AY Bəniz Əliyar

EŞQ OLSUN SƏNƏ

Daha mənimçün də adiləşirsən...

Sadədən sadəsən, adidən adi.

Yaşıl otlar üstə sarı xəzəl tək,

Gülüşün, baxışın ümid deyildi.

Bir vaxt gözlərimdə vüqarlı dağdın,

Başına qartal da qona bilməzdi...

Təəsssüf! Təəccüb! O vüqarı da

Həyat səhifəndən bir varaq əzdi...

Mən səni sevməyə gəlmişdim, adam,

Daş da tab etməzdi düşdüyüm günə.

Salmaq istəyirdin özünü gözdən,

Arzun gerçəkləşir, eşq olsun sənə!

Zarafat deyil bu, nağıl deyil bu,

Qalxdığın pillədən yerə düşürsən.

Kimə sadiq idin belə, bilmədim,

Daha mənimçün də adiləşirsən...

BU ELƏ AĞRIDIR

Bu, elə ağrıdır, canım,

Bunu sənə necə qıyım?

Ürəyimə gömdüyümü,

Gözlərimdən hara qoyum?

Kim kəc baxdı, kimə güldük?

Bu yerəcən necə gəldik?

Bax, ayağım didik-didik,

Bax, əllərim oyum-oyum.

Hara gedim, harda qalım?

Ey mənim könül xəyalım..

Kiriməyə yox macalım,

Göz yaşımı içim, doyum.

Nə şirin ölümdür həyat,

Mən sağ gedim, sən salamat.

Gəl, üstümə torpaq da at,

Gəlişinə qurban deyim.

KEŞKƏ

Keşkə bir Şeir yazasan,

Bütün işlərin düzələ...

***

Alnındakı qırışları

Silə, ata, sevinəsən.

O Şeirdən misra-misra

Dada-dada sevinəsən.

Yarpaq-yarpaq sola payız,

Uça isti əllərindən.

Yenə bu soyuq əllərim

Aça isti əllərində.

Ağ vərəqlər yağış ola,

Sətirlər üstünə cuma.

Qəmi, kədəri yox edə,

Sevincin keçə hücuma.

Şeirdən bir ev tikəsən,

Şeir ola üstü, damı.

Qızınmağa od olmaya,

Yandırasan, yana hamı.

Yazdığın o Şeir ilə,

Bildirəsən bitdiyini.

Anlayasan yoxluğunu,

Anlayasan getdiyini.

ƏLİNDƏNMİ YAĞIR

Daha üşütmədi bu gecə məni,

Sübhədək yağsa da lopa-lopa qar.

Son dəfə adınla çağırdı səni,

Həsrət yangısıyla gülən dodaqlar.

Gizləndi xəyalın gözdən düşərək,

Çəkildi göydəki ağ buludlara.

Əlinin işığı Ay işığı tək,

Qondu saçımdakı ağappaq qara.

Yağdı dayanmadan, hey yağdı elə...

Doldurdu yenə də yolu, küçəni.

Əlindənmi yağdı bu qarlar belə?

Bəlkə ona görə üşütmür məni?

QADINAM

Mən qonaq sevmirəm, adam,

Sən də gec gələn qonaqsan,

Süfrəm boş, gözüm yuxulu,

Çıx get, peşman olacaqsan.

Gecə qara, yollar yalın,

Niyə arzuladın məni?

Nədir ki, fikrin, xəyalın?

Nə çəkib gətirib səni?

Döymə qapımı, amandı,

Onsuz da qarışıb yuxum.

Dayan bir ətrimi sürüm,

Dayan bir saçıma baxım.

Hələ də qadınam axı,

Baxma özümdən qaçağam.

Gözlə bir əynimi geyim,

Dayan od atım ocağa.

Zeyvədə gördüyüm palıd

sən nə boydasan, ay Palıd,

neçə yaş məndən böyüksən?

səndəmi özünə küskün,

səndəmi özünə yüksən?

sənə baxıram heyy, belə,

mamır tutubdu hər yanın.

neçə dama dirək çıxar,

neçə ev qızdırar canın?

mən bitib bura düşmüşəm,

səndəmi bitmisən özün?

kəsiblər yelləncəyini,

qız-gəlin görməyir üzün.

sən bəlkə də bu torpağın

ən igid, qorxmaz oğlusan.

Köklərin yerdən su içir,

sən də özüncün haqlısan.

buludların başında bol,

ətəyində qəbirstan...

toyuna yetmirmi gücün,

çıxa bilmirsənmi yasdan?

mən sənə qucaq açmışam,

demə ki, mənə, dəlisən.

sən indi bir dağ kəndinin

məzarına kölgəlisən.

BİR ÖMÜR

"Nə olsun, sən onu bəyənməmişdin,

Vardı, o qızın da sevəni vardı..."

Kimsə zəng edir yenə,

Düd, düüüd,

məşğuldu urək...

Bir həsrətə ağadı,

Bir eşqə quldu urək...

Necə oyatsın onu

qəfil zəngin gəlişi?

Asılıb qulağından

dəstəyi son görüşün.

Yenə...

yenə gəlir zəng,

adam coxmu umidli?

Bu urəyin qapısı

bir istəyə kilidli...

Zənglər gəlir aramsız,

nə dərindir bu yuxu?!

Dud, duuud...

məşğuldu urək,

Bir ömür məşğulluğu!

***

Böldüm, topladım yenə,

vurdum, çıxdım özümü.

Özüm öz gözlərimdən

axır yıxdım özümü.

Qalxdım, gözüm yoxuşda,

Bəxtim tənbəl qarışqa.

Götürüb bu vuruşda

yerə çaxdım özümü.

Yolu yoldan saxladım,

durub bivaxt ağladım.

Bir eşqə sancaqladım,

ipə taxdım özümü.

Dizim kündə, gözüm şiş,

Ollam buna da vərdiş.

Özüm baxtıkəsməmiş,

Kəsdi baxtım özümü.

***

Zaman yenə durmuşdu,

yuxlayırdı daş saat,

Şair olmaq kimiydi

adını bilmədiyin

biri üçün darıxmaq...

Qapı bir cür susurdu,

pəncərə də bir sayaq...

Sanki həmin gün idi,

Div cırtdandan soruşur,

"De, kim yatıb, kim oyaq?".

Adam ruh aynasıdı,

ruh aynadakı kölgə.

Sərxoşluq nəydi görən?

Özünü aldatmağa

vaxt qazanmaqdı bəlkə?

Saatın əqrəbləri

içki düşkünü kimi

vərdişlərə alışqan...

Bir fənər işığına

sahib çıxa bilmirdi

küçədəki asılqan.

Sərsəriydi bu gecə,

iştahını yumuşdu

yarıboş bir badədə.

Şeir ilə Qadını

qarışdıran kişilər,

çox xoşbəxt olmuşdular

bax, elə bu vədədə...

***

Yenə girmişəm qəlbinə,

dərdimdimi, kefimdimi?

Bir sual var ortalıqda,

bu qəlb mənim evimdimi?

Sevin, deyirsən,

bağışla,

Unutmuşam sevinməyi...

Evin, deyirsən,

bağışla,

bu qəlb mənim evim deyil.

Bu qəlbin divarı daşdı,

şəklimi asma, nəm tutar.

Hava o qədər nimdaşdı,

burda adam vərəm tutar.

Demirəm, sevgin yalandı,

demirəm, qəlbin soyuqdu.

Sadəcə sənin qəlbində

bu qadın üçün yer yoxdu.

Unutmusan unutmağı,

yaddaşını ver mən geyim.

Məndə axı o üz yoxdu,

qəlbini kirayələyim.

***

Uçmaq - sənə qovuşmaq olardı,

bacarsaydım,

Göylərin qapısında

dilənərdim sevgini,

Zamanın əllərindən

ala bilməkçün səni.

Uçmaq - sənə qovuşmaq olardı,

bacarsaydım,

bacarmadım...

Hardasa uzaqlarda

mənim adım dilində,

zümzüməsi gizli,

pıçıltısı oğrun,

deyilsə şübhə,

qışqırılsa xəyanət...

Adım dilində,

xəyanətinin astanasında...

Basıb keçə bilsən

addımlarını,

adlayıb keçərsən

bütün günahlardan...

Uçmaq - sənə qovuşmaq olardı,

bacarsam,

bacaracağam mütləq!..

***

Körpəm təzə diş çıxarır,

axır ağzının suyu.

Gecələri ayıq yatır,

yaman dəyişib huyu.

Dəyişirəm yaxalığın,

yenə sudur yaxası.

Yenə axır gözlərimdən

gecələrin yuxusu.

Barmaqların sayır bir-bir,

tutub yenə işığa.

Mən də gecə keşikçisi,

bu "mühasib" uşağa.

Durub yenə tər içində,

dəyişirəm köynəyin.

O yupyumşaq əlləriylə

əl çalmağı öyrənir.

Yatır durur, yeyir içir,

dünyadan yox xəbəri.

Oturmağı bilir, amma

iməkləmir dəbərib.

Körpəm təzə diş çıxarıb,

baxın, hazırdı şeiri...

Paylamışam yeddi evə

hədiyini bişirib...

***

Keçib bütün sevgilərdən,

bütün əyləncələrdən,

Oğluma laylay çalıram

körpə beşiyində mən.

Soyuqlayıb deyə bir az

narahatdır bu gecə.

Amma yumur gözlərini

laylamı eşidincə.

Ona "atam" söyləyirəm,

Atam düşür yadıma.

Canım qurban olsun, Allah,

bu balaca adama...

Gözüm qorxub xəyallardan,

xəyal qurmuram daha.

Sanki bütün həvəslərim

büsbütün çıxıb yoxa.

Nəğməm yəqin şirin olub,

dinləyir gülə-gülə.

Bu nəğməmin içi dolu

Vətən sevgisi ilə.

Deyirəm ki, yat, tez böyü,

amansızdır bu həyat.

Bir əlinə top verirəm,

bir əlinə avtomat.

Deyirəm ki, get keşik çək

Qarabağa, Şuşaya,

Şəhidlərin qisasın al,

biz də xoşbəxt yaşayaq.

Ədalət.-2019.-17 yanvar.-S.8.