Təhsilimizin pərvanəsi
Səməndər
Yer üzünə zaman-zaman peyğəmbərlər
gəlmiş, insanları haqqa çağırmışlar.
Zaman göstərmiş ki, peyğəmbərlərin söylədikləri
ideyaları xalqa çatdırmaq, öyrətmək
üçün peyğəmbərlərə bənzər
qeyri-adi istedada malik insanlar da olmalıdır. Onlar xalqın
içindən çıxan, xalqın hörmətini
qazanmış, xalqın istəyini xalqın dilində xalqa
çatdırmağı bacaran insanlar olmalı idi. Öyrətmək
üçün seçilmış bu insanlara təlimləri
rahat təbliğ etmələri məqsədilə ayrıca
xüsusi yerlər ayırıb, binalar-məktəblər, mədrəsələr,
tikmişlər. Bu insanlara böyük diqqət və
qayğı göstərilmiş, tənzim edilmiş,
müraciət edəndə isə hörmət və məhəbbət
əlaməti olaraq adlarını “müəllim”, “xoca”,
“ustad”... deyə çağırmışlar. Azərbaycanın
xalq şairi Zəlimxan Yaqubun fikrincə “Məktəb Məkkə,
müəllim isə peyğəmbərdir”. Bu qədim,
çətin və şərəfli peşə-müəllimlik
haqqında dünya xalqlarının sonsuz sayda bir-birinə bənzər,
fərqli və dəyərli fikirləri mövcuddur.
Bütün bunlara baxmayaraq yeniləşən zamanda müəllim
peşəsinin fəlsəfi dərki özünə məxsus
dəyər-qiymətini daha da artır və öz möhtəşəmliyi
ilə zamana hökm edir. Təhsil və məktəb
zamanın tələbləri ilə hər an dəyişdiyindən,
yeniləşdiyindən müasir müəllimdən tələb
olunan bilik və bacarıqlar sistemi də bu yeniliklərə
uyğun hər saniyə durmadan uyğunlaşmağa can
atır. İndi inkişaf etmış ölkələr
müəllim hazırlığı məsələlərini
hər bir dövlətin, daha çox hər bir millətin gələcək
taleyi ilə bağlı strateji məsələsi kimi qəbul
edir, ən çox yatırımları da bu sahəyə
qoyurlar. Dahi Üzeyir Hacıbəyovun fikrincə söyləsək:
“Müəllim millətin xeyri üçün iş görən
şəxsdir”. Belə şəxslər bütün dövrlərdə
seçilmiş, onların adları millətin, dünya mədəniyyətinin
tarixinə qızıl hərflərlə yazılıb. Bəli,
qədim tarixə və mədəniyyətə malik
xalqımızın düşuncəsində də müəllimlər
bütün dövrlərdə harada olmalarından aslı
olmayaraq uzaqdan barmaqla göstərilən,
sayılıb-seçilən, işıq-nur, hörmət
sahibləri olmuşlar.
Belə şəxsiyyətlərdən biri də uzun
illərdir ki, yaxşı tanıdığım,
bütün ömrünü müəllimliyə həsr
etmiş,
ağıllı, biliyi və bacarığı, cəmiyyətdə
tutduğu ali mövqeyi ilə bu peşəyə şərəf
gətirən, Bakı şəhəri
Sabunçu rayonu 271 nömrəli tam orta məktəbin
direktoru Səməndər Məmmədovdur.
Səməndər müəllimlə
tanışlığımız olsa da münasibətlərimiz
bir o qədər də dərin deyildi. Münasibətimizin
bir-birinə daha da yaxın və səmimi olmasına Xalq
şairi Zəlimxan Yaqubun böyük təsiri oldu. Ümumiyyətlə,
Səməndər müəllimlə ilk tanışlıqdan
yaranan təsəvvürlər Z.Yaqubun söylədiyi kimi belədir:
“Ortaboylu, tökməbədənli, düz qamətli,
böyük ürəkli, şair qəlbli, şirin ləhcəli...”.
O, danışmağa başlayanda isə istər-istəməz
poetik ruhunun böyük gücü öz təsirini göstərir,
səni bütün söhbət boyu özün də bilmədən
ovsunlayır, əsarətə alır, yerindən qoparıb
aranlı-dağlı Azərbaycanımızı, turk
dünyasını ruhunu incitmədən gəzdirir və
onları sevməyi Səməndər ucalığına
qaldırır. Bu cazibə qüvvəsi daha da artdıqca, qəribə
hallar baş verir. İllərdir yaşadığın Vətənə,
insanlara, gözəlliklərə Səməndər müəllimin
gözü ilə baxdıqdan sonra, onu yenidən sevib, ona yenidən
vurulursan. Söz açdığı hikmətlərlə
dolu, qərinələrə hökm edən
xalqımızın sevə-sevə qoruyub
yaşatdığı milli mənəvi dəyərlərimiz,
böyük ədiblərin əmanətləri, dadlı-duzlu
lətifələr, bir də özünün dilindən
qopan, hikmətlər axan və incilər saçan həyat
eşqli, müdrik və poetik kəlamlarıdır. Onun qəm-qüssəni
dağıdan, mənəvi dünyamızı təmizləyən,
şəfa gətirən işıqlı, nurlu poeziyası,
idrakımıza şəfqət, könlümüzə mərhəmət
və məhəbbət bəxş etməklə bizi daha da
böyük edir. Yunus Əmrə kimi: “Həqq bir könül
verdi bana, hə demədin heyran olur” deyən Səməndər
müəllimin poeziyasının yaratdığı sehrlənmiş
mənzərəsini, elm və helmlə dolu bir könül
dünyasını anlamaq, təsvir etmək üçün:
“Mən ruh ilə can, can mənəm mən! “... “mən bu
cahanə sığmazam” deyən, İmadəddin Nəsiminin
ruhuna bürünmüş dərin hikmət və sevgi dolu kəlamları
dadımıza çatır, bu möcüzəyə bir
aydınlıq gətirir:
“Hər kişinin sorman əslin, izzətindən bəllidir,
Söhbəti-irfan görənlər xidmətindən
bəllidir.
Həq təala elm içində çünki simahun
dedi,
Hər kişinin üzünə bax, surətindən
bəllidir.”
Səhər tezdən dərslərin başlamasına
xeyli vaxtın qalmasına baxmayaraq, Səməndər müəllim
məktəbin həyətində və ya dəhlizində
var-gəl edərək, karvan-karvan məktəbə gələn
müəllim və şagirdləri göz altından seyr edir.
Fürsətdən istifadə edərək yeri gəldikcə
ayaq saxlayır, kiminsə hal-əhvalını soruşur, ya
tövsiyə verir, bəzən söhbət daha ciddi xarakter,
bəzən də özünə məxsus gülüş
dolu, insana qanad verən bir mənzərəyə
çevrilir.
Məktəbin öz daxili qanunları və gözə
görünməyən, hamının hiss etdiyi
qarşılıqlı münasibətlər kompleksi
vardır. Bu münasibətlərin düzgün qurulması,
tənzimlənməsi və bunlara əməl olunması
işində məktəb rəhbərinin şəxsi
nümunəsi, xarakteri həlledicidir. Ümumiyyətlə
hansı müəssisə olmasından aşlı olmayaraq rəhbər,
daha çox da məktəb rəhbəri həmişə
haqqın tərəfində olmalıdır. Səməndər
müəllimə hörmət və məhəbbət
qazandıran bu keyfiyyəti o, təkcə özündən,
bölmə rəhbərlərindən deyil, hər kəsdən
tələb edir. Onun bu tələbi məktəbi hərəkətə
gətirən, bütün məsələləri-münasibətləri
haqla tənzimləyən, hər kəsə inam və güvənc
verən aparıcı qüvvəyə çevrilir. Hamı
öz yerini və işini bilir: “Öz işini düzgün
quranlara maneə yox, dəstək olmalı”, “Müəllim
öz ixtisasını dərindən bilməli”, ”Görülən
iş vicdanla görülməli” -bunlar Səməndər
müəllimin əsas iş prinsipləridir.
Səməndər müəllim rəhbər kimi
istedadı təkcə tədris prosesinin təşkili və
idarə olunması işində deyil, eyni zamanda kollektivdə
sağlam pedaqoji mühitin formalaşması, bütün
münasibətlərdə pedaqoji yanaşmaların
üstünlüyünün qorunub saxlanması və məktəbin
əsas keyfiyyət göstəricisi olan-“doğmalıq” və
ya “vahid ailə” modelinin formalaşması kimi qlobal pedaqoji
problemin həllində də özünü nümunə kimi
göstərir. O, məktəbdə çalısan hər bir
kəsə diqqət və göstərməklə
yanaşı, hamıdan, burada baş verən hadisələrdən
də tam halıdır. Kimin hansı işlə məşğul
olması, hətta bu işin hansı etapda olması da ona bəllidir.
Görülən hər bir işə lazımınca dəyər
və qiymət vermək, xırdalıqlara kimi onu təhlil
etmək də Səməndər müəllimin iş
qaydasıdır. Məktəbin idarə olunmasında
formalaşmış şəliqə-səhman, ciddi əmək
intizamı, onun bir çox nailiyyətlərinin əsasıdır.
Şəhər və rayon məktəbləri arasında bu məktəbin
müəllim, şagird və məzunlarının
qazandıqları uğurların sayı daha çoxdur. Səməndər
müəllim kollektivin hər bir üzvünün uğuruna
öz uğuru kimi sevinir, qüsurlarını isə öz
qüsuru kimi qəbul edir, onunla nəfəs alır.
Mövcud reallıq bundan ibarətdir ki, pedaqoji ali təhsil
müəssisələrinin məzunları yeni iş yerində
bir sıra problemlərlə üzləşirlər. Bu
baxımdan ali məktəbdən sonra gənc müəllimin
düşdüyü pedaqoji kollektivdən, mühitdən
çox şey asılıdır. Səməndər müəllimin
rəhbərlik etdiyi bu müəssisədə gənc müəllimlərə
xüsusi diqqət və qayğı göstərilir. Onlara təcrübəli
müəllimlərin dəstək olması ilə
yanaşı, düşdükləri kollektivə isinməkdə
də xüsusi diqqət və qayğı göstərilir.
Taleyin hökmü ilə mən də bir vaxt Səməndər
müəllimin rəhbər olduğu məktəbdə Azərbaycan
Dövlət Pedaqoji Universitetinin “Fizika və texnologiya”
fakültəsinin “Fizika müəllimliyi” ixtisası üzrə
əyani şöbəsinin IV kurs tələbələrinin təcrübəsinin
təşkili və keçirilməsi işinə rəhbər
oldum. Dəfələrlə gənc müəllimlərə
təlim texnologiyalarının düzgün seçilməsi,
nəticəyönümlü olması ilə bağlı
Rabindranat Taqorun; “Təhsil, mümkün qədər, gərək
insanın yediyi qidaya oxşasın. Əgər yediyiniz qida lap
birinci tikəni ağzınıza alan dəqiqədən sizə
ləzzətli görünürsə, mədəniz
ağzınızdan da əvvəl oyanıb
açılır” fikrini onun özünəməxsus tərzdə
şərh etməsi və ya ilk növbədə şagirdi
sevməli, bu sevgidə də sərhədli, pərdəli bir
barmaq da uca olmaqla bağlı öz təcrübəsini
bölüşdüyünün şahidi olmuşam.
Xüsusi vurğularla müəllimin ən böyük vəzifəsinin
Vətənin, Millətin və Dövlətin gələcəyi
naminə onu sevən vətəndaşlar tərbiyə etmək
və bu işdə əsl müəllim, əsl ziyalı kimi
şəxsi nümunə göstərməsinin əsas şərt
olduğunun xatırlatdığını dəfələrlə
görmüşəm. Səməndər müəllimin
dediklərindən-“ Vətən sevgisi iki cür olur, birisi ailədən,
kökdən, nəsildən miras olaraq qanla gəlir, digəri
isə Vətənə olan sonsuz sevgi və məhəbbətin
şüurlu dərkinin bəhrəsi kimi, ilahi sevgiyə
yüksəliş yolunda mükəmməl bir məqam olaraq
üzə çıxır. İkincisi daha əzəmətli
olur, bizim müqəddəs borcumuz bunu tərbiyə etməkdir.”
Səməndər müəllimə görə məktəb
şagirdlərin təkcə təsil aldıqıqları,
ictimai fəaliyyəti göstərdikləri yer deyil, ilk
öncə onların əsas ailəsi olmalıdır. İllərin
təcrübəsi göstərir ki, şagirdlər məktəbə
gələndə təkcə təhsil almaq üçün
gəlmirlər. Eyni zamanda özünün, ailəsinin
sosial-psixoloji durumu ilə bağlı cavab tapa bilmədikləri
bir çox suallara da aydınlıq gətirmək, cavab almaq
üçün onları da özləri ilə məktəbə
gətirirlər. Onlar bu problemləri hər gün məktəbə
daşısalar da, bəzən illərlə cəsarətləri
çatıb dillərinə belə gətirə bilmirlər.
Vaxtında cavab tapmayan bu suallar illər keçdikcə
ağır yükə çevrilərək onları əyir,
sındırır, sonrakı talelərində öz mənfi
təsirini göstərir. Bu baxımdan Səməndər
müəllimin illərlə qazandırdığı təcrübəsindən,
diqqət və qayğıkeş baxışlarından,
şair qəlbinin hərarətindən heç bir şagird
və ya müəllim yan keçə biməz. Onun hər kəsin
gözlərinə baxıb ürəyindən keçəni
oxumaq bacarığı, hər bir şagird və müəllimin
iç dünyasının rahatlıq tapmasında bir məlhəmə,
işığa çevrilir. Səməndər müəllim
deyir ki, hər bir şagirdi şəxsən tanımaq, yeri gələndə
onunla əsl doğması kimi səmimi hal-əhval tutmaq,
müəllim qayğısı-nəvazişi göstərmək,
humanist xarakterli müəllimlərə mənsub olan müsbət
insani dəyərlər olmaqla yanaşı, həm də
şagirdlərin həyata və insanlara
baxışını, özünə və Allaha inamın
köklü surətdə dəyişməsinə
güclü təsir göstərən pedaqoji təlim
texnologiyalarından biridir.
Bu gün pedaqogika elminin cavab axtardığı
suallardan ən önəmlisi “Müasir müəllim necə
olmalıdır?” sualıdır. Bununla bağlı dünyada
çoxlu sayda bir-birinə bənzər və fərqli modellər
vardır. Təəssüflə qeyd etməliyik ki, müasir
müəllimdə görmək istədiyimiz dəyərlərin
çoxunun onun fərdi keyfiyyətləri ilə bağlı
olduğu üçün bu modellərin heç biri tam tətbiqini
tapa bilmir, özünü doğrultmur. Təcrübə
göstərir ki, müəllim üçün vacib olan
bilik-bacarıqlar sistemi hər zaman həll edici rol oynamır,
daha önəmli olanı onun fərdi-Allah-təalanın bəxş
etdiyi keyfiyyətləridir. Bu baxımdan Böyük yaradan
öz ruhundan Səməndər müəllimə verdiyi insani
gözəllikləri əsirgəməmiş, bol və
mükəmməl verərək onu şərəfləndirmişdir.
Səməndər müəllim tərbiyədə
çətinliklə başa düşülən, həll
olunan bir çox məsələni mahir ustalıqla,
anlaşılan bir dildə şərh etmə qabiliyyətinə
malikdir. Bu metod təcrübədə sınaqdan
çıxmış və ən geniş yayılmış
metodlardan birisidir. Burada şagird və müəllim
arasında münasibət sünilikdən uzaq olmaqla, daha
böyük təsir gücünə malik olan səmimiyyətə
çevrilir. Vaxtilə yunan filosofu Platon da tələbələri
ilə öz apalarında yaranmış səmimi və təbii
münasibətə daha çox üstünlük
vermişdir. Onun bu təcrübəsi pedaqogika elmində
“Platon məhəbbəti” adı ilə əbədiləşmişdir.
Səməndər müəllim bəzi məktəb
rəhbərləri kimi, istər uşaqlara, istərsə də
müəllimlərə ümumi baxmır,
“hamınızı eyni dərəcədə sevirəm” demir,
kimi nəyə görə sevdiyini tam dəqiqliklə deməklə,
qarşılıqlı münasibətlərin düzgün
qurulması və inkişafına aydınlıq gətirir. Səməndər
müəllimlə olan söhbətdən sonra istər
şagird, istərsə də müəllim özündə
yeni bir güc, cəsarət və ideya tapır, yaxşı
mənada çevrilib başqa bir adam olur. Bu baxımdan arxada
qalan ilin bəhrələri hər yerdə onu-Səməndər
müəllimi sevinclə, sevgilərlə
qarşılayır, hər kəs “kiçicik bir xatirənin-hadisənin”
onun taleyində həlledici, yadda qalan həyat və ustad dərsi
olması barədə öz nağılını kövrəkliklə
və minnətdarlıqla özünə
danışırlar. Belə anlarda həm öz peşəsi
ilə fəxr eyləyən, bir az da kövrələn Səməndər
müəllim qürrələnərək yazır:
“Müəllim şərəfini qoruyub saxlar
Dəniz tək çağlayar, bulaq tək
çağlar...
...Ondakı bu eşqə, həvəsə bir bax
Vətənə nur yayan çıraqdır,
çıraq...”
İnsan həyatının mənası onun hansı
məqsədə xidmət etməsi ilə müəyyənləşir.
Bəli, Vətənə nur yayan bu çırağın-Səməndər
müəllimin bircə məqsədi var, şagirdləri həyatda
gərəkli və dəyərli insanlar olsunlar. O hamıya
sübut etməyə, öyrətməyə
çalışır ki, Vətənin ön sərhədi məktəbdən
başlayır, millət və dövlətin mənəviyyat
əsgəri olan müəllim ön cərgədə
möhkəm dayanmalıdır, məktəb sabahımız
olmaqla yanaşı, bu günümüzün də
aynasıdır.
Millətin milli mənəvi dəyərlərinə
və tarixinə varis çıxmağı bacaran rəhbər
işçi, ona qismət olmuş fürsəti
lazımınca dəyər verməli, milli ruhun
inkişafına yardımçı olan incə mətləbləri
daima gündəmdə saxlamağı bacarmalı, onun
daşıyıcısı olan ziyalılara qayğı
göstərməlidir. Bakı şəhər Sabunçu
rayonunun İcra başçısı Adil Vəliyevin bacarıqlı,
qabaqcıl, təşəbbüskar və yenilikçi bir rəhbər
olması respublikamızda hamıya bəllidir. Bir də onu rəhbər
kimi insanlara daha çox sevdirən, hamının duyduğu səviyyədə
sadə və səmimi olması ilə yanaşı,
çoxundan fərqli olaraq milli ruhun üstün
daşıyıcısı, həm də onun təəssübkeşi
olmasıdır. Səməndər müəllimin istedadlı
və millət sevdalı ziyalı olmasını duyan və
buna dəyər verən Adil müəllim, rayonda keçirilən
tədbirlərin daha da təbii alınması
üçün mütləq ona söz verir... Səməndər
müəllim də öz növbəsində ona göstərilən
bu etimadı əsl müəllim-ziyalı kimi qəbul edir.
Uca dağların ətəkləri belə təpələrin
zirvəsindən daha uca göründüyü kimi, Səməndər
müəllimin hər çıxışı, kiçicik
bir cümləsi də böyük sevgilərin fəlsəfəsinə
bürünərək həmişə olduğu kimi ətirli,
dadlı-duzlu, dahiyanə olur. Hamını Dövlətimizin
inkişafına xidmət göstərməyə və Milli
mücahiddə bir bayraq altında birləşməyə səsləyərək,
elmi dəyərlərə söykənən
işıqlı fikirləri ilə hər kəsin qəlbində
bu sevgilərin çiçəklənməsi
üçün bir bahar abı –havası yaradır.
Səməndər müəllimi digər müəllimlərdən
fərqli bir cəhəti də onun yaradıcı-dolu adam,
ruhumuzu oxşayan söz sahibi olmasıdır. Onun Vətən,
torpaq, çiçək ətirli hər bir fikri şeirə
çevrilərək bahar qızı kimi min bir donda
çölə-çəmənə səpələnərək,
min bir rəngli çiçəklər kimi göz və
könülləri oxşar, hər kəsin qəlbinə
bayramsayağı sevinc bəxş edər. Onun ürfan əhli
müəllim-şairliyinə sübut,
yaradıcılığı və əməllərində
Allah eşqinə, Vətənə, millətə və Azərbaycan
dövlətinə olan ilahi sevgilərinin böyük,
söz-söhbətinin isə dillər əzbəri,
aşıqların dilində olmasıdır. Bu məqamda
maraqlı bir sual meydana çıxır, görən Səməndər
müəllimdə haradandır bu güc? Cavab çox
gecikmir, öz şerləri əsl ünvana çevrilib, bu
sirrin gizləndiyi məkana aparır.
Axa-axa durulmuşam,
Qucağında özüm, dağlar.
Çeşmən üstə diz
çökmüşəm,
Güc alıbdı dizim, dağlar.
Güc aldığı torpaqla qürrələnən
Səməndər müəllim, “Faxralı tək
ağır elim var mənim”, “Od tutub odunda yanım, Faxralı”
deyərək onu canından əziz, dil-imanı bilir.
Zaman-zaman Türk, eləcə də Azərbaycan,
Gürcüstan Respublikalarının tarix və mədəniyyətinə
görkəmli şəxslər bəxş etmiş, Ulu
Borçalıda ağır bir el hesab olunan Faxralıya
oğul məhəbbətini bildirərək onun şərəfinə
qoşmalar qoşub, dastanlar yazır:
Vurğun könlüm pərvanədir başında,
Canımdan da əziz canım, Faxralı.
Həyatım, varlığım, zövqüm,
kamalım,
Səcdəgahım, din-imanım Faxralı.
Göz açıb, ayaq tutub yeridikcə, bu
torpağı gəzdikcə, onun hər
qarışının tarix, bu torpaqda şərəflə
ömür sürənlərlə bağlı xatirələrlə
dolu canlı və sirli kitab olduğunu bilən Səməndər
müəllim, ona qucaq açan bu yerlərin hər künc-bucağı
ilə “Anası kimi”, “Vətən kimi” bayatı dilində
danışır:
Göy qaya,
Hər yanı gömgöy qaya.
Yağılara dirsəkdi,
El-elata öy qaya.
Qarabulaqdı,
Dərdə çara bulaqdı.
Gözəllərə seyrangah,
İgidlərə oylaqdı.
Kəmər qaya,
Buludu əmər qaya.
Mehribandı insana,
Söz desən, dinər qaya.
Boz qılıcdı,
Əhdinə düz qılıcdı.
Nakəsə bu torpağın,
Hər sözü bir qılıncdı.
Hər bir qələm əhlinin yaşam fəlsəfəsini
özündə əks etdirən dahiyanə poetik fikirləri
vardır. Məsələn, xalq şairi Məmməd Araz:
“Bir xatirəm köçəcəkmi xatirələrə?
Min xatirə köçəcəkdir mənimlə, əfsus!”
və ya xalq şairi Zəlimxan Yaqub: “Ölərəmmi, məni
duysan mən kimi, Bir ömür də borc alaram fələkdən!”
deyərək bu həyatla bağlı istəklərini
bildirmişlər. Milli ədəbiyyatımızın həm
dərin bilicisi, həm də onun vurğunu və təbliğatçısı
olan Səməndər müəllim də ustadları kimi bu məsələyə:
“Səməndər, dünyanın nuru insandır, Mən insan
ömrünü bahar istərəm” deyə dünyanın bir
çox ədibləri-romantikləri kimi insan
ömrünü həmişə bahar görmək istəyir.
Bu dahiyanə arzular, fikirlər onun iç
dünyasının, həyat eşqinin nə qədər
gözəl, möhtəşəm və humanist olmasına
bir işarədir.
Sokrat söyləyir ki, poeziya sirdir, ovsundur, hər kəsə
qəlbini açmır. Qəlbini Səməndər müəllimə
geniş açan bu sirli –ovsunlu poeziya dünyasını nə
gəzməklə doymaq olur, nə də onun ovsunundan qurtulmaq.
Nəfəsini dərib sakitcə qərar qəbul etmək istəyirsən,
görən kimdir bu Səməndər? Fikirləşincə
xəyal-fikir dünyası ağuşuna alıb məni
özümdən qoparır, fikirlərim dünyanı
dolaşır, bir-birinə qarışır.. .heç nə
fikirləşə bilmirəm, sükut hökm edir...
Yuxuda doğma bir səs, nurlu bir sima dadıma
çatır... hər ikimizin könül Sultanı, Azərbaycanın
xalq şairi Zəlimxan Yaqub: “Təhsilimizin, maarifimizin,
seirimizin, sazımızın, sözümüzün səməndəri,
pərvanəsi qardaşım.”
VİDADİ ÖMƏR OĞLU ORUCOV
Bakı Dövlət Sosial-İqtisadi Kollecinin direktoru,
Pedaqogika üzrə elmlər doktoru
Ədalət.- 2024.- 16 fevral,¹ 6.- S.11.