HEÇ AĞLIMA GƏLMƏYİB
Sənə şirin
söz demək,
Üzümə xoş baxmasan.
Səndən küsmək,
incimək
Heç ağlıma gəlməyib.
Gülüm, səni
izləmək,
Səni izlədiyimi
Dostlarımdan gizləmək
Heç ağlıma gəlməyib.
Gözlərin nə
gözəlmiş,
Boy-buxunun elə
bil
Arzulardan düzəlmiş
-
Heç ağlıma gəlməyib.
Qonşum nazlı
yar imiş,
Hələ tay-tuşlarımdan
Rəqibim də
var imiş -
Heç ağlıma gəlməyib.
***
Ölüm-dirim arası
-
Günün ağı, qarası.
Ömrün ən
xoş anları,
Ən acı macərası
Cəmi ikicə addım.
Mən hara, ölüm hara,
Ömür səpdim yollara.
Çətin yollar
keçmişəm -
Beşiyimdən məzara.
Cəmi ikicə addım.
Dərə aşdım,
dağ aşdım,
Yer üzünü dolaşdım.
Ömrümü girov
qoyub
İnsanlara yol açdım -
Cəmi ikicə addım.
GÖZƏL DƏRD
Məhəbbətdə taleyin öz nuru var,
Gözəl arzu,
saf niyyətdi məhəbbət,
Var-dövləti neyləyirsən,
bəxtəvər,
Tükənməyən var-dövlətdi məhəbbət.
Vurulursan, adın
çıxır yadından,
Həzz alırsan alovundan,
odundan.
Doymaq olmur ağrısının dadından,
Şirin-acı həqiqətdir
məhəbbət!
Sevirsənsə bilinəcək,
gizləmə,
Heç kəsdən də
kömək, vəfa gözləmə.
Sən alçalma, kölgə
olub izləmə.
Öz-özünə sədaqətdi məhəbbət.
Yanırsan yan, tüstülənmə, alışma,
Öz sevgini kimə
gəldi danışma.
Bu bəladan sağalmağa
çalışma,
Haqdan gələn gözəl
dərddi məhəbbət.
QADIN
Həmişə arzudu, bahardı
qadın.
Qadın gözəlliyi daşqındı,
daşar.
Bir nəğmədi
qadın, küləkdi
qadın,
Baharda hər bəndi-bərəni
aşar.
Gözəl ruhumuza
salıb yanğını,
Dinc dura bilmirəm
bu yaşımda mən.
Subay oğlanların
azadlığını,
Qızlar bir baxışla
alır əlindən.
Boylanın dünyaya,
baxın yollara,
Açarı sizdədi göylərin,
yerin.
Sizə and verirəm
gözəl bahara,
Qadınlar bizə də
azadlıq Verin.
GÖRƏNDƏ...
GÖRMƏYƏNDƏ...
Səni görməyəydim
mən fağır, təki, -
Səni görən yazıq,
görməyən yazıq.
Görməyən dünyada
nə görübdürki,
Görən nə çəkmişəm
bilir mən yazıq.
Desəm ki, mənim ol, el mənə gülər,
Deyirlər, get otur qafiyə
tap yaz.
Bütün yer üzündə qalan dəvələr
O qızın nazını
çəkib aparmaz.
Əl göydən üzülüb,
ayaq da yerdən.
Görüb öz
başıma iş açmışam, iş.
"Kaş ki, görməyəydim" desəm
də hərdən,
Onu görməyincə
mən heç nəyəmmiş...
SƏNSİZ
Sənsiz üşüyürəm
türyan istidə,
Sənsiz söhbətlərdə yersiz sözəm mən.
Bəzən haylı-küylü
bir məclisdə də
Qəribəm, tənhayam, kimsəsizəm
mən.
Mənə bir ömürdür bir anlığın da
Çağırsan qəbirdə dayanmaram
mən.
Uyusam gözünün
qaranlığında
Yeddi günəş yansa
oyanmaram mən.
Bilsəm ki, sevirsən, sonsuz səhrada
Ulduzsuz gecədə,
mən tək deyiləm,
Sənsiz biganəyəm,
tanışa, yada,
Sənsiz özümə də
gərək deyiləm.
Dostlar qayğısıyla
neyləsin buna,
Kollektiv neyləsin, yalqızam,
yalqız.
Mənim ürəyimin
tənhalığına
Neyləsin həmkarlar təşkilatımız.
BALALARIMA
Ağlama, balam, ağlama,
Bu dünya düzələn deyil.
Ağlama, balam, ağlama,
Gedənləri gələn deyil.
Demə ki, "var",
deynən "vardı".
Ömür köç gedən
yollardı.
Getdi borcunu qaytardı,
Öldü bir də ölən deyil,
Ağlama, balam, ağlama,
Heç bura da gəlməz hər gün,
Sağ ol, yada salıb gəldin.
Sən ağladın,
ya da güldün,
Atan burda bilən deyil,
Ağlama, balam, ağlama,
Vüqarlı gəz
bundan belə,
İnsanlarla ver əl-ələ,
Heç bir ölü dirilərlə
Qalxıb dərd-sər
bölən deyil,
Ağlama, balam, ağlama,
A DÜNYA!
Öz urvam var, öz unum
var,
Ələyimi ələyirəm.
Seyrəldikcə dost-tanışlar
Mən yır-yığış
eləyirəm,
A dünya, sənə yaxşı yol.
Qaralır köz,
sönür ocaq,
Gözü örtür göz
üstə qaş.
Mən düşəsi dayanacaq.
Yaxınlaşır yavaş-yavaş,
A dünya, sənə yaxşı yol.
Mənim çox
az görüşüm
var,
Salam verəm, ya
verməyəm,
Yolüstü bir
az işim
var,
Vaxt ola
görəm, görməyəm.
A dünya, sənə yaxşı yol.
Qılıncımı qına qoyub,
Kəhərimdən mən düşmüşəm.
Çox şeylərdən
gözüm doyub
Yerişimi dəyişmişəm.
A dünya, sənə yaxşı yol.
Son baxışım səni
öpər,
Sənə duadır son sözüm.
Nəğməmi özünlə
apar,
Uğur olsun canım, gözüm,
A dünya, sənə yaxşı yol.
KEÇİB GEDƏCƏK
Dünyanın işləri
keçib gedəcək,
Hər şeyi sahmana
salacaq həyat.
Yerin allahları
köçüb gedəcək,
Qalacaq insanlar, qalacaq
həyat.
Xatirə çalacaq
qaynar sazında,
Buludlar göylərdə göllənəcəklər.
Ağaclar torpaqla
göy arasında
Yaşıl tellər kimi
dillənəcəklər.
Ölən gözəlliklər,
ölən gözəllər
Təzədən yaranar, sevilər
yenə.
İnsanlar yenə
də vüsal gəzərlər,
Həsrət apararlar mənzillərinə.
Bulaqlar qaynayar qədim illərdən,
Uzaq əsrlərdən küləklər əsər.
Min ilin tanışı
rastlaşar hərdən,
Hərəsi bir
yana yenə
tələsər.
Yenə güləşərlər
- "görək kim haqdı",
Torpağa qoyular asılan,
asan.
Yenə də xoşbəxtlik axtaracaqdı
Dünyanın ən xoşbəxt
canlısı insan.
Fikrət Qoca
Ədalət.- 2009.- 31 yanvar.- S. 20.