Bayat
YUMUL, BƏNÖVŞƏM,
YUMUL...
Hava yaman sazaqdı,
Günəş səndən uzaqdı,
Bir ac quzu mələyib
Sənə boylandı, baxdı;
Yumul, bənövşəm, yumul.
Çəmənlərə iz düşür,
Bir deyil ki, yüz düşür,
Niyə sənin payızın
Hər
çiçəkdən tez düşür;
Yumul, bənövşəm, yumul.
Göydə bulud görünür,
Bulud qara bürünür.
O dağda bir duman var
Sənə tərəf sürünür;
Yumul, bənövşəm, yumul...
Qalarsan baxa-baxa,
Kağız gül səndən baha.
Arı yaman çoxalıb
Gülü də sancır daha;
Yumul, bənövşəm, yumul.
Ömrün bircə həftədir,
Ətrin min cür həbdədir.
İndi sevgili üçün
Beş qərənfil dəbdədir;
Yumul, bənövşəm, yumul.
Yum gözünü, çən görmə,
Vaxtsız gələn qəm görmə.
Dünya yaman qarışıb
Mən görəni sən görmə;
Yumul, bənövşəm, yumul!..
GÖRÜRDÜM BU
GÜNÜ...
... Bu da sonuncu gün, sonuncu vida,
Bu da ayrılığın sonuncu tini.
Quzum, hər görüşün son ucu vida,
Görürdüm bu günü,
Sənnlə görüşün birinci günü...
Yolun uğur olsun, - deyirəm sənə;
Qarşıda ömür-gün
sınağı durur.
Nə deyim, bəlkə də yolunda yenə
Mənimtək bir sevda qonağı durur.
Gedirsən,
bu günü saxla yadında,
yaddaşın mən verən dərsi
pozmasın.
Sən elə alış ki,
sənin odunda
ötəri qonaqlar qoy
qızınmasın.
Qarşımda nə çəpər, nə də ki,
Mənim də ömrümə beləcə
gəldin.
Qəlbində bir çınqı od
saxla
Bəlkə bir çırağı
yandıra bildin.
Əyil!..
Məhəbbətin önündə əyil,
Bəlkə bu dünyadan qopara səni.
Taleyin estafet ağacı deyil
Hərə bir mənzilə apara səni...
Bir gün də sərbəstlik taxtı devrilib
Ömrünə gəlinlik illəri gələr.
Dünənin bir namərd dosta çevrilib
Bu da sonuncu gün, sonuncu vida,
Bu da ayrılığın sonuncu tini.
Quzum, hər görüşün son ucu vida,
Görürdüm bu günü,
Səninlə görüşün birinci günü...
GETMƏK İSTƏYİRSƏN...
Getmək istəyirsən, bəhanəsiz get,
Oyatma mürcülü xatirələri,
Səsin həmin səsdir, baxışın ögey
Gedirsən, səsin də yad olsun
Sən dəniz qoynuna tullanmış çiçək,
Üstünə dalğalar
atılacaqdır.
Saxta məhəbbətin, saxta sənədtək
Nə vaxtsa üstündə tutulacaqdır...
Yollar tək döşənib ayaqlarına
Sənə yalvarımmı...
Bu mümkün deyil,
Qoymaram qəlbimtək vüqarım sına,
Alçalıb yaşamaq ömür-gün deyil...
Demirəm, sən uca bir dağsan, əyil,
Demirəm, qalıbdır əlacım sənə,
Nə səndə məhəbbət qara pul deyil,
Nə mən dilənçiyəm əl
açım sənə.
Getmək istəyirsən,
O, yol, o da sən,
Bir cüt göz baxacaq arxanca sənin.
Getdinmi,
Haçansa dönmək istəsən
Tikanlı yasdığa dönəcək
yerin.
Getmək istəyirsən,
nə danış, nə din,
yox ol, uzaqlartək dumanda, çəndə.
Nəyimi sevmişdim, deyə bilmədin,
İndisə yüz eyib görürsən məndə...
Getmək istəyirsən,
bəhanəsiz get,
oyatma mürgülü xatirələri.
Səsin həmin səsdir, baxışın
ögey,
Gedirsən, səsin də yad olsun
AÇILMA
Göydə ulduz dənə-dənə,
Saydım onu dönə-dönə,
Xatirələr dindi yenə,
Açılma, sabah, açılma.
Göydən yerə endi günəş,
Toy şamına döndü günəş.
Mənim üçün söndü günəş,
Açılma, sabah, açılma.
Bilmirəm yolum haradı,
Küsübdü, könlüm, yaradı.
Onsuz da günüm qaradı
Açılma, sabah, açılma.
Çox da göydə çoxdu ulduz,
Daha mənə yoxdu ulduz,
Hər şeyi unutdu o qız
Açılma, sabah, açılma.
Kim deyir bu qəm uyudu,
Hicran bir dərin quyudu.
Açılma, sabah,
açılma...
QAYITMA
İndi ki, gedirsən son bahar kimi,
Qayıtma geriyə durnalar kimi,
Yaşa zirvələrdə, yaşa qar kimi,
Çevrilib yağışa, selə
qayıtma.
İllərim nahaqdan ötdü səninlə,
Demirəm ömür-gün bitdi səninlə,
Getdin, nəğmələrim getdi səninlə,
İndi qəmli ötən telə
qayıtma.
Sən gəldin ömrümə duman, çən
kimi,
Yaşarsan saçıma düşən dən
kimi,
Qoxlayıb atdığın gülə
qayıtma.
MƏHƏBBƏTDƏN
KÜSƏNDƏ
Yazırıq sevgidən, yazırıq ancaq
Elə sətirlərdə alışırıq
biz,
Məhəbbət olubdur oyun-oyuncaq,
Hansı məhəbbətdən
danışırıq biz.
Odlara qalanmaq ötəri hissdir,
Kəlmələr biçimli,
Sözlər biçimli...
Çoxları diplomsuz mütəxəssisdir,
Eh, ürək aldatmaq bir sü içimi,
Sevimmi?!
Tərəddüd qət edə bilmir,
Bəzən itiririk inam, ümidi.
Ürək var duyğular fəth edə bilmir,
Ürək var həndəsi fiqur kimidir.
Bir qəlbə girəndə boyalı sözlər,
Görən öz sözünü ürək
dedimi?!
Axtarır,
Axtarır,
Axtarır gözlər;
İşləyir bir saat kəfkiri kimi.
Təbəssümlər saxta söz qiymətlidir,
Yalanı yalanla alqışlayırlar.
Çoxları könüldən səxavətlidir,
Hər qıza bir könül
bağışlayırlar...
Elə məhəbbətdən yazırıq, ancaq
Elə sətirlərdə alışırıq
biz,
Məhəbbət olubdur oyun0oyuncaq,
Hansı məhəbbətdən
danışırıq biz?!
SƏN GƏRƏK...
Sən gərək özünü
tanıtmayaydın,
Mənə bu üzünü
tanıtmayaydın.
Yenə də həyatı səndən umaydım,
Elə biləydim ki, dünyada təksən.
İllərin ömrümdən
apardığını
Elə biləydim ki, gətirəcəksən.
Bahar gözləyirdim, yenə də
qışdı,
Bir arzu, bir ümid öldürməkdənsə
Aldanma-aldana yaşamaq xoşdu;
Sən gərək özünü tanıtmayaydın...
Sənə baxa-baxa sənin üzündə
Görünür özgəni sevmişəm
onda.
Hər titrək sözümü sənin gözündə
Yəqin özgəsinə demişəm
onda.
Hissin xumarında yumub gözünü
Onda məhəbbətim yuxulu imiş.
Sonradan oyanıb,
Onda bilib ki,
Suyun lal axanı qorxulu imiş;
Sən gərək özünü
tanıtmayaydın.
Sən gərək özünü
tanıtmayaydın;
Ömür
də beləcə keçib-gedəydi.
Sən demə marala atdığım güllə
Maral dərisində tülküyə dəydi...
Sadəlövh qəlbimdən,
məhəbbətimdən,
keçdiyim yollardan utanıram mən;
yuxulu gözümdən
ağrılar keçir,
yanımdan sevgisi doğrular
keçir,
Səndən yox,
onlardan utanıram mən...
Sən gərək özünü
tanıtmayaydın,
Mənə bu üzünü tanıtmayaydın...
NƏ BİLƏYDİK...
Nə biləydik bu sevginin sonu yox
Nə biləydik dünya belə dönəcək.
Nə biləydik sevgi adlı bu qonaq
İkimizin aramızda öləcək...
Ulu sevgi göydən yerə endimi,
Nə dayandı yolumuzun üstündə?
Bu məhəbbət soyuduqca, sən demə,
Can verirmiş qolumuzun üstündə.
Hər görüşə sürünürdü
ayaqlar...
O çəmənlər - bir baharlıq səməni.
Dodaqları yandıranda dodaqlar
Ürəyimiz
üşüyürmüş, deməli.
Əyləncələr qoymadı ki, göz
açaq;
Hər istəyi biz beləcə bitirdik.
Payız gəldi toy-bayramla, biz ancaq
Yarpaq-yarpaq günümüzü itirdik.
Şirin oldu yalanların zəhəri,
Həqiqəti gizləməmişik həmişə.
Sevgililər oyaq açdı səhəri,
Biz axşamı gözləməmişik həmişə...
Yuxu gördük...
Gah qorxulu, gah da şən,
Boğdu bizi tərəddüdlər
axarı.
Yuxularda əllər gördük birləşən,
Ha yozduqsa vhicran oldu axırı...
Nə biləydik bu sevginin sonu yox
Nə biləydik dünya belə dönəcək.
Nə biləydik sevgi adlı bu qonaq
Üzümüzə baxa-baxa öləcək...
***
Vəfalı qızlardan az
yazırıq, az,
Gileylə doludur şerlərimiz.
Şerə ünvan olur sevgisi dayaz,
Dərin ümmanları unuduruq biz...
Hey əl-qol atırıq yağış gölündə,
Görsən sədaqəti duymurmu ürək?
Susuruq...
Naməlum qəbir önündə
Fikirli-fikirli susduğumuztək...
Bilirik hər hissin öz sərhəddi var,
Bəlkə bu istəyi vurmuruq üzə.
Nədənsə çox zaman vəfa, etibar
Vəzifə borcutək görünür
bizə.
O bir bulaqdır ki, tutulub gözü,
Həmişə oyaqdır onun ümidi.
Yaxına getmirik...
Sanki bu mövzu
Mina basdırılmış sərhəd
kimidi.
Vəfalı qızlardan az
yazırıq, az,
Gileylə doludur şerlərimiz.
Şerə ünvan olur sevgisi dayaz,
Dərin ümmanları unuduruq biz...
BİZİM
GÖRÜŞÜMÜZ
Sözlər niyə belə qəlbə dəyirlər,
Ürəksiz görüşdən
doymuşuq daha.
Fillər ölümünü duyur deyirlər
Biz də ayrılığı duymuşuq daha...
Görüş yerimizdə yaşıl bürünən
O ağac cildini qüştək uçurdu.
Son iki yarpağı biz idik dünən
Bizi də məhəbbət payızı
vurdu.
Külək yarpaqları gəzdirir veyil,
Köhnə yurd yerimi, görüş
yerimiz?
Tökülən yarpaqmı,
Yox, yarpaq deyil.
Yağır üstümüzə gileylərimiz.
Çoxdan oxumuşuq gözlərimizi,
Gözlər istəyini azdıra bilmir.
Buz kimi soyumuş sözlərimizi
Odlu dodaqlar da qızdıra bilmir.
Ürək ayrılığa bəhanə gəzər,
Sürünər görüşə
ayaqlarımız.
Qəlbimiz küsülü uşağa bənzə,
Bəs necə görüşür dodaqlarımız?!
Bir görüş yerinə ayaq döyürük
Hardasa sevginin qırılıb səsi.
Bazar ertəsinə ağır deyirik,
Hər görüş bizimçün
bazar ertəsi.
Sözlər niyə belə qəlbə dəyirlər,
Ürəksiz görüşdən
doymuşuq daha.
Fillər ölümünü duyur deyirlər
Biz də ayrılığı duymuşuq daha...
Nüsrət KƏSƏMƏNLİ
Ədalət.- 2009.- 11
aprel.- S. 20.