Azərbaycan tarı ayrı,
İran tarı ayrı
Nazirlik iddialara reaksiya verdi
Azərbaycanlıların tar ifaçılıq sənəti UNESCO-nun siyahısına daxil edildi və bu mədəni hadisə ilə bağlı Bakıda Beynəlxalq Muğam Mərkəzində törən keçirildi. Söhbət ondan gedir ki, bizim ölkədə orijinal tar ifaçılıq sənəti UNESCO-nun bəşəriyyətin Qeyri-maddi mədəni irs üzrə Reprezentativ siyahısına daxil edilib. Törənin gedişində Muğam Mərkəzinin foyesində tarda Azərbaycan xalq musiqiləri səslənirdi.
Bu hadisə İran Musiqi Evi adlı qurumu qıcıqlandırıb. Onlar iddia ediblər ki, tar İran musiqi sənətinə aiddir və bunu əsaslandıran “ciddi sübutlarını” UNESCO-ya təqdim edəcəklər.
Bu iddia
bizim musiqi bilicilərində
təəccüb doğurub. Reaksiya belə
olub ki, Azərbaycan tarı ayrı, İran (fars) tarı
ayrıdır. Uyqur qardaşlarımızın musiqi
mədəniyyətində önəmli yer tutan tar da fərqlidir.
Məsələn, göstərilib
ki, Azərbaycan tarında 11, İran tarında 5-6 dil var, pərdələrində
də fərqlər
var. Azərbaycan tarında
klassik əsərlər
ifa oluna bilir, İran tarı bu imkandan
məhrumdur. Yəni biz UNESCO siyahısına öz tarımızı daxil etmişik, onlar da öz
tarlarını daxil etməkdə sərbəstdirlər.
Xatırlatmaq yerinə düşər ki, Azərbaycan tarının təkmilləşdirilməsində
Sadıqcanın müstəsna
xidmətləri olub. Əməkdar
artist, məşhur tar ifaçısı
və pedaqoq Həmid Vəkilov Sadıqcandan sonra tara yenilik
gətirmiş ikinci azərbaycanlı musiqişünasdır.
O, tarın bəm simini digər simlər səviyyəsinə
endirərək tarın
qolunun davamını
(sonluğu) artıraraq
zil səsləri əldə etmişdi. Yəni tarın diapazonunu aşağı və yuxarı registrdə uzadaraq 2,5 oktavadan tam 4 oktavaya çıxarmışdı.
1967-ci ildəki bu ixtirasından üzü bu yana bu iş üzərində
fasiləsiz olaraq düşünmüşdür. Tarın daha keyfiyyətli şəkildə
köklənməsi üçün
tarın kəlləsini
vintli aşıqlarla təchiz edərək dəyişir: 11 sim, 11 aşıq. Hər sim bir aşığa bağlanır.
F.Montinin çardaş əsərini
yeni təfsirdə (yorumda) ifa etməsi
və burada ilk dəfə olaraq tarda flajelot üsulunu andıran çox zil səsləri əldə etməsi onun yeni sənət uğuru olmaqla yanaşı, tarın təkmilləşdirilməsi sahəsində
elədiyi yeniliklərə
daha bir əlavə idi.
Bu maraqlı sənətçi
ilk dəfə olaraq tarda özü-özünü
müşayiət etmək
üsulunu sınamışdır,
yəni F.Tarreqanın
“Alhambra xatirələri” əsərini
gitaradan tara
uyqulayır, bununla da ilk dəfə olaraq tarda melodiyanı
çalmaqla yanaşı,
harmonik səslərlə
melodiyanın müşayiətinə
nail olur. Bundan başqa, Həmid
Vəkilov konsert əsnasında tarı ayaqüstə çalan
ilk sənətçidir.
Əlavə edək ki, həmin törəndə
xalq artisti, professor Ramiz Quliyevin tar ifalarından ibarət diskin təqdimatı da keçirildi. Nazir Əbülfəs Qarayev tarın milli musiqi sənətimizdə
xüsusi önəm daşıdığını vurğuladı. Qeyd etdi
ki, milli musiqimizin atributlarından biri olan tar alətlərin
zivəsində dayanır
və tarın UNESCO siyahısına daxil olması bu alətin dünya musiqi mədəniyyətində
ayrıca yer tutduğunun təsdiqidir.
Az sonra
Mədəniyyət və
Turizm Nazirliyi də öz növbəsində İranın
UNESCO-nun qərarına etirazına
münasibət bildirdi
(APA). Nazirliyin beynəlxalq
əlaqələr şöbəsinin
müdiri Vasif Eyvazzadə APA-ya İran tərəfinin tarla bağlı istədiyi vaxt UNESCO-ya müraciət edə biləcəyini vurğuladı:
“Qeyri Maddi-Mədəni İrs üzrə Konvensiyanın şərtlərindən
biri də ondan ibarətdir ki, əgər hər hansı bir mədəni elementi bir ölkə
təqdim edirsə, bu element həmin ölkənin adından daxil olursa, həmin
element və mədəni
irsin daşıyıcıları
digər ölkələrdə
varsa, həmin ölkələr gələcəkdə
UNESCO-ya bununla bağlı müraciət
edə bilərlər.
Təbii
ki, ilk təqdim edən ölkə Azərbaycan olduğu üçün onlar bunu Azərbaycan tərəfi ilə müzakirə etməlidirlər.
Bu hər bir
ölkənin öz suveren hüququdur.
Azərbaycan tərəfi Azərbaycan
tar ifaçılıq sənətini
UNESCO-ya təqdim etməklə, həm beynəlxalq hüququn bütün normalarına,
həm də Qeyri-Maddi Mədəni İrsin Qorunmasına dair Konvensiyanın bütün şərtlərinə
riayət edib. Bu şərtlər daxilində
xüsusi fayl hazırlanıb UNESCO-ya təqdim olunub. Təbii ki, bu, bir
günlük deyil, bir illik aparılan
bir işin nəticəsidir. Bu prosesdə Qeyri-Maddi Mədəni İrs üzrə Hökumətlərarası
Komitənin üzv ölkələrinin, eyni zamanda İran ekspertlərinin də təmsil olunduğu Məşvərət Şurasının
iclasında bu qərar çıxarılıb”.
Vasif Eyvazzadə bildirib ki, Azərbaycan
tərəfinin təqdim
etdiyi fayllar, film və digər məlumatlar sırf Azərbaycanın beynəlxalq
hüquq çərçivəsində
tanınmış ərazisi
daxilində göstərilən
fəaliyyətlərlə bağlıdır:
“Yəni burada hər hansı bir ölkəyə iddia göstərilmir. Faylın özündə
də hətta qeyd olunub ki,
tar sənəti – İran,
Türkiyə, İraq
kimi ölkələrdə
var. Amma Azərbaycan tarı spesifik xüsusiyyətlərə malikdir”.
Şöbə müdiri
əlavə edib ki, UNESCO-ya təqdim
olunan hər bir sənəddə bütün beynəlxalq hüquq normaları, eyni zamanda Konvensiyanın
şərtləri və
UNESCO-nun təlimatları tam nəzərə alınır:
“Bu məsələ ilə məşğul olan ekspertlər, digər rəsmi qurumlar məsələni anlayışla qəbul edib. Çünki bu məsələyə başqa cür yanaşmaq mümkün deyil. Biz bütün qayda və normalara riayət etmişik. Qaldı ki, bu gün İran tərəfinin mətbuatda qaldırdığı məsələyə, sözsüz ki, İran ictimaiyyəti bu məsələnin təfərrüatlarını, faylların şərtlərini bilmir. Onlar orada aparılan müzakirələrin mahiyyətinə bələd olmadıqları üçün müəyyən fikirlər səsləndirirlər. Bunu biz anlayışla qəbul edirik və gözləyirik ki, İranın rəsmi qurumları, bu işlə məşğul olan insanlar ictimaiyyətə məsələnin təfərrüatlarını izah etsinlər. Biz İranın rəsmi qurumlarına da təşəkkürümüzü bildirmək istərdik ki, onlar məsələni UNESCO şərtləri daxilində anlayışla qəbul ediblər”.
İsmayıl
Ayna.- 2012.- 15 dekabr.- S.20.