Sən mənim evimin ruh memarı
idin
(Elegiya)
Yaman qəribsəmişəm
Səninçün ata. Mənim dəyərlim.
Uca Allahın mənim
ömür payıma bəxş etdiyi bir möcüzə, misli bərabəri olmayan ən böyük hədiyyəm
idin sən.
Mən Səninlə mükəmməl bir həyat itirmişəm. Özün biləsən bunu.
Bu həyat Sənsizlik
məni çox yorur, qəhr edir, təkliyir. Sənsiz elə bil hər
şey yarımçıq
qalıb. Hətta
yaşadığım ömür
belə sənsizliyə
tab gətirmir.
Yaxınlarını itirən dərdlilər ah-vayla sızlayıb ağlayanda , “Torpağın üzü soyuqdur, hələ yarası təzədir” sözlərini
eşitmişdim. Elə bilirdim
ki, eşitdiklərim həqiqətdir. Belə söyləyənlər
yəqin ki, ayrılıq acısını
dadmayıblar, əzizlərini
itirməyiblər. Mən
kimsəyə də arzulamıram
, nə ayrılıq
acısını, nə
çəkilə bilməyən
yası, ələmi,
nədə ki, insanı göynədən
acı göz yaşlarımı. Atacan bilirəm ,
yaxşı dərk edirəm Səni itirmişəm və Sənin heç vaxt da geriyə
dönüşün olmayacaq.
Bunu bilə -bilə də hər an Səni gözləyirəm
və hər yerdə Səni axtarıram.
Əziz
atam, Sənin övlad sevgin, balalarında olan iştəyin Səni qoynuna alan
Torpağın üzünü
belə soyumağa qoymadı. Sənə olan ata, dədə
sevgisi də balalarında heç usanmadı ,
heç azalmadı. Elə hey çoxaldı, çoxaldı.
Balalarının Sənsizlik həsrəti
onları sarsıdır , Sənə olan istək onları yandırır-yaxır.
Atacan bir atanın övladlarına edə biləcəyi ən böyük yaxşılıqlardan
biri və birincisi onların analarını sevməkdir,
qorumaqdır. Ağlım
kəsəndən Səni
itirənədək anamıza
olan sevginin , hörmətinin, ehtiramının şahidi
oldum . Səninlə həmişə qürür
duydum .
Anamıza olan istəyin və şəfqətinlə daim
övladlarını , qayğısız etdin. Sən həyatımın ən ali insanı
idin, sevimli atam. Ağrı-acımı
ilk görən , tez yardım edən , məni kimsənin anlaya bilməyəcəyindən
də çox anlayan idin , Ulu Tanrının mənə bəxş etdiyi möcüzəm idin Sən. Səni sənli günlərimin xatirələriylə
yaşayır, məni
yandıran göz yaşlarımla anıram.
Varlığını iç
dünyamda hiss edir elə hey qayğısız , xöşbəxt günlərimdə qalır,
rahatlıq tapıram Səninlə . Amma gələcək arzu və xəyallarımda
Səni nə qədər canlandırsam
belə tez də gedirsən. Heç yanımda qalmırsan .
Axı Sən mənim könlümün
pak aynası idin. Həqqiqət sirlərimi
tez görən ağıl və zəkanla ,
məntiq və kamalınla dünyanın
ən dövlətli insanı edənim idin, mənim heç vaxt duaları yerdə qalmayan, atam!
Bilirsən, indi o dua və
alqışlara necə
ehtiyacım var? Ötkəm
sözünə , verdiyin nəsihətlərə
, etdiyin tövsüyələrə
çox möhtacam çox ... Amma sən yoxsan. Yoxsan, yoxsan... Atasız olmaq, atacan, təsəvvür elə ki, müharibənin ortasında silahsız qalmaq kimidir.
Heç yadımdan çıxmır,
bir vaxtlar övladlarının birinə
böyük haqsızlıq
olunmuşdur. Çox təkminli idin, amiranə duruşun gözlərimin önündən,
dediyin sözlərin səsi isə qulaqlarımdan getmir: “Kimsə bu gün
qürrələnə bilər
ki, səni yıxdı, nə qara var yaxdı.
Amma o yazıq, bədbəxt özü bilmədən də səni çox ucaltdı. Mənim əzizim sən başqa bahar üçün yalnız
yarpaq tökdün.
Ona görə də, Allahın rəhmətinə
sığın. Çünki,
Onun səbri çox, qüdrəti də böyükdür”
-dedin .
Sonra da gülümsədin və
həmin balanı bağrına basdın daha ucadan: “ Gör sən nə qədər hünərli və böyüksən ki, sənə qara yaxmaqda belə maraqlıdırlar”- dedin və güldün. Atacan , Sən övladlarınçün
çox böyük bir miras qoydun
–mənəvi əxlaqın,
ədəbin , ədalətin
və biliyinlə.
Balalarına həmişə bir
inci, bir cövhər kimi baxdın .
O cövhərlərin hər
birinin “şəkil” alması üçün
zəhmətkeş zərgər
oldun. Zəhmətinlə ucaldın və
ucaltdın bu cövhərlərini.
Yüksək dəyərlim mənim. Övladlarının həyatında, ən güclü, ən faydalı dayaq yalnız Səndən qalan xatirələrdir.
Atacan, bilik və bacarığının
gücü , möhkəm xarakterin hörmətin, nəzakətin Sənə
olan sevgi , ehtiramın əsası oldu bu həyatda
Sənin fəzillət dolu ömrün övladlarınçün
böyük bir sərvətidir əziz atam biləsən bunu.
Sən işləyirdin
ki, xarakter və xasiyyətinlə kamilliyin və sadəliyinlə övladlarında
təcəssüm olunasan. Əzizim,
ruhun sad olsun! Sənə hörmət gətirən,
Səndə qibtə edilən nə var idisə ayrı ayrılıqda övladlarında da, nəvələrində də
görünür.
Sən həmişə
bizlərdə tamamlanmaq
istəyirdin. Dəyərlim, evimin ruh memarı, Səni tamamlamaq böyük bir məsuliyyətdir.
Gərək bundan sonra bizlər elə yaşayaq ki , Sabir Yaqubov
adına az da olsa layiq
ola bilək.
Amma Sən ola
bilmək etiraf eləməliyəm ki, çox çətindir, amma Sənin bizlərə verdiyin tərbiyə, öyrətdiyin
ədəb, yəqin ki, Sənin yanında bizləri utandırmaz, İnşallah.
Mən buna əminəm.
Bu gün Sənin təqvim günündür,
əziz atam!
Sənsiz
tamamlanan təqvim günün mübarək
olsun!
Atacan sənsiz
tamamlanan təqvim günündə bir xoş xəbərim də var sənə. Rəşadətli ordumuz Sənin doğulduğun, boya -başa çatdığın
və həyatın qədər sevdiyin Qubadlımızı erməni
gavurlarından azad elədi. Sən həmişə o torpağın, həsrətindəydin.
Elə o
torpağın da nisgili, dərdi Səni tez apardı
haqq dünyana. Sən o yerləri görəməyi
necə arzu edirdin. Qubadlı ilə nəfəs
alırdın. Axı o rayonun
quruculuğunda Sənin
də aparıcı rəhbər vəzifədə
işləyən bir kadr kimi çox
böyük xidmətlərin
olmuşdu. Bir şair,
nasir, publisist kimi Qubadlıya da çoxlu əsərlər ifhaf eləmişdin. Hətta
Qubadlıya qayıdandan
sonra hansı işləri görməyi
də planlaşdırmışdın...
Bu arzu əfsus ki, Sənə nəsib olmadı. Mən əminəm
Qubadlıda üçrəngli
bayrağımız dalğalandığı
gün Sənin ruhun da orada
idi. Böyük
fəxarətlə, iftixar
hissi ilə həmin bayrağı seyr edirdi... Həmin o uca Ruh, Ulu
Tanrıdan xahiş edirdi ki, bizim
Ali Baş Komandanımızı
və rəşadətli
ordumuzu qorusun ki, bütövlükdə
Qarabağımızı erməni
gavurlarından xilas edə bilək.
Ruhun şad olsun, evimin ruh
memarı olan Atam.
Elmira Sabir qızı YAQUBOVA,
Sumqayıt şəhər 15 nömrəli
tam orta məktəbin
direktoru
Azad Azərbaycan.- 2020.- 29 oktyabr.-
S.10.