Naxçıvan təbiətinin
ecazkarlığını sənətdə yaşadan rəssam
Yuran uşaqlıq çağlarından ecazkar təbiəti, əzəmətli dağları, yamyaşıl zəmiləri, laləli çölləri, bağçalı-bağlı həyətləri, bumbuz çeşmələri, möhtəşəm abidələri olan Naxçıvanda böyümüşdü.
Hər səhər əzəmətli Elanlı dağının başı üzərindən nur saçan, axşamlar zirvəsi qarlı Ağrı dağının ətəyində qürub edən Günəşi seyr etdikcə qəlbində sönməz bir sevgi oyanıb: Vətən, təbiət, torpaq, yurd sevgisi. Bu həvəs, bu maraqla balaca Yuran əlinə qələm alıb Naxçıvanın əsrarəngiz təbiətini, zəhmətsevər insanlarını ağ vərəqlər üzərinə köçürməyə başlayıb. Beləcə Yuranın qeyri-adi istedadı ailədə və məktəbdə hamının diqqətini cəlb edib. Orta təhsilini başa vurub Bakıya – Rəssamlıq Məktəbinə oxumağa gəlib və sənət dünyasına qədəm qoyub.
1955-ci ildə Əzim Əzimzadə adına
Bakı Rəssamlıq Məktəbini bitirib, orada müəllimlik
fəaliyyəti və yaradıcılığı ilə məşğul
olub. Sonra Sankt-Peterburqda İ.Y. Repin adına Rəssamlıq
Akademiyasında təhsilini davam etdirib. 1960-cı ildə akademiyanı
bitirib, bir neçə il bu şəhərdə rəssam
kimi fəaliyyət göstərib. “Lenfilm” studiyasında, A.S.Puşkin adına Akdemik Dram
Teatrında baş rəssamın assistenti olub. Bu böyük
şəhərdə, qədim mədəniyyət beşiyində
özünün ilk rəssamlıq avtobioqrafiyasının səhifələrini
yazıb, dəyərli əsərlərini yaradıb.
Bakıda və Sankt-Peterburqda təhsil alması onun rəssam
kimi formalaşmasına səbəb olub. Vətən, xalq,
doğma yurd sevgisi ilə Bakıya, oradan da Naxçıvana
qayıdıb. Ömrünün axırınadək bu qədim,
ulu torpaqda yaşayıb-yaradıb.
Yuran Məmmədov
həyatı boyu Naxçvan torpağının
ecazkarlığından ilham alaraq bu gözəl məkanı
öz əsərlərində məhəbbətlə təsvir
etmişdir. O, tez-tez təbiətin qoynunda olur, əsrarəngiz
gözəlliklərdən zövq alıb mənəvi
duyğulara qovuşur, geniş vadilərin, əzəmətli
monumetlərə bənzəyən dağların,
axar-baxarlı dərələrin qoynunda, kükrəyib
daşan çayların sahilində fırçasını əlinə
alıb saatlarla malbertin önündə dayanıb, bu mənzərələri
kağız, kətan üzərinə
köçürürdü. Bir-birindən baxımlı,
görümlü, uğurlu tablolarını,
natürmortlarını, etüdlərini, mənzərə
janrında əsərlərini bu ecazkar aləmin qoynunda
yaratmışdı: “Haçadağ”, “Batabat”, “Araz”,
“Mömünə-xatun”, “Yusif Küseyir”, “Şahab məhəlləsi”,
“Əlixan məhəlləsi”, “Naxçıvanda bahar”, “Əlincə
qalası”, “Vayxır kəndi”, “Arpaçay”, “Ordubadın
bağları”, “Şahbuz mənzərələri”, “Bizim ailə”,
“Vətən uğrunda”...
1970-80-ci illərdə
Naxçıvanda “Şərq qapısi” qəzeti
redaksiyasında iş yoldaşlarım Cəlil Vəzirov,
Tahir Qazıbəyov, Fəsahət Hüseynov və
başqaları ilə hərdən Yuran Məmmədovun
emalatxanasına gedərdik. Həmişə də Yuran yeni əsərlərini
bizə göstərər, tabloların məna
çalarları, süjeti, rənglərin seçimi barədə
danışar, bu rənglərin ovqatımıza xoş təsirini
həssaslıqla duyar və sonra da deyərdi ki, indi də
durun gedək təbiətin qoynuna. Yuranın bir “Zaporojets”i
vardı, şəhərdə bu maşını tanımayan
yox idi, özü onu əlvan boyalarla rəngləmişdi.
Yuranın alabəzək Zaporojetsində Şıxmahmud”
meşəsinə, Uzun oba gölünə, Siraba, Xal-xal
meşəsinə, Payız kəndinə, Vayxıra,
Şahbuza, Rüstəm meşəsinə, Batabata, Şərura,
Ordubada və digər yerlərə gəzməyə gedərdik.
Onun əsərlərinin çoxu bu gözəlliklərə
və doğma yurdun insanlarına həsr olunmuşdu.
Naxçıvanda
olduğu kimi, Bakıda, Moskvada, Sankt-Peterburqda, Riqada və digər
şəhərlərdə də onun sənət dostları vardı.
Yuran dəfələrlə onun qonağı olan sənətkarlarla
bu yerləri, dağları, çölləri, gölləri
gəzmişdi. Görkəmli fırça ustası, təbiət
aşiqi Səttar Bəhlulzadənin məşhur
“Naxçıvan dağları”, “Mənim anam” əsərləri
bu dağlara Yuran ilə səfəri zamanı
yaranmışdı. Səttar deyirdi ki, Yuran bu yerlərin
gözəlliklərini dərindən duyur. Onun təbiət
mövzusunda çəkdiyi tablolar ən yaxşı sənət
nümunələridir.
Görkəmli rəssam Toğrul Nərimanbəyovu
öz ustadı, müəllimi və böyük
qardaşı sayan Yuran uzun illər onunla dostluq etmişdi.
Bakıya gələn kimi ona zəng vurur,
görüşür və məsləhətləşirdi.
Özünə ideal hesab etdiyi Toğrulun əsərlərindən
mənəvi zövq və ilham alırdı. Onu və digər
dostlarını Naxçıvana dəvət edər və bu
diyarın görməli yerlərini, gözəlliklərini
iftixar hissi ilə onlara göstərib qürur duyardı.
Toğrul Nərimanbəyov söyləyirdi ki,Yuranın rənglər
dünyası insanı heyrətə gətirir.
Rusiyanın
və Azərbaycanın xalq artisti Nodar Şaşıqoğlu
və Yuranın dostluğu ilə bağlı bir xatirəni
heç vaxt unuda bilmirəm. 1975-cı ildə Nodar Naxçıvana
gəlmişdi, Yuranın qonağı idi. Naxçıvan
Şəhər Mədəniyyət Evində Mehdi Hüseynzadə
rolunun məşhur ifaçısı Nodar
Şaşıqoğlu ilə tamaşaçıların
görüşü oldu. Sonra Yuran Nodar ilə “Böyük
bağ”da parkın içərisində adamların arası
ilə keçib gedərkən birdən cavanlardan biri səsləndi:
“Uşaqlar, Mixaylo şəhərdədir...” Bunu eşidən
Nodar ətrafa baxdı, Yuran:
“ – Bizim
şəhər uşaqlarıdır, sizin sevimli
tamaşaçılarınızdır”, – deyə
gülümsədi.
2000-ci ildə Bakıda Nodar
Şaşıqoğlu ilə görüşüb “Respublika”
qəzeti üçün müsahibə götürəndə
o, Yuran haqqında xatirələrini danışdı: “Yuranla
Sankt-Peterburqda tanış olmuşam. Biz dost idik. Çox vaxt
bir yerdə olurduq, istirahət edib gəzirdik. O vaxt Yuran Rəssamlıq
Akademiyasında oxuyurdu, çox istedadlı idi. Akademiyanı
bitirəndən sonra bizim teatrda çalışdı,
gözəl əsərlər yaratdı... 1975-80- ci illərdə
mən bir neçə dəfə Naxçıvana gəlmişəm.
Onunla Muxtar Respublikanın hər yerini gəzmişik. Yuran Məmmədov
ilə məni unudulmaz xatirələlər bağlayır...”
SSRİ Rəssamlar
İttifaqının üzvü, istedadlı boya ustası
Yuran Məmmədov uzun illər Cəlil Məmmədquluzadə
adına Naxçıvan Dövlət Musiqili Dram Teatrında
çalışaraq tamaşaya qoyulan bir sıra səhnə əsərlərinin
quruluşçu rəssamı olmuşdu. Mirzə Cəlilin
“Ölülər”, “Dəli yığıncağı”, Cəfər
Cabbarlının “Oqtay Eloğlu”, Nəcəf bəy Vəzirovun
“Yağışdan çıxdıq, yağmura
düşdük”, Şıxəli Qurbanovun “Sənsiz”, Ramiq
Muxtarın “Üfüqlər qızaranda”, “Əgər sevirsənsə”,
Hüseyn Razinin “Günəş”, Həsən Elsevərin
“Alınmaz qala”, Əziz Nesinin “Toros canavarı” və digər
tamaşalara bədii tərtibat vermişdi.
Akademik İsa Həbibbəyli deyir
ki, Azərbaycanın müxtəlif teatrlarında tamaşaya
qoyulan eyni əsərlər Yuran Məmmədovun tərtibatında
tamam başqa görüntü və təsir gücünə
malik idi. O, fırça ilə işləsə də, ruhən
ədəbiyyat adamı idi. Bu qabiliyyət də onun həssaslığından,
duyumlu olmasından irəli gəlirdi.
Türkəyinin Afyon Qocatəpə
Universitetinin professoru Məmməd Şirzadov sənət dostu
barədə deyir ki, Yuran görkəmli, yetkin sənətçi,
çox istedadlı, intellektual, duyumlu, təfəkkürlü
bir rəssam idi.Təkcə Azərbaycanda deyil, digər
respublikalarda da tanınırdı, onun müasir
çalışmaları peyzaj, natürmort, portret, tematik
şəkilləri bir-birindən uğurlu idi.Yuranın əsərlərində
dünyada tanınan Azərbaycan ruhu vardı. Fəlsəfi
düşüncəli, modern sənətkar Naxçıvan rəssamlarının
sırasında üstün mövqeyi ilə seçilirdi,
öz yeri vardı.
Yuran Əli oğlu Məmmədov həyatdan
vaxtsız getdi, cəmi 50 il yaşadı.1934-cü ilin aprel
ayının 15-də bahar fəslində Naxçıvan
şəhərində dünyaya gəlmişdi və 1984-
cü ilin iyun ayının 18-də uzaq Riqa şəhərində
qəfil dünyasını dəyişdi. Azərbaycanda və
İttifaqda tanınan rəssamın cənazəsi
Naxçıvana gətirilərək valideynlərinin dəfn
olunduğu qəbiristanlıqda torpağa
tapşırıldı. O, 50 illik yubileyinə hazırlıq
görüldüyü bir vaxtda haqq dünyasına qovuşdu.
Özü aramızdan vaxtsız getsə də, şirin,
duzlu, məzəli söhbətləri, yaratdığı sənət
yadigarları, həyata keçirə bilmədiyi arzuları,
yarımçıq işləri qaldı.
Xalq yazıçısı Anar onun
xatirəsinə həsr etdiyi “Bir dostum vardı...” məqaləsində
yazmışdı: “Yaxın dost, yaşdaş, nəsildaş,
həmsöhbət itirməyin acısını mən bilirəm
axı, Yuran, bir daha niyə bizi bu nisgilə saldın? Sənin
ölən yaşın deyildi axı. Beynin, qəlbin rənglərlə,
cizgilərlə, mənzərələrlə, insan surətləriylə,
yeni-yeni tabloların əlvan boyaları ilə dolu idi.
Arzuların, niyyətlərin aşıb-daşırdı...”
2004- cü ildə Azərbaycan
Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi və Rəssamlar
İttifaqının təşkilatçılığı
ilə Bakıda Vəcihə Səmədova adına sərgi
salonunda Yuran Məmmədovun 70 illik yubileyi münasibətilə
anım günü və əsərlərinin sərgisi
keçirildi. Dostları onun xatirəsini hüznlə yad etdilər,
yaradıcılığını yüksək qiymətləndirərək
bir-birindən maraqlı əsərlərinə baxıb
Yuranın sənət dünyasına səyahət etdilər.
2005- ci ildə tanınmış Azərbaycan
rəssamının Moskvada Dekorativ-Tətbiqi İncəsənət
Muzeyində “Narın rəngi”, 2010- cu ildə Krokus-Ekspoda
“Üslub və müasirlik”, 2012- ci ildə Mərkəzi Rəssamlar
Evində “Tütək səsi”, 2013- cü ildə “ Səmanın
ənginliyində” adlı sərgiləri keçirildi. Bu ilin
iyun ayında Yuran Məmmədovun 80 illik yubileyi münasibətilə
Moskvada və Bakıda əsərlərinin fərdi sərgiləri
açılacaqdır.
Yuranın
qızı Günel rəssamdır, Moskvada yaşayır,
atasının adını özünə təxəllüs
götürüb: Günel Yuran. Onun yaradıcılıq
yolunu davam etdirir. Atasını ilk müəllimi adlandıran
Günel onun yaradıcılıq dəsti-xəttini
özünə ideal seçib. Atası barədə xatirlərində
yazır ki, Naxçvanda balaca olanda atamın emalatxanasına
getməyi xoşlayırdım. Onun çəkməyinə,
işləməsinə tamaşa edərdim. Atam bu vaxtlarda
öz söhbətləri ilə məni dünya incəsənəti
ilə tanış edər, rəssamların həyat və
yaradıcılığı, daha çox
xoşladığı, sevdiyi rəssamlar – Anri Matiss,Van Qoq,
Modilyani... və başqaları haqqında
danışardı..
Günel
deyir ki, atası təbiətə çox intizarlı, həsədli,
həyəcanlı münasibət bəsləyirdi. O, təbiətlə
nəfəs alırdı, naturadan, orijinaldan çəkməyi
xoşlayırdı. Ona görə də əsərlərinin
böyük hissəsi peyzajlardır. Biz ailəliklə tez-tez
dağlara gedərdik, öz maşını ilə bizi gəzdirirdi.
Həyatın gözəlliyini və harmoniyasını, uca
dağların, otların və səmanın qrafik xətlər
dünyasını və rənglər keçidini bizə
göstərirdi. Atamın hər işi, lövhəsi,
tablosu, rəssamlıq əsəri bir dünya, bütöv
tarixdir. Yuran Məmmədovun əsərlərinin
ekspoziyası hər hansı sərginin əsl mirvarisidir, mədəni
irsimizin möcüzəsidir.
Bu gün Yuranın əsərləri
Türkiyə, İran, Macarıstan, Rusiya, Almaniya, Fransa və
digər ölkələrin muzeylərində, R. Mustafayev
adına Azərbaycan Dövlət İncəsənət
Muzeyində, Naxçıvan Dövlət Tarix Muzeyində və
şəxsi kolleksiyalarda saxlanılır.
2014-cü
ilin may ayının 3-də Bakıda Vəcihə Səmədova
adına Sərgi salonunda Naxçvan Muxtar Respublikası
yaradılmasının 90 illiyinə həsr olunmuş
Naxçıvan rəssamlarının əsərlərindən
ibarət sərgi oldu. Səginin açılışında
çıxış edən Azərbaycan Rəssamlar
İttifaqının sədri Fərhad Xəlilov dedi ki, Azərbaycan
incəsənətində realist dəzgah
boyakarlığının təşəkkülü, portret
və mənzərələrin müstəqil janr kimi
formalaşması Bəhruz Kəngərlinin adı ilə
bağlıdır. Onun kimi görkəmli sənət xadimləri
milli mədəniyyətimizin xəzinəsinə qiymətli
töhfələr vermişlər. Fərhad Xəlilov
Naxçıvanda Bəhruz Kəngərli sənətinin
davamçıları sırasında Yuran Məmmədovun da
adını hörmətlə yad etdi.
Bu
günlər Azərbaycanın tanınmış boyakar və
teatr rəssamı Yuran Məmmədovun anadan olmasının
80 illiyi və dünyasını dəyişməsinin 30
illiyi qeyd edilir. Yaxınları, doğmaları,
övladları, sənət dostları onun doğum və
anım günlərini qeyd edir, həmişə xatirəsini əziz
tuturlar. O, qısa ömür yaşasa da, yaratdığı
və yadigar qoyub getdiyi əsərləri ilə insanların
qəlbində sənətə məhəbbət yaradıb.
Onun əsərlərində bir rəssam ömrünün
fikir və düşüncələri yaşayır. Onun
ölməz sənəti daim yaşayacaqdır.
Afət
SADIQOĞLU,
Azad Azərbaycan.-
2014.- 22 iyun.- S.7.