UŞAQLAR TEZ-TEZ BÖYÜYƏR Kİ

UŞAQLAR TEZ-TEZ BÖYÜYƏR Kİ...

Daşlar dəyər baş barmağa -

Ayaq həddini aşmasın,

baş tələsdi ağarmağa,

kəllə olanda - çaşmasın.

Məkan bizim, vaxt bizimki,

daha bizi kim döyər ki?

Uşaqlar tez böyüyər ki,

əl-ayağa dolaşmasın.

Tox dərdini çəkməklə ac,

müşkülünə tapar əlac,

alim qardaş, dilin aç -

nadan ağzını açmasın

Erkək kimi qoçaq, diri

aslanların dişiləri,

Vətən, qoru kişiləri -

qızlar qürbətə qaçmasın.

Dolaşmışam qarış-qarış,

hər bucağı mənə tanış,

məddah, bir az asta danış -

Saray tavanı uçmasın;

Vuruşmaqdı Şairinki,

dedin: "Vurun, sınsın əngi!",

şuşa üçün neynədin ki,

yad bayrağı ucalmasın?!

Biz getsək də ümid qalsın,

çiçək açsın, tikan solsun,

yumruq gərək cavan olsun -

Vətən vaxtsız qocalmasın

MƏNƏ - HƏR HAVAYA

DÜŞMƏZ OYNAMAQ...

Dindirin, həyatım sədəfdi sazdı,

çayın taleyimlə dərd boyaboydu,

kimisi adını qızıla qazdı,

kimisi ömrünü yazılı qoydu.

Təbiblər ölümü yubada bilmir,

çünki canı verir nə bada-bilmir,

bir od var, torpaq da soyuda bilmir -

örtmədi -məzarın qazılı qoydu.

Mənə hər havaya düşməz oynamaq,

gərək qarışasan-azdı qaynamaq!

Tanrım, dövrana bax, bu dəli maymaq

gör, kimi-kimlərdən asılı qoydu?

Ömür - dəryasına qayıdan yaqut,

xəyal, o səhnəni bacarsan unut;

gənc ikən gedirdim, gələndə tabut,

anam "Patefona" - "Vağzalı" qoydu.

Gözün çıxmaq olmur hər an selinnən,

kərpic kəsmək olmur mülklər külünnən,

illər gəncliyini alıb əlinnən

o qədər igidi əsalı qoydu.

Gəldin Vahid ƏZİZ, dünya bir yol,

zülmətə yol çoxdur, işığa - bir yol,

hər kəsin ovcuna məzar, ayıq ol:

"Yazıq, nə gətirdin"- sualı qoydu...

HƏLƏ SUYA DÖNÜB İÇİLMİR DUMAN...

Solur lalələr də, bənövşələr də,

çəmən necə dözür, kollar ağlamır,

alışa bilməzdi bu cürə dərdə -

çinar ona görə çiçək bağlamır,

Nə əyri çömçəydin, nə sınıq boşqab,

ürəyim nələrə tab gətirdi, tab!

Yatmış "Qara çuxam" bağlı bir kitab -

Bir kəs - nə oxumur, nə varaqlamır,

Səbrim ölümlərdən saxladı məni,

eşqim cünun kimi dağladıb məni,

nakişi olanlar ağladıb məni -

sonra danlayıb ki - "Kişi ağlamır".

Bəxtəvər illərim - necə də itdin?

İstəkli güllərim - harada bitdin?

Anam, nahaq məni etibar etdin -

dünya əmanəti yaxşı saxlamır,

Hələ bax, gör necə ağlayan gəlir,

nəyəsə ümidlər bağlayan gəlir,

hər yerdə cibləri yoxlayan gəlir,

qəlblər çəkdiyini kimsə yoxlamır,

Hələ suya dönüb içilmir duman,

ox mürgü vurmaqda, çəkilmir kaman,

dövran, Vahid ƏZİZ, sirli bir ümman -

bəxtin gətirib ki, hələ çağlamır...

GECƏLƏRİM...

Gecə düşdü, Günəş batdı -

zülmətə yol gedirdim,

gecə, düşdü, şər qarışdı -

kölgəni də itirdim,

ulduz axar, taleləri

yada salar gecələr,

gətirməklə səhərləri

yadda qalar gecələr,

çətinləşər günü-gündən

sənnən soraq almağım,

bu gecənin o gecədən

fərqi sənsiz qalmağım,

yananların tüstüləri

gözə çarpıb - seçilmir,

gül sevinir - qaranlıqda

yatan çəmən biçlmir,

yuxu görər gecələrdə,

qanlar tökən savaşlar da

ara verər gecələrdə,

göylər xalı ortasında

ay gümüşü qəndili,

gecələrim insanlarla

ulduzların mənzili,

çıraq olub qəlbim yanar

sən yaşayan küçədə,

Tanrıdan bir diləyim var -

can verməyim gecədə...

ƏLƏK, HƏLƏ ƏLƏ GÖRƏK...

Ələk, hələ ələ görək -

xəlbirə, sənə güvənim?

gözəl çiçək görkəminə

yoxsa - sözünə güvənim?

Yeri dar olub cahanın,

səsi coddur həyəcanın,

min sifətli bu Dünyanın

hansı üzünə güvənim?

Səsləyib, çəkdi tətiyi,

qarşımda əkdi kötüyü,

yara, yoxsa gizlətdiyi

şaşqın gözünə güvənim?

Dil buladım gəlib yenə

ocağın alov dilinə:

"De görüm, qalan külünə,

gedən gözünə güvənim?"

Bir az azad, bir az kölə -

söz savaşda məddah ilə,

tarixdən qalan əmələ,

yoxsa, izinə güvənim?

Xainmiş sirdaş duyduğum,

qallam uçdu daş qoyduğum,

yar-yar ola, baş qoyduğum

isti dizinə güvənim!

Xəlbirlə qaldım üzbəüz -

qoy, ələnsin əqidəmiz,

sən satmazsan, Vahid Əziz,

bəlkə özünə güvənim...

ÇƏKİLİR...

Vaxt sağaldır yaraları -

olaraq köz-köz, çəkilir,

eşq yarası ən ağrılı,

başqaları tez çəkilir,

biri deyir - "Özü atıb",

o birisi "Yarı satıb",

qonum-qonşu xəbər tutub -

adımız tez-tez çəkilir,

ayrılmışıq keçən yazdan,

payız keçir aramızdan,

xəzəllərlə qapınızdan

mənnən qalan iz çəkilir,

eşit ölüm xəbərini,

özgə tutsa yar yerini,

duymayanlar bir-birini

olaraq üz-göz çəkilir,

balım, şərbətim, şəkərim,

sevincim, qəmim, qəhərim,

bilirəm dəymədüşərim,

həsrətin mənsiz çəkilir,

bu nə əda, ya nazdı belə?

Qəlbdə nə ayazdı belə?

Sənsiz gələndə sahilə

harasa dəniz çəkilir,

şəkillərimi tökürsən,

ora-bura gül çəkirsən,

nə sən mənnən əl çəkirsən,

nə Vahid Əziz çəkilir...

MƏNƏ YÜZ İL ÖMÜR ARZULAMAYIN

Mənə yüz il ömür arzulamayın,

Payız yarpağıtək qovmasın külək,

Gözlərim, görsə də, ayağım-əlim

Əsalıq olanda dayansın ürək,

Mənə - "Yüz il yaşa" deməsin dostlar,

gülüşüm, yerişim, səsim itməsin,

mənnən cavan olan, gümrah olanlar

çiynimdə dünyadan köçüb getməsin.

Mənə yüz il ömür arzulamayın;

Bu qədər yaşayan hansı çiçəkdir?

Sən yaşda qalmırsa taytuşun-tayın;

Qurdla qiyamətə qalmaq deməkdir,

Mənə elə ömür arzulayın ki,

Ölüncə ümmantək çağlaya bilim,

Qapı-pəncərəni öz evimdəki

Özüm aça bilim, bağlaya bilim,

Sağlıqlar deyəndə hərdən şənimə -

Nə özüm kövrəlim, nə sizə gülüm,

Tənrıdan bir ömür diləyin mənə

Hər vaxt sevə bilim, sevilə bilim.

Taleyim sevgiylə baxsın üzümə;

Görsün yad payına şərik deyiləm?

Gərək olmayanda özüm-özümə,

Deməli, heç kəsə gərək deyiləm!

Mənə yüz il ömür arzulamayın,

Ləyaqət, təmiz ad atıb-getməsin,

Dünyaya qalacaq malı dünyanın,

Karvanım lənətə batıb-getməsin!

Mənə yüz il ömür arzulamayın...

BİR-BİR ETİBARLI DOSTLARIM GEDİR

Dünyasını dəyişmiş sadiq dostlarımın unudulmaz xatirəsinə

Qopub dənə-dənə dönürük dənə,

Dünya həzin-həzin bizi üyüdür,

təkliklə-tənhalıq güc gəlir mənə

ayrılıq yoxuşu yaman təntidir,