ÜZÜ DAĞLARA, DAĞLARA

Gecə-gündüz yol gedirik

Üzü dağlara-dağlara.

Köks ötürüb, qəm yeyirik,

Ötən çağlara, çağlara.

Qardaş, yollar yaman tozdu,

Dəstəmizi yadlar pozdu.

Tale yozan belə yozdu,

Ümid sağlara, sağlara.

Qəm-qüssənin xeyri nədi,

Bu fələyin xeyrinədi.

Sinəmizsə daş sinədi,

Dözər dağlara, dağlara.

DÖYMƏ, DÖYMƏ

Hələ ki, bənövşəsən,

Boynunu əymə, əymə.

Ətirlisən, qəmlisən,

Qəlblərə dəymə, dəymə.

Ovsunlu duruşun var,

Boyuna min göz baxar,

Baxışın qəlblər yaxar,

Özünü öymə-öymə.

Günlər gəlib gedəndi,

Saçına düşən dəndi,

Bir sabah qocafəndi

Dizinə döymə-döymə.

AÇARSANMI?

Yollarına çıxsam əgər,

Denən, məndən qaçarsanmı?

Bülbül görmüş qızılgül tək

Pardaxlanıb uçarsanmı?

Çıxıb sevgi bələyindən,

Keçib sevgi ələyindən

Bu sevginin kələyindən

De görüm, baş açarsanmı?

Ay dilbilməz, bu nə nazdı,

Günlər ötür, ömür azdı,

Yusifoğlu xəstəhaldı

Ürəyini alarsanmı?!

İbrahim YUSİFOĞLU

Ədalət.- 2009.- 23 may.- S. 20.