“Mini-disklə oxumaq ayıbdır”

 

"Mənim tələblərimlə nəzərdə tutuduğum konserti gözləyənlər çoxdur. Bu layihə gec-tez həllini tapacaq. Özümə gəlincə, əslində, mənim operada hər çıxışım bir konsertdir. Ancaq solokonsertim olmayıb. Bakıda solokonsertimin keçirilməməsinə səbəb sırf maliyyə problemidir. Solisti olduğum Azərbaycan Dövlət Akademik Opera və Balet Teatrında yaxın ayların birində solokonsert verməyi planlaşdırıram", - xalq artisti Mənsum İbrahimov hesab edir ki, bu hər bir sənətçinin tamaşaçı qarşısında bir hesabatıdır.

Estrada ilə yanaşı, muğam ifaçıları arasında da kəskin münasibətlərin hökm sürdüyündən danışan xanəndə bunu faciə saymamağı tövsiyə edir: "Sənətdə qalmaqal qaçılmazdır. Yarımçıq, eqoist ifaçılar yaradıcı insanın uğuruna sevinmir, ona həmişə qara yaxmağa çalışırlar. Mən çayxanada dedi-qodu ilə məşğul olanlara real olmağı məsləhət görürəm. Bu günə kimi mənim kiminləsə böyük qalmaqalım olmayıb. Mənim tələbəm bu gün Şah İsmayıl obrazını ifa edir, bəs onlar kimi yetişdirib? İş görməyənlər iş görənlərin yolunda kötükdürlər. Bu sırf paxıllıqdır. Çoxları oturub niyə hər yerdə Mənsum İbrahimovun tələbələrinin görünməsinin hesabını istəyirlər. Məgər istedadlı Azərbaycan gəncini yetişdirmək pis peşədir? Bunu deyənlər də tək bir tələbə yetişdirəydilər. Mənim 50-yə qədər tələbəm var, onların 20-si artıq peşəkar səhnədədir. Onlara sənətin sirlərini təmənnasız öyrədirəm.Muğamda estrada kimi maddiyyat yoxdur".

Mənsum İbrahimovdan onların kimliyini xəbər alanda konkret ad çəkməsə də, bunun bəlli isimlər olduğunu söylədi: "Həmin insanlar özlərindən başqa heç kimi istəmirlər. Azərbaycanın sənətkarları kimi tanınan həmin şəxslər çayxana söhbətləri ilə də məşhurdurlar. Yaxşı olar ki, onlar sənətdən danışsınlar, yaxşının üstündən pis xətt çəkməsinlər. İndi onların qeybət edən yox, tələbə hazırlayan vaxtlarıdır. Əslində, 60 yaşı keçmiş insanların çox böyük təcrübəsi olur. Yaxşı sənətkar olmaq hələ yaxşı insan olmaq demək deyil. Bu gün həm şəxsiyyət, həm ifaçı, həm də müəllim kimi muğamın ağsaqqalı Arif Babayevin olduğunu düşünürəm".

Xanəndə vaxtilə sənətkar yarışmasının indi fonoqram yarışması il əvəz olunmasından da danışdı. Dedi ki, hətta bəzi ifaçılar fonoqramın sonuna alqış sədaları yazdıraraq publikada eefekt doğurmağa çalışır: "Toylarda mini-disklə oxumaq çox ayıbdır. İnsanlarımız kökdən qopur, bütün bunlar bizi yaxşılığa doğru aparmır. Bu problemə ziyalılar öz fikirlərini bildirməlidir. Öz musiqisini bilməyən, şairini tanımayan bir gənc sabah necə vətəndaş olacaq? Sənətçi peşəyə ad almaq, məşhur olmaq niyyəti ilə yanaşmamalıdır. Mən Opera Teatrında Məcnunu oxuyanda heç zaman məqsədim ad almaq olmayıb. Mənə bu adları sənətimə baxıb veriblər. Mən yaxşı sənətkar olmağı qarşıma məqsəd qoymuşam və illərlə çalışmışam. Bir də görürsən fəxri ad alan insanlar buna ehtiyac olmadığını deyirlər. Ancaq həmin insanların addan imtina etməsini istəsən, etməzlər. Fəxri ad olmalıdır, ancaq onu layiqlilər almalıdır.

 

 

Z.Rüstəm

 

Ayna.-2009.-25 iyul.-S.20.