesajlar daha çox
gündəlik problemlərlə bağlı olur. O problemlər
ki, sosial şəbəkələrdə də çox
müzakirə olunur. Biz həmin adamlara bu
problemlərin kənardan necə iyrənc və gülməli
göründüyünü göstərməyə
çalışırıq.
-
Mesajları təsir edəcək formada verdiyinizi
düşünürsünüz? Məncə,
çox şirin və gülməli verirsiniz deyə heç
kimə təsir etmir.
- Həmin
mesajlar "Bozbash pictures”in serialarında var idi, amma kinoteatr
üçün çəkdiyimiz filmlərdə həmin
mesajlar demək olar yoxdur. Çünki biz o
filmləri kinoteatra istirahət etmək, gülmək istəyən
tamaşaçılar üçün çəkirik. Mən axı niyə
düşündürücü komediya çəkməliyəm?
Onsuz da hamının problemləri var, hamı
bütün günü problem içindədir. Niyə mən də onları yükləyim? Dünya film sənayesində də belədir. Komediya filmləri belə olur. Bunu
yaxşı qarşılayanlar da var, pis qarşılayanlar da.
Mən bu işi sıfırdan yaratmışamsa və
bizi sevirlərsə demək nələrisə düzgün
etmişik. Bizi yaşıl pencək, "spartivnı”
şalvar, ağ ayaqqabı ilə sevdirməmişik. Biz
onla sevdirmişik ki, hər həftə fərqli bir rayonumuzda,
bölgəmizdə çəkilişlər etmişik, hər
kəsi fərqli bölgələrimizlə tanış
etmişik və hər həftə bizi maraqla gözləyiblər.
Biz onlara Ucarı, Ağstafanı, Sabirabadı,
Şəruru, Sədərəyi, ağlınıza gələn
bütün bölgələrimizi göstərmişik.
Yəni bizə olan sevginin arxasında
bütün bu çəkdiyimiz əziyyətlər
dayanır. Bu sevginin nəticəsidir ki, Azərbaycanda
ən çox baxılan film məhz bizim filmdir. Heç bir film, istər Türkiyə, istər
Hollivud filmi olsun, bizim filmin rekordunu qıra bilmir.
- Filmlərinizin adları niyə 18+
ifadələri xatırladır?
- "Ay brilyant” filminin adını posterin
hazırlanmasına iki gün qalmış seçmişdik. Filmin hər
şeyi hazır idi, amma adı tapmamışdıq. Demək olar bütün filmlərimizin adını
mən fikirləşmişəm. Biz filmlərə
ad seçəndə qruppa şəklində toplaşıb məsləhətləşirik,
hamı öz fikrini deyir və ən çox xoşumuza gələn
variantı seçirik. Mən "Stalinin
başı” variantını deyəndə hamı
güldü, sonra etiraz etdilər ki, olmaz. Sonra
"niyə olmaz?” sualı ətrafında müzakirələr
aparıb qərara gəldik ki, elə filmin adı bu cür
olsun.
- Bunun reytinqə təsiri olur deyə
belə edirsiniz?
- Məncə,
filmin adından daha çox treyler onun pasportu olur. Nə poster,
nə də ad treylerdən vacib ola bilməz.
İnanmıram ki, tamaşaçı filmin adına
görə kinoteatra gəlsin. Tamaşaçı
treylerə baxır, treyler maraqlı gəldisə, filmə
baxmaq istəyir.
- Bütün obrazları
özünüz fikirləşmisiniz?
-
Obrazların adları mənə məxsusdur, amma obraz olaraq
onlar aybaay, ilbəil özləri formalaşıb. 5 il qabaq çəkdiyimiz filmlərlə indikiləri
müqayisə etsəniz, obrazlar arasında fərqləri
görəcəksiniz. Məsələn, 5 il
qabaq Fəlakətin geyimi, saçı fərqli idi, Şəmi
və digər obrazlar da. Yəni zamanla
çalışmışıq fərqli olsun. Obrazların danışıq tərzi, hərəkətləri
isə aktyorların öz bacarığı ilə
formalaşıb. Heç kim onlara
göstəriş verməyib.
- Ədəbiyyatla aranız
necədir?
- Ədəbiyyatla
aram lap yaxşı idi, amma indi ancaq öz
sahəmə uyğun audio kitablara üz tuturam. İdman
vaxtı, ya təyyarrədə olanda, ya başqa hardasa
telefonuma yükləyib qulaq asıram.
- Filmlərinizdə daha çox
şou-biznes adamlarının təbliğatını
aparırsınız. Heç
yazıçıları necəsə təbliğ etməyi
düşünməmisiniz?
- Bizə
qarşı istər yazıçılar, istər digər sənət
adamları həmişə kinayəli yanaşıblar. Yazıçılar bizi həmişə tənqid
edib deyə biz çəkinmişik ki, hansısa
obrazımızın bir yazıçının
kitabını oxuduğunu göstərək. Sonra həmin yazıçının "mənim
icazəm olmadan kitabımı niyə göstərmisiniz
orda?!” deməyindən qorxmuşuq. Amma
etiraz etməzlərsə, bunu edə bilərik.
- Sizcə, siz cəmiyyətə təsir
edib onu formalaşdırırsınız, yoxsa cəmiyyət
sizin fəaliyyətinizi formalaşdırır?
- Xeyr, mən
deməzdim ki, bizim filmlər cəmiyyəti
formalaşdırır. Biz cəmiyyətin
hansısa üzünü göstərməyə
çalışırıq. Yenə deyirəm,
kinoteatr üçün çəkdiyimiz filmlər başqa.
Məsələn, Türkiyədə
bütün rekordları qırmış "Recep İvedik”
filmi də hansısa mesaj üçün nəzərdə
tutulmayıb. Türkiyə
komediyalarını qəbul edirlər, amma biz ondan daha səviyyəli
yumor göstərəndə bəyənmirlər, tənqid
edirlər.
Məndən başqa nəsə
tələb etmələrini atıram. Bu bilirsiniz nəyə bənzəyir?
Mən malımı Sədərəkdə satıram, mənə
deyirlər "niyə malını mərkəzdə
satmırsan?”. Axı mən mağazamı Sədərəkdə
açsam, 300 alıcım olacaq, şəhərin bahalı
yerində isə 30. Deyirlər 30 alıcı
olan yerdə aç mağazanı. Axı
niyə?
Mən Mədəniyyət Nazirliyindən müəyyən
bir məbləğ alıb hansısa filmi çəkməyi
öhdəliyimə götürsəm və nəyisə
düzgün çəkməsəm, belə fikirlər
bildirməkdə haqlı olarlar. Amma mən filmimin
sponsorlarını özüm qapı-qapı düşüb
axtarıram. Bu sırf kommersiya işidir və heç kim mənə "onu eləmə, bunu eləmə”
deyə bilməz.
Hamı "Pərdə” filmini tərifləyir, bizə
misal göstərir, amma hamı bildi ki, o film
tamaşaçı toplaya bilmədi və batdı. O film Youtube-da
çıxandan sonra rezonans doğurdu. Deməli həmin
tamaşaçılara pulsuz film lazımdır: çək,
Youtube-a qoy, baxaq.
Elə "Çernobl” filmiylə bağlı şərhdə
də gördüm ki, hamı pulsuz link axtarır. Amma mən o
filmə pulsuz baxmadım, pul ödəyib abonə oldum və
izlədim. Pulsuz film izləmək istəyi
istehsalçıya hörmətsizlikdir.
- Televiziya kanallarında, filmlərdə,
elə hər yerdə homoseksuallığın təbliğatı
aparılır. Sizin buna münasibətiniz necədir?
- Tamamilə
qarşıyam. Tolerantlıq hesab etdiyimiz bir şey sabah tamamilə əleyhimizə çevrilə
bilər. Sosial şəbəkələrdə
homoseksualların iyrənc davranışlarını tez-tez
görürük: "Evdə görüşürəm,
qiymət filan”. Bu artıq tərbiyəsizliyə
gətirib çıxarır. Ən
azından o halların qarşısını almalıyıq.
Yox əgər belə tərbiyəsizlik
halları baş verməyəcəksə oğlan
oğlanı sevir, qız qızı, öz şəxsi
işləridir.
-
Qadınlar güldürməyi bacarır?
- Komediya
ifaçısı qadınlar da olub, amma tarix göstərir
ki, qadınlar güldürməyi yox, ağlatmağı
bacarırlar.
- Sizi tənqid edənlərə nəsə
sözünüz var?
- Sürü psixologiyasından uzaq olan, şəxsi fikri olan hər kəsin fikirlərinə hörmətlə yanaşıram. Haqlı tənqid inkişafa gətirir, haqsız tənqid isə neqativ yaratmaqdan başqa bir işə yaramır. Təəssüf ki, indi neqativ yaratmaq üçün fikir bildirənlər daha çoxdur. İnsanları neqativə yox, pozitivə kökləməliyik.
Söhbətləşdi:
Ulucay Akif
Ədalət 2019.- 21 iyun.- S.6.