Boşanma ən çox uşaqlara təsir edər

Çünki onların baxışında ailə son dərəcə mühüm bir müəssisədir

Boşanma ailə üçün mühüm bir qərardır. Bir çox ana-ata uşaqlarını düşünərək bu qərarı təxirə salar və ya boşanmanı heç düşünməz. Uşaqların həm bioloji, həm də psixoloji inkişaf mərhələlərinin sağlam olması üçün onların yaxşı bəslənmə qaynaqlarına ehtiyacı var. Bu qaynaqları, ilk planda uşağın doğulub böyüdüyü ailə mühiti təmin edər. Daha sonra isə təhsil mərhələlərində bu bəslənmə davam edər. Ana-ata olma öhdəlikləri və məsuliyyətləri olan bir vəziyyətdir. Bir yerdə yaşayan, rolların müəyyən olduğu, mənəvi dinamiklərin möhkəm bir şəkildə zireh meydana gətirdiyi ailələrdə uşaqlar daha sağlam inkişaf edər. Qarşıdurmanın, eqoist və təktərəfli dünyagörüşünün hakim olduğu, hər fərdin öz mənfəətlərini ön plana çıxardığı bir mühitdə isə uşaqların psixologiyası zamanla pozular.

Psixoloqlar bildirirlər ki, boşanma, ən çox uşaqlara təsir edər. Çünki onların məsum baxışında ailə son dərəcə mühüm bir müəssisədir. Ana və atanın bir yerdə olması uşağa güvən və hüzur verər. Davamlı qarşıdurma və döyüş mühitinin olması, uşağın həyata baxışını, dünyagörüşünü zədələr. İç dünyası sarsılan uşağın davranışlarında ciddi pozulmalar görülər. Ana-atalar özlərinə daha dolanışıqlı bir ailə qurmaq üçün dolanışıqsız mühiti tərk edib, öz səadətlərini ararkən, onların bədbəxtliyinə səbəb olarlar. Uşaqların həyatdakı ən mühüm güvən simvolu olan ana və ata birliyinin pozulması onlarda psixiatrik problemləri də gücləndirə bilər.

Boşanma müddəti və sonrasında uşaqların ruh sağlamlığının diqqətə alınması lazımdır. Psixoloqlar bu fikirdədir ki, ideal olaraq ana-atalar öz qarşıdurmalarını uşaqlarına əks etdirməyib, boşanma sonrasında da uşağın bu müddətdə meydana gələ biləcək mənfiliklərdən təsirlənməsini düşünməlidirlər. Valideynlərin ayrılaraq özlərinə hüzuru seçmələri uşaqlarının bədbəxtlik və narahatlığı ilə nəticələnirsə, boşanma qərarı da eqoist və təktərəfli bir qərar olaraq ortaya çıxmaqdadır. Burada hər ana-atanın "Bəs onların xoşbəxtliyi nə olacaq? Bəs onların duyğuları nə olacaq?" şəklində düşünərək təktərəfli qərar verməkdən qaçması lazımdır.

İdarə edilə bilən və ya düzəldilə bilən səviyyədəki ailəvi stressi aradan qaldırmaq üçün, özümüzü xoşbəxt ovqata kökləmək üçün uşaqlarımızı bədbəxtliyə itələməməliyik. Uşaqlarda mümkün psixoloji çətinlikləri isə zamanında fərq edərək, dəstək müddətini başlatmalıyıq. İnkişaf müddətini tamamlamamış uşaqların iç dünyalarının zədələnməməsi üçün edilməsi lazım olan hər şey edilməlidir. Ana-ata ayrılığı yaşayan uşaqların evlilik düşüncələrində pozulmalar, evlilik həyatlarında daha sıx sarsıntılar, şəxsi həyatlarında isə daha çox psixiatrik problemlər görülməkdədir. Valideynlər boşanma qərarı verməzdən əvvəl uşaqlarının bütün həyatını göz önünə götürməli, qərarlarının nəticələrini vicdanlarında hiss etməlidirlər.

A.Akif

Ayna.- 2011.- 22 oktyabr.- S.5.