BANK SƏDRİ
Mini romandan
parçalar
FƏXRİ
MÜSLÜM
(əvvəli
ötən sayımızda)
III
Məhkəmədən artıq bir ay keçmişdi. İndi Həsən Qasımoviç subaylığın sultanlıq dövrünü keçirirdi. Ancaq çox peşman idi, ondan olsa, bu işin pozulmasına yol verməzdi. Artıq uşaqlar da bir xeyli böyümüşdülər və orta məktəbin yuxarı siniflərində idilər. O, öz içində sürücünün arxasınca deyindi və onu lənətlədi.
İşdə hamı Həsən Qasımoviçdən danışırdı. Elə-belə, boş-boşuna da danışmırdılar. Danışırdılar ki, bu erməni fahişəsi kişini məhv etdi, ailəsini dağıtdı, özünü də kor yurdda qoydu. Danışırdılar ki, indi də kişidən əl çəkmir, farağat qoymur, katibəni boğaza yığıb, zəng zəng dalınca gəlir.
İşin özündə də bu kişidən
ötürü "sinoy" gedənlər vardı. Bunlar da ərsiz dul arvadlar, əri
ola-ola özlərini dul arvad kimi aparanlar idi.
Həsən Qasımoviç də bir Həsən
Qasımoviç idi, çox da özünü endirməzdi. Ancaq
özünü də o yerə qoymurdu və fikirləşirdi
ki, kişinin başı qalda gərək. Hələ ki, biş-düşünü, pal-paltar
işini özü həll edirdi, çünki onun özü
çox cəld və qoçaq idi, səliqə-səhmanı
sevən idi, neçə adamın işini özü təkbaşına
görə bilərdi.
Həsən Qasımoviçin kollektivdə çox
hörməti, izzəti olan adamıydı. Çünki
əsilli, nəcabətli nəsildən idi, o dövrün
dili ilə desək, ulu babaları "bolşeviklərdən"
idi, yəni sovet imperiyasının binəsinin bünövrəsini
qoyanlardan olmuşdu. Elə ona görə
də yuxarı dairələrdə onunla
hesablaşırdılar. Həm də bu onunla
bağlıydı ki, Həsən Qasımoviç bəzi rəhbər
işçilər kimi təsadüfi adam
deyildi, savadlı və təcrübəli adam idi,
apardığı işi əvvəlindən axırına
kimi bilirdi. Hətta bəzi rəhbər
işçilər onunla məsləhətləşirdilər
də.
Ancaq bütün bunlara baxmayaraq, bu məsələ
kommunist ideologiyasının etik qaydalarına uyğun
olmadığına görə, partiya təşkilatında
müzakirə edilməli və müvafiq qərar qəbul
edilməliydi.
Partiya orqanlarına Xatirə tərəfdən
şikayət ərizəsi daxil olmamasına baxmayaraq,
onların məhkəmənin qərarından xəbərləri
var idi. Yəni, formal da olsa, bu məsələ
partiya iclasında öz həllini tapmalıydı.
Beşinci gün saat 17-00-da təşkilatın partiya təşkilatının
iclası başlamışdı. Gündəlikdə təkcə
bir məsələ vardı, o da Həsən
Qasımoviçin ailə münaqişəsi.
İclas elə təşkilatın rəhbəri Həsən
Qasımoviçin öz otağında keçməliydi,
çünki ora geniş olduğuna görə bütün
iclaslar da orda keçirdi. Təşkilat üzrə
kommunist partiyasının bütün üzvləri iclas
zalında hərə öz yerində oturmuşdu. Rayon partiya təşkilatının bu təşkilat
üzrə təlimatçısı, 30-35 yaşlarında
milliyyətcə rus olan İvan Fyodiroviç də iclasda
iştirak edirdi.
İlk partiya təşkilatının katibi gündəlik
məsələni qeyd edərək, iclasın açıq
elan edilməsini müzakirəyə qoydu və yetərli səslə
iclas açıq elan edildi. İlk partiya katibi üzünü
zaldakılara tutub, - kim
çıxış etmək istəyir, - dedi.
Zalın
baş tərəfindən təşkilatın birinci
müavini kürsüyə yaxınlaşdı,
- yoldaşlar, siz bilirsiniz ki, Həsən
Qasımoviç bizim təşkilata rəhbərlik edəndən
bəri bizim təşkilatın göstəriciləri
yüksək səviyyədə artıb və biz hər
rübdə mükafat da alırıq. Hər kəsin
haqqında nöqsan ola bilər. Əlbəttə, Həsən Qasımoviç bir
kommunist kimi bunları nəzərə almalıydı. Çox təəssüf ki, o, bunlara biganə olub və
gərək bunlar olmayaydı, görünür onun
saqqızını oğurlayıblar. Mənim
təklifim odur ki, xəbərdarlıq edilsin.
Başqa çıxış edənlər də eyni
mövzuda və eyni təkliflə çıxış etdilər.
Sonra söz Həsən Qasımoviçə verildi, o,
günahı olduğunu etiraf etdi və
bağışlanılmasını xahiş etdi.
Rayon partiya təşkilatının təlimatçısı
bərk əsəbiləşmişdi, görünür
çıxış edənlərin
çıxışları və təklifləri onu qane etməmişdi. Yəni
raykomdan nümayəndə iştirak etdiyi halda və onun
iştirakı ilə belə yüngül cəza? Bəs
rayon partiya təşkilatının birinci katibi bir yana, bəs
mərkəzi komitə bu işə nə deyəcək, deməzmi
ki, sən necə partiya işçisisən ki, sənin
yanında belə bir ailə pozğunluğuna yol vermiş vəzifəli
şəxs haqqında yüngül cəza ilə kifayətlənirlər?
O, təmkinlə ayağa qalxdı, əvvəl salona göz gəzdirdi,
sonra izə Həsən Qasımoviçi ani olaraq gözucu
süzüb, nə deyəcəyini sərt anlatmağa
çalışdı. - Axı siz bilirsiniz ki, Həsən
Qasımoviçin məsələsi mərkəzi komitənin
diqqət mərkəzindədir. Siz isə məsələyə
yüngül yanaşaraq, ona xəbərdarlıq edilməsi
ilə kifayətlənmək istəyirsiniz. Hətta mərkəzi komitə Həsən
Qasımoviçin işdə qalıb, qalmaması məsələsinin
üstündə dayanıb. Siz isə
kommunist partiyasının nizamnaməsinin əksinə olaraq
belə bir ciddi məsələnin müzakirəsinə qeyri
ciddi yanaşırsınız.
Təlimatçının kəskin
çıxış etməsinə baxmayaraq, iclasın yekunu
səsvermə ilə yekunlaşdı və Həsən
Qasımoviçə xəbərdarlıq edildi.
Həsən Qasımoviç otağında tək idi, dərindən
bir nəfəs aldı və mərkəzi komitədəki
dostuna zəng etmək barədə götür-qoy etdi. Axı, bu işlərdə
onun köməyi az olmadı, heç
olmasa, təşəkkürə nə söz? Fikirləşdi.
O, qısa rəqəmli qara telefonun dəstəyini
götürdü və qısa rəqəmləri
yığdı. Telefonun o başından gələn bəli
cavabı onun sinəsinə yağ kimi
yayıldı. Çox uzatmadı, öz təşəkkürünü
bildirib, görüşəcəyi barədə qısa izahat
verdi və sağollaşaraq dəstəyi
yerinə qoydu.
Həsən Qasımoviç Bakının mərkəzində
dünyaya gəlmiş, onun da qaynar yerində
böyüyüb başa çatmışdı. İkinci
Dünya Müharibəsinin iştirakçısı
olmuşdu. Müharibədən sonra ali
təhsil almış, işə də aşağı sahədən
başlamışdı. Bacarıq və
çevikliyinə, eyni zamanda rus dilli olduğuna görə vəzifə
baryerlərini aşmaq da çətinlik çəkməmişdi.
İdarəetmə işini, təşkilatçılığı
elə bil anadangəlmə bilirdi. Rus dilli olmasına
baxmayaraq, Azərbaycan dilində də yazı-pozunu
yaxşı bildiyindən onun qabağına heç kim çöp sala bilməzdi. Yuxarı
dairələrə gedən məktub və
arayışları özü oxuyar, düzəlişlərini
də özü edərdi, bir çox rəhbərlər kimi
yanında mirzə saxlamazdı.
Həsən
Qasımoviçin bir müsbət cəhəti də oydu ki, iş bacarığı, qabiliyyəti olan
işçilərin irəli çəkilməsini təmənnasız
həyata keçirərdi, bunların da əksəriyyəti
rayondan gəlmiş evsiz-eşiksizlər olardı. Arxalı adamlara, tapşırılan adamlara o qədər
də fikir verməzdi.
Bir gün dəhlizdən keçərkən təsadüfən
kadrlar idarəsinin rəisi ilə rastlaşdı və ciddi
formada, - mənə zəng etmişdilər, o qız kimdi? Onun özünü də sənədlərini
də səhər saat onda gətirin yanıma, görüm ali təhsili, iş qabiliyyəti var, ya yox?
Kadrlar
idarəsinin rəisi qəbul otağına daxil olanda otaqda
katibədən başqa heç kim yox idi.
O da makinada nə isə yazırdı. İdarə
rəisinin yanındakı təzə işçi olacaq şəxsin
üst-başı, qolunun və qulaqlarının bəri-bəzəyi
katibənin diqqətindən yayınmadı. O, katibədən
içəridə kimin olub-olmamasını
aydınlaşdırdıqdan sonra birbaşa Həsən
Qasımoviçin otağına daxil odu. Təşkilatda
at oynadan, uzun boylu xanım, kadrlar idarəsinin rəisi, əlindəki
sənədləri onun stolunun üstünə qoydu. Həsən
Qasımoviç sənədlərə baxmamışdan rəisin
gətirdiyi xanımı başdan ayağa süzüb, sənədləri
könülsüz vərəqlədi və qaytarıb kadrlar
idarəsinin rəisinə verdi,
üzünü isə təzə gələn xanım
qıza tutaraq, - siz bu bər-bəzəklə bizdə işləyə
bilməzsiniz, bizdə sizə aid iş yoxdu, - dedi.
Həsən Qasımoviç bir çox hallarda
yuxarıların da, işə işçi
götürülməsi barədə əmiranə göstərişlərini
rədd edərdi. Bu xüsusiyyətlərinə görə
yuxarılarda oturan adamlar onun işində ki,
çatışmazlıqlara görə məsələsini
birinci şəxsin yanında keçirilən büroya kimi
çıxartmışdılar. Birinci
şəxs də hamını dinlədikdən sonra
sözü vermişdi Həsən Qasımoviçə.
Həsən Qasımoviç də öz növbəsində
birinci şəxsə izahat vermişdi ki, təşkilatın
əksər göstəriciləri bu çıxış edən
adamların sahəsinə aiddir və bu barədə mərkəzi
komitəyə, nazirlər sovetinə və eləcə də,
bu çıxış edən şəxslərin rəhbərlik
etdikləri nazirliklərə məktublar göndərilib deyərək,
materiallar olan qovluğu birinci şəxsə vermişdi.
Birinci
şəxs də materiallara baxmış və Həsən
Qasımoviçin işinin büroya
çıxarılmasını qeyri etik hesab etmişdi,
büronun qərarında isə onun rəhbərlik etdiyi təşkilata
köməklik edilməsi barədə MK-nin, NS-nin məsul
işçilərinə, əlaqəli təşkilatların
rəhbərlərinə göstəriş verilmiş və
nəzarətə götürülməsinin diqqət mərkəzində
saxlanılması tövsiyə edilmişdir.
Mərkəzi komitədə qəbul edilmiş
büronun qərarını əldə rəhbər tutan Həsən
Qasımoviç də mərkəzi komitə və nazirlər
soveti başda olmaqla aidiyyəti nazirlik və baş idarələrə
əsaslandırılmış məktub və
arayışlarla müraciət etməyə
başlamışdı. Bundan əlavə büronun qərarından
irəli gələn bir çox məsələlərin həllinin
yerlərdə yerinə yetirilməsinə köməklik məqsədiylə
rayon partiya təşkilatlarına və rayon icraiyyə komitələrinə
məktublar göndərilmişdi.
Görülmüş tədbirlərin nəticəsində
təşkilatın tabeliyində olan idarə və təşkilatlarda
böyük canlanma əmələ gəlmiş və qismən
də olsa stimul yaranmışdı.
Həsən Qasımoviçin yanında rayon təşkilatlarından
birinin yoxlama materialları müzakirə edilməliydi. Həmin rayon
təşkilatının müdirini də
çağırmışdılar müzakirəyə.
O da etməmişdi tənbəllik, müzakirədən
öncə özünü salmışdı onun yanına və
demişdi: - mən belə işləyə bilmərəm və
nəyə görə
çağırıldığımı da bilmirəm. Yeyintim yox, mənimsəməm yox, yoxlama aktında
da elə bir nöqsan yazılmayıb. Ancaq
məlumat üçün bildirirəm ki, sizin bir müavin
var, Nadir Əzimoviç, həftənin bu başında da, o
başında da gah hinduşka istəyir, gah qaz istəyir, gah
toyuq istəyir. Vallah soyulmuşam,
sökülmüşəm. Hələ bu
azmış kimi həftə içi hər gəlib keçəndə
bizim rayondan dəmdəzgahla qulluğunda dururam. Mənim
elə imkanım yoxdur, əgər kassadan əskik gələrsə,
ona kim cavab verəcək. Bütün
bunların qarşısında da məni müzakirəyə
çağırırlar. Axı, siz
bilirsiniz ki belə işləmək mümkünsüzdü.
Həsən Qasımoviç ona qulaq asa-asa daxili telefonu
götürüb müavini, Nadir Əzimoviçi yanına
çağırmaq və bu
biabırçılığı aydınlaşdırmaq istədi. Telefon
susmuşdu. Yenidən şəhər
nömrəsini yığdı, katibəsi idi, müavini
soruşdu, telefonun o biri başından katibə bildirdi ki,
yerində yoxdu, - Gör necə də aradan çıxıb,
- öz-özünə deyindi.
Yenidən dəstəyə əl atdı, bu dəfə
təftiş şöbəsinin rəisini yanına
çağırdı. Təftiş şöbəsinin rəisi
işin nə yerdə olduğunu bilməmiş deyildi, odur ki,
hazırlıqlı gəlmişdi, onun hazırlıqlı
olmasını, əlində ki, qeydiyyat kitabçasından
bilmək olardı. Çünki qanı
qaralmış şəkildə Həsən
Qasımoviçin qarşısında oturan müdirin
müzakirəyə çağırılması bilavasitə
onun təşəbbüsü ilə olmuşdu. Ara yerdə isə birdən-birə Nadir
Əzimoviç zibilə düşmüşdü. Yəni nə hinduşka, nə qaz söhbəti
olacaqdı, nə də müavinin adı hallanacaqdı.
Mərdimazarı axtarmaqla deyil ki, təftiş şöbəsinin
rəisi, bəlkə , elə ona görə
akt materialını müzakirəyə
çıxartmışdı. Yoxsa hər yoldan
keçən idarə və təşkilatların işinə
burnunu soxacaq. Şöbə rəisi özlüyündə
binaları götür-qoy edirdi ki, Həsən
Qasımoviçin, - bu rayonun akt materialları hardadı?, - sualı, onu fikrindən ayırdı.
O, - bu
saat, Həsən Qasımoviç, -deməyilə qapıdan
çıxmağı ilə girməyi bir oldu və akt
materialını onun stolunun üstünə qoydu və əllərini
sısqa qarnının üstündə qarmaqlayıb, ayaq
üstdə gözləməyə başladı.
Həsən Qasımoviç akt materialını vərəqləyib, əsas yerləri gözdən keçirdi və ciddi bir nöqsanın olmadığını aydınlaşdırıb təftiş şöbəsinin rəisinin üzünə baxdı, -bu müdirin nöqsanları nədən ibarətdir ki, çağırmısınız? - deyə soruşdu.
Təftiş şöbəsinin rəisi özünü toplayıb, -bilirsiniz Həsən Qasımoviç, düzdü, ciddi, elə bir nöqsan yoxdur, ancaq bu müdir o qədər də yaxşı işləmir, plan göstəriciləri rayonun iqtisadi göstəriciləri ilə müqayisədə çox geri qalır. Eyni zamanda bu təşkilatda vaxtıyla mənimsəmə olmuşdu, bu müdir isə təzədir, ona görə tanışlıq nöqteyi-nəzərdən çağırılmasını sizinlə razılaşdırmışdıq.
(ardı olacaq)
Ədalət.-2019.- 29 yanvar.-S.7.