Qan yaddaşı
Hər cür dəhşətlər
görüb bu qoca dünya, özünün yaşı qədər
haqsızlıqlara şahid olub.
Hər şeyin zirvəsini
görüb bu qoca dünya –
insanlığın da,
barbarlığın da ...
1918-ci ilin mart soyqırımı o günə qədərki dəhşətlərin vəhşəti-zirvəsi kimi yazılıb tarixin qan yaddaşına.
O gün yer-göy
qan ağlayırdı. Dünya
belə qanlı gün görməmişdi.
Nə idi bu xalqın
günahı? Niyə bu qoca
dünya üz çevirmişdi bizlərdən?
Düşünürəm ki,
bəlkə insanlığa xas olan ən yüksək, ən ali
hisslərə sahib olmağımız idi günahımız...
Bu ülvi
hisslər düz 70 il
sonra başımıza bu
oyunları yenidən açacaqdı, tarix
yenidən təkrar olunacaqdı. Bu qoca dünyada biz o günləri yenidən
yaşayacaqdıq. Hələ o günə
70 il vardı...
... İnsan həmişə ucalığa, aliliyə
can atır. Bu, İlahi tərəfindən
verilmiş hüquqdur.
Bəs vəhşətin
zirvəsinə ucalmaq
necə?
Yeri, yurdu olmayan, kökü bu günə kimi araşdırılıb
üzə çıxarılmayan,
süfrəmizin çörəyi
ilə, torpağımızın
bərəkəti, suyu
ilə böyüyən
"gor qonşularımızı”
biz niyə tanımadıq? Fil qulağındamı
yatmışdıq?
Yox! Onların bu riyakarlığını
ağlımıza belə
yaxın gətirməzdik.
Çünki bizim damarlarımızda
axan qan Sara xatunun qanıdır, Xətai babamızın qanıdır. Bu qan bizə insanlığı
öyrədib.
... İnsanlıq və vəhşət.
Hər ikisi Allahın yaratdığı
varlığın qəlbindədir. Bu da həyatın cavabı, tapılmayan suallarından biri deyilmi?
... Qoca dünya bütün bunlartı gör-görə
bərkiyib, ancaq bu suala cavab
tapa bilmir.
... O gün ulu tarixə
malik olan xalqımızın ah-naləsi
ərşə qalxmışdı.
Şaumyanlar, androniklər, əmiryanlar
at çapırdılar torpaqlarımızda.
İnsan
qanı sel əvəzi axırdı.
Qoca bilmirdilər, qadın tanımırdılar, uşaq
saya almırdılar –
dünya buna necə dözürdü,
İlahi?
O gün – martın 30-dan 31-ə
keçən gecə
bolşevik-daşnak birliyi
Bakıda nələr
etmədi?
Xalqımızın böyük oğlu Nəriman Nərminaov sonralar yazacaqdı: "Müsəlman
– hətta boşevik olsaydı belə, ona aman vermirdilər.
Daşnaklar deyirdilər:
"Biz heç bir bolşevik tanımırıq,
təkcə müsəlman
olmağı kifayətdir”.
Sözə, ifadəyə diqqə kəsilin.
Günahımız müsəlman olmağımızmış,
bəlkə...
Allah sənə rəhmət
eləsin "Biçarə
vətən” deyən
ulu ustad Mirzə Cəlil!
...Bünövrəsi Bakıda qoyulan qırğınlar hələ
sentyabrn ortalarınadək
çəkəçəkdi. Hələ
qarşıda Quba vardı, Kürdəmir vardı, Salyan, Lənkəran, Şamaxı
vardı hələ...
...Tükürpədən faktlar
bağır çatladır:
42 min soydaşımız öldürülüb.
144 kənd dağıdılıb.
"Kaspi” mətbəəsi,
"Açıq söz”
qəzeti redaksiyası,
"İsmailliyə” binası
yandırılıb. "Təzə Pir məscidi” top-tüfəng
atəşinə məruz
qalıb.
...Tarix dil açıb
danışır:
"Mən erməni
xalqının qəhrəmanı
və müdafiəçisiyəm. Mən buraya qayda yaratmaq
və sovet hakimiyyəti qurmağa gəlməmişəm... Mənə Xəzər
dənizindən Şahdağınadək
olan ərazilərdə
bütün müsəlmanları
məhv etmək əmri verilmişdir”.
Bu sözlər daşnak dəstəsinin komandiri Hamazaspa məxsusdur.
Baxın
dəhşətin fitrətinə!
Baxın
"zavallı xalqın”
sərkərdəsinin öz
iç üzlərini
açıb tökən
sözlərinə.
Baxın onların böyük bolşevik qardaşları
ilə birlikdə yeritdikləri antiazərbaycan
siyasətinə.
Yadıma
ermənilərin dənizdən-dənizə
"böyük Ermənistan”
yaratmaq xülyası düşür...
Bu da minilliklərin sınağından çıxmış
atalar sözüdür:
"Yaxşı ki,
Allah dəvəyə qanad
verməyib”...
...Biz böyük olmuşuq. Bu gün də
böyüklüyümüzü saxlayırıq. Sabah da böyük olaraq qalacağıq.
Çünki bizim qanımızla
gəlib bu böyüklük.
Bu günün ümidi:
Tariximizin
bütün ağrılarını,
əzablarını qəlbində
gəzdirən möhtərəm
Prezidentimiz Heydər Əliyev 26 mart 1998-ci il tarixli Fərmanı ilə 31 Martı Azərbaycanlıların
soyqırımı günü
kimi elan edib.
Bu, xalqın soyuna,
kökünə, özünə
qayıdışıdır. Bu, özünə, gələcəyə,
inamdır. Bu inam doğruldacaq özünü. Bu inam yaşadır Odlar yurdunu. Bunun ifadəsidir ki, ötən illər ərzində ölkəmizdə bu istiqamətdə xeyli iş görülüb. Doğma Azərbaycanımızın
haqq səsini dünyaya çatdırmaq,
1988-ci ildə yenidən
ermənilərin əsassız
torpaq iddiaları ucbatından yaradılan Ermənistan – Azərbaycan
– Dağlıq Qarabağ
münaqişəsinin aradan
qaldırmaq, düşmən
tapdağı altında
olan torpaqlarımızın
sülh yolu ilə geri alınaraq
ərazi bütövlüyümüzü
təmin etmək, bunun üçün aidiyyəti beynəlxalq təşkilatlarla əməkdaşlığı
gücləndirmək kimi
məsələlər prioritet
vəzifə kimi diqqətdə saxlanılıb.
Bütün bunları nankor ermənilər də görür, ölkəmizin
iqtisadi və hərbi qüdrətinin getdikcə güclənməsi,
Azərbaycanın dünya
siyasi arenasında söz sahibi olmasından, böyük iqtisadi səmərə verən qlobal layihələrə qoşulmasından,
Ermənistanın isə
bu layihələrdən
kənarda qalması ilə razılaşmaqdan başqa çarəsi olmamasını yaxşı
dərk edir.
Ermənistan onu da görür ki, bu gün Azərbaycanın
güclü ordusu var.
Cənubi Qafqaz regionunda söz sahibi, qüvvə sahibi olan bu
ordu Ali Baş Komandanın əmri ilə qısa bir vaxtda torpaqlarımızı
azad etmək qüdrətinə malikdir.
Elə
2016-ci ilin aprel döyüşləri bunu
bir daha göstərdi. Ermənistan Naxçıvanda
Əlahiddə Ümumqoşun
Ordusunun 2017-ci ildə
keçirilən möhtəşəm
paradından da xəbərsiz deyil.
Və nəhayət Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti
cənab İlham Əliyevin "1918-ci il azərbaycanlıların soyqırımının
100 illiyi haqqında”
2018-ci il 18 yanvar tarixli Sərəncamı bu xalqın mübarizliyinin, öz hüquqlarını qorumaq
əzminin günü-gündən
yüksəldiyinin, hər
an düşməndən qisas
almağa hazır olduğunun, haqq işimizin qalib gələcəyinin ifadəsi
kimi böyük ictimai-siyasi əhəmiyyət
daşıyır.
Haqq işimizin qalib gələcəyi gün isə uzaqda deyil!
Muxtar MƏMMƏDOĞLU,
"Şərq
qapısı” qəzetinin məsul katibi,
Naxçıvan
Ədalət 2019.- 29 mart.- S.5.