Gecikmiş məktub

Salam və Salavat olsun Sizə,əziz Öndərim, Heydər Əliyev! Bu məktubun gecikmə səbəbləri var. Bu səbəbləri sizinlə bölüşürəm.

Mən bu yazdıqlarımı 2003-cü ildə yazsaydım anlaşılmazlıq olardı və Sizə olan sevgim,sayqım haqda müxtəlif fikirlər söylənilərdi.

Bu məktubda yazılanların həqiqət olduğunu Gözəl Allahım, Sizin ruhunuz və o zamanlar vəzifədə olan çox insan bilir.2003-cü ilin 15 dekabrında mən Nərimanov rayonunun 207 saylı məktəbində müəllimə idim.Siz 3 gün idi ki, bizləri tərk etmişdiniz.

Bütün idarələrdə matəm, anım günləri keçirilirdi. Çalışdığım məktəbin direktoru,keçmiş məktəb yoldaşım Mailə xanım məni çağırdı və dedi ki,Heydər Əliyevin anım günündə sən çıxış etməlisən. Evə gəldim.Fikirləşdim ki,nə danışacam.Bu nəhənglikdə dahi bir şəxsiyyət haqqında mən necə danışım ki, ona layiq olsun. Xasiyyətcə standart,çeynənmiş sözlər mənlik deyildi.Dəstəmaz aldım,namaz qıldım. Hacət Namazı.Çünki adi insan haqda danışmayacaqdım.Rəbbimdən kömək istədim.Namazı bitirib dualarıma keçdim,səcdəyə getdim,o an tam möcüzə gördüm.Güclü bir işıq sütunu yuxarıdan aşağı məni bürüdü .Titrətdim və yalvardım: “İlahi mənə izn ver,“Söz ver danışa bilim”.

Durub yazı masasına keçəndə sizin Ruhunuza müraciət edir kimi sizdən soruşdum:

Nə yazım?Cavabımı qəlbimlə duydum.

“Özünün ən yaxşı bacardığın şəkildə səmimi qəlbdən gələnləri yaz”.Başladım və bitirdim.15 dəqiqə sonra artıq məktəb səhnəsinə necə qalxdım bilmədim.Salondakıları görmürdüm.Yazdıqlarımı titrəyə -tirəyə oxudum.Dahi İnsanın adının və soyadının Sakral mənasını 3 dildə Azərbaycan, ərəb və runik əlifbasının rəmzləriylə izahını verirdim.3- ü də eyni mənaya gətirib çıxartdı. “Nəfəs qapısı”. “Yuxarıdan gələn nəfəs qapısı”.

Çıxışım bitəndə gördüm ki, Milli Məclisin bir neçə deputatı, Təhsil Nazirliyinin nümayəndələri,rayon təhsil şöbəsinin nümayəndələri məni dinləyirmiş. Şair Zəlimxan Yaqub ilk infarktdan durub bura gəlmişdi.Ayağa qalxdı, mənimlə salamlaşıb dedi: Mən Heydər Əliyev cənabları haqqında yazdığım poemanı hələ çap etdirməmişəm,amma elə bil sən onu oxumusan.

Səhərisi gün o vaxtkı təhsil naziri Misir Mərdanov və onun müavini məni nazirliyə dəvət etdilər.Fatma Abdullazadə məlumatlı idi.Mənə təşəkkürünü çatdırdı. Misir müəllim adi bir müəllim üçün gözəl təkliflər elədi. Vəzifə,ad san, imtina etdim. Əziz insan, Dahi Öndərim, cavabımda dedim ki,mən ona hədsiz hörmət bəsləyən,sayqı,sevgisini bildirməyə məqam axtaran bir müəlliməm,dilçiyəm. Sonra Səttarxan zavodunun klubunda təmtəraqlı məclisə dəvət etdilər, dedilər ki, çıxışı təkrar edin,etdim.

Əziz böyük müəllim,əziz Heydər Əliyev.Həqiqətən sizin haqda dediyim səmimi doğrular mənə nəfəslik açdı. Uşaqlıqdan istedadlı və savadlı olduğumu hər kəsdən eşidirdim. Amma 43 yaşında ilk dəfə işləməyə müəllimliklə başlamışdım.İxtisasım dilçi şərqşünas idi. Taleyin hökmünə baxın ki,qızınız Sevillə bir fakültədə oxumuşduq və bir az da rəfiqəlik etmişdik. Sevil vəzifəli adamların qızları arasında səmimiyyəti və dürüst əxlaqı ilə seçilirdi.Ona yaxınlaşmağa heç kim cürət etmirdi.Özü mənə yaxınlaşaraq dedi,Almaz gəl bir az yaxın olaq.O, rus bölməsində oxuyurdu,mən Azərbaycan.Xahiş etdi ki,onunıla həmişə azərbaycanca danışım.Çünki məktəbi rusca oxumuşdu. Əlavə etdi ki, atam tapşırıb Azərbaycan dilində kim səlis və sərbəst danışırsa onunla çox söhbət et.Sadə qız idi.Atasını hədsiz sevirdi.Tez –tez qəzetlərdəki çıxışlarını gətirib mənə oxutdurardı.Qürurla deyirdi atam bütün sahələrdın xəbərdardır.Bir gün soruşdu ki, sənin atan kimdi?

Gülümsəyib dedim,axı sən bunları bilirsən:

Açıq desəm birdən məni qoymazlar universitetdə oxumağa(o vaxt sovet qanunlarına görə ticarətçilərin uşaqları üçün qadağa vardı)Sakitcə cavab verdi:Mənə etibar edə bilərsən.Gizlətmədim: bazarkomdu atam,amma ondan xəbərsiz bu fakültəyə sənədlərimi verib özüm daxil olmuşam.

Gülümsədi.Gülümsəyəndə bir az başını yuxarı qaldırırdı Sizin kimi. Həə danışırlar ki, çox savadlısan.Sonra dedi : Sən bilsən özü necə savadlıdı.Atam hər şeyi bilir.

Sevil xanımın atasına olan sevgisi və hörməti mənə elə o vaxtdan siraət eləmişdi.Xüsusi pərəstişkarına çevrilmişdim atasının.Yadımdadı Kənd təsərrüfatı işçilərinin konfrans materiallarını başdan-başa oxuyub heyran olmuşdum.Sizin qəzetdəki çıxışınızı mənə Sevilgətirmişdi.Onda 18 yaşım vardı, indi 68.Mənə Allah nə lazımsa verib.Bu dunyanın nemətlərindən doymuşam.Heç nəyə ehtiyacım yoxdu. Ona görə bu uzun müddəti susdum.Və məktubumu gecikdirdim.Ürək sözlərimi 48 yaşımda səhnədə dedim. Sizin haqqınızda yazdığım kiçik həcmli yazı mənə bu həyatda böyük nəfəslik açdı. Öz Yoluma çıxdım. “SÖZ” adlı yazıyla valeoloqların beynəlxalq konfransındakı çıxışım doktorluq dissertasiyasına gətirib çıxartdı.Moskvada müdafiə etdim.65 yaşında yenidən "Almaz" metodunun kəşfi ilə əlaqədar müəlliflik hüququ aldım.Qeyd etdiyim həmin zamanlar Təhsil Nazirliyinin və Nazirlər kolleqiyasının fəxri diplomuna layiq gördülər məni.Özüm 3 uşaq anası olmağımı bəhanə edib təqaüdə çıxdım.Düşündüm ki, sizin haqqınızda yazdığım yazı hamıya nə qədər qeyri-adi görünsədə mən çox az demişəm.Əvəzində insanlardan heç bir şey almaq istəmədim.Halbuki,o vaxt övladlarımın çox ehtiyacı təmin oluna bilərdi.Amma Ulu müəllim,Ustadım, nə yaxşı ki, belə oldu.Sizi və məni yaradan Allah hər şeyi tənzimlədi.Həccdə olanda Həcc daşına yaxınlaşıb Rəbbimə yalvarmışdım ki, bircə arzumu yerinə yetir.Heç bir şəxsi arzumu deməmişdim.Yalnız onu dedim ki, vətənimin torpaqları alınsın,birləşsin.

Əziz Heydər Əliyev, mənə elə gəlir ki, siz də oğlunuza bunu vəsiyyət etmisiniz.Torpaqlarımızı geri almamış yanıma gəlmə.Allah İlham Əliyevdən razı olsun.Söz verdi, elədi.Geri aldı.İgidləri başına topladı.Qıy vurdu, haydı irəli dedi, aldılar.Qan bahasına,can bahasına aldılar.Üzü ağ olsun.Millətin üzünü dünyada ağ elədi.Onun da heçnəyə ehtiyacı yoxdu. Tək bir dəyərləndirilməyə və vəsiyyəti sona çatdırmağa ehtiyacı var.Rəbbim güc və ömür versin oğlunuz İlhama.Onun haqqında da yazmışdım. Sonu Hüseyn Cavidin misraları ilə bitmişdi.

“Kəssə hər kim tökülən qan izini ,

Qurtaran dahi odur yer üzünü”

Əslində haqqı almaq nər oğulun işidi.Alan gündən bəri də bir sözü var. “Gəlin sülhə. Biz qan tökülməsini istəmirik”. Mənim gözümdə sizin oğlunuz cavandı.Elin başına gəldiyi yaşdadı. İnşə Allah adının açmasını yazıb saxlamışam, hətta siyasətinin insanpərvərliklə bərabər döyüşçü ruhu olduğunu da izah etmişəm. Mən onun barədə bu yazını yazanda hələ torpağı qan bahasına almağa qalxmamışdı, hazırlaşırdı. Sizin missiyanız torpaqları birləşdirmək idi. Onunku isə xalqının ruhdan düşmüş gücünü qaldırmaq və sona qədər torpağına millətinə İlham verməkdi. Qalanını biz bilə bilmərik,Əziz Öndərim

İnanıram ki,əbədiyyətdə görəcəm Sizi. Ümidvaram ki,mən gələnəcən məktubumu alacaqsınız, böyük Ustad .

Almaz Xanlarova ,

filologiya elmləri doktoru ,

psixolinqvist,

"Almaz" metodunun müəllifi

Ədalət .- 2023.- 15 dekabr,№ 48.- S.5.