Bayat
GƏLƏ BİLMİRƏM
Gözümün yaşını
qurutmaq üçün,
Bir anlıq dərdimi unutmaq üçün,
Kövrək ürəyimi
ovutmaq üçün,
Mən sənin yanına gələ bilmirəm.
Bu ağrı ürəkdə nədir,
bilmirəm,
Daha dözəmmirəm, daha ölürəm.
Sənsiz ağlayıram, sənsiz gülürəm,
Mən sənin yanına gələ bilmirəm.
Heç kim can dərdimi yarıya bölməz,
Sənsiz xoşbəxtlik də
yaxına gəlməz.
Bu sevgi qəlbimdə
ölməyib, ölməz,
Mən sənin yanına
gələ bilmirəm.
Hələ də
üstümə küləklər
əsir,
İllər ötüb-keçir, ömür tələsir.
Saçımın ağlığı
yolumu kəsir,
Mən sənin yanına
gələ bilmirəm.
Vahid öz canından bezsə də gülüm,
Bu qəm dəryasında
üzsə də gülüm,
Canımı həsrətin
üzsə də gülüm,
Mən sənin yanına
gələ bilmirəm.
GETDİ
Başımın üstünü
buludlar aldı,
Bir
anın içində
dünyam qaraldı.
İnanın sözlərim
dilimdə qaldı,
O gözəl yolundan
qalmadı, getdi.
Qoydu ürəyimi
o yana-yana,
Daha yalvarmaqdan yığıldım cana.
Bənövşə dərmişdim dağlardan
ona,
Gülləri əlimdən almadı,
getdi.
Bu dünya başıma
inan ki, dardı,
Ruhumu canımdan
çəkib apardı,
Şirin təbəssümü
məlhəm olardı,
Dərdimin dərmanı olmadı,
getdi.
Bu dünya başıma
inan ki, dardı,
Ruhumu canımdan
çəkib apardı,
Şirin təbəssümü
məlhəm olardı,
Dərdimin dərmanı olmadı,
getdi.
Mən həsrət
qalmışam o qara gözə,
Ürək ayrılığa inanma dözə.
Məni eşitmədi,
baxmadı sözə,
Vahidə bir nəzər
salmadı, getdi.
BAXMIR
Dünya özü
boyda sehirdi, sirdi,
İnsanı qocaldan qəmdi,
fikirdi.
Qoca da, cavan da gözündə
birdi,
Fələk amansızdır, bil, yaşa baxmır.
Hər şeyin qədrini bil qaydasında,
Ağla qaydasında,
gül qaydasında,
Hamı bərabərdir
haqq dünyasında,
Mərmərdən yonulmuş baş
daşa, baxmır.
Xəyalım könlümü
çəkib aparır,
İnan can evimi söküb, aparır.
Ürəkdə qəflətən
tufan qoparır,
Məhəbbət gələndə çal başa, baxmır.
Vahidi düşünüb,
nə də yar, anıb,
Bülbül köç
edib, gülü sar anıb.
Elə bil ürəyi daşdan yaranıb,
Gözümdən tökülən bu yaşa, baxmır.
NƏVƏLƏR
Ruh oxşayır
şən səsi,
Nə şirindir kəlməsi.
Bir günəşdi
hərəsi,
İşıq saçar, nur
ələr.
Nəvələr.
Yaddan çıxmaz
bircə an,
Olubdur canımda
can.
Könlümüzü hər zaman,
İnanın sevinclə
bələr
Nəvələr.
Mələksiniz özünüz,
Çiçəksiniz özünüz.
Baldan şirin sözünüz,
Ürəyə də
xoş gələr
Nəvələr.
Şərə qələbə
çalar,
Zirvələrə ucalar.
Şöhrət tapar,
ad alar,
Aya, Günə yüksələr
Nəvələr.
Bu dünyaya gələndə,
Dərdimizi böləndə,
İnanın siz
güləndə,
Sizinlə dünya gülər.
Nəvələr.
Ömrümüzün davamı,
Hər ürəyin inamı.
Qırılmaz eşqin
camı,
Bizi əvəz eləyirlər
Nəvələr.
Vahid ƏLİOĞLU
Ədalət.- 2009.- 20
iyun.- S. 20.