Qərb səfəri
Yəqin,
bu başlığı oxuyanda ağlınıza gələn
o Qərb olacaq: Avropa, Amerika. Amma yox, bizim söhbətimiz nə
Avropalıqdı, nə də Amerikalıq. Azərbaycandan
başlayıb, elə Azərbaycandaca qurtarasıyıq
inşallah. Gələk mətləb üstə.
Allah
hamınızın yolunu xoş səfərlərə
calasın, bu günlərdə mən də yolun
ağını almışdım əlimə. Üz
tutmuşdum Gəncəbasar bölgəsinə. Yeri gəlmişkən,
özümə qalsaydı, Allah bilir, oralara nə vaxt yolum
düşəcəkdi. Yenə sağ olsun sənət
dostlarımız. Maqbet Bünyadov və son iki ildə Milli
teatrın Şəmkir, Gədəbəy və Qazax
rayonlarına üçüncü dəfə səfərini
təşkil edən Regionların İnkişafı
İctimai Birliyinin (RİİB) sədri, adaşım Seymur
Quliyev xüsusi minnətdarlığa layiqdi.
Demək,
Azərbaycan Dövlət Akademik Milli Dram Teatrı (ADAMDT)
ölkəmizin qərb bölgəsinə səfərə
çıxmışdı. Hələ mayın əvvəlindən
səfər barədə məlumatlıydım. Teatrın
direktoru Maqbet Bünyadov demişdi ki, teatr İsmayıl
Şıxlının Bakıda 90 illik yubileyinin ardından, mərhum
xalq yazıçısının əsəri əsasında
hazırlanmış "Ölüləri qəbristanlıqda
basdırın" tamaşasıyla Qazax, Şəmkir və
Gədəbəy rayonlarına qastrola çıxacaq. Elə
də oldu. Səmimiyyətimə inanın, həqiqətən
yola çıxmağa, teatrı qastrolda təmsil edən otuz
nəfərlik kollektivlə ünsiyyətə dəyərmiş.
...Bakıdan
axşam saat 11-də tərpəndik. Səhər o başdan Dəllər
stansiyasında Bakı-Ağstafa qatarından
düşdük. Üç-beş dəqiqə sonra
artıq Şəmkirdəki "Sərxan" otelindəydik.
Səliqə-səhmana, dizayna, komforta söz ola bilməzdi.
İkimərtəbəli,
yığcam oteldə qonaqların rahatlığı
üçün hər şey yaxşıca həllini
tapmış
Şey-şüylərimizi
yerbəyer eləyib, birinci mərtəbədəki xudmani yeməkxanada
süfrəyə düzülmüş nemətlərdən
dadıb, saat 10 olmamış yola düzəldik. Üzü
Qazaxa sarı ordan-burdan söhbət eləyə-eləyə
75 kilometr yolu necə keçdiksə, bilmədik. Mədəniyyət
evinin yanına çatanda hələ saat 11 yoxuydu. Yubiley tədbiri
12-də başlayacağından tamaşaçı salonu
bom-boşuydu. Milli teatrın baş maşinisti Müseyib bizdən
də qabaq gəlib, öz işini görmüşdü. Səhnə
tamaşanın tərtibatına uyğun şəkildə
qurulmuşdu. Bircə qalırdı aktyorların
çıxışı, o da bir azdan baş tutacaqdı.
Fəxri
adsız-filansız, özünü mədəniyyət evinin
qabağındakı çayxanaya vermiş teatralla
tanış olun, bir də ki, çayxanada nə xüsusi təqdimat:
Ramiz Novruz, Telman Əliyev, Azər Mirzəyev, Kazım
Abdullayev, Mətanət Atakişiyeva, Münəvvər Əliyeva,
Məzahir Cəlilov, Rövşən Kərimduxt masa
arxasına güclə yerləşiblər. Daha bir masa əlavə
olunur, Natiq Gülməmmədov, İlyas Əhmədov,
Elşən Əliyev də stullarını yaxına çəkib
otururlar. Böyük dairə yaranır. Arada
çayçı yaxınlaşmasa, dairə elə
qapanmış qalır. Di gəl, bu kişi imkan vermir ki,
qapalı söhbətimizi edək.
Söhbətcilliyilə seçilən Azər Mirzəyev vaxtilə bir səhnəni paylaşdıqları, mərhum aktyorlar Hüseynağa Sadıqov, Məmmədağa Dadaşov, Niyazi Əhmədov və başqalarıyla bağlı səhnədə və pərdə arxasındakı məzəli ahvalatlardan danışır. Hamının dodağı qaçır, Ramiz Novruz kimi şaqqanaq çəkib güləni də var.
Beləcə, söhbətin şirin yerində onda gördük ki, bir nəfər yaşlı kişi başında buxara papaq, əynində vəznəli çuxa, əlində qamçı kəhər atın belində mədəniyyət evinin yanında peyda oldu. Hamı ixtiyarsız, dönüb ona baxaraq "Bu kimdi?",- deyə pıçıldayır. Aralı da olsa, qəfil atlı bizim marağımızdan duyuq düşüb, şaşırır. Sanki onu külək gətirmişdi, külək də apardı. Qəfil gəldiyi kimi, atını səyirdib birdəncə yoxa çıxdı.
Onun gedişindən sonra Azər Mirzəyev dedi ki, bayram tədbirlərində milli geyimdə Cahandar ağa obrazında mədəniyyət evinin qarşısından keçib, Səməd Vurğunun, İsmayıl Şıxlının heykəllərinin başına dövrə vuran bu kişinin adı Firudindi, dünya çempionudu.
Çempionluq məsələsinə gəlincə, eşitdiyimizə görə, o, məşhur Dilbaz atlarının hesabına qazanıb bu adı...
12-yə az qalıb. Tamaşanın birinci pərdəsində oynayanlar binaya tələsirlər. Paltar dəyişən kim, qrimlənən kim, "silah-sursatını" yoxlayan kim. Tamaşa tarixi əsər, sovet hakimiyyətinin ilk illərində baş verən hadisələr üzərində qurulduğundan, burada geyim-kecim əsasən köhnədi. NKVD əməkdaşları və qaçaqlarla bağlı döyüş səhnələri olduğundan, bayaq dediyim kimi, silahlardan da istifadə edilir. Baş qaşımağa vaxt yoxdu. Texniki işçilər lap qovhaqovdadılar. Yer dar, özün də nabələd. Bilmirsən nəyi hara qoyasan, hardan götürəsən. Bu vurhavurda kostyum işinə baxan Leyla xanım paltarların qırışığını açmaq üçün ütüləyib çatdırmamağından gileylənir..
Həm də, deyəsən, otaqdakı
işıq avadanlığı yaxşı işləmir. Xalq
artisti Ramiz Novruz onun qeydinə qalır: "Ay balam, nə
fikir eləyirsən, mən qaçaq adamam (rolunu, qaçaq həyatı
sürən Süleymanı nəzərdə tutur - S.E.),
ütülü paltarım hardandı? Dağ-daşda,
arvad-uşaqsız bir qaçağın paltarını kim
ütüləyəsidi ki?"
Axşamnan
qırxılmış üzündə azacıq cücərənlər
də eyninə deyil Ramiz Novruzun. Özü də bu səfər
məni cavabsız qoymur: "Qardaş, sən kefsən ey, tək-tük
ağ tük gözə dəyir, o da işığın
altında bilinməyəcək. Axşam qırxıb yola
düşmüşəm, səhər də
gördüyün kimi, çatıb rahatlanmamış, bura gəlmişik.
Vaxt nə gəzir, özü də qaçaq adamam...".
"Ardını demə, bilirəm" söyləyirəm.
Ramiz müəllim "ha...ha...ha" eləyib gülür.
İlk
baxışda adamayovuşmaz təsiri bağışlayan gənc
aktrisa Şəlalə Şahvələdqızı
azdanışandı və tamaşadakı ifasından
savayı, sözü-söhbəti əsasən rus dilindədi.
Hamı buna öyrəşib. Əməkdar artist Telman Əliyev
də o biriləri kimi.
Bir
azdan Telman müəllim Rəisə, Şəlalə
xanımsa Qəndaba çevriləcək. Pərdə arxasında
aralarındakı qısa söhbət də rolları barədədi.
Aktrisa yaşlı və təcrübəli həmkarının
qeydlərinə qulaq asa-asa, "da, yes" deməyi unutmur.
Əməkdar artist Sevil Xəlilova adəti üzrə susmağındadı. Yenə Şəlalənin hərdənbir danışmağı var, Sevil xanımsa heç kimlə bir kəlmə kəsmir, ta ondan nəsə soruşmayınca. İndi də bir kənarda sakitcə, geyiminə, istifadə eləyəcəyi əlbisələrə təkrar-təkrar nəzər salır.
Rövşən Kərimduxt, Məzahir Cəlilov, əməkdar artistlər Mətanət Atakişiyeva, Münəvvər Əliyeva və Kazım Abdullayev rollarına uyğun qiyafədə nisbətən sakit guşə tapıb öz aləmlərinə qapılıblar. Səhnədə düşəcəkləri vəziyyəti götür-qoy edirlər. Aktyorlar Sərdar Rüstəmov, Elnar Qarayev və onların gənc həmkarları üst-başlarını diqqətlə yoxlayıb, "döyüş vəziyyəti" almaq üzrədilər.
Az sonra İsmayıl Şıxlının 90 illik yubileyinin rəsmi hissəsi başlayır.
Tədbiri şair Barat Vüsal aparır. Qazax rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Rauf Hüseynov Bakıdan gəlmiş qonaqları və salondakıları salamladıqdan sonra türkiyəli tərcüməçi Yasəmən Bayer öz ürək sözlərini bölüşür, Vidadi Babanlı, yubilyarın oğlu Elçin Şıxlı və başqaları səbəbkarla bağlı xatirələrini dilə gətirir. Daha sonra növbə çatır "Ölüləri qəbristanlıqda basdırın" tamaşasına, meydan verilir aktyorlara.
Rəhmətlik İsmayıl Şıxlının ömrünün son illərində "Namus qaçağı" və "Ölüləri qəbristanlıqda basdırın" hekayələri əsasında yazdığı səhnə əsərinə dörd il öncə quruluş verilib. Rejissoru Rövşən Almuradlı, quruluşçu rəssamı Rafis İsmayılov, bəstəkarı Sərdar Fərəcovdu.
Həyatı boyu milli-mənəvi dəyərlərin keşiyində dayanan, onu öz qələmiylə yaşadan, təbliğ edən yazıçı əsərinin qəhrəmanları Süleyman və Şəmistan ağa kimi kişilərin, igidlikdə onlardan geri qalmayan Həcər təki xanımların şəxsində hər birimizi qeyrətli, vətənpərvər, təpərli olmağa çağırır. Mənasız sinfi mübarizədə çürük ideyaların qurbanına çevrilən cavanşirlərin faciəsindən nəticə çıxarmağı lazım bilir.
Tamaşadan sonra salondakıların əməlli-başlı təsirləndiyini görəndə İsmayıl Şıxlı qələmiylə səhnə ustalarının ifaçılıq məharətinin birgə, təbii və uğurlu həllindən məmnun qalırsan. Şəxsən mən tədbirdə iştirak edən Qərənfil Xəlilova, Gülbəniz Hüseynli və Yasəmən Bayer kimi yazı əhlinin dilindən xeyli xoş söz eşitdim.
Təbiətin qoynunda qonaqların şərəfinə verilən ziyafətdə də yetərincə təriflər səsləndi. İcra başçısından tutmuş, Elçin Şıxlıya və yazıçı Nahid Hacızadəyədək hamı İsmayıl Şıxlıdan və teatrallardan ürəkdolusu danışdı. Aşıq Hacıyla Camonun ağız-ağıza verib, çalıb-çağırmasısa özgə aləmiydi...
Qazaxdan Şəmkirdəki qərargahımıza dönəndə axşam saat 7 idi. "İstiqlal" parkında almanlardan yadigar, son illər yaxşıca təmir olunaraq bənzərsiz məkana çevrilən zirzəmi-restoranda süfrə arxasında rayon rəhbərliyilə bir araya gəldik. Kondisionersiz-filansız, sərinliyilə seçilən bu yerdə Şəmkir şəhər ərazi idarəetmə vahidliyinin nümayəndəsi, başqa sözlə, şəhərin meri Çingiz Həsənov, rayon kommunal müəssisələr kombinatının direktoru, eyni zamanda RİİB-nin yerli təmsilçisi Əflatun Qarayev və rayon mədəniyyət şöbəsinin müdiri Qüdrət Əliyevin əhatəsində məclisimiz isti, səmimi keçdi.
Səfərimizin ikinci günü
"Ölüləri qəbristanlıqda basdırın"
Gədəbəy tamaşaçıları
qarşısında oynandı. Aşığa, sənətə,
elmə xoş münasibətiylə tanınan diyarda
aktyorların ifasına xüsusi diqqət varıydı.
Gədəbəydə
isti və mehriban qarşılanmağımızla, beləcə
də yola salınmağımız arasındakı məsafə
cəmi bir neçə saat çəkdi. Səfərin
sıx qrafiki üzündən geriyə, yenidən Şəmkirə
qayıtmağa məcburuyduq. Ürəyimiz bu dağlarda,
Narzan bulağında, vaxt ucundan üzünü görə
bilmədiyimiz yaşı yüzü keçmiş nənə-babaların,
əsrlər yola salmış qalaların yanında qalsa da...
...Üçüncü
səhəri də Şəmkirdə qarşıladıq. Günortaya
yaxın yerli tamaşaçılarla görüşdük. Tədbiri
rayon icra hakimiyyəti başçısının 1-ci
müavini Tariyel Məmmədov açdı. O, Milli teatrın
kollektivini salamlayıb, İsmayıl Şıxlı
yaradıcılığı haqqında fikirlərini söylədikdən
sonra, həmişəki kimi, bizimkilər - Azər Mirzəyev
və Seymur Quliyev ürək sözlərini
bölüşdülər. Növbə yenə aktyorlara
çatdı. Onların budəfəki
çıxışı da təsirsiz ötüşmədi.
Tamaşaçılar razı görünürdülər.
Təqribən
saat 2-də tədbir başa çatdı. Texniki heyət
tamaşanın dekorasiya, kostyum, əlbisə hər nəyi
varsa teatrın üç gündən bəri Bakıdan bura
və getdiyimiz rayonlara yol ölçən maşınına
yığdılar. Haqq üçünə, pərdə
arxasında qalan bu insanların əməyi qeyd olunmağa
layiqdi...
...Yenə
zirzəmidəki restoran. Və yenə də rayon rəhbərliyilə
bir arada səmimi, qonaqpərvər mühit...
Axşamüstü
qədim Şəmkir qalasına səyahətdən sonra səfər
proqramı yekunlaşdı. Və şam yeməyini də
bitirib, Dəllər stansiyasına gəldik. Çingiz Həsənov
və Əflatun Qarayev sənətçilərdən
ayrılmaq istəmirdilər. Uzaqdan qatar
görünürdü. Bizi Bakıya gətirəcək qatar.
Daha bir səfər hekayətini Şəmkirdən Bakıya
yetirəcək qatar...
Seymur ELSEVƏR
Ayna.-
2009.- 5 sentyabr.-S.15.