Aktrisa Günel Məmmədova:
"Mən teatr sənətinə gəlməyəcəkdim"
"Viktoriya" tamaşasından
təəssüratlar
Bu yaxınlarda təzəcə
təmirdən çıxmış Gənc
Tamaşaçılar Teatrında gözəl bir
tamaşanı izlədim. Hələ premyeradan öncə
gördüyüm afişa diqqətimi cəlb etmişdi. Bu,
Norveç yazıçısı Knut Hamsunun
"Viktoriya" əsərinin əsasında Bəhram
Osmanovun qurduğu tamaşa idi. Çox komfortlu və dolu olan
zalda bir səhnə işıqlanırdı. Dekorasiya
çox sadə və zövqlə seçilmişdi. Əsas
qəhramanlar Yuhannes və Viktoriya idi. Bu, "Leyli və Məcnun",
"Romeo və Cülyetta" kimi nakam sevgi əhvalatlarının
davamı idi.
Faciəvi romantika insanın qanına işləyirdi. Amma ən
böyük məsuliyyət,
yük məhz "Viktoriya" obrazını
yaradan aktrisaya düşürdü. Təsadüfi deyil ki, əsər
"Yuhannes və Viktoriya" yox, məhz "Viktoriya"dır.
Günel
Məmmədova bu rola bütün ürəyini qoyur, tamaşaçılara bu əhvalatı yaşadır.
Bugünkü müsahibimiz də
məhz bu gənc, amma çox istedadlı aktrisadır.
Kiçik arayışımız:
Günel Məmmədova 1986-cı ildə
Bakıda dünyaya göz açıb. Orta təhsilini
İncəsənət Gimnaziyasının
rus bölməsində
alıb. Orta məktəb
illərində fortepiano və
rəqslə məşğul
olub. 2002-ci ildə məktəbi bitirib. Həmin il Azərbaycan
Dövlət Mədəniyyət
və İncəsənət
Universitetinin "Estrada aktyorluğu"
fakültəsinə daxil
olub.
2006-cı ildə universiteti bitirib. 2006-cı ildən Gənc Tamaşaçılar
Teatrında işləməyə
başlayıb. 2008-ci ildən İbrus teatrında fəaliyyət
göstərir. Uşaqlıq illərindən bəzi kinofilmlərə çəkilmişdir.
"Kişiləri qoruyun"
(2006), "Yalan" (2006) - Ramiz Əzizbəyli, Ci-Mi (2008) - Cahangir Mehdiyev, "Ehram Tv" (2009) - Ayaz Salayev, "Ad gününün
peşmançılığı" - Zirəddin Tağıyev,
"İnsanın yaxşılığı"
- Fərid Əhmədov,
"Xanım Hey" (nağıl)-
Əli Hacıyev,
"Yuxu yaddaşı"
- Ruslan Hüseynov,
"Sözün sehri"
- Cavid Təvəkkülün
rejssorluğu ilə olan filmlərdə çəkilib. Həmçinin
"Çimnaz xanım
yuxudadır", "Tıq-tıq
xanım", "Çəkməli
pişik", "Adsız",
"Yağış yağmur
daldan atılan daş", "Sumayyə"
kimi tamaşalarda baş qəhrəmanlardan
biri olub.
- Xoş gördük,
Günel! İlk öncə səni
yeni "Viktoriya" tamaşasının qazandığı
uğuru ilə təbrik edirik. Bu gün çox
gənc aktrisalarımız
özlərini təsdiqləyə
bilirlər. Maraqlıdır,
ümumiyyətlə, ilk addımlarını
necə atmısan bu keşməkeşli sənətdə?
- İlk addımlarımı
elə məktəb illərində, İncəsənət
Gimnaziyasında atmışam. Hələ 7-ci sinifdə oxuyarkən
"Ad gününün peşmançılığı"
adlı filmdə çəkilmişdim. Hələ o vaxtlar verilişlər aparıb, rəqslə, bədii qiraətlə,
solo oxumaqla məşğul
olmuşam. İncəsənətin bütün növlərində
özümü sınamışam.
Düşünmürəm ki, bu gün çox şeyə nail olmuşam,
hər şey hələ qarşıdadır.
Amma sənət müəllimim
Rafiq Əliyev olmasaydı, mən teatr sənətinə gəlməyəcəkdim. Aparıcı olmaq istəyirdim
və teatr aləmini o qədər də bəyənmirdim.
Hardasa tamaşalarda mən də qeyri-səmimilik görürdüm, amma ilk
tamaşamda, söhbət
"Çimnaz xanım
yuxudadır"dan gedir,
hardasa bu ab-hava məni tutdu. Bu komediyada
Nabat rolunu oynamağı mənə
Rafiq müəllim təklif etdi və teatra gəlməyimdə əsas
rolu məhz müəllimim oynayıb və əlbəttə ki, valideynlərim. Mən İncəsənət Gimnaziyasını
bitirəndə onlar istəyirdilər ki, mən Xarici Dillər Universitetinə qəbul olum. Amma mən aktrisalıq sənətimdə davam etmək istədim və onlar heç
bir etirazlarını bildirmədilər. Söylədilər ki, əsas odur
işin ürəyincə
olsun.
- Sonuncu çəkildiyin
filmi və tamaşanı müzakirə
edək...
- Sonuncu çəkildiyim "Aktrisa"
filmi oldu. Orada baş qəhrəman xanımın rəfiqəsini
oynayıram.
- Məni kədərləndirən
"Viktoriya" tamaşasının
mətbuatda o qədər
də işıqlandırılmadığıdır.
Ümumiyyətlə, bu gün teatr sənəti o qədər də işıqlandırılmır. Ona görə də, istərdim sən də bu sonuncu tamaşan
haqqında bir az ətraflı
danışasan...
- Bu, Viktoriyanın
qısa ömrünü
tam dolduran bir məhəbbət hekayəsidir.
Sonda o yolayrıcında
qalır: Ailəsi - anası ,
atası, qardaşı
və əsl sevgisi, amma ailəsini
seçməyə məcbur
olur. Çünki ailəsi müflisləşir
və o, sevgisini tapdalayıb varlı bir insanla ailə
qurmağa məcbur olur. Yuhannes isə yazıçı
idi. Və Viktoriyanın ailəsi müflis olmasa idi, onlar ailə
qurub xoşbəxt ola bilərdilər.
Sonda Viktoriya həyatdan köçməzdən öncə
sevgilisi olan Yuhannesə məktubda bildirir ki, onlar
qovuşmasalar da, əsl sevgini daddığı üçün
xoşbəxtdir. Çox sevinirəm
ki, mənə, gənc kadr olmağıma baxmayaraq, bu rolu həvalə
etdilər.
- Səncə, insan
sevmirsə, belə bir rola necə
girə bilər, yoxsa mütləq həyatda sevmək lazımdır ki, obrazı belə canlandırasan?
- Çox
çətin sualdır
(gülür). Amma hər
şey olur. Fikirləri müxtəlif olur. Gər halda, həyatda hələ sevmirəm.
Amma həyatda baş qəhrəmanlar arasında
yaxşı münasibətlər
olmalıdır.
- Tamaşa zamanı
zala baxırsan?
- Olur. İstəyirəm tamaşaçının yaşantılarını görüm.
İbrus
teatrında bu daha çox mümkündür, çünki
orda zal və səhnə arasında çox balaca məsafə var.
- Tamaşaçını güldürmək çətindir,
ağlatmaq?
- O baxır
tamaşaçıya. Amma məncə,
ağlatmaq daha çətindir.
- Həyatda isə
sənə yalnız sevinməyi və daha böyük zirvələri fəth etməyi arzu edirik!
- Çox
sağ olun!
Sevinc İsmayıl
Ayna.-2010.-13 fevral.-S.19.