Ramiz İsmayıl Xırdalan.ş.

İncələr

İncələrdən incə-incə danışaq

İncələr də incə-incə incələr.

Bənövşədir incələrin-incəsi

Şəbnəm düşər,incə boynu incələr

İncələrin bir balası laləmi,

Lalələrin nəğmələri naləmi,

Nalə çəksə ahı tutar aləmi,

Qara xallar al yanağı incələr.

Göz yaşlarım inci-inci süzülər

Kipriyimdə muncuq kimi düzülər,

Bu fani dünyadan əlim üzülər

Dərdə düşüb incəldikcə-incələr.

Ramiz deyər:Dürdanəyəm ,incəyəm

Qəlbi incə incələrdən-inciyəm,

Ulu Tanrı,qoyma məni inciyəm

İncə könül incidikcə incələr.

Gileyim

Dönüb baxdım ömür adlı bir yola

İzimdəndi,İzimdəndi gileyim.

Yarı yolda kəsilibmiş taqəti,

Dizimdəndi,dizimdəndi gileyim.

Bu sevdaya tuş olandan bəridi,

Ömrüm,Günüm gilə-gilə əridi,

Bəlkə yarım cadulanmış pəridi.

Gözümdəndi, gözümdəndi gileyim.

Çırpınıram qol-qanadsız quş kimi,

Çatdırmadım boya-başa eşqimi,

Danlamaram,qınamaram heç kimi,

Özümdəndi,özümdəndi gileyim.

Quzu kimi yetim-yetim mələrəm,

Göz yaşımı kipriyimdən ələrəm,

Bu hicrana dözənmərəm,ölərəm

Dözümdəndi,dözümdəndi gileyim.

Üşüdür məni

Cavanlığa əlim yetməz

Bu çağım üşüdür məni.

Dərd sinəmdə lövbər salıb,

Qucağım üşüdür məni.

Çaşıb qaldım nə gizləyim,

Kimi sevim,əzizləyim?

Ölü vaydan nə gözləyim

Qoçağım üşüdür məni.

"Pərvazlanıb"uçdu ömür,

Əvvəl-axır puçdu ömür,

Tüstülənib yandı kömür

Ocağım üşüdür məni.

Ramizin qayğısı çoxdur,

Ölümdən qorxusu yoxdur,

Yaxınım buzdan soyuqdur

Uzağım üşüdür məni.

Özümüz

Bizim bizdən güclü düşmənimiz yox

Tayı özümüzük, babı özümüz,

Yol ötəni əziz tutduq,"can dedik"

Açdıq yağılara qapı, özümüz.

Sapand da bizimdi,daş da bizimdi,

Cəllad da bizimdi,baş da bizimdi,

Zəhər qatdığımız aş da bizimdi,

Tuluğu özümüz,qabı özümüz.

Bir həsirik,bir də Məmməd nəsirik,

Boş cib ilə lovğa-lovğa gəzirik,

Ramiz,daha pambıq ilə kəsirik,

Çapan baltamızın sapı, özümüz.

Ədalət.-2019.-26 yanvar.-S.12.