"İçimdəki məcnunluğu ətrafdakılar görməyiblər"

Mənsum İbrahimovun həyatda bir Leylisi var

"Hər dəfə obrazı həqiqətən yaşamağa çalışıram. Füzulinin, Üzeyir bəyin yaratdığı obrazda bir fəlsəfə var. Bu halı yaşamaq lazımdır. Dediyim halı yaşamasan, tamaşa alınmaz". Opera və Balet Teatrının solisti, xalq artisti Mənsum İbrahimov onu da deyir ki, Məcnun olmaq çox gözəldir, özü də məcnunluq həddində olmalıdır. İfrata varsan, mənasını itirir.

- Səhnədə çox "məcnunluq" edirsiniz. Həyatda necə, Məcnun olmusunuz?

- Müəyyən qədər olmuşam və nəticəsi də yaxşı olub. Mən kənddə - Ağdamda yaşamışam. Ona görə də tam Məcnun ola bilməzdim. Kənddə müəyyən çərçivə var. Görüşmək mümkün olmayıb. Amma müəyyən münasibət var idi. Hisslərimi içimdə saxlayırdım. İçimdəki məcnunluğu ətrafdakılar görməyiblər. Aldığım tərbiyə adət-ənənədən kənara çıxmağa imkan verməyib. Adət-ənənəylə ailə qurduq, indi 4 övladım var. Həmişə deyirəm ki, səhnədə yeddi, həyatda bir Leylim var.

- Adətən aktyorlar tamaşa oynayanda bir anlıq tərəf-müqabillərinə vurulurlar. Yeddi Leyliniz var. Nə vaxtsa hansınasa vurulmusunuz?

- Belə hal olmayıb. Çünki rol oynayanda hansısa aktrisaya baxmıram. Özümün yaratdığım, xəyalımdakı Leyliylə oynayıram. 20 ilə yaxındır bu obrazı oynayıram. İndi də mənim üçün Məcnun ən ideal obrazdır. İndiyə qədər Füzulinin xəyalında yaratdığı Leyli ilə oynayıram. Tərəf-müqabilinin sənət baxımından yaxşı oynaması önəmlidir. Amma vurulmaq - mümkün deyil.

- Məcnunun sevgisi sonradan ilahi eşqə çevrilir. Siz də ilahi eşqlə sevirsiniz, yoxsa, sadəcə, sevirsiniz?

- Ümumiyyətlə, elə-belə sevgi yoxdur. Sevmək ya var, ya da yoxdur. Müxtəlif öyrəşmələr var - bu, ayrı məsələdir. Amma sevmək bir məfhumdur. Adi sevgi ola bilməz. Sevgi elə qeyri-adilikdir. Efir indi məhəbbəti o qədər ucuzlaşdırıb ki, insanlar artıq bunu qarışdırır. Sevgi sözlə deyilmir, yaşanır. Allah bu hissi hər insana vermir. Bəziləri deyir ki, məhəbbət boş şeydir. Deməli, belələrində o hiss yoxdur. Allah sevgini sevdiyi insana verir. Bu insanlara sevginin əzabı xoş olur və sona qədər sevir. Sevgi insanı saflaşdırır, kamilləşdirir. Ona görə də sevmək gözəldir. Bu gün Məcnun sevgisini səhnədə tək mən deyil, artıq tələbələrim də yaşayır.

- Onların ifasından razısınız?

- Bugünkü gənclik bizim zamanımızdakı kimi deyil. XXI əsr - texnika, kompüter əsridir. Bugünkü tələbələr daha müasirdir. Tələbəm çoxdur. Çalışıram ki, onlar azərbaycançılıqdan kənara çıxmasınlar. Öz millətini sevsinlər. Birinci növbədə sənəti mükəmməl öyrənsinlər. Zəhmətsevər olsunlar. Çox sevinirəm ki, tələbələrim səhnəyə çıxanda hansı məktəbi keçdikləri bilinir. Zaman keçdikcə tələbə yetkinləşir və öz yolunu tapır. Biz də ilk vaxtlar müəllimimizi yamsılardıq. İndi mənim öz obrazım var və bu obraz yalnız mənə aiddir. Mən tələbələrimə deyirəm ki, siz özünüzü yaradın. Bu, tamaşaçıya daha maraqlıdır. Özünüz kimi olun. Onların əksərindən razıyam. Birinci növbədə Təyyar Bayramovdan. Ona görə ki, öz üzərində çalışan gəncdir. Bu gün Opera və Balet Teatrının solistidir. Həm də sənət yoldaşımdır və operada mənimlə birgə çalışır. Bütün tələbələrimə onu örnək göstərirəm və arzu edirəm ki, hər biri onun kimi olsun.

- Musiqiçilər iddia edirlər ki, tələbənin çıxış etdiyi müsabiqənin münsiflər heyətində onun müəlliminin təmsil olunması düzgün deyil. Bu fikri necə qiymətləndirirsiniz?

- Bu mümkün deyil. Əvvəla, burada münsiflər heyəti bir nəfərdən ibarət deyil. İkincisi, mən tələbəmin hüququnu necə pozum? Necə deyim ki, sən burada oxuma. Axı müəllim tələbənin əvəzinə oxumur. Muğam müsabiqəsində 9 münsif var idi. Ən cavanı mən idim. Müsabiqədə tələbəm olduğuna görə müzakirələrdə iştirak etmədim. Bu ifaçıları xalq da görür.

Bir məsələyə diqqət yetirək. Müsabiqə qurtarıb. Bu gün efirdə oxuyan, xalqın məhəbbətini qazanan həmin qaliblərdir. Hamının marağı o idi ki, daha yaxşı ifaçıları seçsinlər. Müsabiqəni ən tez tərk edən iştirakçılardan Arzu Əliyeva indi dövlət tədbirlərinin əksərində oxuyur. Asəf Zeynallı adına musiqi məktəbində mənimlə birgə çox gözəl səsləri olan uşaqlar oxuyurdu. İndi onların çoxu ortada yoxdur. Çünki hər bir adam bu işin əziyyətinə dözmür. Xalq musiqisi sahəsində istedadlı gənclər çoxdur. Gənclərə meydan açmaq lazımdır. Bir çox hallarda istedadlı gənclərə qısqanclıqla yanaşırlar.Mən onun əleyhinəyəm. Şərait yaratmaq, kömək etmək lazımdır. Bu gün oxumaq daha rahatdır. Bir müsabiqəylə 20 uşaq tanınır. Bizim vaxtımızda çox çətin idi. Bir dövlət televiziyası vardı və orada bir mahnı oxumaq üçün 50 senzuradan keçmək lazım gəlirdi. Bu gün uşaq da çıxıb nə istəyir oxuyur, istədiyini danışır. Amma buna da bir az nəzarət etmək lazımdır. Mən bütün qadağaların əleyhinəyəm. Amma nəzarət olunmalıdır. Çünki efirə yaşlılar da, uşaqlar da baxır.

- İndi opera üçün əsər yazılmır. Bu nə ilə bağlıdır? Bəlkə gəlir məsələsi opera üçün əsər yazmağa mane olur?

- Opera gündə yaranmır. Bu, çox çətin bir janrdır. Diqqətlə baxsaq, görərik ki, dünyanın hər yerində illərdir eyni əsərlər yeni quruluşda oynanılır. Opera 10-15 ildən bir yaranır. Bu gün yaranan əsərlər var. Vasif Adıgözəlovun "Natəvan" operası, bir neçə balet yazıldı. İndi bəlkə mahnıya daha çox maraq var. Estrada hər halda, daha çox gəlir gətirən sahədir.

- Toylara gedirsiniz?

- Nadir hallarda. Yəni toy müğənnisi deyiləm. Sənətimlə dolanıram. Qastrol səfərlərim olur, prezident təqaüdü alıram. Bir məsələni qeyd edim ki, bu gün toylar həddən artıq müasirləşib. Hamısı bir-birinə oxşayır. Səs-küydən, bayağı musiqidən, fonoqramdan şikayət edilir. Toyda da fonoqram olar? Son zamanlar diskoteka dəb düşüb. Bu, Azərbaycan toyudur, diskotekanın buna nə dəxli var? Gözəl rəqslərimiz, musiqilərimiz var. Adət-ənənələri unutmayaq...

Z.Rüstəm

Ayna.- 2011.- 5 fevral.- S.20.