Şəhid köynəyi

Dəstə-dəstə, qoma-qoma,

Tanrıya göz yuma-yuma,

bazarlara cuma-cuma

mal axtaran arxadaşlar, mal qurtarıb!

Özgə verən tuman-köynək, şal qurtarıb!

Ət qaxacı, şəkər tozu, yad verən adyal qurtarıb!

Bircə şəhid köynəyi var...

Verəmmərəm onu sizə.

Geysəniz də, dar gələcək əyninizə!

***

Didərginin tikəsini yeyənlərim!

Millətimi soyundurub, köynəyini geyənlərim!

Bazarlara yol axtaran bagrıdaşlar,

a soydaşlar, a yoldaşlar yol qurtarıb!

Yaşınmağa yarpaq, budaq, kol qurtarıb!

Bircə şəhid köynəyi var...

Necə qıyım onu sizə?

Eybinizi örtmək üçün çəkəsiniz əyninizə?!

***

Kəfən deyil -qandan baha, candan baha köynəkdi bu!

Şivən deyil - göz dağıdı, lal fəryadlı göynəkdi bu!

Əlvan deyil, bir üzlüdü, bir ipdəndi, bir rəngdi bu!

Mənsəb gəzən, taxt axtaran taxtabaşlar!

Gəzdiyiniz hal qurtarıb!

Şirin nağıl, yalan vədə heç dəyməyib, kal qurtarıb!

Doğru sözə, düz ilqara qismət olan buxov, noxta, nal qurtarıb!

Satılmayan namus, həya, satlıq qoyun, mal qurtarıb!

Şor quruyub, yağ tükənib, bal qutarıb!

Bircə şəhid köynəyi var...

O da mənim.

Qalan nə var sizin olsun, a qandaşlar, qarındaşlar!

Təkcə isti qan çilənən köynəkdəki o qan mənim,

qada mənim!

Aslan Vaqif

Ədalət.- 2020.- 11 aprel.- S.12